Το βλέμμα στους 56 βουλευτές και στον… πάτο της ντροπής

Print Friendly, PDF & Email

07 Απριλίου 2017
Γιώργος Καλλινίκου

Ένας βουλευτής καλείται κατά την πενταετή του θητεία να τοποθετηθεί εκατοντάδες φορές επί διαφόρων νομοσχεδίων και προτάσεων νόμου. Η κάθε τοποθέτησή του έχει πάντοτε σημασία. Άλλοτε μικρή και άλλοτε μεγαλύτερη. Η κοινωνία των πολιτών μόνο στιγμιαία παρακολουθεί, κρίνει και επικρίνει ή εγκωμιάζει τους βουλευτές για τις τοποθετήσεις τους. Είναι πολύ λίγες οι περιπτώσεις, που κάποια τοποθέτηση βουλευτών παραμένει για καιρό στο σκληρό δίσκο της μνήμης των πολιτών. Κυρίως, όμως, είναι ελάχιστες οι περιπτώσεις εκείνες, που η τοποθέτηση των βουλευτών, παραμένει εσαεί καταχωρημένη στον εγκέφαλο του καθενός. Για την ακρίβεια, μετριούνται στα δάκτυλα του ενός χεριού οι περιπτώσεις εκείνες κατά τις οποίες η τοποθέτηση των βουλευτών, αγγίζει την αξιοπρέπεια και την τιμή έκαστου των πολιτών. Με αποτέλεσμα, να περνούν τον κάθε βουλευτή στο βιβλίο της προσωπικής τους συνείδησης. Κάποιους σε χρυσές και άλλους σε μαύρες σελίδες.

Η σημερινή ημέρα είναι μια από αυτές τις ελάχιστες περιπτώσεις. Η μεγάλη πλειοψηφία της κοινής γνώμης είναι στραμμένη στη συνεδρία της Ολομέλειας της Βουλής, στην οποία θα συζητηθεί η πρόταση του ΔΗΣΥ για ακύρωση της πολυσυζητημένης απόφασης να γίνεται ιδιαίτερη μνεία στα σχολεία στο ενωτικό δημοψήφισμα για δέκα λεπτά. Μια απόφαση, που δεν έλαβε απλώς πολιτική διάσταση. Φρόντισε ο Σουλτάνος και ο εν Κύπρω πασάς του, να της προσδώσει διάσταση εθνικής τιμής, υπερηφάνειας και αξιοπρέπειας. Συνδέοντάς την με εκβιαστικό τρόπο και υπό μορφή όρου για επιστροφή στο τραπέζι των συνομιλιών. Απαιτώντας ουσιαστικά την υποταγή και την ταπείνωση της κυπριακής Βουλής στον κατακτητή και τον παράνομο αντιπρόσωπό του. Φρόντισε, επίσης, το κυβερνών κόμμα να μεγιστοποιήσει την σημασία της σημερινής συνεδρίας, όταν έσπευσε να καταθέσει πρόταση για να κατευνάσει τους εκβιαστές. Κορύφωσε την οργή και την αγανάκτηση ο πρόεδρός του, όταν έσπευσε σε «μυστικό» δείπνο να εξηγήσει στον Μουσταφά πασά, ότι ανέλαβε πρωτοβουλία να ικανοποιήσει τον όρο υποταγής, που είχε θέσει.

Η σημερινή συνεδρία της Ολομέλειας της Βουλής είναι μια από εκείνες τις ελάχιστες περιπτώσεις, που το βλέμμα κάθε Ελληνοκύπριου θα είναι στραμμένο στα χέρια έκαστου των 56 βουλευτών. Για να καταγράψει καθένα από αυτούς, που θα ψηφίσει τον εξευτελισμό, την ταπείνωση και την υποταγή του Κυπριακού Ελληνισμού. Για να καταγράψει τον καθένα από τους 56 βουλευτές, που θα ξεπεράσει και το έσχατο όριο πολιτικής αναξιοπρέπειας. Για να καταγράψει όλους όσους θα σμπαραλιάσουν το κύρος της Βουλής, σκύβοντας μπροστά στην τουρκική απαίτηση και διαγράφοντας την Ιστορία αυτού του τόπου. Οι προφάσεις, που μανιωδώς επικαλούνται τις τελευταίες μέρες ηγεσία και στελέχη του ΔΗΣΥ, ότι δήθεν, εξαρχής είχαν ένσταση αντιμετωπίζοντας το θέμα ως καθαρά εκπαιδευτικό, τους έχει γελοιοποιήσει. Απλούστατα, επειδή και ένα αμαθές παιδάριο μπορεί να αντιληφθεί πως αν αυτή ήταν η πραγματική έγνοια της ηγεσίας του ΔΗΣΥ, θα μπορούσε να είχε υποβάλει την πρότασή της, όταν επί μήνες συζητείτο το περιβόητο θέμα στην επιτροπή Παιδείας.

Χθες, ο πατριάρχης της σημερινής εξευτελιστικής πρότασης, Αβέρωφ Νεοφύτου, δήλωνε σε μια προσπάθεια να σκεπάσει με γαρνιτούρα τη ντροπή: «Η αξιοπρέπειά μου με υποχρεώνει να κάνω ότι είναι δυνατόν, να σπάσει το αδιέξοδο και να προσπαθήσουμε να βρούμε μια λύση του κυπριακού γιατί έχουμε όραμα. Να ζήσουμε σε μια επανενωμένη πατρίδα και τα μεγάλα οράματα δεν χωράνε σε μοιρασμένες πατρίδες».
Τα μεγάλα οράματα, όμως, Αβέρωφ, δεν χωράνε ούτε σε καταπατημένες αξιοπρέπειες ούτε σε εξευτελισμένες τιμές. Διότι κατ’ αυτό τον τρόπο, η πατρίδα θα επανενωθεί σε θεμέλια σαθρά και προβληματικά. Και το οικοδόμημα το οποίο θα ανεγερθεί επί τέτοιων θεμελίων στηριγμένων σε όρους εκβιαστικούς από τη μια και σε ταπεινωτικές υποκλίσεις από την άλλη θα καταρρεύσει πολύ γρήγορα. Τόσο απλά…

Είναι νόμος της πολιτικής –στον οποίο ο Αβέρωφ εθελοτυφλεί- πως όσο ο αδύνατος σκύβει και υποτάσσεται τόσο ο ισχυρός (στην προκειμένη περίπτωση είναι και λυσσαλέος) δεν τον σέβεται και τον ποδοπατεί ανηλεώς. Σήμερα, λοιπόν, αυτό καλείται να αναλογιστεί έκαστος των 56 βουλευτών την στιγμή που θα σηκώνει το χέρι του. Καθώς και ότι, αμέσως μετά, αναλόγως θα τον κατατάξουν οι πολίτες είτε στο βάθρο της αξιοπρέπειας είτε στον πάτο της ντροπής!

ΠΗΓΗ:ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ