15 Ιανουάριος 2017
Με τον Λάζαρο Μαύρο
Σ Α Ν ΣΗΜΕΡΑ, πριν από 67 ακριβώς χρόνια, Κυριακή ήταν κι η 15η Ιανουαρίου 1950. Χαραγμένη ανεξίτηλα, «σε τούτα εδώ τα μάρμαρα» της πανάρχαιας ιστορίας των αγώνων της Κύπρου: Οι αείμνηστοι ή και ζώντες εισέτι υπερήλικοι πλέον πατεράδες, μανάδες, γιαγιάδες, παππούδες, προπάπποι, όλων των Ελλήνων Κυπρίων, πασών των εν ζωή σήμερα ηλικιών, αγγλοκρατούμενοι τότε «υπήκοοι» τής Βρετανικής Αυτοκρατορίας στην, από αιώνων πάντα ελληνική μεγαλόνησο, Colony of Cyprus, κλιμακώνοντας τις παλαιόθεν υπέρ ελευθερίας προσπάθειές τους, συμμετείχαν ενθουσιωδώς κι ευλαβώς στο Δημοψήφισμα που διοργάνωσε η Εθνάρχουσα Εκκλησία, με την σύμφωνο γνώμη όλων των τότε κομμάτων της υπόδουλης Κύπρου, με παλλαϊκό ένα αίτημα: Την Ένωσιν της Κύπρου με τη μητέρα Ελλάδα.
Τ Ο ΕΝΩΤΙΚΟ Δημοψήφισμα της 15ης – 22ας Ιανουαρίου 1950, διεξήχθη σε όλους τους ενοριακούς ναούς της Κύπρου. Οι ψηφοφόροι ψήφιζαν με την ολόγραφη υπογραφή τους στις Δέλτους τού «Αξιούμεν την Ένωσιν της Κύπρου με την Ελλάδα». Επί εγγεγραμμένων ψηφοφόρων 224.747 ψήφισαν υπέρ Ενώσεως 215,108. Ποσοστό 95,73%. Η αποχή του 4,27% οφειλόταν στο ότι η Βρετανική Διοίκηση απείλησε τους Έλληνες Κυπρίους δημοσίους υπαλλήλους της Colony ότι θα απολύονταν απ’ την εργασία τους αν υπέγραφαν το Δημοψήφισμα.
Π Ο Ι Ε Σ ΗΣΑΝ οι ρίζες εκείνης της βούλησης του λαού – του κατά πλειονότητα 82% ελληνικού κυπριακού λαού – στο Ενωτικό Δημοψήφισμα της 15ης Ιανουαρίου 1950, το διαλαλούν όλοι οι αιώνες της Εθνικής Υπομονής, της Εθνικής Εγκαρτέρησης, της Εθνικής Αντίστασης, των Εθνικών Προσδοκιών και των πολύμορφων Εθνικών Αγώνων της Κύπρου, απέναντι στους αλλεπάλληλους διαδοχικούς ξένους κατακτητές.
– ΕΙΝΑΙ το ανέκαθεν διαπιστούμενο διαχρονικά, σε διάρκεια αιώνων, ελληνικό «Ντι-Εν-Έι» των Κυπρίων: Από το «ελευθερίης γλιχόμενοι» τής προ Χριστού ελληνικής αρχαιότητας που κατέγραψε στην Ιστορίη του ο πατέρας της Ιστορίας Ηρόδοτος ο Αλικαρνασσεύς.
– ΕΙΝΑΙ και το «εύδαιμον το ελεύθερον το δε ελεύθερον το εύψυχον», που επίσης κατέγραψε στην Ξυγγραφή του ο κορυφαίος ανά τους αιώνες ιστορικός του πολιτικού ρεαλισμού Θουκυδίδης ο Αλιμούσιος.
– ΕΙΝΑΙ εκείνο ακριβώς που έβαλε στο στόμα τού απαγχονισθέντος από τους Τούρκους 9η Ιουλίου 1821, Εθνομάρτυρα Αρχιεπισκόπου Κυπριανού, το 1895, ο εθνικός μας ποιητής Βασίλης Μιχαηλίδης, που απεβίωσε πριν από 100 ακριβώς χρόνια: «Η Ρωμιοσύνη εν’ φυλή συνότζιαιρη του κόσμου, κανένας δεν ευρέθηκεν για να την ιξηλείψει, κανένας γιατί σιέπει την που τα ‘ψη ο Θεός μου. Η Ρωμιοσύνη εννά χαθεί, όντας ο κόσμος λείψει. Σφάξε μας ούλλους τζι ας γενεί το γαίμαν μας αυλάτζιν, κάμε τον κόσμον ματζελλειόν τζιαι τους Ρωμιούς τραούλλια, αμμά ‘ξερε πως ύλαντρον όντας κοπεί καβάτζιν, τριγύρου του πετάσσουνται τριακόσια παραπούλια. Το ‘νιν αντάν να τρώ’ την γην, τρώει την γην θαρκέται, μα πάντα τζιείνον τρώεται τζιαι τζιείνον καταλυέται».
Α Υ Τ Η ΑΚΡΙΒΩΣ η αναλλοίωτη ταυτότητα Εθνικής Αντίστασης των Κυπρίων αποτελεί ανέκαθεν την πηγή και την αιτία και την αυθεντικότερη εξήγηση και διάρκεια αυτού που ονομάζεται Κυπριακό Πρόβλημα, σε όλες τους τις φάσεις, εκφάνσεις, κατραπακιές, επιβιώσεις και διεργασίες, όλων των προηγούμενων αιώνων, όλων των προηγούμενων δεκαετιών, όλων των προηγούμενων «Πενταμερών» και… Γενευών, ώς την τωρινή Γενεύη τής 12ης Ιανουαρίου 2017, που την επεξέτειναν ώς την 18η του Γενάρη τζιαι πάρατζιει…
Δ Ε Δ Η Λ Ω Μ Ε Ν Ο Σ στόχος τους να κάμψουν την Κυπριακή Αντίσταση. Να πειθαναγκάσουν και να εξαναγκάσουν τον λαό να υποκύψει και να υποταχθεί στη Διζωνική Συνθηκολόγηση με τους Τούρκους Κατακτητές του. Να παραχωρήσει στους Τούρκους Κατακτητές και στα τ/κ όργανά τους, για να το διαφεντέψουν πλέον ως νόμιμοι διεθνώς Συγκυρίαρχοι και Συναφέντες, το μόνο χαράκωμα και το μετερίζι Εθνικής Αντίστασης που του απέμεινε: Το ελληνικό από το 1964 κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ε Π Ι Χ Ε Ι Ρ Η Σ Α Ν να το επιτύχουν το 2002-2004 με το Σχέδιο Ανάν. Με το προϊόν δηλαδή τής αποτυχημένης πολιτικής όλων των προηγούμενων διαδοχικών ηγεσιών, από την εθνική καταστροφή του 1974 και εντεύθεν, με προμετωπίδα την συμβιβαστική διάθεση διζωνικής συνθηκολόγησης με τους Τούρκους. Και είχαν επιστρατεύσει, για τον πειθαναγκασμό των Κυπρίων, σύσσωμη τη διεθνή κοινότητα και τους διεθνείς οργανισμούς και τον ΟΗΕ και την Ε.Ε. και πλήθη ντόπιους και δικούς, αλλ’ απέτυχαν.
Π Ρ Ο Σ Ε Κ Ρ Ο Υ Σ Α Ν στο αποδεδειγμένα αναλλοίωτο διά μέσου των αιώνων ελληνικό «Ντι-Εν-Έι» της Εθνικής Αντίστασης των Κυπρίων. Το οποίο εκφράστηκε με το 76% στο Δημοψήφισμα του 2004, των γνήσιων απογόνων του 95,73% του Δημοψηφίσματος της 15ης Ιανουαρίου 1950. Των γνησιότερων απογόνων του Σαλαμίνιου Ονήσιλου του 499 προ Χριστού, για να μην ξεχνάμε ποτέ την αδιάρρηκτη ενότητα και συνέχεια και διάρκεια απ’ την Ιστορίη του Ηρόδοτου και απ’ το Ες Γην Εναλίαν Κύπρον του Ευριπίδη του 412 π.Χ.
Ε Κ Ε Ι ΘΑ προσκρούσουν ξανά και ξανά, όσες φορές κι αν το ξανα-επιχειρήσουν, όσοι και όποιοι το επιχειρήσουν και τώρα και αύριο και μεθαύριο…
