29 Απρίλιος 2018, 18:02
Της Ανδρούλας Γκιούρωφ
ΣΥΓΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΑ ΠΕΠΛΑ ΤΗΣ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ, ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΜΜΑΧΙΩΝ
ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ΠΕΡΙΤΡΑΝΑ ΟΤΙ Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΣΘΕΝΑΡΑ ΑΝΑΛΛΟΙΩΤΗ ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΟΧΩΡΗΣΕΙΣ ΜΑΣ ΟΔΗΓΟΥΝ ΤΟΝ ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΛΑΟ ΣΕ ΕΝΑ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΟ ΕΝΑΓΚΑΛΙΣΜΟ ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗ ΛΥΣΗ
14 χρόνια μετά το δημοψήφισμα για το εκτρωματικό σχέδιο Ανάν και το ζωτικής σημασίας «όχι» που διακήρυξε ο κυπριακός Ελληνισμός, ηγέτες και ηγετίσκοι δεν διδάχθηκαν από τα λάθη τους. Δεν κατάφεραν να ανασηκωθούν προκειμένου να φτάσουν το μπόι και το ύψος του λαού, του οποίου η ετυμηγορία ήταν κραυγή επιβίωσης
Όσο πιο ισχυρός είναι ο θύτης, ο παραβάτης και ο έκνομος, άλλο τόσο είναι δύσκολο να του επιβληθούν κυρώσεις ή και πιέσεις προκειμένου να συμμορφωθεί στις αρχές του διεθνούς δικαίου. Ιδιαίτερα όταν στα οικονομικά και γεωστρατηγικά συμφέροντα η πλάστιγγα γέρνει υπέρ του.
Ο Οργανισμός Ην. Εθνών, 73 χρόνια από την ίδρυσή του (24 Οκτωβρίου 1945), αποδεικνύεται ανήμπορος να επιβάλει τις αρχές και διακηρύξεις που επέβαλαν την ίδρυσή του για διεθνή συνεργασία και συλλογική ασφάλεια. Τα 192 κράτη-μέλη του, που υποτίθεται συμφωνούν και αποδέχονται τις υποχρεώσεις που προβλέπονται από τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ -τη διεθνή δηλαδή σύμβαση που περιγράφει τις βασικές αρχές των διεθνών σχέσεων- είναι είτε θύματα είτε θύτες που υποβάλλονται ή επιβάλλουν το νόμο της ζούγκλας. Τον νόμο του ισχυρού σε βάρος του αδύναμου.
Το Συμβούλιο Ασφαλείας, με τα πέντε μόνιμα μέλη του να ασκούν συχνά-πυκνά το ακυρωτικό βέτο σε σχέδια ψηφισμάτων που δεν ευνοούν τα συμφέροντα ενός ή περισσοτέρων κρατών μελών του, είναι ενδεικτικό του παγκόσμιου χάους στο οποίο βρίσκεται σήμερα ο πλανήτης. Περιφερειακά προβλήματα, διενέξεις, συγκρούσεις, εμφύλιοι και τοπικοί πόλεμοι που σχεδιάζονται και αποσκοπούν σε νέα χάραξη συνόρων, συνθέτουν μια ζοφερή εικόνα. Θυμίζουν τον τραγικό επίλογο της Κοινωνίας των Εθνών (προκάτοχο των Ην. Εθνών), η οποία κατάρρευσε κάτω από τις ορδές του Χιτλεροφασισμού και την αδυναμία να αποτραπεί ένας Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος.
Σήμερα οι επικεφαλής των Ην. Εθνών εμφανίζονται περίπου ως οι επιτήδειοι ουδέτεροι. Κλείνουν προκλητικά τα μάτια και διαγράφουν εγκλήματα πολέμου, τηρούν ίσες αποστάσεις μεταξύ θύτη και θύματος και ακόμα χειρότερα. Ασκούν πιέσεις προκειμένου το θύμα να ευθυγραμμιστεί με τις αξιώσεις του παραβάτη.
Κανείς δεν μιλά για κατοχή
Τις τελευταίες δύο δεκαετίες οι Γ.Γ. των Ην. Εθνών -με πρώτον και χειρότερον τον Κόφι Ανάν- εμφανίζονται να ξεχνούν ή και να διαγράφουν το γεγονός πως η Κύπρος είναι θύμα ξένης εισβολή και κατοχής. Σαράντα τέσσερα χρόνια η Κύπρος ζητά δικαίωση από τον Άννα στον Καϊάφα. Παραπέμπεται από αναβολή σε αναβολή, σε Πόντιους Πιλάτους που της δείχνουν ευθέως τον δρόμο προς τον Γολγοθά. Ψηφίσματα των Ην. Εθνών έχουν κατακουρελιαστεί, έχουν υπονομευθεί και ξεχασθεί από αυτούς που όφειλαν ως επικεφαλής των Ην. Εθνών να τα σέβονται και να τα μνημονεύουν με κάθε ευκαιρία στον Τούρκο εισβολέα και στους όποιους συμμάχους του κάνουν πλάτες για να ξεχαστούν τα εγκλήματα πολέμου που διάπραξε σε βάρος του κυπριακού λαού.
Η τούρκικη εισβολή άφησε πίσω της χιλιάδες νεκρούς. Εκτελέσεις αμάχων εν ψυχρώ, που βρέθηκαν σε μαζικούς τάφους. Βιασμούς γυναικών και σφαγές νηπίων. Χιλιάδες και οι αγνοούμενοι. Ακόμα ψάχνουμε τα λείψανά τους εξαιτίας της άρνησης της Τουρκίας να βοηθήσει στην ανεύρεση της τύχης τους. Ωστόσο, ποτέ κανένα από τα εγκλήματα πολέμου της Τουρκίας στην Κύπρο δεν τιμωρήθηκε. Ούτε καν αφέθηκαν να φτάσουν στο εδώλιο του περιβόητου δικαστηρίου της Χάγης ως εγκλήματα πολέμου και εθνοκάθαρσης, βίαιης αλλοίωσης πληθυσμού με τον συστηματικό και στοχοποιημένο εποικισμό, αρπαγής και σφετερισμού περιουσιών.
Σήμερα, κανένα όργανο, είτε του ΟΗΕ είτε της Ε.Ε., δεν μιλά για κατοχή και η Τουρκία εμφανίζεται ως ο «προστάτης» και «υπερασπιστής» των συμφερόντων των Τ/κ και ως ο «επίσημος» συνομιλητής για την επίλυση του Κυπριακού. Έχουν και τα εγκλήματα πολέμου τις κατηγοριοποιήσεις και διαβαθμίσεις τους. Συγκαλύπτονται με τα πέπλα της υποκρισίας, των σκοπιμοτήτων και των συμμαχιών.
Η πρόταση Τσαβούσογλου
Η παράνομη κάθοδος του Τούρκου ΥΠΕΞ Μ. Τσαβούσογλου και η πρότασή του για συνομοσπονδία ή λύση δύο κρατών, που υπέβαλε τάχατες ως «σημείο περίσκεψης» στη διάρκεια συζήτησης, όπου παρευρίσκονταν ο κατοχικός ηγέτης και τα έξι λεγόμενα κοινοβουλευτικά κόμματα του παράνομου κρατιδίου, δεν είναι κάτι καινούργιο. Πηγαινοέρχεται από διάφορους Τούρκους αξιωματούχους ή τ/κ «ηγέτες» τα τελευταία τριάντα χρόνια, αναλόγως περιστάσεων και συγκυριών.
Όπως γράφτηκε από τ/κ Μ.Μ.Ε. (και δεν διαψεύστηκε), ο Τσαβούσογλου μετέφερε το μήνυμα πως μέχρι τη διεξαγωγή των πρόωρων εκλογών στην Τουρκία δεν θέλουν πρωτοβουλίες στο Κυπριακό. «Να είστε υπομονετικοί. Μη μας δυσκολέψετε μέχρι τις εκλογές», φέρεται να είπε ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου στους συνομιλητές του, σύμφωνα με δημοσιεύματα τ/κ εφημερίδων. Γράφτηκε και το ενδεχόμενο πως «μετά τις εκλογές της 24ης Ιουνίου ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν μπορεί να «δείξει δυνατή βούληση για μια γρήγορη λύση στο Κυπριακό» ή «αν δεν υπάρξει λύση, τότε μπορεί η «τδβκ» -όπως αποκαλούν το ψευδοκράτος- «να αποτελέσει μιαν αυτόνομη δομή συνδεδεμένη με την Τουρκία».
Η πρόταση ΑΚΕΛ για αγωγό μέσω Τουρκίας
Ο Γ.Γ. της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ, Α.Κυπριανού, στο πλαίσιο ενημέρωσης που έκανε για το Κυπριακό σε περίπου 35 Πρέσβεις και διπλωμάτες οι οποίοι είναι διαπιστευμένοι στη Λευκωσία, είπε ότι το ΑΚΕΛ είναι έτοιμο «με τη λύση του Κυπριακού να στηρίξει έναρξη των συζητήσεων με την Τουρκία για την κατασκευή αγωγού, τόσο για δική της χρήση όσο και για διοχέτευση φυσικού αερίου προς την Ευρώπη». Σύμφωνα με τον ίδιο, «ο καθοριστικός παράγοντας για τη λήψη απόφασης θα είναι τα οικονομικά δεδομένα της πρότασης».
Ούτε και αυτή η θέση της ηγεσίας του ΑΚΕΛ είναι καινούργια. Την έχει υιοθετήσει εδώ και μερικά χρόνια η ηγετική ομάδα του κόμματος, αλλά απέφευγαν να τη δημοσιοποιήσουν φοβούμενοι τις αντιδράσεις. Εξ όσων λέγονται και από κομματικές πηγές, ούτε και υιοθετήθηκε από κανένα συλλογικό όργανο. Τώρα που οι αξιώσεις και απειλές της Τουρκίας βρίσκονται στο απόγειό τους, είναι ακατανόητο γιατί η ηγεσία του ΑΚΕΛ έκρινε ορθό να βγει δημόσια και να προσφέρει αυτό το «αντίδωρο» στους κατακτητές.
Όταν στις 23 του Γενάρη του 2016 ο Γ.Γ. του ΑΚΕΛ πήγε στην Πόλη, όπου συναντήθηκε με τον τότε Πρωθυπουργό Aχμέτ Νταβούτογλου και τον τότε και νυν ΥΠΕΞ Μεβλούτ Τσαβούσογλου, φέρεται να κουβαλούσε στις αποσκευές του και αυτό το δέλεαρ του αγωγού μέσω Τουρκίας. Μετά τις συναντήσεις και με τους δύο Τούρκους αξιωματούχους ο Γ.Γ. του ΑΚΕΛ είχε δηλώσει έμπλεος αφέλειας και ψευδαισθήσεων πως «τώρα ξέρουμε πού στέκουμε». Χαρακτήρισε μάλιστα τις επαφές του στην Κωνσταντινούπολη καρποφόρες, λέγοντας πως «πρέπει να πείσουμε για να πετύχουμε». Σε συνεδρία της ολομέλειας της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ είπε πως αντάλλαξαν και τηλέφωνα για να βρίσκονται σε επαφή»(!!!).
Αφού πέρασαν δύο χρόνια με την κατοχική δύναμη να πυκνώνει τις προκλήσεις και απειλές της εναντίον της Κύπρου και αφού εμπόδισε έρευνες για τις γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ, είναι άγνωστο αν η ηγετική ομάδα του ΑΚΕΛ ξέρει πού στεκόμαστε ή αν θα πρέπει να υποταχθούμε και άλλο προκειμένου να ικανοποιηθούν όλα τα χατίρια της Τουρκίας. Με αυτήν την εσφαλμένη αντίληψη πως θα δελεάσει την Τουρκία με τον αγωγό μέσω Τουρκίας για να αναδειχθεί και ενεργειακή δύναμη (και όχι μόνο περιφερειακός χωροφύλακας), ο Α. Κυπριανού επανέλαβε την πρόταση του ΑΚΕΛ ενώπιον των ξένων πρεσβευτών ζητώντας την υποστήριξή τους.
Η ανώμαλη προσγείωση από Ερντογάν
Βέβαια ο Ερντογάν, ο Τσαβούσογου και οι παρατρεχάμενοί τους διέψευσαν ακόμα μια φορά τις προσδοκίες και τις ψευδαισθήσεις της ηγετικής ομάδας του ΑΚΕΛ ότι με υποχωρήσεις και «δώρα» θα κάμψουν την αδιαλλαξία της Άγκυρας. Την περασμένη Τρίτη, ανήμερα την 103η επέτειο της Γενοκτονίας των Αρμενίων, ο Ερντογάν, επισείοντας το γιαταγάνι των τουρκικών επιδιώξεων, ξεκαθάρισε πως «από την Κύπρο στο Αιγαίο, από τη Μαύρη Θάλασσα μέχρι τη Θράκη θα υλοποιήσουμε τις κατάλληλες πολιτικές για τα συμφέροντα της χώρας μας…».
Η Τουρκία δεν βάζει φρένο στις διεκδικήσεις της και προχωρεί ανενόχλητη με εγκλήματα πολέμου, στρατιωτικές εισβολές να βαραίνουν το παρελθόν και το παρόν της. Οι εξελίξεις αποδεικνύουν περίτρανα ότι η τουρκική πολιτική παραμένει σθεναρά αναλλοίωτη και οι υποχωρήσεις μας οδηγούν τον κυπριακό λαό σε ένα θανατηφόρο εναγκαλισμό με την Τουρκία μετά τη λύση. Δυστυχώς, η ηγετική ομάδα του ΑΚΕΛ έχει ξεχάσει ή ίσως δεν γνωρίζει να αναλύει με τη διαλεκτική του μαρξισμού πως στον ιμπεριαλισμό δεν προσφέρεις γην και ύδωρ, ούτε και θα βρεις δικαίωση με υποχωρήσεις και παρακάλια.
14 χρόνια μετά το δημοψήφισμα για το εκτρωματικό σχέδιο Ανάν και το ζωτικής σημασίας «όχι», που διακήρυξε ο κυπριακός Ελληνισμός, ηγέτες και ηγετίσκοι δεν διδάχθηκαν από τα λάθη τους. Δεν κατάφεραν να ανασηκωθούν προκειμένου να φτάσουν το μπόι και το ύψος του λαού, του οποίου η ετυμηγορία ήταν κραυγή επιβίωσης. Δυστυχώς, δεν έχουν κατανοήσει τα δικά του θέλω για μια πατρίδα, πραγματική πατρίδα ελεύθερη και όχι προτεκτοράτο της κατοχικής Τουρκίας.
Επιμένουν με διάφορους τρόπους να επαναλαμβάνουν πρακτικές και λύσεις που θα οδηγήσουν στη δικαίωση του εγκληματία πολέμου και τον λαό μας εσαεί αιχμάλωτό του.
Τυχόν αγωγός μέσω Τουρκίας θα είναι ένα πανίσχυρο όπλο στα χέρια των Τούρκων, που θα κλείνουν τη στρόφιγγα ανάλογα με τις αξιώσεις τους και θα κρατούν δέσμιους όχι μόνο την Κύπρο αλλά και άλλους λαούς.
ΠΗΓΗ:http://www.sigmalive.com/simerini/politics/504535/ta-ksexasmena-egklimata-polemou
