2/12/2023
γράφει ο Άριστος Μιχαηλίδης
Πόσο πιο απόλυτα να μας το πουν πια για να πάψουν οι φωστήρες μας να μολύνουν τα δίκαια της ελληνοκυπριακής κοινότητας με ανοησίες. Ότι τάχα για να σπάσει το αδιέξοδο και να μπούμε σε διαπραγματεύσεις να το λύσουμε πρέπει ο Νίκος Χριστοδουλίδης να βγει πάνω στο καμπαναριό και να φωνάζει ότι δέχεται την πολιτική ισότητα. Αυτό είναι το πρόβλημά μας;
Βρήκε τρόπο να το πει και πιο απόλυτα ο Ερσίν Τατάρ, διότι θα κατάλαβε κι αυτός πως αλλού γι΄ αλλού οι δικοί μας. Ακόμα και μετά από επίτευξη συμφωνίας και εγκαθίδρυση μιας πιθανής «εταιρικής δημοκρατίας» με την ελληνοκυπριακή πλευρά, έλεγε προχτές, δεν πρόκειται να αποδεχθούν να τερματιστούν οι εγγυήσεις της Τουρκίας και να αποσυρθούν τα τουρκικά στρατεύματα με την αιτιολογία ότι οι εγγυήσεις είναι ξεπερασμένες εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αυτό ήταν πάντα το πρόβλημά μας. Και αυτό δεν το υποστηρίζει μόνο ο Τατάρ που είναι ακραίος, εθνικιστής και μισεί τους Ελληνοκύπριους, δυστυχώς το υποστηρίζουν κι όσοι Τουρκοκύπριοι πολιτικοί δεν υιοθετούν την πολιτική του για δύο κράτη. Ακόμα κι αυτοί που συνεχίζουν να μιλούν για λύση ΔΔΟ. Ακόμα κι αυτοί που ανησυχούν ότι εξαφανίζονται οι Τουρκοκύπριοι κι αλλοιώνεται η ταυτότητα της κοινότητας.
Ενώ, λοιπόν, είναι ξεκάθαρο τι είναι αυτό που οδηγεί κάθε φορά την όποια προσπάθεια σε ναυάγιο (όπως και στο Κραν Μοντάνα) και ενώ το θέμα ασφάλεια και ανεξαρτησία ήταν βασικός λόγος του Όχι του 2004, πολιτικοί και αναλυτές συνεχίζουν να κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν. Συνεχίζουν να μιλούν για την πολιτική ισότητα, το πλαίσιο Γκουτέρες, τη ΔΔΟ και άλλα παχιά λόγια χωρίς περιεχόμενο. Κύμβαλα αλαλάζοντα πραγματικά.
Όλοι υποστηρίζουμε επιστροφή στις διαπραγματεύσεις, δεν έχουμε άλλη επιλογή και άλλη προοπτική. Αλλά, για να συμβεί αυτό πρέπει να δεχθούμε δυο όρους. Ο πρώτος πριν καν συνομιλήσουμε να δεχθούμε την «κυριαρχική ισότητα», τουτέστιν, να δεχθούμε ότι στο τραπέζι θα κάτσουν δύο κράτη, ισότιμα και νόμιμα, το ελληνοκυπριακό και το τουρκοκυπριακό. Τα οποία θα διαπραγματευθούν σχέσεις συνεργασίας και καλής γειτονίας. Σε αυτό το πλαίσιο θα διαπραγματευθούν και το εδαφικό, προφανώς. Μέσα στο οποίο, όπως λένε οι Τούρκοι, εντάσσεται πλέον και η νεκρή ζώνη. Όλοι οι πολιτικοί μας δημοσίως λένε ότι απορρίπτουν αυτό τον όρο.
Ο δεύτερος όρος θα έρθει κατά τη διαπραγμάτευση. Για να φτάσουμε στην τελική συμφωνία πρέπει να δεχθούμε τις εσαεί τουρκικές εγγυήσεις και τα κατοχικά στρατεύματα. Όπως λέει ο Τατάρ, ακόμα κι αν γίνει θαύμα και συμφωνηθεί μια «εταιρική δημοκρατία», αυτός ο όρος δεν θα αλλάξει. Αλλά και αυτό όλοι οι πολιτικοί μας δημοσίως δηλώνουν ότι δεν το δέχονται, είναι κόκκινη γραμμή.
Όταν υποδεικνύουν στον νυν Πρόεδρο και εκπρόσωπο της ελληνοκυπριακής κοινότητας να ενεργήσει ώστε να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις τι υπονοούν στην πραγματικότητα; Να αποδεχθεί τους τουρκικούς όρους, που οι ίδιοι λένε (δημοσίως, επαναλαμβάνω, διότι στο παρασκήνιο μπορεί να λένε άλλα) ότι δεν αποδέχονται;
Είμαστε, λένε, εξίμιση χρόνια χωρίς διαπραγματεύσεις και αυτό μόνο προβλήματα φέρνει, και παγίωση των τετελεσμένων. Σωστό κι αυτό. Αλλά όλα τα προηγούμενα χρόνια των διαπραγματεύσεων (και των πολύ ελπιδοφόρων για πολλούς με τον Ταλάτ και τον Ακιντζί) τι έγιναν τα τετελεσμένα; Κατέρρευσαν; Μα, αφού είναι σε περιόδους διαπραγματεύσεων, που βάθαιναν τα τετελεσμένα του διαχωρισμού. Ιδίως με την αποδοχή της «τδβκ» από τους Ελληνοκύπριους ως υπαρκτή κρατική οντότητα, έστω και σε εισαγωγικά.
Επομένως, αυτό που έχει σημασία είναι να εργαστούν οι ταγοί του τόπου πάνω σε πραγματικά δεδομένα και όχι πάνω σε αυτά που ονειρεύονται και κάθε φορά τους διαψεύδουν. Και το πραγματικό δεδομένο δείχνει ότι είτε περίοδος διαπραγματεύσεων, είτε περίοδος κενού, τα τουρκικά σχέδια για την Κύπρο είναι τα ίδια. Με συμφωνία ή χωρίς συμφωνία ψάχνουν τρόπο να ελέγχουν τη μοίρα όλης της Κύπρου. Θα πάρουν τα μέτρα τους οι ταγοί για να το ανατρέψουν αυτό ή θα συνεχίσουν να κοροϊδεύουν κι εμάς και τους εαυτούς τους; Μέχρι τώρα αυτό κάνουν, πάντως.
ΠΗΓΗ:https://www.philenews.com/apopsis/arthra-apo-f/article/1413952/i-politiki-isotita-ke-i-sofi-tagi-mas/
