18 Φεβρουάριος 2018, 18:00
Της Ανδρούλας Γκιούρωφ
ΜΙΑ ΛΙΛΙΠΟΥΤΕΙΑ ΧΩΡΑ, ΠΟΥ ΓΙΑ ΠΕΝΤΕ ΣΧΕΔΟΝ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΚΤΥΠΑ ΠΟΡΤΕΣ ΚΛΕΙΣΤΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ
Ο ΠΕΙΡΑΤΙΚΟΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΓΕΩΤΡΥΠΑΝΟΥ ΤΗΣ ΕΝΙ ΑΠΟ ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ ΠΛΟΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΑΟΖ, ΔΕΝ ΤΑΡΑΚΟΥΝΗΣΕ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΗΓΕΜΟΝΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ. ΤΟΥΣΚ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΟΙ «ΤΙΤΙΒΙΖΟΥΝ» ΧΑΖΟΧΑΡΟΥΜΕΝΑ ΣΤΑ TWITTER ΤΟΥΣ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΤΙΠΟΤΕ. Ή ΤΑΧΑΤΕΣ ΠΩΣ ΜΑΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ
Οι προκλητικές συμπεριφορές του ισλαμοφασιστικού καθεστώτος της Άγκυρας ανατρέπουν άρδην τα αίολα επιχειρήματα όσων πιστεύουν πως η Τουρκία θα καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και θα δεχτεί να επιστρέψει έστω και τα ελάχιστα που δεν της ανήκουν
Ήτανε, λέει, πως θα βρίσκαμε ασφάλεια, σιγουριά και δικαίωση στην Ενωμένη Ευρώπη και θα μας έπαιρναν στα σοβαρά ως ισότιμους εταίρους τους. Μια λιλιπούτεια χώρα, που για πέντε σχεδόν δεκαετίες κτυπά πόρτες κλειστές για να βρει το δίκαιό της. Γεωστρατηγικής σημασίας η θέση της και οι μνηστήρες πολλοί για να κορφολογήσουν τον φυσικό της πλούτο και να εκποιήσουν την αξιοπρέπειά της.
«Ευλογία ή κατάρα» η ανεύρεση κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην Κυπριακή ΑΟΖ, ήταν ένα ερώτημα που εγείρετο κάθε φορά που γίνονταν ανακοινώσεις από τις εκάστοτε κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων. Mετά την οικονομική κρίση, τα κουρέματα και την εξαθλίωση στην οποία ρίχθηκαν εκατοντάδες νοικοκυριά, μας έριξαν ένα γλειφιντζούρι να γλυκαίνουμε τις πίκρες μας. Χωρίς να εξασφαλιστεί μια ομπρέλα προστασίας και άμυνας των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων εφόσον γνωρίζουμε πως ο αδίστακτος σφαγέας παρακολουθεί ως πεινασμένος λύκος κάθε μας βήμα.
Εκεί που πανηγυρίζαμε πως επιτέλους η Κύπρος θα γίνει ένας σημαντικός παίκτης στα ενεργειακά και οι συνήθεις αφελείς ονειρεύονταν πως θα γίνουμε κάτι σαν νέοι Σαουδάραβες και Καταριανοί, ήλθε ο αδίστακτος σφαγέας να μας καψαλίσει εκ νέου τις ελπίδες, τα όνειρα και τις προσδοκίες.
Η κρίση με το ακινητοποιημένο γεωτρύπανο της ιταλικής ΕΝΙ στο τεμάχιο 3 της Κυπριακής ΑΟΖ με τις ωμές απειλές του νεοσουλτάνου Ερντογάν και τον παράνομο ναυτικό αποκλεισμό, μας προσγείωσε ακόμα μια φορά ανώμαλα. Οι προκλητικές συμπεριφορές του ισλαμοφασιστικού καθεστώτος της Άγκυρας ανατρέπουν άρδην τα αίολα επιχειρήματα όσων πιστεύουν πως η Τουρκία θα καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και θα δεχτεί να επιστρέψει έστω και τα ελάχιστα που δεν της ανήκουν.
Καταθλιπτικό το σκηνικό…
Απερίγραπτα καταθλιπτικό το σκηνικό, μάρτυρες του οποίου είναι η Ελλάδα, η Κύπρος και η Συρία με την κατά συρροήν σφαγή αμάχων στο Αφρίν από τον τουρκικό στρατό. Μετά τον τυχοδιωκτικό εμβολισμό πλοίου του Ελληνικού Λιμενικού από τουρκικά στρατιωτικά πλοία στα Ίμια, η Ελλάδα, πέρα από τη ρητορική ότι δεν θα ανεχθεί αμφισβήτηση της εδαφικής της ακεραιότητας, ικανοποιείται με τις εκκλήσεις του Γ.Γ. του ΝΑΤΟ προς την Τουρκία να επιδείξει ψυχραιμία.
Ο πειρατικός αποκλεισμός του γεωτρύπανου της ΕΝΙ από τουρκικά στρατιωτικά πλοία στην Κυπριακή ΑΟΖ, δεν ταρακούνησε την καθημερινότητα των ηγεμόνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τουσκ και άλλοι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι «τιτιβίζουν» χαζοχαρούμενα στα twitter τους λέγοντας τα μεγάλα τίποτε. Ή τάχατες πως μας υποστηρίζουν.
Ο Γ.Γ. του ΟΗΕ, αντί να καταδικάσει τις προκλητικές ενέργειες της Τουρκίας, ξέφυγε από τις γνωστές ποντιοπιλατικές αποστάσεις και προχώρησε, λέγοντας ότι «δεν εναπόκειται στη Γραμματεία του ΟΗΕ να λάβει θέση σχετικά με τα δικαιώματα των κρατών-μελών βάσει των συνθηκών στις οποίες είναι συμβαλλόμενα μέρη ή βάσει του γενικού διεθνούς δικαίου».
Τώρα πώς είναι συμβαλλόμενο μέρος η Τουρκία στην εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων της Κυπριακής ΑΟΖ, μόνον ο κ. Γκουτέρες μπορεί να απαντήσει, όπως και ποιος παραβιάζει το διεθνές δίκαιο στην προκειμένη περίπτωση. Ο κ. Γκουτέρες, βέβαια, δεν παρέλειψε να υπενθυμίσει το σημείο στην τελευταία του έκθεση για την UNFICYP (9 Ιανουαρίου 2018), ότι «οι φυσικοί πόροι που βρέθηκαν γύρω από την Κύπρο θα μπορούσαν να ωφελήσουν και τις δύο κοινότητες».
Ουδείς διαφωνεί επί τούτου. Όμως η Τουρκία δεν είναι τα συμφέροντα των Τ/κ που θέλει να εξυπηρετήσει αλλά τα δικά της, και το γνωρίζουν οι πάντες. Του Αντόνιο Γκουτέρες περιλαμβανομένου. Οι Τ/κ όπως και οι Ε/κ, αιχμάλωτοι της Τουρκίας είμαστε. Οι πρόσφατες επιθέσεις εναντίον της εφημερίδας «Αφρίκα», που επεδίωκαν το λιντσάρισμα των δημοσιογράφων της, κατόπιν υποδείξεων και προτροπών του ισλαμοφασίστα Ερντογάν, είναι ενδεικτικές πώς η Άγκυρα μετατρέπει τα κατεχόμενα κυπριακά εδάφη σε προτεκτοράτο της και τους Τ/κ υπόδουλους των κουβαλητών εξ Ανατολίας εποίκων. Δυστυχώς, βρισκόμαστε απένταντι και στο έλεος του πιο αδίστακτου σφαγέα, τον οποίο αφήνουν οι πάντες ανενόχλητο. Από Δύση μέχρι Ανατολή.
Ισορροπία τρόμου
Οι ένθεν κακείθεν απειλές που εκτόξευσε ο Τούρκος Πρόεδρος από το βήμα της Κ.Ο. του κυβερνώντος AKP μπορεί να ενόχλησαν τις ΗΠΑ και τους επικεφαλής της Ε.Ε., αλλά δεν είδαμε ακόμα κανένα μέτρο που να αναχαιτίζει τον ξέφρενο νεοοθωμανικό εθνικισμό της τουρκικής κυβέρνησης. Ούτε οικονομικές κυρώσεις, ούτε μέτρα που θα δυσκόλευαν τις πολεμοχαρείς επιδιώξεις τους.
«Κανείς να μη νομίζει ότι μας διαφεύγουν οι οπορτουνιστικές κινήσεις σε σχέση με τις βραχονησίδες στο Αιγαίο και τις έρευνες φυσικού αερίου στα ανοιχτά της Κύπρου», απείλησε ο Ερντογάν. «Από εδώ προειδοποιούμε όσους ξεπερνούν τα όριά τους στην Κύπρο και το Αιγαίο να μην κάνουν λάθος υπολογισμούς». «Τα πολεμικά πλοία μας, η πολεμική αεροπορία μας και όλες οι δυνάμεις μας παρακολουθούν τις εξελίξεις στην περιοχή, με εντολή να πράξουν ό,τι είναι απαραίτητο. Προειδοποιούμε αυτούς που ξεπερνούν τα όρια στην Κύπρο και το Αιγαίο», απείλησε ωμά.
Απηύθυνε έως και… συστάσεις «στις ξένες επιχειρήσεις να μην επιτρέπουν να γίνονται εργαλείο σε ζητήματα που υπερβαίνουν τα όρια και τη δύναμή τους, εμπιστευόμενες την ελληνοκυπριακή πλευρά». Συνέκρινε μάλιστα την κατάσταση σε Κύπρο και Αιγαίο με εκείνη στο Αφρίν, όπου η Τουρκία έχει εισβάλει από τις 20 Ιανουαρίου και συνεχίζει μετά πολλών δυσκολιών και απωλειών τις μάχες κατά της κουρδικής πολιτοφυλακής YPG, υπό την εξωφρενική κωδική ονομασία «Κλάδος Ελαίας».
Προφανώς ο εθνικιστικός παροξυσμός Ερντογάν να κορυφώνεται σε μια προσπάθεια αντιπερισπασμού και αποπροσανατολισμού από τα εσωτερικά προβλήματα της χώρας, την οποία μετέτρεψε σε μιαν απέραντη φυλακή. Είναι και οι διπλές, προεδρικές και βουλευτικές, εκλογές του 2019 στην Τουρκία, που φαίνεται δεν θα είναι ένας απλός περίπατος, εκτός και αν επιβάλει πλήρη δικτατορία στη χώρα. Οι σαφείς απειλές και προς την Ουάσιγκτον ότι «δεν έχουν φάει ακόμα οθωμανικό χαστούκι», δείχνουν κάτι το ανισόρροπο σε μια ισορροπία τρόμου στην περιοχή μας.
Όταν οι παραφωνίες προσφέρονται ως άλλοθι
Το μοναδικό κόμμα που συμφώνησε με τις αναφορές Γκουτέρες για την κυπριακή ΑΟΖ ήταν δυστυχώς το ΑΚΕΛ. Παρόλο που και η κυβέρνηση Χριστόφια και η κυβέρνηση Αναστασιάδη κατ’ επανάλειψιν και φορτικά δεσμεύτηκαν και το διαμήνυσαν προς πάσα κατεύθυνση πως τα οφέλη από την εξόρυξη των υδρογονανθράκων στην κυπριακή ΑΟΖ θα τα καρπούνται όλοι οι πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας, Ε/κ και Τ/κ. Το περασμένο Σάββατο ακούσαμε τον Γ.Γ. του ΑΚΕΛ Άντρο Κυπριανού να τα βάζει με τον Ε/κ διαπραγματευτή Ανδρέα Μαυρογιάννη, επειδή ο τελευταίος χαρακτήρισε ως «ψιθύρους», που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, τις θέσεις πως στο Κραν Μοντανά βρισκόμασταν πολύ κοντά σε λύση.
Ο κ. Μαυρογιάννης επικαλέσθηκε τη συμπεριφορά και το ηχηρό «όχι» του Τούρκου ΥΠΕΞ στο τελευταίο δείπνο, λίγο πριν ο Γ.Γ. του ΟΗΕ κηρύξει το αδιέξοδο. Ευλόγως διερωτήθηκε πώς είναι δυνατό να βρισκόμαστε κοντά σε λύση όταν υπάρχουν ανοικτές εκκρεμότητες στα ζητήματα ασφάλειας και εγγυήσεων, όπως και άλλων πτυχών.
Σε έντονο ύφος ο κ. Κυπριανού διέψευδε τον διαπραγματευτή και παρέπεμπε στην τελευταία έκθεση Γκουτέρες για να φορτώσει στην ε/κ πλευρά την ευθύνη για το ναυάγιο των συνομιλιών και της χαμένης ευκαιρίας λύσης του Κυπριακού. Δυστυχώς, η ηγεσία του ΑΚΕΛ επιλέγει τον δρόμο της πολιτικής της μοναξιάς και χάνεται μέσα στο αφήγημα «της όποιας λύσης». Ή, όπως είπε χαρακτηριστικά και ηγετικό στέλεχος σε ολομέλεια της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ: «Καλύτερα μια κακή λύση, παρά η συνέχιση της παρούσας κατάστασης».
Τόση είναι η πολιτική διορατικότητα της «συλλογικής ηγεσίας». Μια λύση κακή αντί συνέχιση της παρούσας, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη διάλυση και κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και στην εξαφάνιση του ελληνοκυπριακού στοιχείου, καθώς και του γνήσιου δημοκρατικού πυρήνα των Τουρκοκυπρίων, που αρνούνται την αφομοίωση με τους ισλαμοφασίστες της Άγκυρας.
Δυστυχώς, είμαστε αιχμάλωτοι του πιο αδίστακτου σφαγέα. Αντί να του δίνουμε άλλοθι, καθήκον όλων είναι να τον αντιμετωπίσουμε ενωμένοι, ζητώντας και τη συνδρομή των Τουρκοκυπρίων, που και αυτοί δίνουν τον δικό τους άνισο αγώνα για να απαλλαγούν από τα γαμψά του νύχια.
ΠΗΓΗ:http://www.sigmalive.com/simerini/politics/489320/aixmalotoi-tou-pio-adistaktou-sfagea
