5.5.2018
Η Θέση του “Φ”
ΣΤΙΣ 23 Απριλίου 2003 η τουρκική πλευρά προχώρησε σε μια αιφνιδιαστική κίνηση ανακοινώνοντας μερική άρση των εμποδίων για διακίνηση ένθεν κακείθεν του κατοχικού οδοφράγματος. Υπενθυμίζεται συναφώς πως ο τότε Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Τάσσος Παπαδόπουλος υπέγραψε στις 16 Απριλίου 2003, στην Αθήνα, τη Συνθήκη Προσχώρησης της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Συνθήκη υπογράφεται επίσης από τους ηγέτες των άλλων εννέα υπό ένταξη χωρών, δηλαδή της Τσεχικής Δημοκρατίας, της Εσθονίας, της Ουγγαρίας, της Λετονίας, της Λιθουανίας, της Μάλτας, της Πολωνίας, της Σλοβακίας και της Σλοβενίας. Επτά ημέρες μετά, ο τότε κατοχικός ηγέτης Ραούφ Ντενκτάς, με εντολές της Άγκυρας, προχώρησε στη διάνοιξη οδοφραγμάτων. Αρχικά στην περιοχή του ξενοδοχείου Λήδρα Πάλας και στη συνέχεια στον Άγιο Δομέτιο. Ακολούθως, υπήρξε συμφωνία μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και του κατοχικού καθεστώτος για τη διάνοιξη νέων οδοφραγμάτων. Είναι γνωστό ότι μετά το πρόσφατο δείπνο του Προέδρου Αναστασιάδη και του κατοχικού ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί έγινε γνωστό ότι καταβάλλεται προσπάθεια για να λειτουργήσουν την 1η Ιουνίου το οδόφραγμα στη Δερύνεια και στα μέσα Σεπτεμβρίου αυτό της Λεύκας – Απλικίου.
ΔΕΚΑ πέντε χρόνια μετά τη διάνοιξη οδοφραγμάτων θα πρέπει να γίνει μια αξιολόγηση. Σημειώνοντας ότι όλοι είμαστε υπέρ της ελεύθερης διακίνησης, θα πρέπει να επισημάνουμε πως κάποιοι περιορισμοί υπάρχουν. Περαιτέρω, θα πρέπει να αναφερθεί κατά πόσο η διάνοιξη των οδοφραγμάτων έχει βοηθήσει προς την κατεύθυνση της επίτευξης συμφωνίας στο Κυπριακό. Η απάντηση προκύπτει εκ του αποτελέσματος. Συμφωνία δεν έχει επιτευχθεί. Μπορεί –και έτσι φαίνεται– η διακίνηση ένθεν κακείθεν του κατοχικού οδοφράγματος να έχει διαψεύσει πως δεν μπορούν Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι να ζουν μαζί. Ιδιαίτερα προβλήματα στη διακίνηση από το 2013 και εντεύθεν δεν υπήρξαν κι αυτό επιβεβαιώνεται από τα γεγονότα.
ΕΙΜΑΣΤΕ της άποψης πως η επικοινωνία μεταξύ των Κυπρίων, μεταξύ των δύο κοινοτήτων είναι επιβεβλημένη και το βασικό εμπόδιο είναι η συνεχιζόμενη κατοχή τμήματος του νησιού από την Τουρκία. Την ίδια ώρα θεωρούμε πως σε καμία περίπτωση δεν μπορεί η διακίνηση να εκλαμβάνεται ως μέσο για την ομαλοποίηση του σημερινού κατοχικού στάτους κβο. Καθώς ο μεγάλος στόχος μας είναι η άρση του. Κατά τη δική μας άποψη, ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι η εδραίωση των κατοχικών δεδομένων. Είναι ο μεγάλος κίνδυνος που θα μετατραπεί σε εφιάλτη, εάν μέτρα, αντί να ανατρέπουν την κατοχή, διαμορφώνουν συνθήκες για διατήρησή της. Ο στόχος μας δεν είναι η συντήρηση της κατοχής, η συμφιλίωση με την κατοχή, αλλά η ανατροπή της μέσα από την απελευθέρωση.
ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ χρόνια μετά τη διάνοιξη του πρώτου οδοφράγματος οφείλουμε να εξετάσουμε προσεκτικά την πορεία των εξελίξεων και να εξάγουμε συμπεράσματα. Γιατί όλα θα πρέπει να κρίνονται και να αξιολογούνται. Για την ελληνοκυπριακή πλευρά ο βασικός στόχος είναι διαχρονικά μόνο η επίτευξη συμφωνίας στο Κυπριακό. Η άλλη πλευρά, η τουρκική, δεν έχει δώσει δείγματα γραφής ότι έχει τον ίδιο στόχο. Γι’ αυτό και αξιοποιεί από άλλη, διαφορετική αφετηρία και τα οδοφράγματα.
ΠΗΓΗ:http://www.philenews.com/f-me-apopsi/arthra-apo-f/article/521571/meglyteros-efialtis-i-omalopoiisi-me-katochi
