Το αποτέλεσμα των επερχόμενων δημοτικών εκλογών στην Τουρκία αναμένεται να επηρεάσει σε σημαντικό βαθμό την οικονομία, τη διακυβέρνηση και τη διεθνή θέση της χώρας. Μια μεγάλη νίκη του κυβερνώντος ισλαμιστικού κόμματος ΑΚΡ θα ενίσχυε την προσωπική δύναμη του Ερντογάν και παράλληλα θα τον έφερνε πιο κοντά στο αυταρχικό στυλ διακυβέρνησης του Ρώσου Προέδρου Βλαδιμίρ Πούτιν, διευρύνοντας το χάσμα με τη Δύση και το ΝΑΤΟ.

Η αύξηση των εμπορικών και επενδυτικών ροών μεταξύ των δύο χωρών συμβαδίζει με την κριτική της Δύσης για την άρνηση της Άγκυρας να εφαρμόσει κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Ήδη μεγαλώνουν οι υποψίες ότι η Τουρκία βοηθά τη Ρωσία να αποφύγει αυτές τις κυρώσεις. Το Κρεμλίνο, από την πλευρά του, παρέχει στην Τουρκία σημαντική οικονομική στήριξη εν μέσω της δεινής οικονομικής κρίσης, της τελευταίας από το 2020. Σε ενεργειακό επίπεδο, η Μόσχα προκρίνει τη μετατροπή της Τουρκίας σε ενεργειακό κόμβο, ενώ η επένδυση της Rosatom στον πυρηνικό σταθμό του Άκιουγιου αποτελεί μια στρατηγικού τύπου συνεργασία με πολλαπλές προεκτάσεις, που αγγίζουν και την Κύπρο και την Ελλάδα.

Δυο ολοκληρωτικά κράτη

Το αυταρχικό ύφος διακυβέρνησης Πούτιν και Ερντογάν παραπέμπει σε σκληρές πρακτικές που εφάρμοσε σε προηγούμενες δεκαετίες το ολοκληρωτικό καθεστώς του Στάλιν. Μέσα από ένα χωνευτήρι φόβου και εκφοβισμού, οι δυο ηγέτες επιχειρούν να δημιουργήσουν ένα κράτος στρατοχωροφυλακής, όπου τα πάντα θα ελέγχονται από το άγρυπνο κρατικό μάτι του Μεγάλου Αδελφού. Η ιδιωτική και οικογενειακή ζωή μπαίνει όλο και περισσότερο στο πεδίο εφαρμογής των κυβερνητικών ρυθμίσεων και διώξεων. Ο ιστός της καταστολής και στις δυο χώρες επηρεάζει ιδιαίτερα τη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, θέτοντας μεγάλους αριθμούς Ρώσων-Τούρκων σε άμεσο κίνδυνο. Τα τελευταία χρόνια, ο Ερντογάν έχει επίσης γίνει περισσότερο σαν τον Πούτιν καθώς φυλακίζει επικριτικούς δημοσιογράφους, διώκει ανεξάρτητους ιδιοκτήτες μέσων ενημέρωσης για πλαστές κατηγορίες φοροδιαφυγής και καλλιεργεί μια έντονα εθνικιστική, ξενοφοβική μορφή προσωπικής διακυβέρνησης.

Τεχνικές και μέσα καταστολής Πούτιν

Όπως σημειώνει σε πρόσφατο σχετικό του άρθρο το Foreign Policy, όλες οι τεχνικές και τα μέσα καταστολής του Πούτιν μιλούν για ένα εγκληματικό καθεστώς, που τώρα μοιάζει πολύ με την ολοκληρωτική διακυβέρνηση του Στάλιν, τον οποίο πλέον ο Ρώσος Πρόεδρος ασπάζεται πλήρως. Από τη στιγμή που ανήλθε για πρώτη φορά στην εξουσία το 1999, ο Πούτιν επαίνεσε συχνά τον Στάλιν ως μεγάλο ηγέτη του πολέμου, ενώ αποδοκίμαζε τη σκληρότητα και τη βαναυσότητά του. Αλλά καθώς ο Πούτιν στρεφόταν προς τον πόλεμο και την καταστολή, η Ρωσία προώθησε συστηματικά μια πιο θετική εικόνα για τον Στάλιν. «Τα σχολικά βιβλία του γυμνασίου όχι μόνο γιορτάζουν την κληρονομιά του, αλλά και ξεπλένουν το τρομοκρατικό καθεστώς του. Υπήρξε ένας πολλαπλασιασμός νέων μνημείων του Στάλιν, με περισσότερα από 100 σε όλη τη χώρα σήμερα. Στα ελεγχόμενα από το κράτος μέσα ενημέρωσης, οι Ρώσοι προπαγανδιστές συντηρούν με συνέπεια το θέμα του μεγαλείου του Στάλιν και υπογραμμίζουν τις ομοιότητες μεταξύ της ηγεσίας του εν καιρώ πολέμου και του Πούτιν. Η συζήτηση για τον σταλινικό τρόμο έχει εξαφανιστεί, όπως και το μνημόσυνο των εκατομμυρίων θυμάτων του. Ενώ μόνο ένας στους πέντε Ρώσους είχε θετική άποψη για τον Στάλιν τη δεκαετία του 1990, οι δημοσκοπήσεις που έγιναν τα τελευταία πέντε χρόνια δείχνουν ότι ο αριθμός αυτός έχει αυξηθεί μεταξύ 60 τοις εκατόν και 70 τοις εκατόν. Ομαλοποιώντας τον Στάλιν, ο Πούτιν δεν παραβλέπει τα εγκλήματα του τυράννου. Μάλλον ομαλοποιεί σκόπιμα τον Στάλιν ως δικαιολογία για τη δική του πολεμική και καταστολή», σημειώνει το FP.

Εργαλειοποίηση Ορθοδοξίας

Στο ίδιο πλαίσιο σημειώνεται ότι ο Πούτιν μοιάζει πλέον με τον Στάλιν περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο Σοβιετικό ή Ρώσο ηγέτη. Σε αντίθεση με τους Nikita Khrushchev, Leonid Brezhnev, Konstantin Chernenko και Yuri Andropov -για να μην αναφέρουμε τον Mikhail Gorbachev και τον Boris Yeltsin- ο Πούτιν έχει αδιαμφισβήτητη εξουσία που δεν μοιράζεται ή περιορίζεται με κανέναν τρόπο από το Κοινοβούλιο, τα Δικαστήρια ή ένα Πολιτικό Γραφείο. Κάτι ανάλογο έπραξε και ο Ερντογάν τα τελευταία χρόνια στην Τουρκία, ειδικά μετά τη συνταγματική μεταρρύθμιση. «Η κρατική προπαγάνδα έχει δημιουργήσει μια λατρεία προσωπικότητας, η οποία μοιάζει με τον Στάλιν που εκφράζει την απόλυτη εξουσία του Πούτιν, την ιδιοφυΐα του ως ηγέτη και τον ρόλο ενός λαμπρού στρατηγού εν καιρώ πολέμου. Τον προβάλλει ως τον τρομερό και παντοδύναμο επικεφαλής ενός στρατιωτικοποιημένου έθνους που στοχεύει, όπως ο Στάλιν, να νικήσει ένα ‘‘ναζιστικό’’ καθεστώς στην Ουκρανία και να επιβεβαιώσει εκ νέου την ηγεμονία στην Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη. Ακριβώς όπως ο Στάλιν χρησιμοποίησε αποτελεσματικά τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία για να υποστηρίξει τις προσπάθειες της Ρωσίας κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Πούτιν χρησιμοποίησε ουσιαστικά τον Ρώσο Ορθόδοξο Πατριάρχη Κύριλλο ως κρίσιμο σύμμαχο και μαζορέτα του βάναυσου πολέμου της Ρωσίας στην Ουκρανία. Και ακριβώς όπως ο Στάλιν, ο Πούτιν έχει καταστήσει την εισβολή σε γειτονικές χώρες και την προσάρτηση εδαφών στο επίκεντρο της εξωτερικής πολιτικής του Κρεμλίνου», προσθέτει το FP.

Για την ιστορία, αξίζει να σημειωθεί ότι τον Μάρτιο του 1921 υπογράφτηκε συμφωνία φιλίας των Κεμαλιστών με την κυβέρνηση των Μπολσεβίκων. Aυτή η συμφωνία θα επέτρεπε στην τουρκική εξωτερική πολιτική να γίνεται πιο απαιτητική, αφού ήταν ουσιαστικά η πρώτη φορά που καθορίστηκαν τα τουρκικά σύνορα και ξεπήδησε ο Τουρκικός Εθνικός Όρκος (Misak-i Milli), με τον οποίο η Τουρκία επαναξιολογεί τον εαυτό της ως μιαν από τις μεγάλες δυνάμεις .

ISIS – Κούρδοι όπως Nαζί – Πολωνοί

Ο Ερντογάν, όσο και αν ο ίδιος κατά καιρούς χαρακτηρίζει τον Στάλιν ως δικτάτορα, επί της ουσίας ακολουθεί τ’ αχνάρια του, ειδικά στον τρόπο με τον οποίο «αντιμετώπισε» τον ISIS, τον οποίο άφησε να σφαγιάζει τους Κούρδους στο Κομπανί. Κατά παρόμοιο τρόπο, όταν ξέσπασε η Εξέγερση της Βαρσοβίας κατά των Ναζί την 1η Αυγούστου 1944, ο σοβιετικός στρατός στάθηκε στην απέναντι όχθη του ποταμού Βιστούλα, εμποδίζοντας τα συμμαχικά αεροπλάνα να ανεφοδιαστούν με καύσιμα και να ρίξουν τις απαραίτητες προμήθειες στους Πολωνούς μαχητές της αντίστασης. Ο Στάλιν περίμενε τους Γερμανούς να του κάνουν τη βρόμικη δουλειά να εξοντώσει τους Πολωνούς.

ΠΗΓΗ:https://simerini.sigmalive.com/article/2024/3/31/o-krummenos-stalin-mesa-se-poutin-kai-erntogan/