Ανησυχούν, δήθεν, γιατί ενισχύονται οι αντι-ομοσπονδιακοί. Σιγά τον πολυέλαιο, που λένε!

Print Friendly, PDF & Email

  10 Ιανουαρίου 2018, 11:53 πμ  

  του   Άριστου Μιχαηλίδη 

Δεν περιμένω φυσικά μέσα σε όλο αυτό το φρικτό προεκλογικό σκηνικό να συζητηθεί τίποτε επί της ουσίας, αλλά επειδή σύντομα τελειώνει αυτό και επανερχόμαστε στα διλήμματα, που αφορούν το παρόν και το μέλλον μας, θα επιμένω: Είναι επικίνδυνο πια επιστήμονες και πολιτικοί να παριστάνουν τους βλάκες και να αναλύουν τις παράνομες εκλογές στα κατεχόμενα με αντανακλάσεις στη λύση ή, καλύτερα, με αντικατοπτρισμούς, που αφαιρούν την Τουρκία από την εικόνα. Προσπαθώντας ουσιαστικά να πείσουν την κοινή γνώμη ότι επειδή δεν αποδεχόμαστε οι Ελληνοκύπριοι την όποια λύση ενισχύονται οι δυνάμεις που αντιτίθενται στην ομοσπονδιακή λύση. Κι αυτό είναι η ουσία που θα έπρεπε να απασχολεί όλους τους υποψήφιους, που φιλοδοξούν να πάρουν από τον Μάρτη στα χέρια τους τη μοίρα μας. Δεν εννοώ αν ενισχύονται στα κατεχόμενα όσοι αντιτίθενται στην ομοσπονδιακή λύση, αλλά αν πράγματι η ομοσπονδία είναι η βάση των συνομιλιών που έγιναν και θα ξαναγίνουν σύντομα, και αν όσοι συνομιλητές μας λένε ότι υποστηρίζουν τη ΔΔΟ, υποστηρίζουν πράγματι ένα πολίτευμα δημοκρατικό όπως είναι η ομοσπονδία. Διότι, μπορεί ο Χουσεΐν Οζγκιουργκιούν, που είναι ο κερδισμένος της ψηφοφορίας στο κατοχικό καθεστώς, να είναι ακραίος ή και ανισόρροπος, μπορεί να είναι οπαδός της προσάρτησης ή των δύο κρατών, αλλά τουλάχιστον γνωρίζουμε τις απόψεις και τους στόχους του. Και αν μη τι άλλο, οι ακραίες ενέργειες και δηλώσεις του τα προηγούμενα χρόνια που ήταν «πρωθυπουργός» εκθέτουν το κατοχικό καθεστώς στη διεθνή κοινότητα και στην Ευρώπη.

Από την άλλη, βρίσκονται οι προοδευτικοί Τουρκοκύπριοι, όπως ο Ταλάτ και ο Ακιντζί, που επίσης ηγήθηκαν του κατοχικού καθεστώτος και ήταν οι συνομιλητές μας που συμφωνούσαν με τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία. Τι εισπράξαμε από αυτούς όσον αφορά την ομοσπονδία; Ο Ταλάτ, όταν διαπραγματευόταν με τον Δημήτρη Χριστόφια, διατύπωσε πολύ καθαρά την προσέγγισή του. Σε συνέντευξη στην εφημερίδα «Καθημερινή», τον Μάιο του 2009, ένα χρόνο μετά από τη συμφωνία της 23ης Μαΐου 2008, και αφού μεσολάβησαν συνομιλίες, εκδηλώσεις, γεύματα, αγκαλιές, που τον αγιοποίησαν, έλεγε επί λέξει: «Από τη στιγμή που η ε/κ πλευρά δεν δέχεται να δημιουργήσουμε μια συνομοσπονδία, για να διατηρήσουμε την εποικοδομητική ασάφεια, χρησιμοποιούμε τον όρο διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία με πολιτική ισότητα, με μια διεθνή προσωπικότητα καθώς και ένα τ/κ συνιστών κράτος και ένα ε/κ συνιστών κράτος, ίσου καθεστώτος». Και πιο ξεκάθαρα: «Με τον κ. Χριστόφια δεν αποφασίσαμε για ομόσπονδο κράτος με δύο επαρχίες, αποφασίσαμε για δύο συνιστώντα κράτη». Αποφάσισαν, λέει, δύο συνιστώντα κράτη. Τίποτε άλλο. Δεν ξέρω αν μπορούσε να μας το πει πιο καθαρά, πάντως εμείς επιμένουμε ακόμα ότι συνομιλούμε για ομοσπονδία.

Ακολούθησε ο Ακιντζί. Μετά από συνομιλίες δυόμισι χρόνων και αφού τον αγιοποιήσαμε κι αυτόν, μόνο άγαλμα δεν του στήσαμε, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης αναγκάστηκε να του διαμηνύει δημοσίως: «Να μου βρει ένα παράδειγμα ομοσπονδίας όπου γίνονται αποδεκτά τα όσα αξιώνει για την κοινότητά του. Και αν υπάρχει έστω και ένα κράτος, ομόσπονδο κράτος που να προνοεί ανάλογες αξιώσεις, είμαι έτοιμος να αποδεχθώ την όποια λύση» (24/4/2017). Και προηγουμένως, έστελνε το μήνυμα ότι αυτό που εμείς επιδιώκουμε είναι ένα «γνήσια ομόσπονδο κράτος και χωρίς στοιχεία συνομοσπονδιακής υφής» (9/6/2016). Δηλαδή, ούτε ο Ταλάτ ούτε ο Ακιντζί επιδίωκαν γνήσια ομόσπονδο κράτος και χωρίς στοιχεία συνομοσπονδιακής υφής, και παρόλο που το γνωρίζουν αυτό οι ηγέτες μας, επιμένουν να πλασάρουν στον λαό το παραμύθι της ομοσπονδίας και των αντιομοσπονδιακών Τ/κ, που ενισχύονται και μας δυσκολεύουν. 

Με αυτά τα δεδομένα, όμως, θα έπρεπε να μελετούν τη νέα στρατηγική που πρέπει να εφαρμόσουν μετά από τις εκλογές. Και δεν μας ενδιαφέρει, ούτε εμάς ούτε την ιστορία, αν θα την εφαρμόσει ο Νικόλας ή ο Αναστασιάδης αν μπορεί να απαλλαγεί από τις δεσμεύσεις του ή όποιος άλλος. Φτάνει να συνειδητοποιήσουν ότι είναι καταστροφικό να επιστρέψουμε σε μια πολιτική με την οποία απλώς κοροϊδεύουν τους εαυτούς τους. 

ΠΗΓΗ:http://www.philenews.com/f-me-apopsi/arthra-apo-f/article/475554/anisychoyn-dithen-gati-enischyontai-oi-anti-omospondiakoi-sig-ton-polyelaio-poy-lene