12 Οκτωβρίου 2017, 12:01 μμ
του Άριστου Μιχαηλίδη
Πολύ σπουδαία η χτεσινή συμβουλή του Άντρου Κυπριανού. «Να αφεθούν οι πειραματισμοί στο περιθώριο», λέει, διότι «πρέπει να επικεντρωθούμε στην ανάγκη επίλυσης του Κυπριακού και να σκεφτούμε τον τόπο μας και τις επόμενες γενιές». Και πειραματισμούς, όπως εξήγησε κάνει ο Νίκος Αναστασιάδης, αλλά και ο Νικόλας Παπαδόπουλος και ο Γιώργος Λιλλήκας, που εάν υιοθετήσουμε τις απόψεις τους «το μόνο που θα πετύχουμε είναι να διευκολύνουμε την Τουρκία να προωθήσει τους δικούς της σχεδιασμούς». Η αλήθεια είναι ότι οι πειραματισμοί έπρεπε από καιρό να αφεθούν στο περιθώριο, διότι αυτή τη στιγμή είναι τα οδυνηρά αποτελέσματα πειραματισμών που έχουμε ενώπιον μας. Ή, μήπως, νομίζει ο κ. Κυπριανού ότι τόσο καιρό ακολουθούσαμε σοφή, μελετημένη πολιτική και στρατηγική, είχαμε στόχους και κόκκινες γραμμές, είχαμε την επάρκεια που επιβάλλουν οι περιστάσεις, αλλά χάσαμε το παιχνίδι από κάποια εξ ουρανού ανεξήγητη παρέμβαση;
Όταν, δηλαδή, πήγαινε στην Κωνσταντινούπολη ο κ. Κυπριανού για «να ακούσουμε από τη δική τους πλευρά πώς τοποθετούνται σε αυτά τα ζητήματα και ενδεχομένως να επιχειρήσουμε να διαγνώσουμε για το τι θα μπορούσε να κρύβεται πίσω από τις λέξεις τις οποίες διατύπωναν» και όταν μας μετέφερε το μήνυμα ότι στα ζητήματα της ασφάλειας «θέλουν να διαδραματίσουν ρόλο με έναν τρόπο διαφορετικό απ’ ό,τι σήμερα» και «έχουν αφήσει το περιθώριο να διεξαχθεί ένας διάλογος» και ότι «τουλάχιστον ξέρουμε πού στεκόμαστε» (23/1/16), ξέραμε πράγματι πού στεκόμαστε; Κι αν ξέραμε, πώς και κάναμε τόσους πειραματισμούς από τότε μέχρι και τις αποστολές στην Ελβετία όπου εκείνοι με τους οποίους μιλούσε ο κ. Κυπριανού στην Τουρκία πήγαν στο Κραν Μοντανά και έλεγαν ότι θέλουν να έχουν για πάντα στρατό στην Κύπρο για να τον χρησιμοποιήσουν και ότι «μηδέν εγγυήσεις μηδέν στρατεύματα, είναι ένα όνειρο» (Μεβλούτ Τσαβούσογλου, 4/7/17). Αυτός που διαβεβαίωνε ο κ. Κυπριανού ότι «έχουν αφήσει το περιθώριο να διεξαχθεί ένας διάλογος», ο φίλος του Τσαβούσογλου, όπως ο ίδιος έλεγε, στο τραπέζι των συνομιλιών χαρακτήριζε τις προτάσεις Αναστασιάδη ανόητες. «Όταν έρχονται ανόητες απαιτήσεις τότε ασφαλώς και τις απορρίπτουμε» (Τσαβούσογλου, 11/7/17). Τόσο ήταν το περιθώριο για διάλογο! Εκτός φυσικά κι αν συμφωνούμε όλοι με τον Τσαβούσογλου ότι ο Πρόεδρος έκανε ανόητες προτάσεις, ενώ όταν έλεγαν οι Τούρκοι «μηδέν στρατός και μηδέν εγγυήσεις είναι ένα όνειρο», δεν το εννοούσαν, διότι ο κ. Κυπριανού είχε διαβεβαιώσεις απευθείας από την τουρκική ηγεσία και ξέραμε πού στεκόμαστε.
Μήπως, όμως, δεν ήταν πειραματισμοί αυτοί που έγιναν τόσα χρόνια; Το πείραμα Ταλάτ, το πείραμα Ακιντζί, το κοινό όνειρο για τη λύση, οι συμφωνίες προνοιών συνομοσπονδίας που βαφτίζονταν ομοσπονδιακές, η εξαφάνιση της Κυπριακής Δημοκρατίας, που προστατεύεται δήθεν επειδή θα συνεχίσει το νέο κράτος να είναι μέλος του ΟΗΕ, το άνοιγμα οδοφραγμάτων ως ΜΟΕ, που τελικά ανταποκρίνονται στον τουρκικό σχεδιασμό δυο κρατών, το πείραμα της πενταμερούς, που δεχθήκαμε για να εκθέσουμε την Τουρκία και τελικά εκτεθήκαμε εμείς… Και τι είδους πειραματισμοί θα γίνουν για να λειτουργήσει ένα κράτος με όσα συμφωνήθηκαν τα τελευταία οκτώ χρόνια με την ενθουσιώδη υποστήριξη του Άντρου Κυπριανού; Εδώ έθεσαν σε πειραματική βάση τη βιωσιμότητα και τη λειτουργικότητα του κράτους ή ακόμα και την επιβίωση του κυπριακού ελληνισμού και δεν το πήραν χαμπάρι ακόμα.
Οι πειραματισμοί που έγιναν μέχρι τώρα ήταν τόσο καταστροφικοί, που μας έφεραν στο σημείο να μας καλούν οι ηγέτες μας να συνετιστούμε γιατί κινδυνεύουμε με τουρκοποίηση. Αλλά, δεν μας λένε τι θέλουν να κάνουμε. Να συνεχίσουμε το ίδιο πείραμα και να προσευχόμαστε να υπάρξει διαφορετικό αποτέλεσμα; Να δεχθούμε ότι είμαστε ανόητοι που αξιώνουμε μηδέν στρατό και μηδέν εγγυήσεις και να συμφωνήσουμε με όσα αξιώνει η Άγκυρα για να μας τουρκοποιήσει πιο ομαλά;
ΠΗΓΗ:http://www.philenews.com/f-me-apopsi/arthra-apo-f/article/437638/afiste-toys-peiramatismoys-sto-perithorio-orminevei-o-kyprianoy
