31.08.2017 13:42
του Κωστάκη Αντωνίου
Ισοπεδώθηκαν οι αλήθειες που είπε
για τον Νίκο Αναστασιάδη, για την ολέθρια
στήριξη του Άντρου Κυπριανού στην πολιτική
του Προέδρου και για την επιλογή του Μάικ Σπανού
Κάθε φορά που ο Δημήτρης Χριστόφιας προβαίνει σε δηλώσεις ή συνεντεύξεις, σχεδόν όλα τα ΜΜΕ τον ισοπεδώνουν. Ακόμη και αυτές τις τοποθετήσεις του, οι οποίες είναι ορθές και τεκμηριωμένες, τις αντιμετωπίζουν είτε με επικριτική διάθεση είτε ακόμη και με χλευασμό. Πρόκειται για άδικη, άνιση και, εν πολλοίς, προκατειλημμένη αντιμετώπιση.
Ο υπογράφων δεν θα ακολουθήσει το ρεύμα. Θα πάει ενάντια στο ρεύμα. Έχω ασκήσει όχι απλώς δριμεία κριτική, αλλά σκληρότατη στον τέως Πρόεδρο, για τα τεράστια λάθη που διέπραξε σε όλους τους τομείς στη διάρκεια της διακυβέρνησής του. Τον θεωρώ υπεύθυνο και για την κακοδιαχείριση των δημοσιονομικών, και για το Μαρί, και για τις παραχωρήσεις που έκαμε στο εθνικό θέμα. Και δεν διστάζω να τονίσω ότι, για τη συρρίκνωση των ποσοστών του ΑΚΕΛ, είναι ένας εκ των μεγάλων υπευθύνων. Την ίδια ώρα, όμως, δεν δίστασα, τη στιγμή που εβάλλετο πανταχόθεν, να στηρίξω τη θέση του, ότι την οικονομική χρεοκοπία της Κύπρου την προκάλεσε το τραπεζικό σύστημα, η βουλιμία των τραπεζιτών, τα ολέθρια λάθη τους και φυσικά η στήριξη την οποία πρόσφερε στην τραπεζική αυθαιρεσία ο ΔΗΣΥ και η ανοχή του τότε Κεντρικού Τραπεζίτη. Και στήριξα την εκδοχή Χριστόφια, όχι στη βάση των δικών του θέσεων και απόψεων. Την τεκμηρίωσα με δηλώσεις, την τότε εποχή, Ευρωπαίων αξιωματούχων, όπως του Όλι Ρεν, ότι για την οικονομική χρεοκοπία της Κύπρου, πρώτο υπεύθυνο είναι το τραπεζικό σύστημα.
Προχθές, ο Δημήτρης Χριστόφιας έδωσε συνέντευξη στις «Τομές στα Γεγονότα» του «Σίγμα», και μίλησε για πολλά και διάφορα. Αντιμετωπίστηκε και πάλιν άνισα, ισοπεδώθηκε και επεκρίθη ακόμη για σωστές θέσεις που διατύπωσε. Είπε αλήθειες μη αρεστές ούτε στο Προεδρικό, ούτε στην ηγεσία του ΑΚΕΛ. Αλλά είναι αλήθειες οι οποίες δικαιώνονται από τα γεγονότα.
“Ουδέποτε εμπιστεύθηκα τον Αναστασιάδη, ως επικεφαλής της διαπραγματευτικής ομάδας στο Κυπριακό. Ο Αναστασιάδης ζει και πράττει με τη σκοπιμότητα της εξουσίας, εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Στη διαχείριση του Κυπριακού, καθοδηγείται από τη σκοπιμότητα της καρέκλας”, τόνισε.
Υπάρχει εχέφρων άνθρωπος, ο οποίος μπορεί να διαφωνήσει γι’ αυτήν την εκτίμηση του τέως Προέδρου; Είτε ενδοτικής είτε απορριπτικής φιλοσοφίας; Όσα είπε, δικαιώνονται από τα γεγονότα, την όλη συμπεριφορά του Προέδρου και την τραγική κατάληξη που έχει το Κυπριακό στα χρόνια που το διαχειρίστηκε ο Αναστασιάδης. Αθέτησε εκλογικά προγράμματα, αποδέχθηκε τις απορριπτικότερες θέσεις όλων των εποχών, προκειμένου να λάβει τις ψήφους των ΔΗΚΟϊκών και να ανέλθει στην εξουσία, ακολούθως αφαίρεσε το προσωπείο και ενεφανίσθη όπως πραγματικά είναι. Θιασώτης της χαλαρής ομοσπονδίας, πείσμων στη νεκρανάσταση του σχεδίου Ανάν, υμνητής του Ερντογάν και του Ακιντζί, ντελάλης μίας επικείμενης λύσης την οποία χαρακτήριζε “επανένωση”, ενώ στην ουσία αποτελούσε νομιμοποίηση των τετελεσμένων της εισβολής-κατοχής. Επί τέσσερα και πλέον χρόνια ενέπαιζε τον λαό για αλλαγή των συγκυριών και βούληση της Τουρκίας για βιώσιμη λύση, προανάγγελλε λύση εντός του 2016, παραπλανούσε τον λαό κάθε φορά που συναντούσε τον Ακιντζί ότι συμφώνησαν σε καίριες πτυχές. Καλούσε τον κυπριακό Ελληνισμό να αποκόψει τον ομφάλιο λώρο με την Ελλάδα και, την ίδια στιγμή, παραχωρούσε τα πάντα στην Τουρκία, κάτω από το γελοίο επιχείρημα πως ενεργεί κατά τρόπον που να ικανοποιεί τις ανησυχίες των Τουρκοκυπρίων. Ωσάν να ήταν εκλελεγμένος ηγέτης των Τουρκοκυπρίων. Με την όλη πολιτική του, εξασφάλισε τη γενική και ομόθυμη υποστήριξη των ανανικών.
Καθώς πλησίαζαν οι προεδρικές εκλογές και αποδείχθηκαν οι ψευδαισθήσεις του, η χρεοκοπία της ενδοτικής πολιτικής του και η αμετάβλητη επεκτατική διάθεση της Τουρκίας, άρχισε να αλλάζει πολιτική. Φόρεσε φουστανέλα, εστράφη προς τον απορριπτισμό, προέβαλε ανάστημα διεκδικητικού ηγέτη, αλλά χωρίς να εγκαταλείπει τους ανανικούς ψηφοφόρους στο ΑΚΕΛ. Από την πρώτη στιγμή της ανάληψης της εξουσίας, ο Νίκος Αναστασιάδης μία μόνο σκέψη είχε στο μυαλό του. Πώς θα επανεκλεγεί στην προεδρία. Πέντε χρόνια γι’ αυτό μόνο μεριμνά και γι’ αυτό άγχεται.
Ο Δημήτρης Χριστόφιας έχει απόλυτο δίκαιο στην περιγραφή του ανδρός και των πραγματικών προτεραιοτήτων του. Όπως έχει απόλυτο δίκαιο να μέμφεται την ηγεσία του κόμματος για την απαράδεκτη, δουλική, αντι-πατριωτική πρόσδεσή της στο αναστασιαδικό άρμα. Ο Άντρος Κυπριανού δεν έχει ιδέα ποιος είναι ο Αναστασιάδης. Και επί τεσσεράμισι χρόνια τού πρόσφερε, μαζί με τους άλλους συντρόφους του, πλήρη στήριξη στην ανανική πολιτική του. Και το χειρότερο απ’ όλα. Ακόμη και με την αντιπολίτευση που του ασκεί, είτε ειλικρινή είτε λόγω προεκλογικών σκοπιμοτήτων, είτε ακόμη και προσυνεννοημένη, του προσφέρει περισσότερα ερείσματα για επανεκλογή. Αντί να τον επικρίνει για τις ενδοτικές παραχωρήσεις του, τον επικρίνει γιατί δεν έδωσε και άλλα στην Τουρκία!
Σωστός είναι ο Χριστόφιας και στο θέμα της ολέθριας γκάφας του Άντρου Κυπριανού, να επιλέξει τον Μάικ Σπανό ως υποψήφιο του ΑΚΕΛ! Ένας εκπρόσωπος του κεφαλαίου, ένας νεοφιλελεύθερος οικονομικός παράγοντας, επικεφαλής του κόμματος των εργαζομένων. Ούτε ένα ΕΔΟΝόπουλο δεν θα ελάμβανε τέτοια τραγική για το κόμμα απόφαση, όπως αυτή που έλαβε ο Κυπριανού και η ομάδα που τον περιστοιχίζει. Τελικά, ο Θεός λυπήθηκε τον Άντρο, ευσπλαχνίστηκε το κόμμα, και τους πρόσφερε ευκαιρία να αποστασιοποιηθούν.
Ο Δημήτρης Χριστόφιας δεν “πουλά” πλέον στον λαό, ούτε στα ΜΜΕ. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να ισοπεδώνεται, ακόμη και όταν λέγει το σωστό και παραθέτει ορθές θέσεις, δικαιωμένες από τα γεγονότα…
