07 Φεβρουάριος 2017
Με τον Κωστάκη Αντωνίου
Γιατί ο Πρόεδρος Αναστασιάδης θα παρατραβά τον διάλογο μέχρι τις προεδρικές εκλογές
Δεν υπάρχει μήνας του χρόνου ο οποίος να μην έχει καταστεί «ορόσημο» από την Κυβέρνηση, τα τελευταία χρόνια που διαχειρίζεται το εθνικό θέμα.
Δεν υπάρχει εξέλιξη στην Τουρκία, που να μη μας είπαν ότι αποτελεί καθοριστικό παράγοντα και πως όταν ξεκαθαρίσει η κατάσταση, θα μπορέσει ο Ερντογάν να λάβει αποφάσεις για το Κυπριακό.
Το εθνικό πρόβλημα είναι γεμάτο από «ορόσημα», «μομέντουμ» και «φυσικά και αφύσικα χρονοδιαγράμματα».
Καθοριστικός χρόνος το 2014, κρίσιμος χρόνος το 2015, έτος λύσης το 2016.
Τίποτε δεν έχει επιβεβαιωθεί. Το Κυπριακό παραμένει εκεί που ήταν. Καθηλωμένο και με τις συνομιλίες σε κατάσταση νεκροφάνειας. Επειδή αυτό επιβάλλει το επικοινωνιακό παιγνίδι, «να κρατήσουμε ζωντανή την ελπίδα και τον διάλογο».
Είχαν επενδύσει ελπίδες στην εκλογή του Μουσταφά Ακιντζί. Τις έχει διαψεύσει ο ίδιος ο κατοχικός ηγέτης.
Είπαν ότι μετά τη διεξαγωγή των τουρκικών εκλογών, ο Ερντογάν θα έχει τα χέρια του λυμένα για να πάρει αποφάσεις για το Κυπριακό. Παρήλθαν οι εκλογές εκείνες και η Κυβέρνηση, ο ΔΗΣΥ και το ΑΚΕΛ ψάχνουν ακόμη να διαγνώσουν τις προθέσεις του Ερντογάν.
Τώρα ανακάλυψαν νέα «εξέλιξη». «Ξέρετε;» μας είπαν. «Ο Ερντογάν ήταν επικεντρωμένος στο θέμα της διεύρυνσης των εξουσιών του και επειδή εξαρτάτο από το κόμμα των ισλαμιστών δεν μπορούσε να πάρει αποφάσεις για το Κυπριακό. Μόλις διεξαχθεί το δημοψήφισμα, τον ερχόμενο Απρίλιο, ο Ερντογάν θα αφοσιωθεί στη λύση του Κυπριακού».
Ξαφνικά, ο… ασυγκράτητος στην αισιοδοξία του Πρόεδρος Αναστασιάδης φαίνεται να προσγειώνεται τώρα και δηλώνει «ιδιαίτερα συγκρατημένος, καθώς διακρίνει πως υπάρχει μία τάση να δημιουργηθούν νέα δεδομένα στο τραπέζι των συνομιλιών που αφορούν δυστυχώς τρίτους και όχι δικαιώματα των πολιτών αυτής της χώρας».
Αρχικά, είναι καλό σημάδι πως ο Νίκος Αναστασιάδης, για πρώτη φορά, φαίνεται να συγκρατεί την υπερβάλλουσα και καλπάζουσα υπεραισιοδοξία του. Αλλά μας υποβάλλει στην ταλαιπωρία να μαντεύσουμε τη σιωπή του. Ποιοι διαμορφώνουν «νέα δεδομένα» στο τραπέζι των συνομιλιών με σκοπό να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα τρίτων και όχι τα δικαιώματα των κατοίκων της χώρας;
Αν αυτό παραπέμπει στον Ακιντζί, γενναίο θα ήταν για τον κ. Αναστασιάδη να απολογηθεί προς τον λαό για τη δήλωσή του ότι έχει κοινά οράματα με τον κατοχικό ηγέτη. Αν δεν αφορά τον Ακιντζί, αλλά την Τουρκία, θα πρέπει κάποιος από τους συμβούλους του να τον ενημερώσει ότι πάντοτε η Τουρκία τα δικά της συμφέροντα προωθούσε μέσω μίας λύσης, και όχι τα συμφέροντα των Τουρκοκυπρίων και των Ελληνοκυπρίων.
Αλλά και αν αφορά τους συμμάχους του κ. Αναστασιάδη, ΗΠΑ-Βρετανία, και πάλιν κάποιος πρέπει να τον πληροφορήσει ότι διαχρονικά οι δύο αυτές χώρες προωθούσαν λύσεις προσαρμοσμένες στην εξυπηρέτηση των αγγλο-αμερικανο-τουρκικών συμφερόντων.
Τελικά και εφόσον είναι ορθή η όψιμη διάγνωση του Προέδρου -και είναι ορθή- τότε πώς σκέπτεται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να ανατρέψει αυτή την κατάσταση και τη «συνωμοσία» τρίτων εις βάρος των συμφερόντων και των δικαιωμάτων των κατοίκων της χώρας; Έχει πολιτική;
Δυστυχώς όχι. Το ομολογεί ο ίδιος. Η μόνη «στρατηγική» του Προέδρου είναι «να διατηρεί ζωντανό τον διάλογο και την ελπίδα». Αλλά η ελπίδα, όταν δεν στηρίζεται σε ρεαλιστικά δεδομένα, καταντά ψευδαίσθηση και ευσεβοποθισμός και ο διάλογος μετατρέπεται σε τράβηγμα στον χρόνο και σε τσιμέντωμα των τετελεσμένων της εισβολής και κατοχής.
Ακριβώς αυτό πράττει ο Πρόεδρος Αναστασιάδης. Ενώ άρχισε να διαβλέπει πως δεν υπάρχει προοπτική λύσης, ενώ μιλά για άκαρπη διαρροή του χρόνου που τσιμεντώνει τα τετελεσμένα, διευκολύνει την άκαρπη διαρροή με την όλη πολιτική του.
Με ποία λογική αποφάσισε να ζητήσει σύγκληση νέας πενταμερούς τον Μάρτιο, όταν γνωρίζει ότι αφενός δεν βρίσκεται σε ακτίνα συμφωνίας επί των εσωτερικών θεμάτων και αφετέρου δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι η Τουρκία κάνει πίσω στο θέμα των εγγυήσεων και των κατοχικών στρατευμάτων, ενώ παράλληλα η επιθετικότητά της στο Αιγαίο δεν επιτρέπει την παραμικρή υποχώρηση της Αγκυρας;
Κτίζει «ελπίδες», δημιουργώντας αδιέξοδα επί αδιεξόδων ο Πρόεδρος Αναστασιάδης. Γνωρίζει ότι προοπτική λύσης δεν υπάρχει. Συνειδητοποιεί ότι η Τουρκία όχι μόνο δεν είναι διατεθειμένη να λύσει το Κυπριακό, αλλά αναβαθμίζει τις αξιώσεις της. Γνωρίζει πολύ καλά ότι η Τουρκία δεν έχει καμία πρόθεση να διαφοροποιήσει την πολιτική της. Και όμως εμπαίζει τον λαό, λέγοντας ότι συντηρεί τον διάλογο, για να διαπιστώσει τις προθέσεις της Άγκυρας.
Πίσω από τη συντήρηση του ψευδοδιαλόγου, βρίσκεται η πρόθεση του Νίκου Αναστασιάδη να τον τραβήξει όσο μπορεί μέχρι τις προεδρικές εκλογές, ώστε να παρουσιασθεί ενώπιον του λαού, ζητώντας δεύτερη θητεία, εφόσον, όπως θα μας πει, είναι ο ηγέτης που έφερε το Κυπριακό ένα βήμα πριν από τη λύση, και συνεπώς, είναι ο καταλληλότερος να το διαχειρισθεί περαιτέρω, οδηγώντας το πρόβλημα σε λύση.
Και προσέξτε: Δεν θα είναι τόσο ολιγαρκής, όπως ο Κληρίδης, ο οποίος είχε ζητήσει 16μηνη θητεία. Ο Νίκος Αναστασιάδης θα απαιτήσει επανεκλογή για ολόκληρη την πενταετία…
ΠΗΓΗ:http://www.sigmalive.com/simerini/columns/stigma/403210/ktizei-elpides-pano-sta-adieksoda
