30 Απριλίου 2017,
Η Θέση του “Φ”
ΔΕΝ είναι η πρώτη φορά που η Τουρκία λειτουργεί ως κράτος-πειρατής, κράτος-τρομοκράτης. Αμφισβητεί την κυριαρχία γειτονικών της χωρών, επιβάλλει τετελεσμένα, καταπατά διεθνείς συνθήκες. Αυτό κάνει, για μια άλλη φορά, έναντι της Κυπριακής Δημοκρατίας. Έχει στείλει στην κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) ερευνητικά πλοία. Δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνει. Έτσι λειτουργεί καθώς θεωρεί ότι με αυτή τη συνταγή μπορεί να πετύχει τις επιδιώξεις και στόχους της. Είναι προφανές πως τέτοιες προσεγγίσεις δεν αποδίδουν και ενίοτε λειτουργούν μπούμερανγκ. Αυτό θα πρέπει να το αντιληφθεί το καθεστώς Ερντογάν.
Η ΚΥΠΡΙΑΚΗ Δημοκρατία έχει διαμορφώσει έναν οδικό χάρτη για την προώθηση και ολοκλήρωση των ενεργειακών της σχεδιασμών.
Το θέμα των υδρογονανθράκων είναι κομβικής σημασίας όχι μόνο για τη χώρα μας, στην οποία ανήκουν τα αποθέματα που βρίσκονται εντός της ΑΟΖ μας, αλλά και για την περιοχή όπως και ευρύτερα ( Ε.Ε., ΗΠΑ). Είναι προφανές πως η συνεργασία όλων των χωρών της περιοχής θα συμβάλει αποφασιστικά στη σωστή αξιοποίηση του φυσικού πλούτου και θα δημιουργήσει προϋποθέσεις για σταθερότητα και συνεννόηση. Σε αυτή τη μεγάλη εικόνα δεν μπορεί να βρίσκεται η Τουρκία, εκτός κι εάν αλλάξει προσεγγίσεις και πολιτική. Εκτός κι εάν εγκαταλείψει την τακτική διατήρησης ενός κλίματος, το οποίο κρατά στην πρίζα Ελλάδα και Κύπρο.
ΕΙΝΑΙ προφανές πως η Άγκυρα δεν πρόκειται να κάνει πίσω, εκτός κι εάν αναγκασθεί. Και δεν εννοούμε ασφαλώς διά της δύναμης των όπλων. Αυτό που μπορεί και πρέπει να γίνει είναι να δημιουργείται κόστος για την Τουρκία από τη συνεχιζόμενη πολιτική των προκλήσεων. Είναι προφανές πως τότε μόνο η Τουρκία θα επαναξιολογήσει τη στάση της, εάν το κόστος της διατήρησης αυτής της πολιτικής, είναι μεγαλύτερο από την αλλαγή της. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να προκληθεί κόστος στην Τουρκία, φτάνει να υπάρχει πολιτική βούληση.
ΓΙΑ τη Λευκωσία θεωρούμε πως η πορεία ως προς τα ενεργειακά είναι χωρίς επιστροφή. Ούτε οι τουρκικές προκλήσεις μπορούν να τη σταματήσουν ούτε οποιεσδήποτε άλλες παρεμβάσεις, εντός και εκτός της Κύπρου. Είναι προφανές πως το «νερό έχει μπει στο αυλάκι» και θεωρούμε πως με προσεκτικά βήματα και με ορθολογιστική αξιολόγηση των γεωστρατηγικών δεδομένων θα μπορέσουμε να εφαρμόσουμε τους σχεδιασμούς μας. Αυτό θα μας ωφελήσει πολλαπλώς. Και πολιτικά ( αναβάθμιση στρατηγικής θέσης, Κυπριακό) αλλά και οικονομικά. Γι’ αυτό και θα πρέπει να προχωρήσουμε χωρίς ενδοιασμούς και ασφαλώς χωρίς να φοβόμαστε τους λεονταρισμούς της Άγκυρας.
Η ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ των κυπριακών υδρογονανθράκων δεν μπορεί να είναι όμηρος της Τουρκίας. Δηλαδή, δεν πρέπει και δεν μπορεί να εξαρτάται η Κύπρος από την Τουρκία, είτε σε αυτό το ζήτημα είτε σε οποιοδήποτε άλλο. Η Κύπρος μπορεί να καταστεί ενεργειακό κέντρο στην Ανατολική Μεσόγειο και να συμβάλει στη γεωπολιτική σταθερότητα και οικονομική ανάπτυξη της περιοχής. Τούτο δεν θα γίνει, ασφαλώς, μόνο με λόγια αλλά με πράξεις και αποφασιστικότητα.
ΠΗΓΗ:ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ