Νεοραγιάδες της Αθήνας και της Λευκωσίας, απλώστε το χαλί να σκεπάσει και τη νέα τουρκική προέλαση

Print Friendly, PDF & Email

14/8/19

του   Άριστου Μιχαηλίδη   

Για όσους πρόσεξαν όταν μιλούσα χθες στη στήλη για τα μοιραία «λάθη», που έβαλαν ήδη το φυσικό αέριο στο τραπέζι των συνομιλιών, και τώρα πάνε να δώσουν υπόσταση στην αμφισβήτηση της κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας, είχα τα λάθη σε εισαγωγικά. Ήθελα να δείξω ότι αμφιβάλλω αν πρόκειται για λάθη. Γιατί το λάθος δικαιολογείται, και τις περισσότερες φορές συγχωρείται. Εδώ, όμως, βρισκόμαστε μπροστά σε μια πραγματικά εγκληματική ανεπάρκεια στη διαχείριση του Κυπριακού, που οδηγεί τον τόπο σε τελεσίδικες καταστροφικές εξελίξεις. Κι αυτό δεν μπορεί να είναι λάθος. Είναι συνειδητές οι επιλογές της ηγεσία μας. Και μάλιστα για όσα συμβαίνουν σήμερα είχε σχεδόν δυο χρόνια κενού συνομιλιών για να τα μελετήσει και να τα διαχειριστεί με πλήρη επίγνωση. 

Είναι συνειδητές επιλογές, που δεν στηρίζονται πουθενά αλλού παρά μόνο στις ψευδαισθήσεις που καλλιεργήθηκαν πάρα πολλά χρόνια και οι οποίες παρόλο που κατέρρευσαν με πάταγο στην Ελβετία, όσοι πολιτεύονται με αυτή τη λογική προσπαθούν απεγνωσμένα να τις αποκαταστήσουν. Τις ψευδαισθήσεις. Διαγράφουν από την εικόνα όσα μεσολάβησαν, το ότι επί δυο χρόνια διαπραγματεύονταν ο Αναστασιάδης και ο Ακιντζί (και πριν από αυτούς ο Χριστόφιας και ο Ταλάτ), και οι τέσσερις της σχολής των ψευδαισθήσεων, διαγράφουν όλες τις απαράδεκτες τουρκικές θέσεις, ξεχνούν την πικρία που ένιωσαν (έπεσαν από τον ουρανό, έλεγαν τότε) με όσα υποστήριζε στο Κραν Μοντανά ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, όταν πήγαν κουρδισμένοι, και βέβαιοι ότι ο αγαπητός τους Τσαβούσογλου θα πάει εκεί και θα τους εκπλήξει ευχάριστα, κάνουν πως δεν βλέπουν όσα σήμερα κάνει η Τουρκία και η τουρκοκυπριακή ηγεσία, και συνεχίζουν να παριστάνουν τους ρεαλιστές. Κατηγορώντας τους υπόλοιπους ότι πουλούν πατριωτισμό.

Τόση χαζομάρα θέλει μεγάλη πίστη να τη συνεχίζεις. Και φαίνεται ότι τους τη φύτεψαν τόσο βαθιά, που είναι αδύνατο να ξεριζωθεί. Διότι, είναι ανεξήγητο αλλιώς. Να βλέπεις, ας πούμε, κοτζάμ Αλέκο Μαρκίδη, να γράφει άρθρα για να εξηγήσει στο λαό ότι είναι «κακόγουστη προπαγάνδα» και «αυθαίρετο ρεφραίν» ότι «ΔΔΟ σημαίνει αναβάθμιση της λεγόμενης ”ΤΔΒΚ” σε τουρκοκυπριακό συνιστών κράτος, υποβάθμιση της Κυπριακής Δημοκρατίας σε ελληνοκυπριακό συνιστών κράτος και δημιουργία ενός καινούργιου κράτους, του Ομοσπονδιακού». Και την ίδια ώρα να βλέπεις κύριο άρθρο καθημερινής εφημερίδας να πανηγυρίζει, με τίτλο «Αντέχει το μέτωπο της ΔΔΟ», επειδή μια δημοσκόπηση στα κατεχόμενα για τις παράνομες «προεδρικές» εκλογές του Απρίλη βγάζει πρώτο τον Ακιντζί και όχι τον Οζερσάι. Κάνουν εκστρατεία υπέρ της ΔΔΟ τέτοιες ώρες; Είναι σοβαροί, είναι ρεαλιστές; Την ίδια μέρα που ο Σενέρ Λεβέντ γράφει για τις περιοδείες στα κατεχόμενα του Τούρκου υπουργού Άμυνας και των διοικητών όλων των σωμάτων στρατού της Τουρκίας και προειδοποιεί ότι δεν πρέπει να λαμβάνονται ελαφρά οι απειλές της Τουρκίας. «Κατά τη γνώμη μου, μαζί με τη Συρία πρέπει να εξετάζεται και η Κύπρος», γράφει. Αλλά, αυτοί που με την πολιτική τους μας έφεραν σε αυτό το σημείο, στον κίνδυνο αφανισμού, στις απειλές και στις προελάσεις της κατοχικής δύναμης, εξακολουθούν να παραμυθιάζουν τον κόσμο με τη ΔΔΟ, το μέτωπό της που αντέχει, και που δεν σημαίνει αναβάθμιση της «τδβκ». Επειδή δεν έχουν τι ρεαλιστικό να προτείνουν επιμένουν σε μια πορεία, που ήδη τα αποτελέσματά της είναι καταστροφικά. Αυτοί έχουν τις απαντήσεις και πρέπει να τους ακούσουμε, και όχι οι άλλοι, που αμφισβητούν τη λογική διαπραγματεύσεων κάτω από τη μαύρη σκιά των νέων τουρκικών τετελεσμένων, που αν δεν ανακοπούν θα μετατρέψουν αυθωρεί και παραχρήμα την Κυπριακή Δημοκρατία σε εκλιπούσα.

Γι’ αυτό λέω, δεν πρόκειται για λάθος. Έχουν απόλυτη συνείδηση τι πράττουν. Αφού τα έκαναν θάλασσα, και στην ανικανότητά τους να δώσουν διέξοδο, να προτείνουν και να πολιτευθούν με επάρκεια στις δύσκολες συνθήκες που οι ίδιοι μας οδήγησαν, συνεχίζουν να προπαγανδίζουν το παραμύθι της ΔΔΟ σαν να και θα την εφαρμόσουν μόνοι τους. Σαν να και αρκεί να πείσουν τους Ελληνοκύπριους ότι πρόκειται για μιαν ιδανική διευθέτηση για να γίνει πραγματικότητα. Όπως σκέπασαν την κατοχή με ένα πέπλο κοινωνικοποίησης και εκπολιτισμού, κι έκαναν το πρόβλημα της κατοχής, ψυχολογικό πρόβλημα κοινοτικής συνεννόησης, έτσι συνεχίζουν. Το απλώνουν για να σκεπάσουν και τη νέα τουρκική προέλαση. Φτάνει που πετύχαμε τη σύνδεση κινητής τηλεφωνίας, τα άλλα ας κάνουμε πως δεν υπάρχουν.

ΠΗΓΗ:Φιλελεύθερος