ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ
5 Δεκ 2016
Οι προηγούμενες δεσμεύσεις του Προέδρου αναιρέθηκαν μέσα σε ένα δείπνο. Άλλα έλεγε το πρωί και άλλα το βράδυ. Αποδέχθηκε τους τουρκικούς όρους, χωρίς καν να ρωτήσει τους υπόλοιπους πολιτικούς αρχηγούς όπως υποσχέθηκε. Όπως δεσμεύτηκε.
Εάν ο Πρόεδρος ήταν στη θέση ενός πολίτη ή της αντιπολίτευσης, σε τι δηλώσεις θα προέβαινε; Πώς θα χαρακτήριζε τους πολιτικούς του αντιπάλους, εάν συμπεριφέρονταν όπως ο Νίκος Αναστασιάδης; Συνεπείς ή ασυνεπείς, αναξιόπιστους ή αξιόπιστους, αλαζονικούς και ανεύθυνους, ή υπεύθυνους;
Εμείς σεβόμαστε ό,τι ο Πρόεδρος είπε ως θεσμός στο διάγγελμά του, στο οποίο ήταν λίαν απολογητικός. Έμοιαζε να προσπαθεί να δικαιολογήσει τις σκανδαλιές του. Με τη μόνη διαφορά ότι, στη συγκεκριμένη περίπτωση, αφορούν στην πατρίδα μας. Και κανείς δεν δικαιούται να παίζει μαζί της.
Αυτό ισχύει και για τον Πρόεδρο, ο οποίος είχε δεσμευτεί ότι η διαχείριση του Κυπριακού θα ήταν συλλογική. Παρ’ όλ’ αυτά, τη μετέτρεψε σε προσωπική. Και ενώ υποσχόταν ότι δεν θα δεχθεί χρονοδιαγράμματα, τελικώς τα δέχθηκε. Ενώ δεσμευόταν ότι, εάν δεν ήμασταν σε ακτίνα λύσης και αν δεν είχαμε δει εμπράκτως την αλλαγή της τουρκικής πολιτικής, δεν θα αποδεχόταν τον καθορισμό ημερομηνίας για πενταμερή, διότι δεν ήθελε να καταλήξει η διαδικασία σε αποτυχία.
Τώρα, πώς πάει στις 12 Ιανουαρίου σε μια διεθνή διάσκεψη, χωρίς σαφές νομικό καθεστώς και με τον Ταγίπ Ερντογάν να είναι εκτός ελέγχου; Είναι προδικασμένο το αποτέλεσμα; Πώς γίνεται αυτό, όταν οι δυο διαπραγματευτές θα συνεχίσουν την προσπάθεια ώς τις συναντήσεις της Γενεύης; Τι να υποθέσει ο πολίτης;
Ότι είναι στημένο το παιχνίδι; Εμείς δεν θέλουμε να το πιστεύουμε. Τότε, τι συμβαίνει; Υπάρχει μυστική επιδιαιτησία; Και αν δεν υπάρχει μυστική επιδιαιτησία και δεν καταλήξουν στη Γενεύη, τι θα συμβεί; Θα ξαναρχίσουν από εκεί όπου έμειναν, ή θα τερματιστεί η διαδικασία, όπως ο Πρόεδρος άφησε να νοηθεί; Αυτό όμως τι σημαίνει; Ότι παίζουμε τις συνομιλίες και το αποτέλεσμά τους, την ίδια την Κύπρο, στα ζάρια;
Υπό αυτές τις συνθήκες, η Τουρκία δεν θα πάει στο σχέδιο Β’; Ή μήπως έχει κανείς την ψευδαίσθηση ότι, εάν ναυαγήσει και αυτή η προσπάθεια, θα καταλογισθούν ευθύνες στην Άγκυρα, στην οποία επί μακρόν η Κυβέρνηση και οι ηγεσίες του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ έχουν δώσει καθαρό ποινικό μητρώο;
Ή, τελικώς, θα μας πουν ότι για να μην προχωρήσει η Τουρκία στις απειλές της και στο σχέδιο Β’, υπέγραψαν στις 12 Ιανουαρίου ό,τι μας έβαλαν στο τραπέζι, ισχυριζόμενοι μάλιστα ότι πρόκειται για νίκη; Ποια νίκη, ποιος συμβιβασμός; Η νομιμοποίηση της ενσωμάτωσης των κατεχομένων, δηλαδή του τουρκοκυπριακού συνιστώντος κράτους, στην Τουρκία;
Οι τρίτοι εμπλεκόμενοι στο Κυπριακό έχουν μελετήσει αρκετά καλά την ψυχοσύνθεση και του Προέδρου και των διαπραγματευτών του. Και στο κούρεμα και στις συνομιλίες. Αντιλαμβάνονται ότι δεν αντέχουν στις πιέσεις. Ειδικώς, διότι δεν έχουν σχέδιο Β’. Τώρα είναι αργά… Δεσμεύτηκαν για άλλα.
Εκτός και αν, κατά τη συνήθη πρακτική, αποδεσμευτούν. Πώς; Οι Τούρκοι δεν μασάνε. Ούτε οι ξένοι. Ερώτημα λοιπόν: Το βράδυ της Πέμπτης, έδωσε ή όχι ο Πρόεδρος, με τους προσωπικούς του χειρισμούς, την εντύπωση ότι μόνος του έβαλε το πιστόλι στον κρόταφο; Δυστυχώς…
ΠΗΓΗ: http://www.sigmalive.com/simerini/columns/thesi/385338/desmevomai#sthash.FsCiQXrd.dpuf
