Πενταμερής : Νερό στο μύλο της Τουρκίας

24 Ιανουαρίου 2021

γράφει ο Άθως Κοιρανίδης

Η επικείμενη πενταμερής αποτελεί άλλη μία απέλπιδα προσπάθεια του ΟΗΕ για γεφύρωση του χάσματος μεταξύ των πάγιων στρατηγικών επιδιώξεων της Τουρκίας που θέλουν ολόκληρη την Κύπρο υπό τον έλεγχό της και των κόκκινων γραμμών των ελληνοκυπρίων που επιζητούν την απαλλαγή της Κύπρου από την κατοχή και επιρροή της Τουρκίας.  

Παρόλο που αυτό το γνωρίζουν όλοι οι εμπλεκόμενοι, εν τούτοις στρουθοκαμηλίζουν και προσέρχονται στην πενταμερή για διαφορετικούς λόγους. Ο ΟΗΕ για να δικαιολογήσει  την ύπαρξή του και να διατηρήσει την πρωτοβουλία των κινήσεων που ιστορικά κατευθύνουν οι Βρετανοί.  Η Τουρκία για να επιδείξει διαλλακτικότητα ώστε να αποφύγει τις επικείμενες κυρώσεις της Ευρωπαικής Ένωσης.  Οι Τουρκοκύπριοι επειδή αυτό προστάσσει η Τουρκία.  Η Ελληνοκυπριακή ηγεσία για να μην κατηγορηθεί ως αδιάλλακτη από τον ΟΗΕ και ανυπάκουη στα κελεύσματα των Αγγλοαμερικανών μεντόρων της.  Η Ελλάδα για να ενισχύσει την διαπραγματευτική της θέση στην Ευρωπαική Ένωση στην προσπάθεια επιβολής κυρώσεων κατά της Τουρκίας.  Οι Βρετανοί για να κλειδώσουν μία ομοσπονδιακή / διχοτομική λύση η οποία να τους διασφαλίζει την συντήρηση των συμφερόντων τους στην Κύπρο μέσω των βάσεων που τους εξασφάλισε το Σύνταγμα του 1960.

Το κόστος της νέας πενταμερούς όπως και των προηγούμενων θα το πληρώσει η Κυπριακή Δημοκρατία και οι Ελληνοκύπριοι.  Η μεν Κυπριακή Δημοκρατία με την περαιτέρω αποδόμηση της κυριαρχίας της λόγω της απουσίας της από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων ως να μην υφίσταται.  Οι δε Ελληνοκύπριοι με την πιθανότατη περαιτέρω υποχώρησή πέραν των κόκκινων γραμμών τους ώστε να πλησιάσουν τις ακραίες και άκαμπτες θέσεις της τουρκικής πλευράς.

Αυτό που παρακολουθούμε σήμερα είναι επανάληψη όσων παρακολουθούμε τα τελευταία 45 χρόνια. Η μεν Κυπριακή Δημοκρατία παρουσιάζεται ως εκλιπούσα οι δε Ελληνοκύπριοι σείρονται σε διαπραγματεύσεις χωρίς καμία προοπτική επιτυχίας αφού ασχολούνται με οτιδήποτε άλλο εκτός της ουσίας του προβλήματος που είναι η κατοχή, ο εποικισμός και η συνεχής καταπάτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Οι εκάστοτε κυβερνώντες την Κυπριακή Δημοκρατία αποδεικνύονται ανίκανοι να αντιμετωπίσουν την τουρκική βουλιμία και την διεθνή ανοχή και αδιαφορία.  Η ανικανότητα τους προκύπτει όχι τόσο από τις νοητικές τους αδυναμίες αλλά περισσότερο τις ψυχικές.  Οι εκάστοτε κυβερνώντες και εν γένει η πολιτική ηγεσία διακρίνονται από σοβαρό έλλειμα πατριωτισμού. Ο προσπορισμός οικονομικού οφέλους από την εμπλοκή τους στην πολιτική, η ιδιοτέλεια, η ροπή προς τη διαφθορά, η διαπλοκή με τους εκπροσώπους των θεσμών και οι σοβαρές θεσμικές αδυναμίες του κράτους τους εξωθούν προς την συνθηκολόγηση με τον κατακτητή και την υπέρβαση αρχών, αξιών και εθνικών στόχων.  Η έκθεσή τους σε σοβαρά ποινικά αδικήματα τους καθιστά ευάλωτους σε εκβιασμό από τα ξένα κέντρα και εν τέλει χειραγωγούμενοι από αυτά.

Η πατρίδα μας δεν θα μπορέσει να απαλλαγεί από τον τουρκικό ζυγό αν δεν αποκτήσει τίμια και ικανή πολιτική ηγεσία, απελευθερωμένη από παλαιοκομματικές νοοτροπίες και εξαρτήσεις, η οποία να αντιμετωπίσει με τόλμη και παρρησία την τουρκική βουλιμία στα διεθνή κέντρα εξουσίας στηριζόμενη στο διεθνές δίκαιο και στην έξυπνη αξιοποίηση των διεθνών συγκυριών. 

Το κυπριακό πρόβλημα επιβάλλεται να επανατοποθετηθεί ως πρόβλημα εισβολής, κατοχής, επικοισμού και ανθρωπίνων δικαιωμάτων.  Ο ρατσιστικός δι-κοινοτισμός που επινοήθηκε από τους Βρετανούς και αποτέλεσε τον δούρειο ίππο της Τουρκίας στο νησί πρέπει να εκτεθεί και να ξεριζωθεί από το σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας ώστε να αποκοπεί οριστικά ο ομφάλιος λώρος που ενώνει του Τούρκους της Κύπρου με την Τουρκία.  Όσο υπάρχει τουρκοκυπριακή κοινότητα η Τουρκία θα συνεχίσει να επιδιώκει τον έλεγχο όλου του νησιού.  Η λύση του προβλήματος θα επέλθει μόνο όταν ξεριζωθεί η ρίζα που το γέννησε, το εξέθρεψε και το συντηρεί.  Η Κυπριακή Δημοκρατία και οι Ελληνοκύπριοι πρέπει να εκπονήσουν στρατηγική για επίτευξη αυτού του δύσκολου αλλά εφικτού εγχειρήματος.  Οι μαξιμαλιστικές επιδιώξεις της Τουρκίας για συνομοσπονδία και έλεγχο ολόκληρης της Κύπρου πρέπει να αντιμετωπίζονται με την πρόταξη της θεμελιώδους αρχής ένας λαός – ένας άνθρωπος – μία ψήφος.  Μίας αρχής που θεμελιώθηκε στη συνείδηση της παγκόσμιας κοινότητας από τον αγώνα του Νέλσον Μαντέλα και των Νοτιοαφρικανών κατά του Απάρτχαιντ.

Στην Κύπρο υπάρχει ένας λαός που αποτελείται από νόμιμους πολίτες πολλών εθνοτικών προελεύσεων και πολλών θρησκειών ο οποίος συνυπάρχει ειρηνικά για δεκαετίες και απολαύει των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του ευρωπαικού κεκτημένου. Η προσπάθεια των Τούρκων να προβάλουν την ύπαρξη δύο λαών πρέπει να καταρρίπτεται με κάθε ευκαιρία.  Οι Τουροκύπριοι είναι κομμάτι του ενός και μόνου Κυπριακού λαού όπως οι Αρμένιοι, οι Λατίνοι, οι Μαρωνίτες και όλοι οι νόμιμα πολιτογραφηθέντες και δεν πρέπει να τυγχάνουν καμίας πλεονεκτικής διάκρισης.   Αυτή η θέση δεν μπορεί να αντικρουστεί από οιονδήποτε ασπάζεται τις δημοκρατικές αρχές και εύκολα μπορεί να εμπεδωθεί στα διεθνή κέντρα αποφάσεων.