2/10/2024
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΑΥΛΟΣ*
Αν δεν ήταν μαργαριτάρι, θα ήταν άλλος ένας βράχος στη νοτιοανατολική εσχατιά του Αιγαίου μας. Πλανήτης αυτόφωτος που με τους δυο δορυφόρους του, την Ρω και την Στρογγύλη ή Στρογγυλή, συναπαρτίζουν ό,τι πολυτιμότερο διαθέτουν οι θάλασσες της Ελλάδας και των Ελλήνων. Σύμπλεγμα Μεγίστης. Καστελλόριζο.
Ήδη, καθώς το πλοίο της γραμμής εισέρχεται να δέσει στον λιμένα, νιώθεις όχι ότι πηγαίνεις σε κοσμικές διακοπές, αλλά ότι ξεκινάς προσκύνημα. Αυτή σου την αίσθηση εδραιώνουν η ευλογημένη γη του Καστελλορίζου και οι αγωνιστές κάτοικοί του, μόλις πατήσεις το πόδι σου στη στεριά. Κάνεις τον Σταυρό σου και ευχαριστείς που αξιώθηκες να βρεθείς στα άκρα, εδώ όπου το χτυποκάρδι του Ελληνισμού έχει τους υψηλότερους παλμούς.
Η άμεση αίσθηση που αποκομίζεις καθώς βαδίζεις προς την ῾περαντζάδα᾽ που οδηγεί στο κατάλυμά σου, είναι ότι έχεις έρθει σε ένα νησί αστακό. Το αίσθημα ασφάλειας που σου μεταδίδουν άμεσα όχι τόσο όλα όσα βλέπεις, αλλά κυρίως εκείνα που δεν βλέπεις, είναι απερίγραπτο, μοναδικό. Δεν είναι της παρούσης, αλλά αξίζει να ειπωθεί ότι η παρουσία της Πολιτείας και των ΕΔ στην Μεγίστη είναι state of the art για πολλούς λόγους και με πολλούς τρόπους. Όσοι εργάζονται και υπηρετούν εδώ, διαθέτουν μια ξεχωριστή ευσυνειδησία, αίσθημα ευθύνης, αποφασιστικότητα και σοβαρότητα τέτοια που σε αναγκάζουν να κλίνεις γόνυ σεβασμού και τιμής στους σύγχρονους Ακρίτες φύλακες των Θερμοπυλών του νοτιοανατολικού Αιγαίου μας.
Το να χαρακτηρίσεις τη σύμπραξη και συνέργεια μεταξύ της πολιτειακής και πολιτικής ηγεσίας, της στρατιωτικής διοίκησης της Εθνοφρουράς, της Ιεράς Μητροπόλεως Σύμης, Τήλου, Χάλκης και Καστελλορίζου, του Πολεμικού Ναυτικού, του Λιμενικού Σώματος, όλων των σωμάτων Ασφαλείας και των κατοίκων του νησιού απλώς αγαστή, είναι understatement: εδώ όλοι θεωρούν φυσικό να αποδίδουν στο 110% της λειτουργικότητάς τους στο πεδίο ευθύνης τους. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, το να χαρακτηρίσεις τον εαυτό σου επισκέπτη και τουρίστα είναι αναληθές και ανακριβές. Και τούτο γιατί εδώ κανείς δεν σου επιτρέπει να νιώσεις ξένος. Κάτι παράξενο συμβαίνει, και στην Μεγίστη το πρώτο συνθετικό της λέξης ῾φιλοξενία᾽ υπερτερεί συντριπτικά του δευτέρου. Ακούγεται περίεργο, αλλά στο Καστελλόριζο δεν έρχεσαι, επιστρέφεις. Και πώς να μην είναι έτσι, όταν, ενώ φθάνεις για ανάπαυση και απομόνωση, η αγάπη του νεανίζοντος ιερέα παπα-Γιώργη, που στα 76 του χρόνια δεν γνωρίζει τί θα πει συνταξιούχος και η στοργή του Διοικητή της Εθνοφρουράς που αποκαλεί τους πάντες υπ᾽ αυτόν ῾γιε μου᾽, σου φτιάχνουν πρόγραμμα καθημερινό τόσο γεμάτο, που δεν μπορείς παρά να ανταποκριθείς.
Βγαίνεις για πρωινό τρέξιμο και καταλήγεις χωρίς να το καταλάβεις να μεταφέρεσαι με ταχύτητες πολλών κόμβων και σε dt να ψέλνεις στον Αγιασμό για τα παλληκάρια που διακονούν το Κοιμητήρι όπου αναπαύεται ηλιόλουστη η Κυρά της Ρω. Το άλλο πρωί είσαι στο καΐκι με τον Χωρικό Αντιπεριφερειάρχη Δωδεκανήσων Χρήστο Ευστρατίου σε αποστολή αυτοψίας κατασκευαστικών έργων στο σκαλοπάτι που ενώνει τις ΑΟΖ Ελλάδας και Κύπρου, την Στρογγύλη, ή Στρογγυλή (ακόμη δεν είμαι βέβαιος ποιός είναι ο ορθότερος τονισμός της…). Την άλλη ημέρα, είσαι με τα παλληκάρια εκείνα που προστατεύει η Αγία Βαρβάρα, η οποία ήταν και ο δικός σου προστάτης Άγιος τον καιρό της στρατιωτικής θητείας σου, και λαμβάνεις κι εσύ από την ευλογία του λειψάνου του Αγίου Νεκταρίου που έχει φέρει μαζί του ο πατήρ Χρήστος από την Θεσσαλονίκη. Ενώ το σούρουπο σε βρίσκει στα ψηλά, στο Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου να εισέρχεσαι στην κρύπτη του Αγίου Χαραλάμπους. Κι όλα αυτά ενώ ο Οκτώβρης έχει μπει για τα καλά και η θερμοκρασία δεν λέει να ξεκολλήσει από τους 30 βαθμούς Κελσίου, όπως το επιβάλλει το ευρέως γνωστό ιδιαίτερο κλίμα του νησιού.
Στο Μουσείο Γρίφων σε περιμένουν άλλες εκπλήξεις. Εκεί ο ιδρυτής του, ο ευφυέστατος Πανταζής Χούλης σου δείχνει δεκάδες γρίφους με κορυφαίο τον αντίστροφο Κύβο του Ρούμπικ με την ελληνική σημαία, η οποία, όσο και να παίξεις με τον κύβο δεν αλλοιώνεται και δεν εξαφανίζεται. Και σου επισημαίνει ο Πανταζής ότι αυτός ο κύβος συμβολίζει το Καστελλόριζο: ῾ό,τι και να συμβεί είναι πάντοτε ελληνικό᾽. Και πώς να μην είναι άλλωστε, όταν στο χαρακτηριστικό κτήριο του ανακαινισμένου Οθωμανικού Τεμένους η Έκθεση της Ιστορικής Συλλογής του Καστελλορίζου σε πληροφορεί για τον διαρκή, αέναο, ακατάβλητο πόθο των Καστελλοριζιών για την Ελλάδα. Που ενώ η Συνθήκη του Λονδίνου το 1830 τους άφησε εκτός ελληνικής επικράτειας αυτοί αντέδρασαν με κάθε τρόπο, έστω κι αν το ποθούμενο ήλθε 118 χρόνια αργότερα, ύστερα από πολλούς αιώνες Οδύσσειας, ξενιτιάς στη Μέση Ανατολή και την Αίγυπτο, λαμπαδιάσματος των περιουσιών τους από τους Άγγλους, τους τότε καλούς συμμάχους της Ελλάδος, και τους Γάλλους που τους πούλησαν στους Ιταλούς.
Είναι πολύ μικρός ο χώρος μιας επιφυλλίδας για να χωρέσει τον τρισμέγιστο πλούτο του πολύτιμου Συμπλέγματος Μεγίστης του νοτιοανατολικού Αιγαίου μας. Αλλά είναι μεγάλη η καρδιά των Καστελλοριζιών, οι οποίοι γνωρίζουν να τιμούν δεόντως όποιον έρχεται να προσκυνήσει με ευλάβεια τα άγια χώματά τους, και -γιατί όχι- να ριζώσει εδώ. Ας ευχηθούμε, το λίαν ευχάριστο γεγονός της αναπτυξιακής δυναμικής την οποία διαπιστώνει ο προσκυνητής της Μεγίστης κατά τα τελευταία χρόνια (στην οποία συμβάλλουν μεταξύ άλλων και επώνυμοι και ανώνυμοι συμπατριώτες μας) να ενισχυθεί, και η Πολιτεία και η κυβέρνηση να παρέχουν την δυνατότητα σε όσους το λέει η καρδιά τους -με στοχευμένες πολιτικές παροχής γης-, να έρθουν και να χτίσουν το βιός τους εδώ, επαναφέροντας έτσι το Καστελλόριζό μας στην αίγλη των αρχών του 20ου αιώνα. Όπως ακριβώς το λέει και το παραδοσιακό δημοτικό άσμα του Καστελλορίζου:
῾῾Αγιέ μου Κωνσταντίνε μου με τον Σταυρό στη μέση,
φέρε το Καστελλόριζο στην πρωτινή του θέση᾽᾽ *
* Στίχοι από το τραγούδι ᾽Σαν τη μεγάλη Πασχαλιά᾽ που τραγουδιέται την Κυριακή του Πάσχα το απόγευμα, στο Πασχαλινό πανηγύρι στον αυλόγυρο του Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης Χωραφιών, στη Μεγίστη. Το τραγούδι συμπεριλαμβάνεται στην εξαιρετική δισκογραφική δουλειά του Γιώργου Καραβέλατζη ῾῾Καστελλόριζο, Μια στάλα φως μες στο Αιγαίο – Τραγούδια και Σκοποί᾽᾽.
*Ο Παναγιώτης Παύλος δίδαξε για περισσότερα από δέκα χρόνια ελληνική γλώσσα και πολιτισμό σε νέους ομογενείς και αλλοδαπούς. Έχει διατελέσει Εμπειρογνώμων του Πανεπιστημίου Αθηνών και του Ιδρύματος Ωνάση. Είναι επιμελητής εκδόσεων και διοργανωτής διεθνών συναντήσεων, στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Παράλληλα με την ερευνητική εργασία στη Φιλοσοφία αρθρογραφεί στα ελληνικά, αγγλικά και νορβηγικά. Ζει στη Νορβηγία, όπου είναι Επιστημονικός Συνεργάτης και Λέκτορας στο Πανεπιστήμιο του Όσλο, και Στρατηγικός Σύμβουλος.
ΠΗΓΗ:https://www.militaire.gr/symplegma-megistis-i-kardia-tis-ellados-sto-notioanatoliko-aigaio/
