10.09.2017
Του Μάριου Ευρυβιάδη
Συλλογική παράκρουση στους κόλπους των “επαναπροσεγγιστών” και των θιασωτών της “όποιας λύσης”, φαίνεται πως προκάλεσε το κείμενό μου στον “Φιλελεύθερο” της Κυριακής (27 Αυγούστου 2017) πως πρέπει να κλείσουν τα οδοφράγματα, αν θέλουμε να έχουμε αποτελέσματα στο Κυπριακό.
Κάποιος Στροβιλιώτης, κατόπιν έντονου προφανώς στροβιλίσματος και εγκεφαλικής καταιγίδας, ανακάλυψε την ταχυνόπιττα και μου επιτέθηκε από τις στήλες της εφημερίδας. Είμαι λέει σύμβουλος του προέδρου του ΔΗΚΟ Νικόλα Παπαδόπουλου και προφανώς εξυπηρετώ κάποια μυστική του ατζέντα. Ναι είμαι αμισθί σύμβουλος του κ. Παπαδόπουλου, αλλά έτερον εκάτερον. Αν θέλει με ακούει αν θέλει όχι. Αυτή είναι η δουλειά ενός συμβούλου. Να παρέχει εναλλακτικές προτάσεις πολιτικής χωρίς απολύτως καμια υποχρέωση. Εγώ ούτε πουλώ ούτε αγοράζω. Απλά συμβουλεύω.
Πέραν της ταχυνόπιττας, ο στροβιλισμένος σχολιαστής ανακάλυψε και τις νομικές πτυχές του κυπριακού προβλήματος. Αυτές που προφανώς εγώ, ειδικά, δεν γνωρίζω. Αυτό που εισηγούμαι, να κλείσουν δηλαδή τα οδοφράγματα είναι, λέει, “παράνομο” διότι αποστερεί από πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας το “δικαίωμα” τους να διακινούνται ελεύθερα σε όλη της την επικράτεια.
Αλήθεια; Αυτός δηλαδή, ο κ. Στροβιλιώτης, πάει όπου θέλει ως πολίτης της ΚΔ; Πήγε και στη γιορτή του Αγίου Μάμα στου Μόρφου πριν λίγες μέρες, ή οι Αττίλες δεν τον άφησαν; Και δεν δείχνει το διαβατήριο του στους Αττίλες όταν περνά από τα οδοφράγματα; Τι λογής “πράξη” είναι αυτή κα σε ποια νομική υπόσταση συνεπάγεται; Πως τα καταφέρνεις, κύριε μου; Πες μας και εμάς. Έχουμε και εμείς δικαιώματα σε αυτό τον τόπο.
Καταφανώς παράνομα δεν είναι αυτά που εισηγούμε εγώ. Είναι αυτά που υπερασπίζεται ο κ. Στροβιλιώτης. Ένα είναι το κράτος στην Κύπρο. Η Κυπριακή Δημοκρατία. Από αυτό το κεφαλαιώδες γεγονός προκύπτει κάθε μορφή νομιμότητας στον τόπο και όχι από τις πολιτικές κορώνες του κάθε Στροβιλιώτη. Από τη νομιμότητα αυτή προκύπτουν, παράλληλα, και οι υποχρεώσεις μας ως πολίτες του κράτους- της Κυπριακής Δημοκρατίας. Και μια από τις πιο σημαντικές αυτές υποχρεώσεις- πέραν του σεβασμού των νόμων και των θεσμών- είναι η πληρωμή των φόρων.
Για να έχουμε σχολεία, δρόμους, νερό, καθαριότητα, νοσοκομεία, ογκολογικά κέντρα, φωτισμό στους δρόμους, δημόσια υπηρεσία. Για να τα έχουμε όλα αυτά, κύριοι στροβιλιώτες, πρέπει να πληρώνουμε φόρους. Αυτό που μας αναλογεί ως άτομα και ως οργανωμένες κοινωνικές συλλογικότητες πρέπει να αποδίδεται με τη βούλα στους αρμόδιους φορείς. Και να μην κλέβουμε φορολογικά το κράτος. Αυτό συνεπάγεται ισοπολιτεία, ισονομία και ευθυνοδοσία. Όχι να είμαστε, συγκατανευσοφάγοι, αγαπητέ μου κύριε.
Στο κείμενο μου χρησιμοποίησα ένα ξεκάθαρο και πραγματικό παράδειγμα. Αναφέρθηκα σε Τούρκο που έχει “βγάλει” τρία λεωφορεία και δυο ταξί και τα δουλεύει καθημερινά με τους δυο δίδυμους γιούς του, μεταφέροντας τουρίστες από το αεροδρόμιο της Λάρνακας στα κατεχόμενα (ούπς, Στροβιλώτη μου, κάπου πρέπει να “παρανομώ” εδώ). Τα βλέπουμε καθημερινά τα τουρκικά αυτά οχήματα- τα “τουριστίκ”- στους δρόμους της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Τώρα έχουμε και λέμε. Ο εν λόγω Τούρκος χρησιμοποιά καθημερινά τους δρόμους του κυπριακού κράτους για να κάνει μπίζνες. Παραλαμβάνει τουρίστες λόγω των δομών και υπηρεσιών του κράτους. Το κράτος του παρέχει προστασία και υπηρεσίες στους δρόμους για να πηγαινοέρχεται άνετα και χωρίς έγνοιες και να βγάζει μπόλικα λεφτά.
Και τι προσφέρει αυτός στο κράτος; Τίποτα. Απολύτως τίποτα. Μηδέν φόρους. Πιθανόν ούτε και 50 σεντ για ένα μπουκαλάκι νερό. Θα το κουβαλά μαζί του. Δεν πληρώνει τελωνείο ο άνθρωπος. Και ίσως να μας βγάζει και το μεσαίο δάκτυλο κάθε φορά που γεμίζει ένα από τα λεωφορεία του στη Λάρνακα. Το ίδιο συμβαίνει και με τους υπόλοιπους Τούρκους που πηγαινοέρχονται στις ελεύθερες περιοχές και εκμεταλλεύονται αβέρτα όλες τις υπηρεσίες του κράτους.
Ποιός είναι που πληρώνει και καλύπτει τον λεοφωρειούχο ώστε αυτός να εκμεταλλεύεται άγρια τη “νομιμότητα” που ανακάλυψε ο Στροβιλιώτης; Εμείς, οι νομοταγείς πολίτες. Δεν γνωρίζω αν είναι και ο κ. Στροβιλιώτης ένας από εμάς. Ελπίζω να είναι και να πληρώνει τους φόρους του ως νομοταγής(;) πολίτης της Κυπριακής Δημοκρατίας και όχι να την υποσκάπτει λόγω ιδεοληπτικού στραβισμού.
Με τον κ. Στροβιλιώτη σχίζουν τα ιμάτια και μαζί και τα οπίσθια τους και τα μέλη της ΜΚΟ- μαϊμού, UniteCyprusNow. (Μαϊμού ορίζεται κάθε ΜΚΟ που δεν αυτοχρηματοδοτείται). Αυτούς τους πολιτικά εξωνημένους και χαζοχαρούμενους τους μάθαμε και τους είδαμε να παρευρίσκονται μαζικά στην Ελβετία, να χειροκροτούν τον ιδεολογικό τους πάτρωνα και ατλαντιστή Άιντα σε κάθε ευκαιρία, και να φωνασκούν ανοήτως.
Τους κυρίους αυτούς, που δεν βάζουν το χεράκι τους στη τσέπη τους να πληρώσουν έστω και πέντε σεντ για αυτά που πιστεύουν, “βαιλίζει” μαθαίνουμε αβέρτα ο χουβαρτάς …Sir Stelios. Ο τελευταίος έγινε “επιτυχημένος” επιχειρηματίας αφού πρώτα εισέπραξε το πρώτο του εκατομμύριο από τον εκατομμυριούχο μπαμπάκα του, χωρίς να πληρώσει τελωνείο. Αβανταδόρικα, δηλαδή, μας προέκυψε επιχειρηματίας ο Στελλάκης. (Έτσι, όπως θα έλεγε και ο Ωνάσης, γίνεται και η κουτσή Μαρία επιχειρηματίας!). Και τώρα ο Sir Stelios μας παριστάνει και τον πολιτικό ηθικοπλάστη. Και αυτός με το αζημίωτο.
Ναι, έπρεπε να κλείσουν χθες, τα οδοφράγματα. Και να αρχίσει το ξεστροβίλισμα και να τερματιστεί η περιδίνηση των Δερβίσιδων που προφανώς εμπνέει τον κύριο Στροβιλιώτη. Έτσι ώστε να δούν οι “επαναπροσεγγιστές” της φακής και μαζί τους και ο τούρκος εκατομμυριούχος λεωφορειούχος (3 λεωφορεία επί 300 χιλ. ευρώ) πόσα αππίδια χωρά ο σάκκος!
