03 Απρίλιος 2017
Με τον Κωστάκη Αντωνίου
Συνάντησα πρόσφατα μία κυρία. Ήλθε προς το μέρος μου και με ρώτησε: «Είσθε ο κ. Κωστάκης Αντωνίου; Σας διαβάζω διαδικτυακά, όπως και τους άλλους αρθρογράφους της εφημερίδας σας. Συνεχίστε. Αλλά θίξτε σας παρακαλώ και το θέμα της Εθνικής Φρουράς. Έχω γιο αξιωματικό. Ειλικρινά, η κατάσταση που επικρατεί στο στράτευμα είναι παραπάνω από απογοητευτική. Πλήρης αποδιοργάνωση και χαμηλό επίπεδο αγωνιστικού φρονήματος είναι ό,τι επικρατεί».
Ομολογώ ότι δεν έχω γνώση των συμβαινόντων στην Εθνική Φρουρά. Αυτό που μόνο γνωρίζω είναι ότι, σε πρόσφατη δημοσκόπηση της «Σημερινής», ο Υπουργός Άμυνας Χριστόφορος Φωκαΐδης ψηφίσθηκε ως ο δημοφιλέστερος Υπουργός της Κυβέρνησης.
Εικάζω ότι αυτό οφείλεται, κατά ένα μεγάλο μέρος, στο γεγονός ότι είναι ο πρώτος Υπουργός ο οποίος έχει μειώσει τη θητεία των στρατευσίμων σε 14 μήνες. Είναι μία απόφαση η οποία τυγχάνει της πλήρους επιδοκιμασίας γονιών και στρατευσίμων. Τώρα ποιες επιπτώσεις μπορεί να έχει στην ασφάλεια του τόπου, δεν μπορώ να κρίνω. Δεν κατέχω γνώσεις στρατιωτικού αναλυτή.
Απ’ εκεί και πέρα, όμως, γνωρίζω ότι έχει χρόνια να δαπανηθούν χρήματα για την αγορά στρατιωτικού εξοπλισμού και έχει λεηλατηθεί το Ταμείο Αμυντικής Θωράκισης από τις διάφορες κυβερνήσεις, οι οποίες, στην ουσία, υπέκλεπταν το χρήμα του λαού και, αντί να το διαθέσουν για την ενίσχυση της αμυντικής θωράκισης, το διέθεταν για να κλείσουν τρύπες στα δημόσια ταμεία.
Εν πάση περιπτώσει, δεν είναι μόνο τα όπλα που κάμνουν την άμυνα. Είναι και η καλλιέργεια αγωνιστικού φρονήματος μεταξύ του λαού, είναι και η άσκηση τέτοιας πολιτικής η οποία ακριβώς θα εξυψώνει το αγωνιστικό φρόνημα και θα εμπεδώνει πίστη στον λαό, γενικότερα, ότι μπορεί να αισθάνεται ασφαλής μέσα στις ελεύθερες περιοχές που ζει.
Ναι μεν είναι καθολικώς αποδεκτό πως στρατιωτικά δεν έχουμε τις δυνατότητες να επιλύσουμε το εθνικό πρόβλημα -και αυτό καλλιέργησαν άλλωστε και όλες οι κυβερνήσεις του τόπου- αλλά για ένα κράτος το οποίο έχει εντός των πυλών έναν πλήρως εξοπλισμένο στρατό με σύγχρονα όπλα, ευρίσκεται υπό στρατιωτική κατοχή, έχει 40 μίλια πλησίον του μία πανίσχυρη στρατιωτικά χώρα η οποία ουδέποτε έχει εγκαταλείψει τα επιδρομικά της σχέδια κατά της Κύπρου, αποτελεί ολέθρια πολιτική να μη διαθέτει αξιόμαχο στράτευμα, ώστε να αποτελεί τουλάχιστον υπολογίσιμη αποτρεπτική δύναμη.
Όλες οι κυβερνήσεις, άλλες λιγότερο και άλλες περισσότερο, έχουν απογυμνώσει την Εθνική Φρουρά από κάθε δυνατότητα αποτρεπτικής αντιμετώπισης οποιασδήποτε τουρκικής απειλής. Έχουν καταστήσει την Κύπρο ανοχύρωτη πολιτεία. Είτε διά της παραμέλησης της ενίσχυσής της με νέο εξοπλισμό είτε με πολιτικές που απογυμνώνουν τους νέους από αγωνιστικό φρόνημα και πίστη και εμπεδώνουν στον λαό το ολέθριο αίσθημα, πως η προσπάθεια είναι μονάχα πολιτική και τα υπόλοιπα αποτελούν ματαιότητα.
Την περασμένη Παρασκευή, ανέλαβε καθήκοντα ο νέος Αρχηγός της Εθνικής Φρουράς, Αντιστράτηγος Ηλίας Λεοντάρης. Ο άνθρωπος μόλις πάτησε το πόδι του στην Κύπρο και, προφανώς, δεν έχει ακόμη συλλάβει το νέο πνεύμα που επικρατεί. Θα το αντιληφθεί σύντομα και όταν εγκλιματισθεί στις πολιτικές της Κυβέρνησης και γνωρίσει επί τόπου τα ισχύοντα στην Εθνική Φρουρά.
Ο λόγος που εξεφώνησε κατά την ανάληψη των καθηκόντων του είναι εμπνευσμένος. Διέγραψε ορθά τους στόχους του, αναφέρθηκε στην αξιοκρατική αξιολόγηση του ανθρώπινου δυναμικού (προφανώς δεν έχει γνώση των αναξιοκρατικών, κομματικών και ρουσφετολογικών μεθόδων που χρησιμοποιούνται) και τόνισε ότι «στην Εθνική Φρουρά δεν υπάρχει πλέον θέση για χαρισματικούς εμπειροτέχνες, έχουμε ανάγκη από χαρισματικούς ηγέτες και άριστους επαγγελματίες».
Αναφέρθηκε και στην «κλασική απειλή που συνεχίζει να αντιμετωπίζει η Κύπρος αλλά και η Ελλάδα από την προκλητική και επιθετική στάση του εξ ανατολών γείτονα», αλλά πρέπει να έχει υπόψη ότι εδώ η Κυβέρνηση στα τέσσερα έτη που κυβερνά έχει αφαιρέσει από το λεξιλόγιό της τον τουρκικό κίνδυνο.
Ο ηγέτης αυτού του Κράτους έχει χαρακτηρίσει τον ηγέτη της Τουρκίας ως «σύγχρονο πολιτικό», που έχει αναμορφώσει την Τουρκία με τις μεταρρυθμίσεις του και θέλει λύση του Κυπριακού. Ακόμη, με αυτόν τον εξ ανατολών προκλητικό και επιθετικό γείτονα θέλει να διαμοιραστεί τα οφέλη της λύσης, σε μία win win διαδικασία.
Δεν έχει ποτέ καταγγείλει τις συνεχείς προκλητικές παραβιάσεις της κυριαρχίας της Ελλάδας από τα τουρκικά πολεμικά πλοία και αεροπλάνα και γενικά, με την πολιτική που ασκείται και τον συνεχή αφελληνισμό του κυπριακού Ελληνισμού, στην ουσία διαγράφει τον τουρκικό κίνδυνο, προωθεί μία πολιτική εξευμενισμού της Τουρκίας, κάμπτει το αγωνιστικό φρόνημα του λαού και καλλιεργεί μέσα στον λαό το αίσθημα ότι, ο στόχος δεν είναι να απελευθερώσουμε τα σκλαβωμένα εδάφη μας αλλά να περισώσουμε και να διατηρήσουμε αυτά που έχουμε.
Όμως, με αυτές τις πολιτικές και με τις λύσεις που διαπραγματευόμαστε και καλύπτονται κάτω από τα εύηχα συνθήματα «επανένωση-απαλλαγή από την κατοχή», ούτε τα εδάφη που μας απέμειναν θα μπορέσουμε να κρατήσουμε.
Δεν είναι μόνο η στρατιωτική ανεπάρκεια που αποτελεί πηγή κινδύνων. Είναι περισσότερο οι πολιτικές που ασκούνται, οι οποίες και το στράτευμα εξουθενώνουν και το αγωνιστικό φρόνημα παραλύουν.
Σύντομα ο Αντιστράτηγος Λεοντάρης θα το διαπιστώσει…
ΠΗΓΗ:http://www.sigmalive.com/simerini/columns/stigma/418581/i-anoxyroti-politeia-tis-kyprou