6/11/2022
γράφει ο Γιάννος Χαραλαμπίδης*
Πώς τα Ην. Έθνη καταγράφουν λανθασμένα τις θέσεις της ΕΦ, πώς ανέχονται τις συνεχείς προελάσεις του Αττίλα, το πρόβλημα με τους γεωργούς στη «νεκρή ζώνη» και η πολιτική των δύο κρατών
Οι Τούρκοι επανασχεδίασαν τη «νεκρή ζώνη» και εξακολουθούν να το πράττουν, δημιουργώντας νέα τετελεσμένα με την ανοχή και τις πλάτες του ΟΗΕ. Τραγικά λάθη που γίνονται εδώ και 48 χρόνια συνεχίζονται στο ημίφως του παρασκηνίου. Τα Ην. Έθνη άλλαξαν τη γραμμή Αττίλα προς όφελος της άλλης πλευράς με την ανοχή των ημετέρων. Και αρνούνται να καταγράψουν στους χάρτες τους τις παραβιάσεις, που διενεργούνται από τον κατοχικό στρατό επί του εδάφους, περιορίζοντας τις πιθανότητες για επιστροφή της κατάστασης στο προηγούμενο καθεστώς (status quo ante). Ο ΟΗΕ συμβιβάζεται και υποτάσσεται στην ισχύ του Αττίλα, και προσαρμόζεται με την παράνομη κατοχή. Χάρτες και άλλα σχετικά στοιχεία αποτελούν αδιάψευστο μαρτυρικό υλικό, επί τη βάσει του οποίου η τουρκική πλευρά επιδιώκει τη χωριστή συμφωνία με τα Ην. Έθνη στη λογική των δύο κρατών, με εκβιασμούς και κινήσεις τακτικής και ουσίας εντός της «νεκρής ζώνης». Για να δώσει την εικόνα ότι στον βορρά υπάρχει χωριστό κράτος που μπορεί να ασκεί εξουσία και κατ’ επέκτασιν κυριαρχία.
Οι χάρτες του ΄74 και του ΄75
Για ό,τι συμβαίνει στη «νεκρή ζώνη», η οποία σχετίζεται με την κατοχή και τις επί του εδάφους θέσεις των αντίπαλων πλευρών, υπάρχουν χάρτες που έχουν καταρτιστεί από τα Ην. Έθνη. Ο πρώτος χάρτης που φτιάχτηκε από τον ΟΗΕ βρίσκεται ενσωματωμένος στην έκθεση του ΓΓ του ΟΗΕ, με ημερομηνία 5 Δεκεμβρίου του 1974. Σε αυτόν καταγράφηκε η γραμμή Αττίλα και μόνο. Έναν χρόνο μετά, τον Δεκέμβριο του ΄75, σχεδιάστηκε από την ΟΥΦΙΚΥΠ ένας δεύτερος χάρτης. Σε αυτόν αποτυπώνονται:
1) Για πρώτη φορά η γραμμή άμυνας της ΕΦ, χωρίς να καταγράφονται όμως οι πραγματικές θέσεις της Δύναμης, τις οποίες σε διάφορα στρατηγικά σημεία τα Ην. Έθνη έσπρωξαν νοτιότερα.
2) Οι τουρκικές θέσεις κατά διαφοροποιημένο όμως τρόπο συγκριτικά με τον χάρτη του ΄74. Δεν σπρώχνουν νοτιότερα μόνο την ΕΦ, αλλά και τον Αττίλα σε περιοχές όπως είναι αυτές της Αθηένου, της Πύλας, του Ακακίου – Δένειας, Ζώδιας και Λεύκας. Με τον τρόπο αυτό τού προσφέρουν εδαφικό και κάθε άλλης μορφής πλεονέκτημα, ακόμη και αυτό της επέκτασης της κατοχής. Η περιοχή μεταξύ των δυο αντίπαλων πλευρών συνιστά τη «νεκρή ζώνη». Χωρίς ποτέ να υπογραφεί συμφωνία μεταξύ των μερών.
Αυτός είναι ο χάρτης του ΓΓ των Ην. Εθνών της 5ης Δεκεμβρίου του 1974. Καθορίζει τη γραμμή Αττίλα και μόνο. Στην έκθεσή του, ο ΓΓ του ΟΗΕ διαπιστώνει ότι, μέχρι τον Δεκέμβριο, οι Τούρκοι προέλαυναν σε διάφορες περιοχές. Η γραμμή Αττίλα, όπως επισήμως υπογράμμιζαν τα Ην. Έθνη, καθοριζόταν από τις τουρκικές θέσεις των κατοχικών δυνάμεων, όπως αυτές κατεγράφησαν ώς τις 16 Αυγούστου του 1974 μέχρι τις 18:00. Τελικώς, ο ΓΓ του ΟΗΕ όχι μόνο τότε αλλά και σήμερα, με τη σιωπηρή ανοχή της Κυβέρνησης, υποτάσσεται στην τουρκική ισχύ, ξεπερνώντας ακόμη και αυτήν την ουδέτερη στάση του.
Αυτός είναι ο χάρτης του ΓΓ των Ην. Εθνών της 5ης Δεκεμβρίου του 1975. Σε αυτόν καθορίζεται η γραμμή άμυνας της ΕΦ, που δεν ανταποκρίνεται, όμως, πλήρως στην πραγματικότητα. Η περιοχή μεταξύ της ΕΦ και του Αττίλα είναι η «νεκρή ζώνη». Καμιά όμως συμφωνία δεν έχει γίνει μεταξύ των μερών. Ο δε ΟΗΕ σχεδιάζει τους χάρτες, κάνει πλάτες στην τουρκική πλευρά και στο τέλος για να αποποιηθεί τις ευθύνες του, γνωρίζοντας τις παρανομίες, σημειώνει ότι ο χάρτης του δεν τον δεσμεύει…
Ο τίτλος ιδιοκτησίας και το ψήφισμα 186
Ο πιο πρόσφατος χάρτης έχει σχεδιαστεί το 2022 και απεικονίζει τις γραμμές των δύο πλευρών. Όμως είναι διαφοροποιημένος και αυτός συγκριτικά με εκείνον του 1975 σε διάφορες περιοχές, όπως αυτές της Λουρουτζίνας, της Αθηένου, των Τρούλλων και της Πύλας ώς τις βρετανικές Βάσεις. Το πρόβλημα εδώ είναι ότι οι θέσεις της Εθνικής Φρουράς καταγράφονται νοτιότερα κατά τρόπο αυθαίρετο. Άξια λόγου στον τελευταίο χάρτη είναι η αλλαγή του αριθμού των τομέων της ΟΥΝΦΙΚΥΠ από έξι που ήταν το 1974 σε τέσσερεις, λόγω μείωσης της Δύναμης. Το γεγονός αυτό είναι συναφές με τις τελευταίες αξιώσεις των κατοχικών «αρχών» και της Άγκυρας για χωριστή συμφωνία μεταξύ των Ην. Εθνών και του ψευδοκράτους, για να ανατραπεί το ψήφισμα 186/64 του Συμβουλίου Ασφαλείας επί του οποίου αναγνωρίζεται στο νησί ως μοναδικό κράτος αυτό της Κυπριακής Δημοκρατίας υπό την τότε Κυβέρνηση του Προέδρου και Αρχιεπισκόπου Μακαρίου. Εκείνη την εποχή ο Ντενκτάς προέβαλλε τον ισχυρισμό ότι είχε δοθεί από το Συμβούλιο Ασφαλείας ο τίτλος ιδιοκτησίας του κράτους στους Ελληνοκυπρίους με τη σύμφωνη γνώμη των Βρετανών. Γιατί; Διότι η νομιμοποίηση των Βάσεων στηριζόταν στις Συνθήκες Εγκαθίδρυσης και δεν ήθελαν να μπουν σε περιπέτειες την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου.
Αυτός είναι ο χάρτης του ΓΓ του ΟΗΕ του 2022. Είναι και αυτός διαφοροποιημένος προς όφελος της τουρκικής πλευράς σε σημεία που αναλύονται στο κείμενο.
Εδαφικό και τοπωνύμια…
Πέραν των ανωτέρω πρέπει να επισημανθούν τα εξής:
Πρώτον, ενώ οι χάρτες σχεδιάζονται από τη γεωγραφική υπηρεσία των Ην. Εθνών και κατατίθενται ως «επίσημα έγραφα του ΓΓ του ΟΗΕ», στο τέλος του, κάθε χάρτης αναγράφει ότι εκείνο που αποτυπώνεται σε αυτόν δεν γίνεται απολύτως αποδεκτό από τα Ην. Έθνη. Η στάση του ΟΗΕ είναι πονηρή. Φτιάχνουν μεν χάρτες, οι οποίοι επισυνάπτονται στις εκθέσεις του Γενικού του Γραμματέα, αλλά δεν αναλαμβάνουν την ευθύνη. Και γιατί δεν αναλαμβάνουν την ευθύνη; Διότι στο παρασκήνιο προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι ενδέχεται να επισημανθούν προβλήματα ακρίβειας λόγω της μικρής τους κλίμακας (1 προς 2.500 χιλιάδες). Όμως, την ίδια στιγμή δημιουργούν τετελεσμένα υπέρ της τουρκικής πλευράς, αφού πάντα αυτή είναι που ευνοείται.
Δεύτερον, ο χάρτης, ο οποίος χαρακτηρίζεται από μεγαλύτερη ακρίβεια είναι εκείνος του Σχεδίου Ανάν, ο οποίος έχει Άγγλους συντάκτες με κλίμακα 1 προς 50 χιλιάδες και ήταν του ΟΗΕ. Σε αυτόν καταγράφηκε η γραμμή αμύνης της Εθνικής Φρουράς από τη μια και η επιθετική των κατοχικών Δυνάμεων από την άλλη. Οι θέσεις κάθε πλευράς σχετίζονταν με τον καθορισμό της «νεκρής ζώνης» και τη γραμμή από την οποία θα άρχιζαν οι φάσεις επιστροφής εδαφών, εάν το σχέδιο ελάμβανε διπλή θετική ψήφο στα χωριστά δημοψηφίσματα.
Ο βρετανικός χάρτης του Ανάν θέτει τις θέσεις της Εθνικής Φρουράς για άλλη μια φορά νοτιότερα απ’ ό,τι είναι στην πραγματικότητα. Ως εκ τούτου προσφερόταν στην τουρκική πλευρά η ευκαιρία να ισχυριστεί ότι μας επέστρεφαν εδάφη που ήταν ήδη υπό τον δικό μας έλεγχο ή που δεν ήταν υπό τουρκικό κατοχικό έλεγχο. Κλασικά παραδείγματα συνιστούν η Αθηένου και τα Λύμπια. Γιατί; Διότι στην Αθηένου οι θέσεις της Εθνικής Φρουράς καταγράφονται σημαντικά νοτιότερα. Δηλαδή, μας «επέστρεφαν» περιοχές που ελέγχαμε! Στα δε Λύμπια ο αυτοκινητόδρομος θεωρείτο και θεωρείται ως ουδετέρα ζώνη (δυτικά και νότια), ενώ οι θέσεις της ΕΦ είναι βορειότερα του αυτοκινητόδρομου επί υψωμάτων της περιοχής. Μια τρίτη περίπτωση αφορά στο Διεθνές Αεροδρόμιο Λευκωσίας, το οποίο ποτέ δεν έχει καταληφθεί. Η Α΄ Μοίρα Καταδρομών το παρέδωσε στις 23 Ιουλίου του 1974 στα Ην. Έθνη ως προστατευόμενη περιοχή. Με βάση τη συμφωνία, θα έπρεπε να αποσυρθούν οι αντίπαλες δυνάμεις από την περίμετρο του Αεροδρομίου. Αυτό έγινε μόνο από την ΕΦ. Οι τουρκικές Δυνάμεις παρέμειναν στις θέσεις τους παραβιάζοντας τη συμφωνία. Τα Ην. Έθνη κλείνουν τα μάτια στη συνεχή παραβίαση που διενεργείται από τον Αττίλα, όχι μόνο στο Αεροδρόμιο, αλλά και σε άλλα σημεία στη Λευκωσία, όπου οι Τούρκοι κατασκευάζουν νέα φυλάκια, καθώς και σε άλλες περιοχές όπου προωθούν τις θέσεις τους, όπως συνέβη στα Στροβίλια. Την ίδια στιγμή προχωρούν σε καταγραφή ήσσονος σημασίας παραβιάσεων που γίνονται από την Εθνική Φουρά. Στο σημείο αυτό ας επιτραπεί και η εξής παρατήρηση:
Όπως και οι άλλοι χάρτες, έτσι και εκείνος του Σχεδίου Ανάν στο τέλος, στο κάτω δηλαδή μέρος, γράφει ότι δεν είναι δεσμευτικός για τα Ην. Έθνη. Οι λόγοι είναι αυτοί που έχουμε ήδη αναφέρει, συν ακόμη ένας. Ο χάρτης Ανάν αναγράφει τις ονομασίες πόλεων και χωριών κατά τον επίσημο ελληνικό τρόπο, αλλά και με την παράνομη αναγραφή τους, όπως τα τουρκοποίησαν οι Αττίλες. Το γεγονός αυτό συνιστά παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου. Εν ολίγοις, τα Ην. Έθνη έκαναν το χατίρι στους Τούρκους και μετά, για μην κατηγορηθούν, θέτουν μια σημείωση, αφού έχουν de facto αποδεχθεί μέρος των τετελεσμένων, ότι δεν τους δεσμεύει ο χάρτης, ο οποίος, όμως, θα ήταν επίσημος εάν γινόταν δεκτό το δημοψήφισμα. Δηλαδή θα είχαμε πολιτισμική, εκτός των άλλων, τουρκοποίηση του βορρά. Σημείωση νέα συναφής με τα προηγούμενα: Και ο χάρτης του 2022 αναγράφει τα ελληνικά τοπωνύμια, όπως τα έχουν παρανόμως αλλάξει οι Τούρκοι ως αποτέλεσμα της εισβολής και της κατοχής.
Ο χάρτης του Σχεδίου Ανάν, ο οποίος σε διάφορες περιοχές εμφανίζει λανθασμένα στοιχεία σχετικά με την Εθνική Φρουρά επί τη βάσει της οποίας καθορίζεται η «νεκρή ζώνη» και ζητήματα που αφορούν το εδαφικό στην όποια λύση του Κυπριακού. Ο χάρτης Ανάν καταρτίστηκε από τους Βρετανούς εκ μέρους των Ην. Εθνών.
Προέλαση ώς τον Δεκέμβριο
Υπάρχει ακόμη μια διάσταση ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα, που είναι συναφής με τους χάρτες των Ην. Εθνών. Στην πρώτη έκθεση του Συμβουλίου Ασφαλείας (καλύπτει την περίοδο από τις 23 Μαΐου ώς τις 5 Δεκεμβρίου του 1974) αναφέρεται η προέλαση των κατοχικών στρατευμάτων μετά την κατάπαυση του πυρός, που άρχιζε στις 16 Αυγούστου και ώρα 18:00. Μεταξύ άλλων υπογραμμίζεται ότι:
Έγιναν τουρκικές προελάσεις και κατοχή εδαφών: Α) Τον Σεπτέμβριο στην περιοχή της Γαληνής. Β) Τέλος Σεπτεμβρίου ώς τα μέσα Οκτωβρίου Βόρεια των βρετανικών Βάσεων της Δεκέλειας. Γ) Στα νότια της Αμμοχώστου στην περιοχή της Δερύνειας. Δ) Πιο πρόσφατα, δηλαδή περί τον Νοέμβριο, εφόσον η έκθεση φέρει ημερομηνία 5 Δεκεμβρίου του 1974, διενεργήθηκε προέλαση στην περιοχή Γερολάκκου, στα δυτικά της Λευκωσίας (σελίδα 8 της έκθεσης του ΓΓ του ΟΗΕ της 5ης Δεκεμβρίου του 1974).
Η έκθεση του ΓΓ του ΟΗΕ αναφέρει μεταξύ άλλων:
Πρώτο, η γραμμή των αντίπαλων πλευρών είναι εκείνη που καταγράφηκε με τη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός. Αυτή είναι το όριο επί τη βάσει του οποίου καθορίζεται η ελεγχόμενη από τις τουρκικές δυνάμεις κατοχής περιοχή της Κύπρου. Όμως, τα Ην. Έθνη αποδέχονται σιωπηρώς στην ουσία τις προελάσεις που έγιναν μετά τις 18 Αυγούστου και ώρα 16:00. Κανονικά οι περιοχές αυτές δεν θα έπρεπε να θεωρούνταν από τα Ην. Έθνη ως ευρισκόμενες κάτω από τον έλεγχο του Αττίλα. Είναι παραβίαση των συμφωνηθέντων.
Δεύτερο, η προώθηση δυνάμεων μετά την κατάπαυση του πυρός για τη βελτίωση των οχυρώσεων μίας εκάστης των αντίπαλων πλευρών τείνει να αποκρυσταλλώσει τη στρατιωτική αντιπαράθεση δυσκολεύοντας τη μελλοντική αποχώρηση και αναδίπλωση στη διαδικασία της διαπραγμάτευσης (θέτει στην ίδια μοίρα τον αμυνόμενο με τον επιτιθέμενο, τον οποίο ανέχεται να προελαύνει ώς τον Δεκέμβριο του ΄74, ακόμη και ως σήμερα σε διάφορα σημεία της «νεκρής ζώνης»).
Η επέκταση της κατοχής συνεχίζεται…
Στο φόντο αποτυπώνεται ο αναπτυξιακός χάρτης του ψευδοκράτους, με το Αεροδρόμιο Λευκωσίας και τη «νεκρή ζώνη» να έχουν, κατά παράβαση των συμφωνηθέντων, διχοτομηθεί. Τα άλλα δύο κυκλικά εικονίδια αποτυπώνουν ευκρινώς διχοτόμηση του Αεροδρομίου και της «νεκρής ζώνης».
- Η διακεκομμένη κόκκινη γραμμή στην κυκλική εικόνα δεξιά όπως διαβάζει ο αναγνώστης δείχνει πώς διχοτομείται η «νεκρή ζώνη», η οποία ανήκει στις ελεύθερες περιοχές της Κυπριακής Δημοκρατίας. Εντός αυτής περιπολούν με τη σύμφωνο γνώμη της Κυπριακής Δημοκρατίας δυνάμεις των Ην. Εθνών, κατόπιν απόφασης του Σ. Ασφαλείας.
- Αριστερά όπως βλέπει ο αναγνώστης, η κυκλική εικόνα παρουσιάζει το Αεροδρόμιο Λευκωσίας. Οι γραμμές με μαύρο χρώμα αποτυπώνουν τους διαύλους. Με το κόκκινο διακεκομμένο χρώμα καταγράφεται η διχοτόμηση του Αεροδρομίου που εκτείνεται και επί της «νεκρής ζώνης».
(Αυτά, μεταξύ άλλων, δημοσιεύαμε στις 4 Σεπτεμβρίου του 2022).
Τι αξιώνουν οι Τούρκοι…
Τι αξιώνουν σήμερα οι Τούρκοι και πώς οι αξιώσεις τους συνδέονται με τη «νεκρή ζώνη» και τους χάρτες των Ην. Εθνών;
Επιδιώκουν την κατάργηση του ψηφίσματος 186 του Συμβουλίου Ασφαλείας. Και πώς προσδοκούν να το πετύχουν; Υπάρχει συγκεκριμένη επί τούτου πολιτική, την οποία υιοθετούν στην εξής πρακτική: Μεταξύ των κατοχικών Δυνάμεων και της ΕΦ αποτυπώνεται η «νεκρή ζώνη», εντός της οποίας υπάρχουν παρατηρητήρια των Ην. Εθνών. Χωρίζεται, δε, σε τέσσερεις Τομείς. Το απόσπασμα του «4ου Τομέα», που αποτελείται από Σλοβάκους, εδρεύει στην περιοχή της κατεχόμενης Αμμοχώστου. Στον «Τομέα 1», δηλαδή στον Ξερό, εδρεύει το απόσπασμα των Αργεντινών. Το διοικητήριο του αποσπάσματος βρίσκεται στη Σκουριώτισσα και ανάμεσα στους Αργεντινούς υπάρχουν και Χιλιανοί Ειρηνευτές. Πρόσφατα, οι Τούρκοι ζήτησαν με εκβιαστικό τρόπο την υπογραφή χωριστής συμφωνίας μεταξύ Ην. Εθνών και ψευδοκράτους μέσω του Σ. Ασφαλείας για να αναδείξουν την κρατική τους οντότητα. Αλλιώς απειλούν να εκδιώξουν τους ΟΗΕδες εκείνους που εδρεύουν στα κατεχόμενα, θέλοντας να δείξουν ότι είναι χωριστό κράτος. Και ως τέτοιο εφόσον ο ΟΗΕ δεν έχει υπογράψει συμφωνία μαζί του και εφόσον το Σ. Ασφαλείας δεν δώσει ρητά σχετική εντολή επί τούτου, θα απαγορεύσουν την παρουσία των ανδρών.
Τα ανωτέρω είναι συναφή με όσα είχαμε γράψει προ μηνός, ότι δηλαδή οι Αττίλες επιδιώκουν τη διχοτόμηση της «νεκρής ζώνης», μιας περιοχής η οποία δεν καταλήφθηκε ποτέ, και εντός της οποίας δρουν οι άνδρες της ΟΥΝΦΙΚΥΠ κατόπιν ψηφισμάτων του ΟΗΕ επί τη βάσει του ψηφίσματος 168 του ’64, που καθορίζει τους τρεις βασικούς όρους εντολής και δράσης των Κυανοκράνων:
1) Αποτροπή επανάληψης των συγκρούσεων.
2) Συνεισφορά στη διατήρηση και στην αναστήλωση του νόμου και της τάξης.
3) Συνεισφορά στην επιστροφή στην κανονικότητα. Τόσο ο νόμος και η τάξη όσο κα η κανονικότητα δεν μπορούν να είναι άλλες από εκείνες που αφορούν στο Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας και το Διεθνές Δίκαιο.
Γιατί; Διότι το εν λόγω ψήφισμα και τα επόμενα μετά το ’74, που στηρίζονται πάνω του, αναγνωρίζουν ως μόνο κράτος στο νησί, αυτό της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ταυτοχρόνως, τα ψηφίσματα 541 και 550 ρητώς αναφέρουν ότι δεν αναγνωρίζει το ψευδοκράτος, διότι είναι προϊόν της βίας και της χρήσης των όπλων παραβιάζοντας έτσι το άρθρο 2, παράγραφος 4 του Χάρτη των Ην. Εθνών. Αδιάψευστος μάρτυρας του γεγονότος ότι οι Τούρκοι θέλουν τη διχοτόμηση της «νεκρής ζώνης» για να δημιουργήσουν νέα τετελεσμένα συνιστά ο χάρτης του ψευδοκράτους, τον οποίο επαναδημοσιεύουμε.
Τόσο τα διαρκή τετελεσμένα στη «νεκρή ζώνη», όσο και η διχοτόμησή της, καθώς και οι ανακριβείς χάρτες των Ην. Εθνών, που κάνουν πλάτες στην Τουρκία, όπως και τα προβλήματα με τους γεωργούς στη Δένεια, στον Αστρομερίτη, έχουν τις εξής εξηγήσεις:
1) Οι Τούρκοι θέλουν να δείξουν διά της ισχύος τους ότι έχουν κρατικά σύνορα και ότι η «νεκρή ζώνη» δεν είναι έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας.
2) Οι Τούρκοι επιδιώκουν την κατάργηση του ψηφίσματος 186 του ΄64 μέσω της αξίωσής τους για χωριστή συμφωνία μεταξύ των Ην. Εθνών και του ψευδοκράτους. Σε μια τέτοια περίπτωση θα έχουμε έναρξη διαδικασίας αποαναγνώρισης της Κυπριακής Δημοκρατίας και αναγνώρισης του ψευδοκράτους. Η πολιτική αυτή είναι ενταγμένη στην αντίληψη των δύο κρατών, που τροφοδοτήθηκε από την ομοσπονδία των δυο ισότιμων συνιστώντων κρατών με πολιτική ισότητα, την οποία οι Τούρκοι καθορίζουν ως ισότιμη κυριαρχία μεταξύ δύο λαών.
3) Ελλιπής επιτήρηση και ανοχή της τουρκικής πολιτικής από μέρους της ΟΥΝΦΙΚΥΠ.
4) Λανθασμένος σχεδιασμός χαρτών από τον ΟΗΕ, που έσπρωξε τις θέσεις της Εθνικής Φρουράς καθώς και του Αττίλα νοτιότερα. Και εδώ είναι που έχουν ευθύνη οι Κυβερνήσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας, διότι έδειξαν σιωπηρή ανοχή, θεωρώντας ένα σοβαρό θέμα ως ήσσονος σημασίας. Το ζήτημα αυτό το βρίσκουμε καθημερινά πλέον μπροστά μας. Και είναι μείζονος σημασίας, αφού αφορά εδάφη της πατρίδας μας και την ίδια την κυριαρχίας μας.
Τραγικά πράγματα έχουν συμβεί εδώ και 48 χρόνια. Διότι πολλά ζητήματα δεν προσεγγίζονταν με την απαιτούμενη σοβαρότητα, αλλά με ελαφρότητα. Ακόμη και τώρα ενόψει προεκλογικού οι συζητήσεις δεν προσφέρουν αποτελεσματικές πολιτικές και λύσεις. Κουτσομπολιό. Δυστυχώς…
ΠΗΓΗ:https://simerini.sigmalive.com/article/2022/11/6/upoulo-diplomatiko-paikhnidi-tes-ounphikup-me-khartes-tes-katokhes-pou-boleuoun-ton-attila/
