του Uzay Bulut
25 Οκτωβρίου 2018
- Το σκάνδαλο των ανήλικων κοριτσιών που γέννησαν καλύφθηκε από τη διοίκηση του νοσοκομείου. Δεν ενημέρωσαν ούτε την αστυνομία ούτε τους δικαστικούς αξιωματούχους – παρόλο που είναι υποχρεωμένοι να το κάνουν βάσει νόμου και κανονισμών όταν ανακαλύπτουν πως μια ανήλικη είναι έγκυος ή έχει υποστεί σεξουαλική κακοποίηση.
- Αντ ‘αυτού, η κοινωνική λειτουργός που εξέθεσε το σκάνδαλο, Iclal Nergiz, διώκεται από το νοσοκομείο και άλλες αρχές, ενώ έχει ξεκινήσει έρευνα εναντίον της.
- Η σεξουαλική κακοποίηση παιδιών στην Τουρκία αυξήθηκε κατά 700% σε 10 χρόνια έως το 2017, σύμφωνα με τον Δικηγορικό Σύλλογο του Ντιγιαρμπακίρ.
Η τουρκική Ένωση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (IHD) εξέδωσε μια σοκαριστική αναφορά σχετικά με τις παραβιάσεις των δικαιωμάτων των παιδιών στην Τουρκία. Σύμφωνα με αυτή, «από το 2002, υπό τη διοίκηση του ΑΚΡ [Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης], 440.000 παιδιά ηλικίας κάτω των 18 ετών έχουν γεννήσει.»
«Ένας στους τέσσερις γάμους στην Τουρκία είναι γάμος παιδιών», δήλωσε η Selen Doğan, μέλος του Ερευνητικού ιδρύματος και Επικοινωνίας Γυναικών Flying Broom που εδρεύει στην Άγκυρα.
Σύμφωνα με τον τουρκικό αστικό κώδικα, άνδρες και γυναίκες δεν μπορούν να παντρευτούν πριν γίνουν 18.
«Υπάρχουν ελάχιστες εξαιρέσεις που επιτρέπουν σε κάποιον να παντρευτεί προτού γίνει 18. Ένα άτομο ηλικίας 17 ετών μπορεί να λάβει άδεια να παντρευτεί με τη συγκατάθεση των γονέων του ή του νόμιμου κηδεμόνα του· και ένα 16χρονο άτομο μπορεί να λάβει άδεια να παντρευτεί με δικαστική απόφαση και με τη συγκατάθεση των γονέων του ή του νόμιμου κηδεμόνα του.»
Ωστόσο, η Zelal Coşkun, μέλος της Επιτροπής Δικαιωμάτων του Παιδιού της IHD, δήλωσε ότι οι παιδικοί γάμοι έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια:
«Σύμφωνα με δεδομένα του TÜİK [τουρκικό Ινστιτούτο Στατιστικής], τα τελευταία 10 χρόνια, 482.908 [ανήλικα] κορίτσια παντρεύτηκαν με την άδεια του κράτους. Τα τελευταία έξι χρόνια, 142.298 έγιναν μητέρες και οι περισσότερες παντρεύτηκαν σε θρησκευτικές [Ισλαμικές] τελετές.»
Αυτές οι καταχρηστικές πράξεις λαμβάνουν χώρα σε πολλά μέρη του κόσμου, αλλά στις μουσουλμανικές κοινωνίες η πρακτική των ανήλικων γάμων είναι ανεκτή από πολλούς· σε ορισμένες περιπτώσεις, οι δράστες προστατεύονται από τις αρχές. Οι ισλαμικές γραφές ενθαρρύνουν τους πρόωρους γάμους – για νέα κορίτσια από εννέα χρονών- γεγονός που χρήζει εκμετάλλευσης για να δικαιολογηθούν καταχρηστικές πράξεις, συμπεριλαμβανομένων των παιδικών γάμων και των ανήλικων μητέρων. Δυστυχώς, η πρακτική των παιδικών γάμων, μια μακρόχρονη παράδοση στις μουσουλμανικές κοινότητες, έχει θεολογική βάση. Ο Μωάμεθ, ο ιδρυτής του Ισλάμ, παντρεύτηκε την Αϊσά όταν ήταν έξι και ολοκλήρωσε τον γάμο του μαζί της όταν ήταν εννιά. Εκείνος ήταν 54 χρονών. Το Κοράνι υποστηρίζει επίσης αυτήν την πρακτική.
«Η λίστα της ντροπής που θα συγκλονίσει την Τουρκία» είναι ο τίτλος μιας αναφοράς που δημοσιεύθηκε από τη τουρκική εφημερίδα Hürriyet, που περιλαμβάνει τα ονόματα 115 ανήλικων κοριτσιών που γέννησαν σε ένα μόνο νοσοκομείο της Κωνσταντινούπολης, το Εκπαιδευτικό και Ερευνητικό Νοσοκομείο Kanuni Sultan Süleyman, κατά τη διάρκεια μόνο πέντε μηνών το 2017.
Ακόμη χειρότερα, το σκάνδαλο καλύφθηκε από την διεύθυνση του νοσοκομείου. Δεν ενημέρωσαν ούτε την αστυνομία ούτε τους δικαστικούς αξιωματούχους – παρόλο που είναι υποχρεωμένοι να το κάνουν βάσει νόμου και κανονισμών όταν ανακαλύπτουν πως μια ανήλικη είναι έγκυος ή έχει υποστεί σεξουαλική κακοποίηση.
Αντ ‘αυτού, η κοινωνική λειτουργός που εξέθεσε το σκάνδαλο, Iclal Nergiz, διώκεται από το νοσοκομείο και άλλες αρχές. Έχει ξεκινήσει έρευνα εναντίον της, έχει αλλάξει δύο φορές χώρο εργασίας και έχει εκτεθεί σε βαριά πίεση και παρενόχληση. «Από τότε που αποκαλύφθηκε το περιστατικό, τίποτα δεν άλλαξε εκτός από την τιμωρία μου [από το νοσοκομείο]», ανέφερε η Nergiz σε συνέντευξη.
«Οι αξιωματούχοι του νοσοκομείου πιστεύουν ότι πρόδωσα τη χώρα και ότι κατέστρεψα την εικόνα του νοσοκομείου! Είμαι εκτεθειμένη σε μια πολιτική καταπίεσης και εκφοβισμού.» Είπε η Nergiz σε άλλη συνέντευξη.
Το σκάνδαλο ήρθε στο φως όταν η Nergiz διαπίστωσε ότι τα αρχεία ενός 17χρονου εγκύου κοριτσιού και η ειδοποίηση που έπρεπε να υποβληθεί στην αστυνομία απουσίαζαν από τα αρχεία του νοσοκομείου. Στη συνέχεια, ζήτησε βοήθεια από τη νοσοκομειακή διοίκηση και τους εισαγγελείς.
«Παρατήρησα ότι πολλές έγκυες έφηβοι, 15χρονες, 16χρονες, 18χρονες, ήρθαν στο νοσοκομείο. Κάποιες ήταν έγκυες στο δεύτερό τους παιδί. Σχεδόν όλες είχαν έρθει στο νοσοκομείο μας προηγουμένως … Αλλά δεν είχαν αναφερθεί σε κανέναν εδώ και χρόνια.
«…Λέγεται πως αυτά τα παιδιά τα πάντρεψαν ιμάμηδες. Δεν θα το αποκαλούσα γάμο αυτό. Αυτό που έχει σημασία είναι ο επίσημος γάμος. Και αυτά τα παιδιά δεν έχουν παντρευτεί επίσημα… Είδα ένα 16χρονο κορίτσι από τη Συρία που ήταν έγκυος στο δεύτερο παιδί της. Γέννησε το πρώτο της παιδί όταν ήταν 12. Δεν μπορώ να την ξεχάσω.»
Η Nergiz προσθέτει:
«Περίπου 250 έγκυες κοπέλες ηλικίας κάτω των 18 ετών, νοσηλεύτηκαν στο νοσοκομείο για διάστημα πέντε μηνών και εννέα ημερών. Συνειδητοποίησα ότι 115 περιπτώσεις από αυτά τα κορίτσια δεν αναφέρθηκαν στην αστυνομία. Ούτε καταγράφηκαν στα πρωτόκολλα της αστυνομικής μονάδας του νοσοκομείου.
«… Κάθε χρόνο, περίπου 450 έως 500 έγκυες κοπέλες μεταφέρονται σε αυτό το νοσοκομείο … Δεν υπάρχει ούτε μία πόρτα που δεν χτύπησα στο νοσοκομείο για αυτά τα 115 παιδιά, αλλά κατέληξα να περιθωριοποιηθώ.»
Σύμφωνα με την τουρκική νομοθεσία, τα άτομα ηλικίας κάτω των 18 ετών θεωρούνται παιδιά. Ωστόσο, η Nergiz λέει:
«…σύμφωνα με τη νοσοκομειακή διοίκηση και τον διοικητή, δεν είναι [παιδιά] … Δεν αναφέρουν τις ανήλικες εγκύους πουθενά. Επειδή δεν τους νοιάζει. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η κατάσταση είναι τόσο επείγουσα. Για αυτούς, είναι απλώς φυσιολογικό. Όταν μιλάω για 115 έγκυα παιδιά, είναι ένας αισιόδοξος αριθμός. Υπάρχουν γιατροί που δεν αναφέρουν καν τα έγκυα παιδιά στη μονάδα κοινωνικών υπηρεσιών. Έτσι, ο πραγματικός αριθμός είναι πολύ υψηλότερος.»
Η πρώτη ακροαματική διαδικασία που αφορούσε όσους δεν ενημέρωσαν το δικαστικό σώμα για το σκάνδαλο, έλαβε χώρα στις 25 Ιουνίου.
Ο Akif Akça, αναπληρωτής επικεφαλής ιατρός και η Nazlıcan Dilber, ειδικός κοινωνικών υπηρεσιών, οι οποίοι δικάζονται για την συγκάλυψη των παιδικών εγκυμοσύνων, κατέθεσαν. Και οι δύο απέρριψαν τις κατηγορίες ότι η παρουσία εγκύων κοριτσιών στο νοσοκομείο δεν αναφέρθηκε στις αρχές: «Οι διαδικασίες διεξήχθησαν σύμφωνα με τις οδηγίες του Υπουργείου Υγείας και δεν υπήρξε καμία αμέλεια.»
Μετά το πέρας της πρώτης ακρόασης, το δικαστήριο ήρε την απαγόρευση των διεθνών ταξιδιών που είχε επιβληθεί στους Akça και Dilber. Πλέον είναι ελεύθεροι να φύγουν από την Τουρκία. Το δικαστήριο τους ενημέρωσε επίσης ότι δεν απαιτείται να παρακολουθήσουν μελλοντικές ακροάσεις όσον αφορά την υπόθεση.
Μια εντελώς διαφορετική απόφαση πάρθηκε, ωστόσο, για την Nergiz, η οποία εξέθεσε το σκάνδαλο. Παρόλο που δεν εμφανίστηκε στην πρώτη ακροαματική διαδικασία, καθώς ήταν αυτή που εξέθεσε το σκάνδαλο και υπέβαλλε καταγγελία σε εισαγγελείς, ο δικαστής αποφάσισε ότι η Nergiz πρέπει να παραστεί στην επόμενη ακρόαση.
Η πραγματικότητα που βοήθησε να ξεσκεπαστεί σε αυτό το νοσοκομείο είναι η πραγματικότητα ολόκληρης της χώρας, δήλωσε η Nergiz. «Η κατάσταση είναι η ίδια σε όλη την Τουρκία. Επιπλέον, αυτό που ξεσκεπάστηκε σε αυτό το νοσοκομείο είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.»
Πόσα από αυτά τα κορίτσια ήταν ήδη παντρεμένα όταν έφθασαν στο νοσοκομείο για να γεννήσουν και σε ποια ηλικία παντρεύτηκαν; Ή είχαν κακοποιηθεί σεξουαλικά εκτός γάμου; Πόσα αναγκάστηκαν να παντρευτούν αυτόν που τα κακοποίησε; Και τι συνέβη στα μωρά τους; Πόσα άλλα παιδιά στην Τουρκία είναι θύματα παρόμοιας κακοποίησης; Φαίνεται ότι αυτά τα ερωτήματα θα παραμείνουν αναπάντητα.
Αυτό που είναι γνωστό είναι ότι οι γάμοι παιδιών, οι βιασμοί παιδιών, τα κορίτσια που γίνονται μητέρες παρόλο που οι ίδιες είναι ακόμα παιδιά και άλλα είδη σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών είναι όλο και πιο συνηθισμένα στην Τουρκία.
«Η Τουρκία είναι η χώρα που έχει τον μεγαλύτερο αριθμό παιδικών γάμων στην Ευρώπη», δήλωσε το 2016 μια αναφορά του Οργανισμού Πρόληψης της Βίας και Αποκατάστασης και το Κέντρο Πρακτικής και Έρευνας για την Εγκληματικότητα και την Βία από το Πανεπιστήμιο Acıbadem της Κωνσταντινούπολης. Όμως, καθώς οι θρησκευτικοί [με ιμάμηδες] γάμοι είναι ευρέως διαδεδομένοι, δεν κατέστη δυνατό να ανιχνευθεί ο πραγματικός αριθμός των παιδικών γάμων στην Τουρκία.» Η έκθεση ανέλυσε επίσης τις τρομερές ιατρικές, ψυχολογικές και κοινωνικές επιπτώσεις της παιδικής εγκυμοσύνης τόσο στις ανήλικες μητέρες όσο και στα βρέφη τους.
Η σεξουαλική κακοποίηση παιδιών στην Τουρκία αυξήθηκε κατά 700% σε 10 χρόνια έως το 2017, σύμφωνα με τον Δικηγορικό Σύλλογο του Ντιγιαρμπακίρ.
Σύμφωνα με την έκθεση του οργανισμού ECPAT (Τέλος στην παιδική πορνεία και την εμπορία παιδιών) το 2015, τα παιδιά είναι η ομάδα που εκτίθεται σε σεξουαλική βία περισσότερο στην Τουρκία,» δήλωσε η Zelal Coşkun, μέλος της Επιτροπής Δικαιωμάτων του Παιδιού της IHD, σε ένα συμπόσιο στην Κωνσταντινούπολη.
Η Coşkun υπογράμμισε ότι λόγω των πρόωρων γάμων, πολλά κορίτσια παραμένουν αμόρφωτα και άνεργα:
«Στην Τουρκία, τα ποσοστά καθαρής σχολικής φοίτησης των γυναικών είναι χαμηλότερα από εκείνα των ανδρών σε όλα τα επίπεδα εκτός από την εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Ο αριθμός των κοριτσιών που συνεχίζουν τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση μετά το δημοτικό σχολείο μειώνεται ολοένα και περισσότερο.
«Σύμφωνα με στοιχεία του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας, το 97,4% των ατόμων που δεν μπορούν να συνεχίσουν την εκπαίδευσή τους λόγω παιδικών γάμων και δεσμεύσεων είναι κορίτσια.»
Αν και το νομικό σύστημα της Τουρκίας δεν βασίζεται πλέον στον ισλαμικό νόμο της σαρία, οι ισλαμικές διδασκαλίες και παραδόσεις εξακολουθούν να διαμορφώνουν σε μεγάλο βαθμό τη σκέψη και τη συμπεριφορά πολλών ανθρώπων – συμπεριλαμβανομένων των απόψεών τους για τους παιδικούς γάμους και την κακοποίηση των παιδιών. Τα μεγαλύτερα θύματα του εξισλαμισμού των κοινωνιών εξακολουθούν να είναι κορίτσια και γυναίκες.
*Η Ουζάι Μπουλούτ, δημοσιογράφος από την Τουρκία, είναι Distinguished Senior Fellow στο Gatestone Institute. Τώρα ζει στην Ουάσινγκτον D.C.
ΠΗΓΗ:https://el.gatestoneinstitute.org/13189/τουρκία-παιδικοί-γάμοι-εγκυμοσύνη