Η αξία της Ελλάδας και το σχοινί του Σουλτάνου

Print Friendly, PDF & Email

19/6/2019

του   Γιώργου Καλλινίκου  

Μακάρι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να λάβει μέτρα έναντι της τουρκικής πειρατείας. Όμως, οι επισημάνσεις που έκανε ο επικεφαλής του Γραφείου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Κύπρο, κάθε άλλο παρά αισιοδοξία επιτρέπουν. Πρώτον, το αμφίδρομο εμπόριο ΕΕ – Τουρκίας ύψους 175 δισ. Δεύτερον, τα 4 εκατ. πρόσφυγες που φιλοξενεί με χρήματα της ΕΕ στο έδαφος της η Τουρκία και οι οποίοι υπό άλλες συνθήκες θα είχαν εισχωρήσει μαζικά στην Ευρώπη.

Ο άνθρωπος δεν μας είπε τίποτα διαφορετικό από αυτό το οποίο γνωρίζουμε. Τα πάντα στη διεθνή σκακιέρα εξαρτώνται από τα συμφέροντα των παικτών. Οι αρχές και οι αξίες αποτελούν, απλώς, θεωρητικές διακηρύξεις υπό μορφή λάστιχου, που χρησιμοποιείται κατά το δοκούν.

Ανεξαρτήτως, ωστόσο, της όποιας απόφασης θα ληφθεί τελικά σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η κρίση με τον «Πορθητή» ανέδειξε μια πραγματικότητα την οποία κάποιοι, κατ’ ανόητο τρόπο, επιχείρησαν τα προηγούμενα χρόνια να διαγράψουν, να υποτιμήσουν και να αγνοήσουν. Την πραγματική σχέση και τους πραγματικούς δεσμούς με την Ελλάδα. Σε μια περίοδο όπως αυτήν που διάγουμε, κατά την οποία οι πειρατές του Σουλτάνου εμφανίζουν το πλέον αδίστακτο πρόσωπο, απειλώντας το νησί μας, αναδεικνύεται η αξία του πλέον στενού και ειλικρινή σύμμαχου.

Ας μην βιαστούν οι γνωστοί προκατειλημμένοι να προτάξουν την ασθενή θέση στην οποία βρίσκεται τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα. Ούτε και ότι εντός ΕΕ, ενδεχομένως, να υπάρχουν την δεδομένη στιγμή πιο ισχυροί συμπαραστάτες της Κύπρου. Η τουρκική προκλητικότητα διευρύνεται και ουδείς μπορεί να προβλέψει μέχρι πού μπορεί να φτάσει. Μπορούμε, ωστόσο, μετά βεβαιότητας να εκτιμήσουμε, ότι τέτοιας μορφής σύγκρουση με άλλες δυνάμεις οι οποίες έχουν συμφέροντα στην κυπριακή ΑΟΖ θα υπάρξει μόνο αν η Τουρκία επιχειρήσει να παρέμβει σε αδειοδοτημένα οικόπεδα. Τέτοια πιθανότητα, ωστόσο, εμφανίζεται ως μηδενική. Όπως μηδενική εμφανίζεται και η πιθανότητα να συγκρουσθεί ξένη δύναμη που έχει συμφέροντα στην κυπριακή ΑΟΖ με την Τουρκία ενόσω αυτή επιχειρεί σε περιοχή εκτός των οικοπέδων.

Η προαναφερθείσα εκτίμηση δεν συνεπάγεται, βεβαίως, ότι πρέπει να αναμένουμε να υπάρξει σύγκρουση εκ μέρους της Ελλάδας για την παράνομη γεώτρηση την οποία σήμερα κάνει η Τουρκία. Ωστόσο, οι δεσμοί Ελλάδας – Κύπρου είναι εξόχως σημαντικοί εντός ΕΕ. Στο όποιο αίτημά της, στην όποια επίκληση του διεθνούς δικαίου και στην όποια επιδίωξη εφαρμογής της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης η φωνή της μικρής Κύπρου συνοδεύονται από ανάλογη φωνή εκ μέρους της Αθήνας. Και οι όποιες σχέσεις κτίζονται από την μια χώρα εντός ΕΕ κτίζονται παράλληλα και από την άλλη.

Εύκολα ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί πως όσο η τουρκική απειλή επικρέμεται σαν δαμόκλειος σπάθη πάνω από την Κύπρο, η παρουσία της Ελλάδας ως αντίπαλο δέος (έστω και εμφανώς αποδυναμωμένο) είναι εκ των ων ουκ άνευ. Προφανώς, σήμερα γίνεται πλήρως ευδιάκριτο πόσο ανόητη ήταν η στάση κάποιων πριν μερικά χρόνια, όταν παρασυρμένοι από το μεθυστικό άρωμα μιας ψευδαισθησιακής λύσης, αποφάσισαν να κόψουν ομφάλιους λώρους. Ανακάλυψαν ότι οι δεσμοί Ελλάδας και Κύπρου ήσαν, απλώς, πολιτισμικοί… Αποκαλούσαν τους Ελλαδίτες «επισκέπτες».

Σήμερα είναι ηλίου φαεινότερον πως αυτοί οι «επισκέπτες» ήσαν και θα παραμείνουν αναγκαίοι συμπορευτές σε όλα τα επίπεδα διεθνώς. Για όσο καιρό οι Σουλτάνοι θα παραμένουν απειλητικοί πειρατές. Η επισήμανση της στήλης γίνεται επειδή μπροστά στη νέα κρίση ακούγονται και πάλι φωνές, που επιχειρούν να εκμεταλλευτούν τις συνθήκες. Επιχειρούν να προβάλλουν ως αναγκαίες νέες υποχωρήσεις για να «καλμάρουν» τους πειρατές.

Θα είναι τραγικό λάθος. Σήμερα απαιτείται επιμονή και υπομονή. Πόλεμος με όλα τα νομικά και διπλωματικά μέσα τα οποία μπορεί να κριθούν ως αναγκαία. Φτάνοντας ακόμη και σε βέτο (μαζί με την Ελλάδα) κάποια στιγμή όταν θα εμφανιστεί υπόθεση που θα φορά την Τουρκία. Η άλλη οδός, αυτή της τοποθέτησης της ουράς στα σκέλια είναι καταστροφική. Συνεπάγεται υποταγή στις τουρκικές απαιτήσεις. Και οι απαιτήσεις της Τουρκίας δεν θα τελειώσουν ποτέ όσες υποχωρήσεις και αν γίνουν. Στο DNA του όποιου Σουλτάνου βρίσκεται το γονίδιο της αχορτασιάς.

Όσοι για πολλοστή φορά επιχειρούν να εκμεταλλευτούν την κρίση για να εκφοβίσουν ώστε να επικρατήσει η λογική της όποιας λύσης διαψεύδονται από τα γεγονότα. Πέρασαν δεκαετίες, ναι. Όμως, ήρθε η στιγμή, που η Κύπρος βρέθηκε ισότιμο μέλος στην ΕΕ. Αυτό άλλαξε τα χαρτιά στα χέρια των παικτών. Πρόσθεσε ένα σημαντικό ατού. Μπορεί να μην φέρνει στρατό για να εκδιώξει τον «Πορθητή» αλλά τον συγκρατεί ώστε να μην προχωρήσει στην άλωση.

Πέρασαν δεκαετίες, ναι. Ήρθε, όμως, η ανακάλυψη των αερίων. Μπορεί ούτε αυτό το ατού να παρεμποδίζει τον «Πορθητή» να εισβάλει στην κυπριακή ΑΟΖ αλλά τον εμποδίζει να την αλώσει. Πέρασαν δεκαετίες, ναι. Φτάσαμε, όμως, στο σημείο να μπει στο τραπέζι των συνομιλιών (με την Τουρκία παρούσα) επίσημα η ανάγκη η Κύπρος να μετατραπεί σε ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ. Όχι από εμάς ώστε να θεωρείται ως ευσεβοποθισμός. Από τον ΓΓ του ΟΗΕ. Αυτήν την αρχή, πλέον, ουδείς μπορεί να την ακυρώσει. Ουδείς μπορεί να την αποσύρει. Ουδείς μπορεί να μας πιέσει να απομακρυνθούμε από αυτήν. Επειδή όλοι ζουν σε φυσιολογικό κράτος. Πώς θα πιέσουν να δεχθούμε οτιδήποτε λιγότερο;

Η επιμονή και η υπομονή φέρνουν σημαντικά βήματα. Η όποια παρέκκλιση από αυτόν τον δρόμο θα είναι καταστροφική. Άλλωστε, σε μια περίοδο κατά την οποία ο Σουλτάνος τεντώνει το σχοινί ας τον αφήσουμε. Κανείς δεν ξέρει πότε θα το κόψει…

ΠΗΓΗ:http://www.philenews.com/f-me-apopsi/arthra-apo-f/article/725236/i-axia-tis-elladas-kai-to-schoini-toy-soyltanoy