Ο… παικταράς Ερντογάν, ο Κεμάλ Ατατούρκ κι οι απόντες… Μιλτιάδης & Θεμιστοκλής μας

26.08.2018 07:00 

του Λάζαρου Μαύρου

Ε Π Α Ι Ξ Ε, ΞΑΝΑ, άγρια κι αγριότερα παιχνίδια με τις Υπερδυνάμεις η Άγκυρα. Και τα κέρδισε. Πολύ πιο άγρια απ’ τα τωρινά του επίδοξου νεο-οθωμανού και ήδη νεο-σουλτάνου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

– Όταν μάλιστα ελάχιστοι ήξεραν ότι υπήρχε κάποια πολίχνη με το όνομα Άγκυρα στην ηττημένη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου 1914-1918, Οθωμανική Τουρκία.

– Όπου, ο τότε τελευταίος σουλτάνος της, ο Μωάμεθ Στ΄, Μεχμέτ Βαχιντεντίν, πρωτεύουσά του είχε την Κωνσταντινούπολη.

– Και οι νικήτριες του πολέμου δυνάμεις είχαν αποφασίσει με τη Συνθήκη των Σεβρών της 28ης Ιουλίου 1920 τη διάλυσή της:

– Με την Ελλάδα στην Ιωνία, με κράτος των Κούρδων, με κράτος των Αρμενίων, με την Κωνσταντινούπολη υπό τη διεθνή κυριαρχία των νικητριών κ.ο.κ.

Ε Π Α Ι Ξ Ε  επιδέξια, αγρίως ένοπλα, πολυμήχανα και αποτελεσματικά παιχνίδια ο Μουσταφά Κεμάλ. Και γι’ αυτό κέρδισε τον ύψιστο τουρκικό τίτλο του «Ατατούρκ» – πατέρα των Τούρκων:

– ΣΤΟΝ ένοπλο αιμοβόρο και γενοκτονικό αγώνα του φρόντισε, με υποδειγματική στρατηγική σοφία και επιδέξιους ελιγμούς τακτικής, να εκμεταλλευτεί εγκαίρως και να αξιοποιήσει επωφελώς τις αντιθέσεις, κύριες, δευτερεύουσες και τριτεύουσες, ανάμεσα στις «δόλιες επιμέρους ιδιοτέλειες» των τότε νικητριών δυνάμεων.

– ΕΣΠΕΥΣΕ πρωτίστως να προσεταιριστεί, για όπλα, για ρούβλια και ιδίως γι’ αντι-δυτικό φόβητρο, τους «προαιώνιους εχθρούς των Τούρκων», τους Ρώσους και τη νεοσύστατη τότε κομμουνιστική ΕΣΣΔ των μπολσεβίκων του Λένιν.

– Τρομάζοντας τους δυτικούς νικητές.

– Εξαναγκάζοντάς τους να προστρέχουν διαγκωνιζόμενοι και να προσπίπτουν προθυμότεροι, ποιος απ’ όλους πρώτος θα εξασφαλίσει την περισσότερη εύνοιά του. Με πρώτους τους Γάλλους, τους Ιταλούς κι εν τέλει τους Άγγλους και τους Αμερικανούς. Με τη «λησμονιά -αθώωση» της Γενοκτονίας των Αρμενίων. Και με τελικό επίτευγμα τη Μικρασιατική Καταστροφή του Ελληνισμού, τον ενταφιασμό της Συνθήκης των Σεβρών και τον τουρκικό θρίαμβο της Συνθήκης της Λωζάννης 1923 για τη δημιουργία της νέας Τουρκίας, της κεμαλικής…

Ε Ν Α Ν  ΚΑΙ ΜΟΝΟ ικανό επικίνδυνο αντίπαλο είχε επ’ ολίγον απέναντί του, και επί του εδάφους και επί του διεθνούς πεδίου μάχης, κατά τον ουσιώδη χρόνο, ο Μουσταφά Κεμάλ:

– Τον θριαμβευτή της Συνθήκης των Σεβρών, Πρωθυπουργό της Ελλάδος Ελευθέριο Κ. Βενιζέλο.

– Τον στρατηγιστή δημιουργό της Μεγάλης Ελλάδος των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών.

– Φροντίσαμε όμως οι Έλληνες του Εμφύλιου Διχασμού (οι αντι-βενιζελικοί, βασιλόφρονες, Μεταξικοί, Γουναρικοί, Κομμουνιστές κ.ο.κ.), τέσσερεις μήνες μετά τον Θρίαμβο των Σεβρών, με τις εκλογές της 1ης Νοεμβρίου 1920 να τον εκδιώξουμε από την εξουσία τον Βενιζέλο, αυτοεξόριστο στο Παρίσι:

– ΥΠΕΡΤΑΤΟ ελλα-δικό μας δώρο στον Κεμάλ…

Β Ε Β Α Ι Ω Σ  ΚΑΙ τα ξέρει όλ’ αυτά ο Ερντογάν. Με κάθε λεπτομέρεια! Γι’ αυτό και δεν παραλείπει να μέμφεται ακόμα και τον υπαρχηγό του Κεμάλ Ατατούρκ, τον Ισμέτ πασά Ινονού, επειδή δεν πέτυχε στη Λωζάννη το 1923 να πάρει η Τουρκία και τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Όπως μέμφεται επίσης τους Κεμαλικούς ότι δεν αξιοποίησαν στη λήξη του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου την ευκαιρία να πάρουν τα Δωδεκάνησα…

Α Π’ ΤΗΝ ΑΛΛΗ, πράγματι κινδυνεύει απ’ τη δική του «υπεροψίαν και μέθην» ο Ερντογάν. Σαν Δαρείος και σαν Ξέρξης, για να θυμηθούμε τον Ηρόδοτο, και τ’ αντίστοιχα επιστημονικότερα, περί αλαζονείας (ύβρεως) και πλεονεξίας, του Θουκυδίδη, όπως και τα ποιητικά του Καβάφη.

– Αλλ’, όμως, ειδικά γι’ αυτόν τον κίνδυνο, δεν πρέπει να παροράται ότι ανέκαθεν στο μυαλό τού  Ερντογάν ισχύει το «ουκ εά με καθεύδειν το του Ατατούρκ τρόπαιον». Δίπλα απ’ όλα τα πανταχού πορτρέτα, γιγαντοαφίσες, μνημεία του… θεοποιηθέντος  Κεμάλ, ποθεί διαπύρως να υψωθούν υπέρτερα τα ιδικά του…

– Δεύτερον και σημαντικότερο είναι ότι, απέναντί του ΔΕΝ ΒΡΕΘΗΚΕ ακόμη κάποιος Μιλτιάδης του 490 π.Χ. στον Μαραθώνα και κάποιος Θεμιστοκλής 480 π.Χ. στη Σαλαμίνα…

ΠΗΓΗ:http://www.sigmalive.com/opinions/lazaros-mavros/2500/o-paiktaras-erntogan-o-kemal-atatourk-ki-oi-apontes-miltiadis-themistoklis-mas