03 Σεπτέμβριος 2017
Του Κωστάκη Αντωνίου
Ο ΝΙΚΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ ΠΑΙΖΕΙ ΣΕ ΔΥΟ ΤΑΜΠΛΟ ΚΑΙ ΧΑΝΕΙ ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΥΟ
O εφιάλτης των στενών συνεργατών του Προέδρου Αναστασιάδη πρέπει να είναι πολλαπλάσιος εκείνου τον οποίο βιώνει ο Πρόεδρος (αν αντελήφθη βεβαίως τι έπραξε) με την αποστολή σημαντικών εγγράφων σε ομοϊδεάτες του, σε μία αγωνιώδη προσπάθεια να κατευνάσει την οργή τους για όσα έπραξε, ή δεν έπραξε, στον Κραν Μοντανά. Επειδή φαίνεται ούτε γνώση είχαν εκ των προτέρων, συνεργάτες του, για την αποστολή της επιστολής του Προέδρου, ούτε, εάν είχαν, ενέκριναν τέτοια αποστολή. Ο Πρόεδρος μόνος έπραξε, ή αποφάσισε να πράξει, αγνοώντας τους συνεργάτες τους.
Τόσο στο Προεδρικό, όσο και στον ΔΗΣΥ, είναι εμφανής η διαφωνία με την ενέργεια του Προέδρου να προχωρήσει σε αποστολή της επιστολής και την αποκάλυψη χαρακτηρισθέντων από τον ίδιο, Απορρήτων Εγγράφων, σε 60 ημέτερους. Ακόμη και οι εφημερίδες “Αλήθεια” και “Πολίτης”, οι οποίες πρόσκεινται στον Πρόεδρο και διατηρούν άμεσες προσβάσεις στο Προεδρικό, δεν αποκρύβουν τη διαφωνία τους, είτε την εκδηλώνουν, έστω και ηπίως.
Ο Αλέκος Κωνσταντινίδης, σε άρθρο του, αναφέρει περιεκτικά: «Αναρωτιέμαι ποιανού φαεινή ιδέα ήταν η αποστολή από τον πρόεδρο των φακέλων με τα “απόρρητα”; Με τέτοιους συμβούλους…». Αλλά γιατί φορτώνει τους συμβούλους του Προέδρου με αμαρτίες, οι οποίες πιθανόν να είναι άδικες; Είναι βέβαιος πως ήταν “ιδέα” κάποιου συμβούλου του Προέδρου η αποστολή των διαβαθμισμένων εγγράφων; ‘Η μήπως ήταν αποκλειστικά “φαεινή ιδέα” του Προέδρου; Αλλά και “ιδέα” κάποιου συμβούλου να ήταν, ποία οξυδέρκεια και ποίος βαθμός αντίληψης χαρακτηρίζει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, όταν δεν είναι σε θέση να αντιληφθεί το μέγεθος και τις προεκτάσεις μίας καταστροφικής πράξης;
Πέραν αυτού, όμως, ακούσαμε και τον βουλευτή του ΔΗΣΥ, Γιώργο Γεωργίου, να εκδηλώνει διαφωνία με την αποστολή εγγράφων, λέγοντας πως “αν ήμουν εγώ, δεν θα προέβαινα σε τέτοια ενέργεια”.
Αφήνοντας κατά μέρος τη νομική πλευρά της όλης ιστορίας και τις νομικές αναλύσεις στους επαΐοντες, η ενέργεια του Προέδρου είναι πρωτοφανής για τα πολιτικά θέσμια και για τη συμπεριφορά της προεδρίας. Δεν υπάρχει προηγούμενο στην πολιτική ιστορία του τόπου, κατά το οποίο Πρόεδρος Δημοκρατίας, κατά τρόπο τόσο ανεύθυνο, αλαζονικό και πολιτικά ανεπίτρεπτο, προχώρησε σε αποκάλυψη χαρακτηρισθέντων από τον ίδιο απορρήτων εγγράφων, σε μία ομάδα πολιτικών. Εγγράφων τα περισσότερα των οποίων, ούτε στις πολιτικές δυνάμεις δόθηκαν, ούτε γνώση έχει ο λαός.
Άλλωστε, τούτο καταμαρτυρείται και από τη δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου, ο οποίος ανέφερε ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα δώσει αντίγραφα των εγγράφων στα κόμματα, στην επόμενη συνεδρία του Εθνικού Συμβουλίου. Και αμέσως γεννάται το ερώτημα: Εφόσον πάντα, κατά τη δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου, “τα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου γνωρίζουν πολύ καλά το περιεχόμενο των εγγράφων αυτών”, τι χρειάζεται να τους τα ξαναδώσει ο Πρόεδρος;
Συμπέρασμα: Τα διανεμηθέντα, ως διαφημιστικά φυλλάδια, σε 60 άτομα, σημαντικά έγγραφα, δεν ήταν σε γνώση των μελών του Εθνικού Συμβουλίου, και θα δοθούν (αν δοθούν), εκ των υστέρων και υπό την πίεση των εκδηλωθέντων εντόνων αντιδράσεων.
Άρον-άρον κλείσιμο
Είναι έκδηλο ότι, τόσο ο Πρόεδρος όσο και οι συνεργάτες του και ο ΔΗΣΥ, κατανοούν πόσο βαρύτατα έπληξε τις εκλογικές προοπτικές του Προέδρου αυτή η ιστορία. Και χωρίς να το αποκρύβουν, επιδιώκουν να κλείσουν όσο ενωρίτερα μπορούν αυτό το θέμα, προκειμένου να μην αναπαράγεται και να πλήττει ακόμη περισσότερο την προσπάθεια επανεκλογής του Νίκου Αναστασιάδη. Χαρακτηριστικά:
Ο Νίκος Χριστοδουλίδης εκδηλώνει τη βιασύνη του να κλείσει η συζήτηση, λέγοντας πως “η συζήτηση του θέματος έχει εξαντληθεί και δεν προσφέρεται για προεκλογικές σκοπιμότητες”. Ο αναπληρωτής κυβερνητικός εκπρόσωπος και ο εκπρόσωπος Τύπου του ΔΗΣΥ, ελάχιστα και εκτός θέματος, αναφέρονται στο σκάνδαλο και απαντούν στις επικρίσεις των κομμάτων με άλλα θέματα που δεν έχουν σχέση με τη διαρροή των εγγράφων. Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε τελικά. Πέραν αυτών, περνούν μέρες από την αποκάλυψη του σκανδάλου, προκειμένου να αναφερθεί ο ίδιος ο Πρόεδρος Αναστασιάδης. Και αποδίδει την καθυστέρηση να δώσει λόγο, στην ιώβεια υπομονή που επέδειξε.
Όμως, ο Νίκος Αναστασιάδης δεν είναι άνθρωπος που διακρίνεται για την υπομονή του. Καθυστέρησε να απαντήσει, επειδή στον χρόνο της σιωπής του Προεδρικού προσπαθούσε να μαζέψει τα ασυμμάζευτα. Να διαβουλευθεί με τους συνεργάτες του για να αποφασίσουν πώς θα δικαιολογήσουν την ολέθρια γκάφα του, και πώς θα αντιδράσουν στην πίεση των έντονων αντιδράσεων των κομμάτων που ζητούσαν εξηγήσεις και απαντήσεις. Στον πανικό, στη σύγχυση, στην εκ των υστέρων αντίληψη για τις ζημιογόνες επιπτώσεις που θα είχε στην επανεκλογή του Προέδρου η γκάφα του, οφείλετο η καθυστέρηση στην αντίδραση του Προεδρικού. Όχι στην “υπομονή” του Προέδρου.
Εκκινά πάντα από τις προεκλογικές σκοπιμότητες
Ένας πολίτης, με την ελάχιστη πολιτική κρίση και αντίληψη, κατανοεί ότι η ενέργεια του Προέδρου Αναστασιάδη δεν είχε κανέναν άλλο σκοπό παρά την εξυπηρέτηση προεκλογικών σκοπιμοτήτων. Ο Πρόεδρος ενήργησε υπό το κράτος κρίσης πανικού, καθώς οι επικρίσεις τις οποίες δεχόταν από ομοϊδεάτες του για τους χειρισμούς του στο Κραν Μοντανά, και τη μετάλλαξή του σε φορέα απορριπτικών θέσεων, φαινόταν να γίνονται κατανοητές και αποδεκτές από μεγάλη μάζα ψηφοφόρων του, οι οποίοι επίστευαν ότι ο Αναστασιάδης ήταν έτοιμος να αποδεχθεί λύση των δικών τους προδιαγραφών.
Αυτή η εξέλιξη σήμαινε για τον Πρόεδρο απώλειες ψήφων και κατ΄επέκτασιν συρρίκνωση των προοπτικών επανεκλογής. Προχώρησε, λοιπόν, σε μία υστάτη, απελπισμένη και χωρίς επίγνωση των επιπτώσεων, ενέργεια κατευνασμού ψηφοφόρων του και επανάκτησης της εμπιστοσύνης τους. Είναι φανερό ότι οι δημοσκοπήσεις του Προεδρικού δεν στέλλουν ευχάριστα μηνύματα για τις προοπτικές του Προέδρου. Και επέλεξε να κάμει την υστάτη προσπάθεια επανάκτησης ψήφων.
Τους τελευταίους μήνες, ο Νίκος Αναστασιάδης τίποτε δεν πράττει το οποίο να μην έχει προεκλογική χροιά και στόχο. Είναι φανερό ότι παίζει σε δύο ταμπλό. Να μαζέψει απορριπτικούς ψήφους, αλλά να διατηρήσει και τους ανανικούς. Αλλά μπορεί να περιπαίζει για κάποιο χρονικό διάστημα και τους μεν και τους δε, όμως δεν μπορεί να περιπαίζει για πάντα και τους δύο. Αυτό το παιχνίδι κατέληξε τελικά σε μεγάλη ζημία του Προέδρου. Σχοινοβατώντας μεταξύ των δύο τάσεων, και φορώντας πότε ανανικό κοστούμι και πότε φουστανέλα, τελικά απομακρύνει τους ανανικούς και χάνει οριστικά και τους απορριπτικούς…
ΠΗΓΗ:http://www.sigmalive.com/simerini/politics/452852/enas-proedros-se-krisi-panikou
