6/10/2024
Γράφει ο Γιώργος Καλλινίκου
«…με ένα λεκτικό, που δίνει την εντύπωση ότι οι συντάκτες της απόφασης θα ήθελαν να με θάψουν όσο πιο βαθιά γίνεται». Διάβασα πολλές φορές τη συνέντευξη του Οδυσσέα Μιχαηλίδη. Και πριν την δώσουμε προς εκτύπωση στον «Φ» και μετά. Είναι μια πολύ σκληρή τοποθέτηση. Όσες φορές και αν την διάβασα, όμως, δεν μπόρεσα να διαφωνήσω με το περιεχόμενό της. Πιστεύω, μάλιστα, ότι η ευστοχία της έγκειται στο ότι, ακριβώς αυτή την εντύπωση σχημάτιζαν όλοι οι καλοπροαίρετοι πολίτες, όταν άκουγαν την απόφαση του δικαστηρίου.
Ο τέως Γενικός Ελεγκτής δακτυλοδείχνει δύο Προέδρους (νυν και τέως) και τους δύο Εισαγγελείς ότι προώθησαν την καρατόμησή του. Θεωρώ πως η κοινωνία έχει σχηματίσει ξεκάθαρη εικόνα για το τι παίχτηκε. Ποιους βόλευε και γιατί η παύση του «ενοχλητικού» Οδυσσέα Μιχαηλίδη.
Θα ασχοληθούμε μόνο με τον νυν Πρόεδρο. Όχι μόνο επειδή η στήλη τον θεωρεί ως τον βασικό υπεύθυνο του φαγώματος του πλέον έντιμου και ευσυνείδητου αξιωματούχου που διέθετε αυτό το κράτος. Έχουμε αναλύσει αρκετές φορές το ότι υπό την βαριά ιδιότητά του, μπορούσε να είχε παρέμβει και να σταματήσει (όχι επιβάλλοντας, επειδή αυτό δεν μπορεί να το κάνει, αλλά πείθοντας τους εμπλεκόμενους) την καταστροφική πορεία.
Θα ασχοληθούμε επειδή δύο αναφορές του Οδυσσέα Μιχαηλίδη,αποκαλύπτουν την μικροπρέπεια του σημερινού Προέδρου. Πρώτον, η αποκάλυψη, ότι ένα μήνα μετά την εκλογή του στην Προεδρία της Δημοκρατίας, ο Νίκος Χριστοδουλίδης άρχισε να διαμαρτύρεται για τις αναρτήσεις του γιού του κ. Μιχαηλίδη στο διαδίκτυο! Είναι εκπληκτικό! Ένας Πρόεδρος, μόλις εξελέγη στο ανώτατο αξίωμα, είχε ως πρώτη έγνοια τις αναρτήσεις ενός νέου στο διαδίκτυο.
Εκπληκτικότερο το ότι μπήκε στη διαδικασία να το συζητήσει με έναν ανεξάρτητο αξιωματούχο. Ζητώντας του ουσιαστικά να τραβήξει το αφτί του γιου του. Να τον κάνει ντα ώστε να μην ενοχλεί τον Πρόεδρο. Ξεχνώντας, βεβαίως, ότι ο γιος του κ. Μιχαηλίδη δεν είναι παιδάκι. Ούτε καν έφηβος. Ενήλικας είναι, που δικαιούται όπως ο καθένας μας να έχει άποψη. Και να ασκεί κριτική. Ξεχνώντας ότι ένας πατέρας δεν μπορεί να απαγορεύσει στον ενήλικα γιο του να έχει άποψη. Ξεχνώντας, πριν και πάνω απ’ όλα, ότι ο ίδιος ο Χριστοδουλίδης είναι Πρόεδρος. Και ως τέτοιος, όταν ασχολείται με τέτοιες μικρότητες, απλώς, υποβιβάζει τον εαυτό του.
Δεύτερον, η λεπτομερής περιγραφή του Οδυσσέα για το περιστατικό με την περιβόητη κρεβατοκάμαρα του προεδρικού ζεύγους. Διαβάστε την: «Μιλάμε για έργο συνολικής αξίας €1,2 εκατ. το οποίο και οφείλαμε να ελέγξουμε με τη δέουσα διακριτικότητα. Αν και υπήρξε καταρχήν συνεννόηση με το Προεδρικό, όταν πήγαν οι δύο συνάδελφοι να ελέγξουν τις εργασίες, η Πρώτη Κυρία εμπόδισε την είσοδο, οπότε και διαμαρτυρήθηκα στον Πρόεδρο. Αυτός μου είπε σε μήνυμα, «να είσαι και εσύ παρών». Του απάντησα ότι δεν το θεωρώ σωστό. Επέμενε. Τελικά πήγα και του είπα ενώπιον όλων, «εμείς οι δύο ας μείνουμε κάτω στο γραφείο». Επέμενε και πάλιν. Και μετά, οι εκπρόσωποί του έλεγαν ότι εγώ ζητούσα να μπω στην κρεβατοκάμαρα».
Σχεδόν του την είχαν στημένη του Οδυσσέα. Απαίτησαν την παρουσία του, για να βγουν μετά να τον εκθέσουν! Δυστυχώς, όταν η μικροπρέπεια χαρακτηρίζει έναν ηγέτη, τότε στην πορεία θα προκύψουν αρνητικές εξελίξεις. Το φάγωμα του Οδυσσέα είναι ένα τρανταχτό παράδειγμα! Μάλιστα, ο Χριστοδουλίδης επισφράγισε το συμπέρασμα και στην πράξη. Μετά την παύση του κ. Μιχαηλίδη, δεν μπήκε στον κόπο να του κάνει έστω ένα τυπικό τηλεφώνημα. Για τα μάτια του κόσμου. Για έναν αξιωματούχο, που σε δέκα χρόνια αποκάλυψε σωρεία σκανδάλων!
Ακόμη χειρότερα, στην τελετή ανάληψης των καθηκόντων του νέου Γενικού Ελεγκτή, ο Χριστοδουλίδης δεν βρήκε ούτε ψήγμα μεγαλοψυχίας ώστε να κάνει την παραμικρή αναφορά στον Οδυσσέα Μιχαηλίδη! Τόσο κρίμα Νίκο Χριστοδουλίδη!
Μέσα από τη συνέντευξη στον «Φ», όμως, αναδύεται και αρκετό φως. Το είχε υποδείξει σε άρθρα της αυτή η στήλη. Το επισφραγίζει ο Οδυσσέας. Εστιάζει πρώτα στη σαθρή εικόνα αυτού του ταλαίπωρου κράτους: «Δυστυχώς, εκπέμπουμε την εικόνα ενός κράτους στο οποίο κυριαρχεί η διαφθορά και η διαπλοκή. Αυτή είναι η εικόνα που καταγράφεται και στα πρωτοσέλιδα του διεθνούς Τύπου. Δείτε τους δείκτες διαφθοράς… Το πιο θλιβερό είναι ότι αυτό το σαθρό σύστημα μοιάζει ανίκητο. Πάμε από πάτο σε πάτο και ακόμη πιο κάτω».
Επισημαίνει, ωστόσο, αυτό το οποίο είχε υποδείξει και η στήλη: «Το αισιόδοξο είναι ότι η κοινωνία των πολιτών έχει τη δύναμη να αμφισβητήσει αυτό το σαθρό σύστημα. Η Κύπρος μας δεν μπορεί να είναι αυτή που ζούμε τώρα».
Η ελπίδα προκύπτει από τη συνέχεια των όσων ανέφερε ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης. Πρώτα από το πώς οριοθετεί τον πόλεμο κατά της διαφθοράς: «Αναγκαία προϋπόθεση: The tone at the top. Ο αρχηγός του κράτους να εκπέμπει ήθος και εντιμότητα, ως αδιαμφισβήτητο πρότυπο για τους υπουργούς, τους αξιωματούχους, τους δημοσίους υπαλλήλους, τον κάθε πολίτη».
Μετά με την απόφασή του: «Ο αγώνας δεν σταματά με την παύση μου. Τώρα ξεκινά». Και επισφραγίζεται με τη δέσμευσή του: «Απέκλεια κατηγορηματικά κάθε εμπλοκή μου στην πολιτική. Όμως, η επόμενη μέρα άλλαξε πολλά. Η ευθύνη που ένιωθα ήδη βαριά από την έπαλξη που υπηρετούσα το δημόσιο συμφέρον, έγινε βαρύτερη. Και για να παραφράσω τον Καζαντζάκη, ναι, αν χαθεί ο κόσμος, και εγώ θα φταίω».
Αυτό είναι το φως της ελπίδας αδέλφια. Ευθύνη όλων των έντιμων ανθρώπων αυτού του τόπου να κρατήσουν αυτό το φως αναμμένο. Στα βήματα του Καζαντζάκη (για να συμπορευτώ με τον Οδυσσέα): «Μην καταδέχεσαι να ρωτάς: «Θα νικήσουμε; Θα νικηθούμε;» Πολέμα!».
ΠΗΓΗ:https://www.philenews.com/apopsis/arthra-apo-f/article/1515032/i-elpida-tou-odissea-ke-i-mikroprepia-tou-christodoulidi/
