02 Απρίλιος 2017
Του Κωστάκη Αντωνίου
ΤΟ «ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΔΕΙΠΝΟ» ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΕΠΕΔΙΩΞΑΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ – ΕΪΝΤΕ – ΑΒΕΡΩΦ – ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ
Δείπνο υπό τους ήχους των τουρκικών βολών και υπό τη σκιά των απαράδεκτων όρων Τουρκίας – Ακιντζί
Κατάληξη: Είτε ο Νίκος Αναστασιάδης θα τα δώσει όλα είτε θα επιβεβαιωθεί το τέλος της καταστροφικής διαδικασίας
Ως αποτέλεσμα της πολυμερούς συνεργασίας Αναστασιάδη – Έιντε – Αβέρωφ – Ά. Κυπριανού, πραγματοποιείται σήμερα η κωμική φάση των διακοινοτικών συνομιλιών, η “κοινωνική συνάντηση”, ή το “κοινωνικό δείπνο” Νίκου Αναστασιάδη – Μουσταφά Ακιντζί, ή καλύτερα νόμιμου Προέδρου της Δημοκρατίας και παράνομου ηγέτη του αποσχισθέντος τμήματος του κράτους.
Και μιλούμε για κωμική εξέλιξη, επειδή κοινωνικές συναντήσεις πραγματοποιούνται μεταξύ ηγετών για πρώτη γνωριμία και καλύτερη κατανόηση των εκατέρωθεν θέσεων. Δεν πραγματοποιούνται κοινωνικές συναντήσεις μεταξύ ηγετών οι οποίοι ήδη γνωρίζονται, κατέχουν καλώς τις θέσεις ενός εκάστου και συνομιλούν επί θεμάτων ουσίας εδώ και τρία χρόνια.
Υπενθυμίζουμε ότι, επί διακυβερνήσεως Τάσσου Παπαδόπουλου, Δημοκρατικός Συναγερμός και ΑΚΕΛ άσκησαν αφόρητες πιέσεις επί του τότε Προέδρου, για να συναντηθεί με τον τότε κατοχικό ηγέτη Ταλάτ, να πιουν καφέ στο Λήδρα Πάλας, να γνωριστούν και να συμφωνήσουν σε έναρξη συνομιλιών. Ο Τάσσος Παπαδόπουλος αρνήθηκε να συναινέσει, επειδή δεν έκρινε πως ήταν χρήσιμη τέτοια “κοινωνική συνάντηση” και δεν θα βοηθούσε σε τίποτε την ελληνοκυπριακή πλευρά.
Συμφέροντα και φιλοδοξίες
Φαίνεται ότι οι προαναφερθέντες τέσσερεις κύριοι έκριναν πως θα έπρεπε να ανασύρουν από τη ναφθαλίνη τις “κοινωνικές συναντήσεις”, προκειμένου να εξυπηρετήσουν ο καθένας τα δικά τους προσωπικά και κομματικά συμφέροντα, ή τις προσωπικές φιλοδοξίες τους.
1. Ο μεν Νίκος Αναστασιάδης θέλει να παρατραβήξει το Κυπριακό μέχρι τις προεδρικές εκλογές, προκειμένου να προβάλει, ως υποψήφιος για επανεκλογή, ότι είναι ο μόνος Πρόεδρος, ο οποίος έφερε το Κυπριακό προ της λύσης και δικαιούται να ζητήσει από τον λαό άλλη μία πενταετία προκειμένου να το λύσει.
Επαναλαμβάνει, στην πραγματικότητα, το παιχνίδι του Γλαύκου Κληρίδη, όταν το 2003 ζήτησε 16μηνη θητεία, ώστε να προωθήσει λύση του Κυπριακού στη βάση του σχεδίου Ανάν. Στην αγωνία και στο άγχος του να επιτύχει επανεκκίνηση του διαλόγου, ο Πρόεδρος κρύβει τις πραγματικές προθέσεις του και προβάλλει σαν πρόσχημα ότι θέλει, δήθεν, να υποχρεώσει την Τουρκία να αποκαλύψει τις θέσεις της στο θέμα της ασφάλειας και των εγγυήσεων.
Γελοίο πρόσχημα, αφού η Τουρκία έχει προ πολλού κατηγορηματικά δηλώσει πως ούτε τις εγγυήσεις της ακυρώνει, ούτε τα στρατεύματά της αποσύρει. Στη χειρότερη περίπτωση, θα προτείνει άλλες λύσεις, οι οποίες και αυτές θα διασφαλίζουν την παντοτινή παρουσία και επικυριαρχία της στην Κύπρο.
2. Ο Έσπεν Μπαρθ Έιντε αγωνιά και άγχεται να επιτύχει λύση του Κυπριακού, προκειμένου να λάβει το Νόμπελ Ειρήνης, αλλά επίσης και επειδή λύση του Κυπριακού θα του ανοίξει διάπλατα τον δρόμο για μεγαλύτερη διεθνή πολιτική καταξίωση και πιο κερδοφόρα πολιτική καριέρα. Δεν τον ενδιαφέρει ποια λύση θα δώσει στον κυπριακό λαό, αλλά θέλει λύση όποια και αν είναι. Θα είναι μακριά από την Κύπρο, όταν το έκτρωμα που θα μας αφήσει θα καταρρεύσει, και θα είναι πολύ εύκολο γι’ αυτόν να φορτώσει την ευθύνη της κατάρρευσης στις δύο κοινότητες, ή στη μία.
3. Ο Αβέρωφ Νεοφύτου είναι σοβαρά εκτεθειμένος έναντι του κυπριακού λαού για τις επανειλημμένες διαψεύσεις των προσδοκιών, των εκτιμήσεων και των επιχειρημάτων του. Επένδυσε ελπίδες και καλή θέληση στον Ακιντζί και διαψεύστηκε. Επένδυσε ελπίδες στην Τουρκία και στις “συγκυρίες”, δήθεν, που θα την υποχρέωναν, ή θα την έπειθαν, να διαπραγματευθεί μία έντιμη συμφωνία και διαψεύστηκε.
Στην αγωνιώδη προσπάθειά του να συνεχίσει να επενδύει ψευδαισθήσεις, κατέστησε το κόμμα ουραγό του Ακιντζί και υπηρέτη των αξιώσεών του. Έχει μείνει ανεπανόρθωτα εκτεθειμένος έναντι της εθνικόφρονος μερίδας των ψηφοφόρων τού κόμματος με τις ακραίες φιλοτουρκικές δηλώσεις και ενέργειές του. Με αποκορύφωμα την αποκήρυξη της ιστορίας του κυπριακού Ελληνισμού στο θέμα της απόφασης της Βουλής για το Ενωτικό Δημοψήφισμα, ενώ εκκρεμούν εναντίον του και καταγγελίες ότι συναντήθηκε με τον Ακιντζί στο ψευδοπροεδρικό στο τελευταίο δείπνο της κωλοτούμπας.
Παραμένει άγνωστο εάν στο δείπνο παρεκάθισε ως πεμπάμενος του Νίκου Αναστασιάδη, ο οποίος τον φόρτωσε με τον δικό του σταυρό και, αντί να κατηγορηθεί αυτός για την αποδοχή των τουρκικών αξιώσεων, φόρτωσε το στίγμα στον Αβέρωφ. Ή αν ο ίδιος ο Πρόεδρος του ΔΗΣΥ, επιπολαίως φερόμενος, ανέλαβε οικειοθελώς την ευθύνη του υποτακτικού του Ακιντζί.
4. Ο Άντρος Κυπριανού είναι ο ηγέτης, ο οποίος οδήγησε το ΑΚΕΛ στο πιο φιλοτουρκικό κομμάτι της ιστορικής πορείας του. Ούτε επί Εζεκία Παπαϊωάννου, ούτε επί Δημήτρη Χριστόφια, το ΑΚΕΛ περιέπεσε σε τόσο τραγικά καταντήματα. Περιστοιχιζόμενος από μία ομάδα νεαρών ανανικών στελεχών, και με το ΑΚΕΛ επί προεδρίας του να γνωρίζει τη μεγαλύτερη κομματική συρρίκνωση της ιστορίας του, ο Άντρος Κυπριανού έχει καθηλωθεί σε μία ανεδαφική, αναποτελεσματική και ευσεβοποθική πολιτική συνέχισης του διαλόγου, ανεξαρτήτως εκβάσεως και ανεξαρτήτως ανυπαρξίας οποιασδήποτε προοπτικής επίλυσής του.
Δαπανάται σε ταξίδια στην Τουρκία για να συναντήσει Τούρκους αξιωματούχους, περιφέρεται στα κατεχόμενα ικετεύων τον Ακιντζί να επιστρέψει στις συνομιλίες, διαβουλεύεται με τους Τουρκοκύπριους κομματάρχες, αρνείται διαβούλευση με τους Ελληνοκυπρίους, στηρίζει την πολιτική Αναστασιάδη-ΔΗΣΥ προκαλώντας νέες αντιδράσεις μέσα στη μάζα των ψηφοφόρων του.
Κρύβεται πίσω από τον αντι-γριβισμό, τις φοβίες για το ΕΛΑΜ και την πραξικοπηματολογία. Ανατίναξε κάθε γέφυρα συνεργασίας με άλλες πολιτικές δυνάμεις και ονειρεύεται λύση, η οποία θα του επιτρέψει να κυβερνήσει τη “νέα Κύπρο”, μέσα από συμμαχίες με τις “τουρκοκυπριακές προοδευτικές αριστερές δυνάμεις”.
Δεν μπορεί να συλλάβει το αυταπόδεικτο γεγονός ότι σε μία λύση, απόλυτος αφέντης στον βορρά και στο “συνιστών τουρκοκυπριακό κράτος” θα είναι η Τουρκία, η οποία ουδέποτε θα επιτρέψει να διακυβερνήσουν τουρκοκυπριακές δυνάμεις, που δεν θα είναι εγκάθετες και υποχείριες των εντολών της.
Τα πάντα έχουν κριθεί
Αυτό είναι το παζλ των τεσσάρων τραγικών πρωταγωνιστών της νέας κωμικής φάσης, που εκτυλίσσεται με το κοινωνικό δείπνο. Το οποίο, παρεμπιπτόντως, πραγματοποιείται:
1. Υπό τις κανονιές των τουρκικών στρατιωτικών γυμνασίων εντός της κυπριακής ΑΟΖ.
2. Με την υπαναχώρηση του Ακιντζί από συμφωνηθέντες συγκλίσεις με τον Αναστασιάδη.
3. Με την ανυποχώρητη αξίωση της Τουρκίας να ισχύσουν οι τέσσερεις βασικές ελευθερίες για τους Τούρκους υπηκόους.
4. Με τη νέα αξίωση του Ακιντζί ότι, ακόμη και με συμφωνία στο εδαφικό, κανένας Τουρκοκύπριος δεν θα μετακινηθεί από το μέρος όπου βρίσκεται, αν δεν του παραχωρηθεί κατάλληλη κατοικία και αν δεν του προσφερθεί κατάλληλη εργασία.
Είναι φανερό ότι τα αποτελέσματα του σημερινού δείπνου δεν θα είναι περισσότερα από δύο: Είτε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης θα ξεγυμνωθεί εντελώς και θα προχωρήσει και σε νέες παραχωρήσεις, είτε η διαδικασία θα καταρρεύσει ολοκληρωτικά.
Τα πάντα έχουν κριθεί. Είτε η κατάληξη θα είναι η τουρκική λύση, την οποία θα απορρίψει ο λαός σε δημοψήφισμα, είτε η πρόκληση αδιεξόδου με επικίνδυνες προεκτάσεις για την ελληνοκυπριακή πλευρά.
Η ηγεσία δεν έχει τη στοιχειώδη πολιτική αντίληψη να συνειδητοποιήσει πως η διεξαγωγή διαλόγου δεν μπορεί να καθίσταται αυτοσκοπός, ούτε καταλήγει σε εξεύρεση λύσης. Πάντοτε, κάθε διάλογος που ναυαγεί, δημιουργεί επικίνδυνα αδιέξοδα και καταλήγει πάντοτε εις βάρος της ελληνοκυπριακής πλευράς.
Αποδυναμώνει και εξαντλεί πλήρως κάθε ελπίδα εξεύρεσης λύσης και υποβοηθεί την τουρκική πλευρά να μεθοδεύει νέα τετελεσμένα και να τσιμεντώνει τα υπάρχοντα.
Αυτή η εφιαλτική κατάσταση δημιουργήθηκε εξαιτίας της καταστροφικής πολιτικής και της πρωτοφανούς αμάθειας και δουλικότητας, με την οποία πολιτεύθηκαν ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και οι ηγεσίες και στελέχη των δύο μεγάλων κομμάτων.
ΠΗΓΗ:http://www.sigmalive.com/simerini/politics/418235/oi-tessereis-thliveroi-protagonistes-tis-simerinis-komikis-pa#sthash.v72IpTsh.dpuf
