11.4.2018
του Άριστου Μιχαηλίδη
Όσο πλησιάζει η Δευτέρα του μεγάλου δείπνου, τόσο περισσότερες ψευδαισθήσεις δημιουργούνται ή μάλλον επανέρχονται, και ανεβάζουν τις προσδοκίες. Λες και από αυτό το δείπνο, το δήθεν κοινωνικό, εξαρτάται το μέλλον μας. Δύσκολο να καταλάβουμε αυτή την υψηλών προδιαγραφών πολιτική. Παρ’ όλη την αποχή που κάναμε τις μέρες του Πάσχα μπας και αντιληφθούμε ευκρινέστερα τι στο καλό συμβαίνει με αυτούς που οδηγούν τον τόπο και αυτούς που τους ενθαρρύνουν να προχωρήσουν ακάθεκτοι στην επόμενη παταγώδη αποτυχία. Είναι, λες και ζούμε σε έναν απομονωμένο κόσμο, εντελώς δικό μας, ξεχωριστό, που δεν επηρεάζεται από όσα συμβαίνουν γύρω του. Επείγει η επανέναρξη των διαπραγματεύσεων, λέμε και νομίζουμε ότι ασκούμε πολιτική. Ωστόσο, για να έχει συνέχεια και πραγματικές ελπίδες η διαπραγμάτευση χρειάζεται να δημιουργηθούν ευνοϊκές προϋποθέσεις. Και αυτή τη στιγμή, δεν υπάρχει τίποτε που να δηλώνει ότι μπορούν οι διαπραγματεύσεις να οδηγήσουν σε θετικό αποτέλεσμα. Αντίθετα, υπάρχουν τα χείριστα δεδομένα, που κάθε άλλο παρά ευνοούν τη διαπραγμάτευση. Εκτός βέβαια και αν η πολιτική ηγεσία μας, δεν κατάλαβε τίποτε κι ελπίζει ακόμα ότι υπάρχει δυνατότητα να κάτσουν στο τραπέζι ο Νίκος Αναστασιάδης με τον Μουσταφά Ακιντζί και να λύσουν το Κυπριακό, με μια συμφωνία για ένα, ούτως ειπείν, φυσιολογικό κράτος. Χωρίς να έχει κανένα ρόλο ή λόγο ο ανισόρροπος της Άγκυρας.
Θα θέλαμε πολύ να ακούσουμε τους ηγέτες μας να μας εξηγούν, με ποιο τρόπο θα ασχοληθεί με το Κυπριακό ο Ερντογάν αυτή την εποχή. Ο οποίος χτες ακόμα, λίγες μέρες μετά από τις λυκοφιλίες με τη Ρωσία, τα έβαζε και με τον Σεργκέι Λαβρόφ για τη Συρία και την Αφρίν. Με τα μέτωπα που έχει ανοίξει ο Ερντογάν, μέτωπα που αιμορραγούν, είναι πολιτική αφέλεια να πιστεύουμε ότι υπάρχει πιθανότητα να ασχοληθεί με το Κυπριακό, που είναι σε ύφεση, και προπάντων να ασχοληθεί προς όφελος της Κύπρου και του λαού της. Δείγμα γραφής είναι βεβαίως το γεγονός ότι την ώρα που συμφωνήθηκε το «κοινωνικό δείπνο», και κάθε καλόπιστος ανέμενε ότι θα υπήρχε κάποιο θετικό μήνυμα, η Άγκυρα ανανέωσε τις Navtex στην κυπριακή ΑΟΖ κι έστειλε το Μπαρμπαρός σε νέο σεργιάνι. Για να δείξει, φυσικά, ότι η επεκτατική πολιτική της σε βάρος της Κύπρου δεν επηρεάζεται από το τι κάνουν οι Κύπριοι ηγέτες και πόσο εγκάρδια θα είναι η εβίβα που θα κάνουν στο δείπνο τους.
Το ίδιο αφελές είναι να πιστεύουμε ότι θα πάμε σε συνομιλίες με τον Ακιντζί, χωρίς να αποδεχόμαστε τις προϋποθέσεις που θέτει εκβιαστικά. Ειδικά τις προϋποθέσεις για το φυσικό αέριο και τη συνδιαχείριση, που αξιώνει. Χτες ακόμα, δήλωνε ότι πρέπει να βρεθεί μια χρυσή τομή στο θέμα της ενέργειας και της ασφάλειας. «Αυτό είναι εφικτό, φτάνει η ελληνοκυπριακή πλευρά να επιδείξει την απαραίτητη θέληση και να αποδεχτούν μια συμφωνία στην οποία να συμπεριλαμβάνονται και τα δικαιώματα μας». Ο Πρόεδρος πάει στη συνάντηση υπό εκβιασμό. Γνωρίζοντας ότι είναι μπροστά στον μεγάλο κίνδυνο να θεωρηθεί η καλή του θέληση ως αποδοχή των τουρκικών προϋποθέσεων για διαπραγμάτευση της διαχείρισης του φυσικού αερίου. «Μπορούμε να δούμε το μέλλον της Κύπρου και της περιοχής και την ασφάλεια από το ίδιο παράθυρο;», διερωτήθηκε χτες ο Μουσταφά Ακιντζί. Και δεν εννοούσε τίποτε άλλο από το να δουν οι Ελληνοκύπριοι το μέλλον μέσα από το τουρκικό παράθυρο.
Οι συνθήκες δεν ευνοούν επανέναρξη διαπραγματεύσεων. Η Άγκυρα και ο Ακιντζί δεν μπορούν να είναι αξιόπιστοι συνομιλητές. Έχουν αποδείξει πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας ότι άλλες είναι οι προθέσεις και τα σχέδια τους για την Κύπρο και δεν χρειάζεται περαιτέρω διερεύνηση των προθέσεών τους. Ούτε καν το «κοινωνικό δείπνο» αυτή τη στιγμή δεν εξυπηρετεί την Κύπρο. Αλλά, επειδή δεν έχουμε επιλογή άλλη από τη διαπραγμάτευση, θα έπρεπε να ασκούμε πολιτική με βάση τις πραγματικές συνθήκες και όχι με βάση τις ψευδαισθήσεις μερίδας των ηγετών μας και των κολαούζων τους. Θα έπρεπε, δηλαδή, να πολιτεύονται οι ηγέτες μας για να αλλάξουν τις συνθήκες, όχι για να αλλάξουν τα μυαλά μας ώστε να αποδεχτούμε τη μοίρα μας.
ΠΗΓΗ:http://www.philenews.com/f-me-apopsi/arthra-apo-f/article/511308/to-meglo-deipno-kai-oi-proypotheseis-tis-apotychias
