15 Μάρτιος 2017
Με τον Κωστάκη Αντωνίου
Μοναχική υποψηφιότητα συνιστά υπηρεσία σε Αναστασιάδη-ΑΚΕΛ
Η μη αναφορά της απόφασης της Ανωτάτης Συγκλήτου της Συμμαχίας Πολιτών, σε οποιεσδήποτε ευθύνες της ηγεσίας του ΑΚΕΛ για την πλήρη καταβαράθρωση του εθνικού θέματος, αποτελεί καίρια παράλειψη, η οποία δημιουργεί και λογικότατους συνειρμούς, όσον αφορά τις προσδοκίες του Γιώργου Λιλλήκα, σε σχέση με τις προεδρικές εκλογές.
Η ηγεσία του ΑΚΕΛ είναι όχι απλώς συνυπεύθυνη, αλλά πιθανόν περισσότερη υπεύθυνη και από τον Νίκο Αναστασιάδη, για το γεγονός ότι η εθνική υπόθεση βρίσκεται σήμερα σε ένα τραγικό δίστρατο: Να οδηγηθεί το Κυπριακό σε τουρκική λύση, ή να περιπλακεί σε τραγικά αδιέξοδα με επικίνδυνες επιπτώσεις για την πατρίδα μας. Νίκος Αναστασιάδης, ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ μαζί σχεδίαζαν την πορεία της καταστροφής, εμβολιάζοντες ο ένας τον άλλο με επικίνδυνες εκατέρωθεν θέσεις και φιλοσοφίες.
Και επικίνδυνος δεν είναι μόνο εκείνος που αυτοσχεδιάζει ολέθριες πορείες, αλλά συμμέτοχος είναι και ο συνοδοιπόρος και ο στηρίζων με τα δεκανίκια την πορεία καταστροφής. Δεν έχει σημασία ότι το ΑΚΕΛ, ενόψει εκλογών και προκειμένου να διασκεδάσει τις αντιδράσεις της βάσης του για τη νέα συμμαχία με τον ΔΗΣΥ, προσπαθεί να απαγκιστρωθεί και να διαφοροποιηθεί από την πολιτική Αναστασιάδη. Το θλιβερότερο είναι ότι αποστασιοποιείται, συντασσόμενο με τον Ακιντζί και προσεγγίζοντας θέσεις ακόμη πιο επικίνδυνες από εκείνες του Προέδρου.
Συνεπώς, το γεγονός και μόνο ότι η Συμμαχία προσπερνά τις ευθύνες τού άλλου σκέλους της καταστροφικής φιλοσοφίας είναι όχι μόνο πολιτικά απαράδεκτο, αλλά δημιουργεί και λογικότατους συνειρμούς ότι επιδιώκει συνεργασία και προσβλέπει σε υποστήριξη Λιλλήκα στην προεδρική αναμέτρηση.
Αυτό, συν άλλα στοιχεία της περιρρέουσας ατμόσφαιρας, καθιστούν ακόμη πιο επιλήψιμη την προσπάθεια της ηγεσίας της Συμμαχίας να διεμβολίσει τον ενδιάμεσο χώρο και να οδεύσει προς κατευθύνσεις, οι οποίες, σε τελευταία ανάλυση, θα υποβοηθήσουν είτε επανεκλογή του Νίκου Αναστασιάδη, είτε σε εξεύρεση στηριγμάτων στην ηγεσία του ΑΚΕΛ, προκειμένου να επιστρέψει με διάφορους τρόπους στην άσκηση της εξουσίας.
Φίλος, φίλτατος ο Γιώργος Λιλλήκας, αλλά ακριβώς αυτή η σύνδεσή μας τον υποχρεώνει να ακούσει μία ειλικρινή φωνή, έστω και πικρή. Έχει κάθε δικαίωμα, αλλά και καθήκον, να επιδιώκει δικαίωση των φιλοδοξιών του. Αυτό άλλωστε είναι και δικαίωμα και στόχος όλων των πολιτικών ανδρών. Έχει κάθε δικαίωμα να επιδιώξει εκλογή του στην προεδρία. Είναι νέος, έχει ικανότητες.
Αλλά υπεράνω των προσωπικών φιλοδοξιών υπάρχει το συμφέρον της πατρίδας και του τόπου. Και το συμφέρον του τόπου και της πατρίδας είναι να μην υποβοηθηθούν προσπάθειες των δύο μεγάλων παρατάξεων να συνεχίσουν να κάμνουν όσα έκαμναν στα τελευταία δέκα χρόνια της διακυβέρνησής τους.
Η ιστορία κατέγραψε σε αυτήν την περίοδο της διακυβέρνησης τραγικά αποτελέσματα: 1. Κατεστράφη μία ευημερούσα οικονομία και εσύρθη μία υπερήφανη κοινωνία Κυπρίων στη φτωχοποίηση, στα κοινωνικά παντοπωλεία, στην ανεργία, στη μετανάστευση, στην κλοπή καταθέσεων.
2. Το εθνικό θέμα εσύρθη σε μία παρατεταμένη κατάσταση παραχωρήσεων στην κατοχική χώρα, οδηγήθηκε μπροστά σε μία λύση τουρκοποίησης, το κυπριακό κράτος αντιμετωπίζει κίνδυνο διάλυσης, το ψευδοκράτος βρίσκεται ένα βήμα πριν από τη νομιμοποίηση, η Τουρκία προέλασε μέχρι τον προτελευταίο σταθμό της πραγματοποίησης των επεκτατικών σχεδίων της.
3. Η εσωτερική διακυβέρνηση ολίγον διαφέρει από έναν εσωτερικό Αττίλα. Η κομματοκρατία άλωσε τα πάντα, η διαφθορά και η διαπλοκή ακμάζουν, ανεξάρτητοι θεσμοί υπονομεύονται, η αξιοκρατία, η δημοκρατία, η διαφάνεια, η χρηστή διοίκηση έχουν υποστεί καίρια πλήγματα.
Ενώπιον αυτής της κατάστασης, το άμεσο καθήκον όλων των υγιώς σκεπτομένων πολιτικών ηγετών και πολιτικών σχηματισμών είναι η ένωση δυνάμεων, ώστε να ανατείλουν ελπιδοφόρες μέρες για την Κύπρο. Μοναχικές πορείες δεν επιτρέπονται και ψευδαισθήσεις δεν χωρούν. Ο Γιώργος Λιλλήκας όφειλε να μη βιαστεί και να διεκδικήσει υποψηφιότητα ενώπιον μίας κοινής σύσκεψης των ηγετών του ενδιάμεσου χώρου.
Δεν το έπραξε και έσπευσε να εκμαιεύσει υποψηφιότητα από το κόμμα του. Προσδοκώντας επανάληψη της αξιοπρεπούς παρουσίας του στην προηγούμενη προεδρική εκλογή. Του επισημαίνουμε: Άλλες οι συνθήκες του 2013 και άλλες σήμερα. Τότε ήταν ο μοναδικός υποψήφιος του κεντρώου χώρου.
Είχε ως ανθυποψηφίους εκπροσώπους του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ. Έλαβε αξιοπρεπές ποσοστό ψήφων. Αλλά, το 2018 δεν θα έχει σημασία καμία αξιοπρεπής παρουσία. Σημασία θα έχει μόνο η νίκη και η εκλογή. Και υποψήφιοι πέραν του ενός από τον ενδιάμεσο χώρο, διεμβολισμός του υποψηφίου του χώρου από άλλο, θα οδηγήσει αυτόματα σε δύο τινά. Είτε σε επανεκλογή Αναστασιάδη, είτε σε επιστροφή του ΑΚΕΛ, με ακελοκινούμενο πρόσωπο στην εξουσία.
Ο Γιώργος Λιλλήκας δεν πρέπει να καθοδηγείται από ψευδαισθήσεις. Οφείλει να κάμει δεύτερες σκέψεις. Να ακούσει τα διαφωνούντα με την υποψηφιότητά του στελέχη της Συμμαχίας. Και να ενώσει δυνάμεις με όσους συμφωνεί και όχι με όσους συνείργησαν στην καταστροφή.
Γενναιότητα δεν είναι να επιμένεις στα λάθη σου. Γενναιότητα είναι να τα παραδέχεσαι και να τα διορθώνεις. Αποτελεί ολέθριο λάθος μία μοναχική υποψηφιότητα. Συνιστά υπηρεσία προς τον Αναστασιάδη και τον ΔΗΣΥ. Και προσφορά άφεσης αμαρτιών σε όσα διέπραξαν…
ΠΗΓΗ:http://www.sigmalive.com/simerini/columns/stigma/413565/se-ti-prosdokei-o-giorgos-lillikas
