05 Μάρτιος 2017
Του Χρύσανθου Τσουρούλλη
ΑΥΤΟΣ Ο ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΟΣ ΘΑ ΕΧΕΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ. ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕΤΡΗΣΕΙ ΑΠΟ ΤΩΡΑ ΤΙΣ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΚΑΘΕ ΠΛΕΥΡΑΣ
Ποιο γενικό σχέδιο και ποια προοπτική θα προτείνουν για την επόμενη πενταετία οι βασικοί υποψήφιοι; Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο ενδιάμεσος θα προτείνει μια διαφορετική στρατηγική για το Κυπριακό. Ενώ τόσο ο Νίκος Αναστασιάδης όσο και ο υποψήφιος του ΑΚΕΛ θα προτείνουν υποψηφιότητα λύσης του Κυπριακού
Τα ερωτήματα είναι τι θα κάνει τελικά ο Γιώργος Λιλλήκας, για τον οποίο ήδη θεωρείται δεδομένο ότι θα είναι ο πρώτος που θα θέσει υποψηφιότητα δημόσια. Ενώ δεν πέρασε απαρατήρητη τοποθέτηση της Ελένης Θεοχάρους η οποία, με δηκτικό τρόπο, υποδεικνύει ότι «πρέπει να είναι ένας ο υποψήφιος των πατριωτικών δυνάμεων»
Τι θα γίνει όμως με το Κυπριακό; Αν πράγματι ο λόγος που η Τουρκία τορπίλισε τις διαπραγματεύσεις είναι το δημοψήφισμα του Απριλίου, τότε αποκλείεται προς το τέλος Απριλίου να έχουμε ένα νέο γύρο διαπραγματεύσεων;
Ο πιο σίγουρος τρόπος για να καταλάβετε ότι ξεκίνησε ο προεκλογικός είναι όταν ακούτε τα κόμματα να αρνούνται ότι κάνουν προεκλογικό. Άλλο σίγουρο σημάδι είναι όταν υποψήφιοι που τους συζητά όλη η Κύπρος δηλώνουν ότι «δεν με έχει απασχολήσει, αυτή την ώρα δεν σκεφτόμαστε τις Προεδρικές, αλλά δεν μπορώ να το αποκλείσω κιόλας».
Ήδη γνωρίζουμε τις πρώτες υποψηφιότητες. Κάποιες είναι σίγουρες, άλλες όμως μας λένε ότι «εξαρτάται»… Μερικοί άλλοι ενδιαφερόμενοι βγαίνουν σιγά-σιγά στην επιφάνεια και προσπαθούν να… ακουστούν. Αυτές όμως είναι περιπτώσεις υποψηφίων που προσπαθούν να κερδίσουν την υποστήριξη κομμάτων.
Ο Νικόλας κάνει γενικό… τεστ
Στον «ενδιάμεσο» είναι από καιρό φανερό ότι ο Νικόλας Παπαδόπουλος συσπειρώνει τις δυνάμεις κάνοντας και ένα γενικό «τεστ». Εάν θελήσει να είναι υποψήφιος πάντως κανένας δεν μπορεί να τον αμφισβητήσει. Το πρόβλημά του είναι ότι από τα πέντε κόμματα του ενδιάμεσου, εκτός από το ΔΗΚΟ έχει μόνο ένα άλλο ήδη εξασφαλισμένο. Σε συνάντησή του με τους πρώην καταθέτες της Λαϊκής, τους ενημέρωσε ότι καταστρώνει σχέδιο για να τους αποζημιώσει όταν θα βρεθεί στην προεδρία. Δεν θα είναι όμως έκπληξη για κανέναν αν το ΔΗΚΟ κάνει προεκλογικό.
Τα ερωτήματα είναι τι θα κάνει τελικά ο Γιώργος Λιλλήκας, για τον οποίο ήδη θεωρείται δεδομένο ότι θα είναι ο πρώτος που θα θέσει υποψηφιότητα δημόσια. Ενώ δεν πέρασε απαρατήρητη τοποθέτηση της Ελένης Θεοχάρους η οποία, με δηκτικό τρόπο, υποδεικνύει ότι «πρέπει να είναι ένας ο υποψήφιος των πατριωτικών δυνάμεων».
Από το περιβάλλον της ακούγεται ότι αυτή η διευκρίνηση δεν είχε βέβαια σκοπό να ενισχύσει μια υποψηφιότητα Νικόλα. Στόχευε τον Γιώργο Λιλλήκα και ήθελε να δείξει ότι εκείνος «χαλά το παιχνίδι». Μια άλλη ερμηνεία είναι όμως ότι έτσι προετοιμάζει το έδαφος και για μια ενδεχόμενη δική της υποψηφιότητα. Αφού θα έχει το άλλοθι ότι κάποιος άλλος χάλασε το σχέδιο για μια μόνη κοινή υποψηφιότητα, τότε λύνονται και τα δικά της χέρια.
Αποστασιοποίηση ΑΚΕΛ από Αναστασιάδη
Το καινούργιο που προστέθηκε όμως αυτές τις μέρες είναι το ΑΚΕΛ. Δηλώσεις του Γενικού Γραμματέα του σε μέσα ενημέρωσης δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία. Υπάρχει πια καθαρή αποστασιοποίηση από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη. Ξεκινά μάλιστα μια απόπειρα της Εζεκία Παπαϊωάννου για να αποδομήσει τον Πρόεδρο. Σε ομιλία που έκανε στις Βρυξέλλες ο Άντρος Κυπριανού κατέγραψε ήδη καθαρά τις διαφορές τους στο Κυπριακό. Καταλογίζει στον Νίκο Αναστασιάδη «παλινδρομήσεις», οι οποίες θεωρεί ότι πήραν πίσω τη διαπραγμάτευση. Ταυτόχρονα καταλογίζει ευθύνες στον Συναγερμό για τη διακοπή των συνομιλιών, επειδή «έγινε ουρά του ΕΛΑΜ». Στην Πινδάρου δείχνουν να έχουν αντιληφθεί ότι ξεκινά η γνωστή μηχανή του ΑΚΕΛ για την πόλωση στη βάση της «αντιφασιστικής γραμμής», που γρήγορα θα οδηγήσει σε κόντρες για το πραξικόπημα του 1974.
Οι παρεμβάσεις Αναστασιάδη στα εσωτερικά και το Κυπριακό
Βέβαια, από την άλλη, οι προεκλογικές κινήσεις του Προεδρικού δεν θέλουν πολλή ανάλυση. Τη μια είναι η παρέμβαση του ίδιου του Προέδρου στο λιμάνι Λεμεσού και η ανακοίνωση για δημιουργία νέου ψυχιατρικού νοσοκομείου. Την άλλη είναι η προχτεσινή κίνησή του να δώσει στους νοσηλευτές εκείνο που ζητούσαν με τις απεργίες πριν από τις βουλευτικές εκλογές.
Ταυτόχρονα όμως έρχεται και ένας παράγοντας που μπορεί να κάνει προεκλογικό, ακόμα και χωρίς να το καταλαβαίνει. Είναι ο Έσπεν Μπαρθ Έιντε. Προσπαθώντας να κανονίσει μια συνάντηση του Προέδρου με τον Μουσταφά Ακιντζί, κρατά ζωντανό έστω και αμυδρά το Κυπριακό.
Βέβαια ο Τουρκοκύπριος ηγέτης τώρα έχει και άλλες σκοτούρες, αφού στα κατεχόμενα άνοιξε το ενδεχόμενο για πρόωρες «εκλογές» το καλοκαίρι. Όμως ακόμα και αν τελικά ο Ακιντζί δεν ανταποκριθεί στις προσπάθειες του κ. Έιντε, ακόμα και αυτή η άρνηση με κάποιο τρόπο μπορεί να προσθέσει πόντους στο προφίλ του Νίκου Αναστασιάδη. Ενώ εάν ο ειδικός απεσταλμένος καταφέρει πάλι να κανονίσει κάποιο δείπνο, αυτό θα τραβήξει την προσοχή για αρκετές μέρες, δίνοντας ανάσες στον Πρόεδρο.
Τι θα γίνει όμως με το Κυπριακό;
Αυτές τις μέρες φαίνεται λοιπόν ότι οι υποψήφιοι υλοποιούν το πρόσταγμα «λάβετε θέσεις». Όλοι βέβαια θα κατηγορούν όλους τους άλλους ότι άρχισαν τον προεκλογικό.
Τι θα γίνει όμως με το Κυπριακό; Αν πράγματι ο λόγος που η Τουρκία τορπίλισε τις διαπραγματεύσεις είναι το δημοψήφισμα του Απριλίου, τότε αποκλείεται προς το τέλος Απριλίου να έχουμε ένα νέο γύρο διαπραγματεύσεων; Εκείνος ο στενός πολιτικός κύκλος, που είναι άνθρωποι που πιστεύουν ότι πρέπει να γίνει συμφωνία για λύση «με κάθε τρόπο» και είχαν μέχρι τώρα συσπειρωθεί γύρω από τον Νίκο Αναστασιάδη, πάντα έλεγαν ότι η μόνη ελπίδα του Προέδρου είναι να υπογράψει συμφωνία με τους γνωστούς όρους που ξέρουμε και να κάνει δημοψήφισμα πριν από τις Προεδρικές. Διαφορετικά, πρόσθεταν, δεν έχει καμία ελπίδα να επανεκλεγεί. Οι ίδιοι θεωρούσαν ότι αν το αποφασίσει η Τουρκία μετά τον Απρίλιο, υπάρχει ακόμα περιθώριο για να κλείσει συμφωνία. Έχει όμως οποιαδήποτε βάση αυτή η προσέγγιση, ή είναι μόνο οι δικοί τους ευσεβοποθισμοί;
Το πραγματικό ερώτημα είναι αν υπάρχει καν πιθανότητα η Τουρκία να επανέλθει σε διαπραγμάτευση μετά το δημοψήφισμα και αφού ο Ερντογάν αποκτήσει και με το νόμο τις υπερεξουσίες που επιδιώκει.
Η αντιπολίτευση του «ενδιάμεσου» δεν το πιστεύει, επειδή κάνει μια γενικότερη διαφορετική ανάλυση των επιδιώξεων της Άγκυρας στην Κύπρο. Όμως ούτε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αλλά ούτε και ο ηγέτης του ΑΚΕΛ αφήνουν πιθανότητες για κάτι τέτοιο. Έχουν και οι δυο τοποθετηθεί τις τελευταίες μέρες, διευκρινίζοντας ότι δεν είναι πιθανό η Άγκυρα να υιοθετήσει μια διαφορετική προσέγγιση μετά τον Απρίλιο.
Τα μεγάλα θέματα του προεκλογικού
Με το Κυπριακό παγωμένο σε αυτό το σημείο, μπορούμε να μαντέψουμε ποια θα είναι τα μεγάλα θέματα του προεκλογικού. Το ΑΚΕΛ, εφόσον τελικά υποψήφιος είναι ο Γενικός Γραμματέας του και όχι κάποιος εξωτερικός, θα ξεκινήσει από το κλασικό θεματολόγιο συσπείρωσης. Αλλά θα χρησιμοποιήσει επίσης μεγάλες αδυναμίες της προεδρίας Αναστασιάδη, όπως ήταν οι επιλογές και οι διορισμοί προσώπων. Δεν θα επικεντρωθούν βέβαια στη Χρυστάλλα Γιωρκάτζη, αλλά στον Ρίκκο Ερωτοκρίτου.
Μαζί με το συνηθισμένο «μενού της αριστεράς» για τις ιδιωτικοποιήσεις, την ανεργία, τη «φτωχοποίηση» και τα άλλα σχετικά θα χτυπήσουν ιδιαίτερα σε ευαίσθητα ζητήματα, όπως οι καταγγελίες για φυγάδευση καταθέσεων από το συγγενικό περιβάλλον του Προέδρου, σε συνδυασμό βέβαια με το «κούρεμα». Σε όλα αυτά θα έρθει όμως να προστεθεί και το Κυπριακό, αφού το κόμμα της αριστεράς θα επικρίνει τον Πρόεδρο ότι «έχασε άσκοπα χρόνο» και πήρε πίσω τις διαπραγματεύσεις, εγκαταλείποντας τις «συγκλίσεις Χριστόφια-Ταλάτ», επειδή ήθελε να ικανοποιήσει το ΔΗΚΟ.
Ο «ενδιάμεσος» θα έχει βέβαια σαν κύρια αιχμή του το εθνικό ζήτημα. Θα έχει αρκετά μεγάλο πεδίο αναλύοντας όλες τις αδυναμίες των «συγκλίσεων» στη διαπραγμάτευση και αξιοποιώντας τυχόν κενά που θα μείνουν, αφού πολύ δύσκολα τα Ηνωμένα Έθνη θα επιρρίψουν, όπως θα έπρεπε, την απόλυτη ευθύνη στην Τουρκία. Θα μπορούν να προσάψουν στον Πρόεδρο την αναβάθμιση του Μουσταφά Ακιντζί και δεν αποκλείεται να έχουν πρόσθετο όφελος από τυχόν δυσκολίες ή και δυσμενείς εξελίξεις σχετικά με την ΑΟΖ και το φυσικό αέριο στο δεύτερο εξάμηνο του χρόνου, δηλαδή ακριβώς πριν από τις Προεδρικές.
Εφόσον υποψήφιος θα είναι ο Πρόεδρος του ΔΗΚΟ, θα μπορεί να προσθέσει στα επιχειρήματά του αδυναμίες της οικονομικής διαχείρισης είτε για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια είτε και ιδιαίτερα για τις ομάδες που θυματοποιήθηκαν με την εφαρμογή του μνημονίου. Θα μπορεί να υπενθυμίσει ακόμα τη σκανδαλώδη υπόθεση της πώλησης των τραπεζικών παραρτημάτων στην Ελλάδα κλπ.
Σε κάποιο μεγάλο βαθμό τόσο ο υποψήφιος του ενδιάμεσου όσο και εκείνος του ΑΚΕΛ θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν ως «μεγάλο χαρτί» τα πολύ φτωχά έως ανύπαρκτα αποτελέσματα των ερευνών για τις ευθύνες της οικονομικής κατάρρευσης. Μπορεί όλοι να επικεντρώθηκαν στην «ιστορική» δίκη του τέως βοηθού γενικού εισαγγελέα, αλλά όσο αυτή θα αποτελεί παρελθόν, θα θυμηθούμε ότι στον κυρίως στόχο της Γενικής Εισαγγελίας, την εξιχνίαση των οικονομικών εγκλημάτων, πολύ απέχουμε από τα αποτελέσματα που περίμενε ο κόσμος.
Τι θα προτείνουν για την επόμενη πενταετία…
Σίγουρα ο προεκλογικός θα έχει ενδιαφέρον. Κανένας δεν μπορεί να μετρήσει από τώρα τις πιθανότητες της κάθε πλευράς. Αλλά οι μέχρι τώρα μετρήσεις δείχνουν ότι παρ’ όλα τα προβλήματα και τις απώλειες, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης διατηρεί μια σχετικά μεγάλη δημοτικότητα και αποδοχή. Το ζήτημα όμως είναι ποιοι συνασπισμοί μπορεί να προκύψουν και πώς θα κινηθούν τα πράγματα σε ένα δεύτερο γύρο.
Πριν όμως φτάσουμε στον αποφασιστικό δεύτερο γύρο, με το ερώτημα ποιοι υποψήφιοι του πρώτου θα περάσουν και ποιοί άλλοι θα «κάνουν παιχνίδι», υπάρχει και το ερώτημα ποιο γενικό σχέδιο και ποια προοπτική θα προτείνουν για την επόμενη πενταετία οι βασικοί υποψήφιοι. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο ενδιάμεσος (δηλαδή ο Νικόλας Παπαδόπουλος) θα προτείνει μια διαφορετική στρατηγική για το Κυπριακό.
Ενώ τόσο ο Νίκος Αναστασιάδης όσο και ο υποψήφιος του ΑΚΕΛ (δηλαδή, ας πούμε, ο Άντρος Κυπριανού), θα προτείνουν υποψηφιότητα λύσης του Κυπριακού. Θα πρέπει να έχουν όμως αρκετά διαφορετικούς όρους και αυτό φάνηκε από τώρα. Το ερώτημα είναι αν στο υπόλοιπο χρονικό διάστημα μέχρι το τέλος του χρόνου, θα μπορέσει ο Πρόεδρος, μέσα από συγκεκριμένες εξελίξεις που μπορεί να έρθουν, να ενισχύσει την υποψηφιότητά του ως ο «πιο κατάλληλος» για να φτάσει σε λύση.
ΠΗΓΗ:http://www.sigmalive.com/simerini/politics/410562/proedrikes-ekloges-akoustike-to-lavete-theseis
