Αμμόχωστος, Eνδεχόμενη Eπιστροφή

Print Friendly, PDF & Email

 01 Αυγούστου 2017, 11:20 πμ    

του Γιάννου Ιωάννου*

Αθέατες συνέπειες. Θετικά και αρνητικά. Ευλογία ή κατάρα… Βιώνουμε ίσως τις πιο συγκλονιστικές στιγμές αυτή την περίοδο, αφού η αμμοχωστιανή μας μοίρα, μας επιφυλάσσει ακόμα μια τραγική εμπειρία, ακόμα ένα δίλημμα και μας προετοιμάζει για να απαντήσουμε στο βασανιστικό ερώτημα, επιστροφή στην πόλη μας υπό τ/κ διοίκηση ή όχι… Για να απαντηθεί το ερώτημα βέβαια θα πρέπει να καταστήσουμε σαφές πως υπάρχουν τρεις διαφορετικές πτυχές ή καλύτερα συνισταμένες στη βάση / θεμέλιο του ερωτήματος. Η πολιτική, η νομική και σίγουρα η συναισθηματική / ηθική / ανθρώπινη βάση! Θα τολμήσω να διαπιστώσω και για τις τρεις παραμέτρους τα θετικά και τα αρνητικά συνεπακόλουθα, της όποιας εφαρμογής στην πράξη, ή στην ενδεχόμενη παράλειψη και στο τέλος να καταλήξω σ’ ένα συμπέρασμα καθηκόντως τεκμηριωμένο.

Η ενδεχόμενη λοιπόν μονομερής πολιτική απόφαση του παράνομου καθεστώτος των κατεχομένων (αδιαμφισβήτητα προσομοιάζουσα με τη διάνοιξη των οδοφραγμάτων το 2003) θα δημιουργήσει νέα τάξη πραγμάτων, πολιτικών και όχι μόνο, κατά τρόπον που θα ευνοεί τη νομιμοποίηση του ψευδοκράτους, με την ευθεία συναίνεση των Αμμοχωστιανών. Δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία πως το αντίτιμο της προσφοράς της Αμμοχώστου για το παράνομο καθεστώς θα είναι η οιωνεί αναγνώριση του ψευδοκράτους από σημαντική μερίδα των Ελληνοκυπρίων. Στην πράξη δηλαδή 20 ή 30 ή 40 χιλιάδες Ευρωπαίοι Αμμοχωστιανοί πολίτες καθίστανται μόνιμοι κάτοικοι υπό το παράνομο καθεστώς, προσφέροντας ταυτόχρονα πολιτικό άλλοθι και έμμεση νομιμοποίηση της κατοχής, αφού πια ο βασικός λόγος ύπαρξης του Κυπριακού Προβλήματος, δηλαδή η προσφυγοποίηση ενός μεγάλου αριθμού προσφύγων, θα εξέλειπε. Διευκρινίζω ότι τα αυτά ισχύουν και για την περίπτωση των συμπατριωτών μας Μαρωνιτών. Ας μην έχουμε επίσης καμία αμφιβολία πως την επομένη της διαφαινόμενης επιστροφής μας στην Αμμόχωστο, θα απαιτηθεί από το παράνομο καθεστώς η εφαρμογή των πολιτικών δικαιωμάτων που απορρέουν από την ένταξή μας στην Ε.Ε. και στα κατεχόμενα, με τις γνωστές παρεκκλίσεις. Για να ικανοποιούνται τάχατες τα δικαιώματα των Αμμοχωστιανών στον χώρο διαμονής τους. Δηλαδή σε κατεχόμενη γη…

Δυσκολεύομαι να διαπιστώσω θετικές πολιτικές προοπτικές από μια τέτοια εξέλιξη. Άλλο τι επιτάσσει το μυαλό κι άλλο τι προτρέπει η ψυχή! Πάντως έχουμε ήδη ενδείξεις αρκούντως πειστικές για την πολιτική αντιμετώπιση που όχι μόνον έχουν οι εγκλωβισμένοι μας τα τελευταία 43 χρόνια από το παράνομο καθεστώς. Η υπαλλακτική αντίδρασή μας σε μια τέτοια πρόσκληση/ πρόκληση, θα πρέπει να είναι επιστροφή υπό την εποπτεία έλεγχο και πολιτική δικαιοδοσία των Ηνωμένων Εθνών. Άλλως πώς θα πέσουμε στην παγίδα και θα ’ναι πλέον αργά για τις οποιεσδήποτε διορθωτικές κινήσεις. Αυτό βέβαια δεν είναι ούτε εύκολο, αλλά ούτε και ορατό. Μάλλον ευσεβοποθικό ακούγεται παρά σοβαρό ενδεχόμενο. Θα είναι, όμως, η απάντηση στην πολιτική… ντρίπλα της Τουρκίας και ίσως η αρχή για την ενεργοποίηση επιτέλους των Η.Ε. σε σχέση με την Αμμόχωστο. Οψόμεθα! Η νομική πτυχή είναι μάλλον πολύ πιο σύνθετη και κυρίως πιο επικίνδυνη. 

Η μόνιμη επανεγκατάσταση στην Αμμόχωστο προϋποθέτει σεβασμό και τήρηση της Νομοθεσίας και του παράνομου Συντάγματος του ψευδοκράτους. Στο προοίμιο του οποίου σαφέστατα αναφέρεται ότι η Βόρεια Κύπρος είναι ιδιοκτησία των τουρκοκυπρίων και του ψευδοκράτους. Γίνεται ευθεία αναφορά στην μητέρα πατρίδα Τουρκία. Γίνεται ευθεία αναφορά στη μητέρα πατρίδα Τουρκία και ποινικοποιεί την οποιαδήποτε παρακοή των πιο πάνω ρητρών. Εννοείται συνακόλουθα πως η επιστροφή μας δεν θα έχει εκπτώσεις σε σχέση με τις Συνταγματικές τους πρόνοιες. Να μην αναφέρω τις φορολογικές και άλλες υποχρεώσεις που υποχρεωτικά θα ισχύουν από την πρώτη μέρα. Για δικαιώματα βέβαια ψηφίζειν και ψηφίζεσθαι ούτε λόγος. Εκτός κι αν πολιτογραφηθούμε ως πολίτες της λεγόμενης ΤΔΒΚ.

Η τρίτη πτυχή είναι και η πιο ευαίσθητη. Μέρα με τη μέρα πεθαίνουν συμπολίτες μας στην προσφυγιά. Έμειναν ούτε λίγο ούτε πολύ, μια δυο γενιές που γνώρισαν την Αμμόχωστο. Αν απεμπολήσουμε κι αυτή την ευκαιρία για επιστροφή, τότε μοιραία θα πρέπει να αποδεχτούμε το τέλος των ονείρων μας. Η θέση επιστρέφω κι ας γίνει ό,τι θέλει, είναι μια άποψη. Στο κάτω-κάτω θα επιστρέψω σπίτι μου. Αυτό είναι που επικρατεί στο εσώψυχο του Βαρωσιώτη και δεν τον αδικώ. Και το εξωτερικεύει με πολλούς τρόπους. Καμιά φορά άκομψα, αλλά αληθινά και τίμια. Θα είμαι με το καθεστώς του εγκλωβισμένου, αλλά σπίτι μου. Δεν θα αναγνωρίσω κανέναν και θα αντιμετωπίσω τις συνέπειες. Αυτή η θέση όμως κρύβει άγνοια και κινδύνους. Με την πάροδο του χρόνου θα διαφανεί η ορθότητα της επιστροφής μ’ αυτούς τους όρους. Και ίσως να ‘ναι πάλι αργά. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Επιπλέον ό,τι θέλουν και επιθυμούν οι εκάστοτε παράνομες κυβερνήσεις, θα το νομιμοποιούν μέσω των Αμμοχωστιανών σε πλείστα τόσα ζητήματα είτε της καθημερινότητας είτε σε κυρίαρχα και σπουδαία της ευρύτερης πολιτικής τους τακτικής. Εκμεταλλευόμενοι δηλαδή την αταλάντευτη επιθυμία τους να ξαναζήσουν στον τόπο τους. Εκτός κι αν πιστεύουμε βέβαια ότι αυτή η κίνηση των Τ/Κ είναι ανιδιοτελής και απόλυτα ειλικρινής.

Μ’ αυτά και μ’ αυτά φρονώ ότι τα αρνητικά όπως διαφαίνονται είναι περισσότερα από τα θετικά. Θλίβομαι που δεν μου επιτρέπει η συνείδησή μου να οδεύσω προς τη λατρεμένη πόλη με τέτοιους όρους και συνθήκες. Θλίβομαι γιατί ξέρω πως αυτή μπορεί να ‘ναι η τελευταία ευκαιρία. Θλίβομαι γιατί οι Βαρωσιώτες γονιοί μου θα αναπαυτούν κάποια στιγμή σε ξένη γη… Θλίβομαι.

*Δικηγόρος.

ΠΗΓΗ:http://www.philenews.com/f-me-apopsi/paremvaseis-ston-f/article/419764/ammochostos-endechomeni-epistrofi