Οι Εγγυήσεις και το… εμπόδιο Κοτζιά

Print Friendly, PDF & Email

18 ΊΑΝ 2017

ΘΕΣΗ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΥ

Συνεχίζεται η προσπάθεια συντήρησης ενός κλίματος εναντίον του υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδος, Νίκου Κοτζιά. Συντηρείται μια προσπάθεια διαμόρφωσης μιας εικόνας ότι ο Έλληνας ΥΠΕΞ προκαλεί προβλήματα στη διαδικασία, έχει ζητήσει αναβολή στην πρόσφατη Διάσκεψη της Γενεύης και θέτει… μαξιμαλιστικές θέσεις. Η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Και ως προς το τι πράττει η Ελλάδα διά του υπουργού Εξωτερικών και για τους λόγους για τους οποίους κάποιοι τον θεωρούν «εμπόδιο».

Η Ελλάδα σύρθηκε σε μια διαδικασία, αυτή της πενταμερούς Διάσκεψης χωρίς να ερωτηθεί. Τον οδικό χάρτη τον συμφώνησε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης στο δείπνο της 1ης Δεκεμβρίου 2016 και την επόμενη ημέρα ενημερώθηκε η ελληνική κυβέρνηση. Παρόλα αυτά, η Ελλάδα με ομάδα εμπειρογνωμόνων προσήλθε στη Γενεύη και συμμετείχε εποικοδομητικά στη Διάσκεψη. Σημειώνεται πως η ομάδα που συνόδευε τον Έλληνα ΥΠΕΞ ήταν αναβαθμισμένη και οι συμμετέχοντες ήταν έμπειροι και με εξειδίκευση στα υπό συζήτηση ζητήματα.

Βεβαία, για να δώσει κάποιος μια συνολική εικόνα θα πρέπει να αναφερθεί στο γεγονός ότι για πρώτη φορά ελληνική κυβέρνηση ασχολήθηκε ενεργά με το Κυπριακό. Διαμόρφωσε με πρωτοβουλία και ουσιαστική συμβολή του ιδίου του υπουργού Εξωτερικών, μια ολοκληρωμένη πρόταση για το θέμα της Ασφάλειας. Μια συνολική προσέγγιση, η οποία εν πολλοίς θέτει στο θέμα της Ασφάλειας στη σύγχρονη εποχή και τεκμηριωμένα αποδεικνύει το παράνομο και το αναχρονιστικό σύστημα των εγγυήσεων. Η πρόταση αυτή συνδυάσθηκε με πρωτοβουλίες σε διπλωματικό επίπεδο. Για πρώτη φορά τέθηκε σε μια σωστή βάση το ζήτημα των εγγυήσεων και ευρύτερα της Ασφάλειας.

Αυτή η πρωτοβουλία προφανώς και ενοχλεί κάποιους. Και επιχειρούν να φορτώσουν στην Ελλάδα και στον υπουργό Εξωτερικών το αδιέξοδο στο Κυπριακό προσφέροντας εν πολλοίς άλλοθι στην τουρκική αδιαλλαξία. Γιατί ηθελημένα ή όχι, αυτό επιχειρείται να γίνει. Είναι σαφές πως κάποιους ενοχλεί η πρωτοβουλία της ελληνικής κυβέρνησης.

Δεν εξυπηρετεί την ελληνική πλευρά, Ελλάδα και Κύπρο, η διαιώνιση ενός μη θέματος. Μπορεί να εξυπηρετεί τρίτους, που θεωρούν τον Έλληνα ΥΠΕΞ, την ελληνική κυβέρνηση, ως εμπόδιο στην προώθηση της πολιτικής και των σχεδιασμών τους. Όσο κάποιοι θεωρούσαν πως η στάση της Ελλάδος θα άλλαζε στην πορεία δεν αντιδρούσαν. Όταν αντιλήφθηκαν πως αυτή η στάση δεν διαφοροποιείται, δεν αλλοιώνονται οι θέσεις της στο θέμα της Ασφάλειας, άρχισε η υπονόμευση και ο πόλεμος.
ΟΙ διαφωνίες και η άσκηση κριτικής επιτρέπονται στις δημοκρατίες. Ακόμη και οι ανεδαφικές κριτικές, καθώς όλοι κρίνονται από τους πολίτες. Και αυτοί που ασκούν την κριτική. Ελέγχονται, όμως, κι αυτοί που έχουν εμμονές.

Το Κυπριακό έχει εισέλθει σε μια πολύ δύσκολη φάση. Σήμερα επί ελβετικού εδάφους, στο Μοντ Πελεράν, αρχίζουν οι συζητήσεις σε τεχνοκρατικό επίπεδο των συμμετασχόντων στη Διάσκεψη της Γενεύης. Η προσοχή είναι στραμμένη προς αυτή την κατεύθυνση, καθώς από το αποτέλεσμα των εργασιών που θα προκύψει από τους τεχνοκράτες θα καθοριστούν και τα επόμενα βήματα στο Κυπριακό. Θα εξαρτηθούν πολλά από τις συναντήσεις αυτές, αν και θεωρούμε πως και νέα Διάσκεψη θα συγκληθεί. Το ζητούμενο, βέβαια, είναι να υπάρχει αποτέλεσμα και όχι συνάξεις διαφόρων επιπέδων.