Νίκος Ρολάνδης και Νιχάτ Ερίμ
23 Μάιος 2017
Με τον Κωστάκη Αντωνίου
Βρισκόμαστε στο τελικό στάδιο εφαρμογής του στρατηγικού σχεδίου της Τουρκίας και οι ηγέτες μας το αγνοούν και αυτοσχεδιάζουν
Οι Τούρκοι ηγέτες παρακολουθούν, καταγράφουν και αρχειοθετούν όλες τις δηλώσεις των ηγετών μας, και τη δεδομένη στιγμή τις ανασύρουν και τις χρησιμοποιούν για την εξυπηρέτηση της τουρκικής πολιτικής και την απόκρουση των ελληνοκυπριακών επιχειρημάτων.
Έτσι και ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου, στη συνέντευξη του στον «Φιλελεύθερο», ανέσυρε βιβλία και άρθρα του Νίκου Ρολάνδη, στα οποία επεκρίνετο η ελληνοκυπριακή πλευρά για απόρριψη σχεδίων λύσης του Κυπριακού, για να αντικρούσει την επιχειρηματολογία ότι είναι η Τουρκία που ευθύνεται για τη μη επίλυση του Κυπριακού.
«Ο δικός σας πρώην υπουργός Εξωτερικών, ο κ. Ρολάνδης, δημοσίευσε ένα δοκίμιο, πριν από 10 περίπου χρόνια, με ένα μακρύ κατάλογο προτάσεων που απορρίφθηκαν από την ελληνοκυπριακή πλευρά. Το 1958 το σχέδιο Μακμίλλαν, το 1964 το σχέδιο Άτσεσον, το 1975 το Δικοινοτικό Σύνταγμα, οι Δείκτες του Πέρεζ Ντε Κουεγιάρ το 1983, η Δέσμη Ιδεών του Μπούτρος Γκάλι το 1992, το σχέδιο Ανάν το 2004, για να αναφέρουμε μερικά από αυτά», είπε ο Τσαβούσογλου.
Ο καθένας βεβαίως μπορεί να έχει άποψη, εάν τα προ της ανεξαρτησίας σχέδια συνέθεταν μία δίκαιη λύση, ή μία συγκεκαλυμμένη διχοτόμηση της Κύπρου, ή, το χειρότερο, μία εν δυνάμει τουρκοποίηση. Τα μετά την τουρκική εισβολή, όμως, σχέδια και κυρίως το σχέδιο Ανάν προς την ίδια κατεύθυνση οδηγούσαν. Προς μία εκτρωματική λύση, με περίβλημα την ομοσπονδία και περιεχόμενο τα δύο κράτη.
Ο κ. Ρολάνδης όμως, ενώ καταγράφει τη δική μας απόρριψη σχεδίων, δεν καταγράφει εάν η τουρκική πλευρά αποδέχθηκε αυτά τα σχέδια. Τους Δείκτες Κουεγιάρ, τη Δέσμη Ιδεών Γκάλι, ακόμη και το αγγλοαμερικανοκαναδικό σχέδιο ουδέποτε η Τουρκία και ο Ντενκτάς τα αποδέχθηκαν.
Και όταν η Τουρκία δεν τα αποδεχόταν, η δική μας αποδοχή ουδεμία αξία και σημασία είχε. Πέραν τούτων, ο κ. Ρολάνδης αποφεύγει να ομολογήσει πως τις Ιδέες Γκάλι, ενώ τις είχε αποδεχθεί ο Γλαύκος Κληρίδης, στη συνέχεια τις απέρριψε, υποκύπτοντας στον όρο Σπύρου Κυπριανού, προκειμένου να λάβει τη στήριξη του ΔΗΚΟ και να εκλεγεί Πρόεδρος το 1993.
Όμως, όλα αυτά δεν έχουν και μεγάλη σημασία. Η ουσία είναι η ευρυμάθεια της τουρκικής διπλωματίας όσον αφορά όσα συμβαίνουν στην ελληνοκυπριακή πλευρά, ο καλά σχεδιασμένος τρόπος με τον οποίο δρα η τουρκική διπλωματία και η εκμετάλλευση προς όφελος των τουρκικών θέσεων, τοποθετήσεων, δηλώσεων και πολιτικών Ελληνοκυπρίων ηγετών, οι οποίες αξιοποιούνται εις βάρος της δικής μας πλευράς.
Και την ίδια στιγμή, εκπλήσσουν οι ερασιτεχνικές πολιτικές των δικών μας ηγετών, η άγνοια που τους χαρακτηρίζει έναντι της Τουρκίας και των σχεδίων της, και η πρωτοφανής, πολιτικά εγκληματική, προσφορά επιχειρημάτων στην τουρκική πολιτική.
Προσέξτε τούτο: Ενώ ο Τσαβούσογλου αξιοποιεί θέσεις του Ν. Ρολάνδη, για να στηρίξει το σαθρό επιχείρημα ότι η ελληνοκυπριακή πλευρά απέρριψε δεκάδες σχέδια λύσης, άρα φέρει ευθύνη για τη μη λύση του Κυπριακού, κανένας Πρόεδρος Δημοκρατίας, κανένας πολιτικός από όσους διαχειρίστηκαν την εθνική υπόθεση δεν χρησιμοποίησε ποτέ τις εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ, οι οποίες αποκάλυπταν από το 1956 τις τουρκικές επιδιώξεις και τα επιδρομικά σχέδια της Τουρκίας
Ο Νιχάτ Ερίμ, καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου και βουλευτής του Λαϊκού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, με δύο εκθέσεις τις οποίες ετοίμασε ύστερα από οδηγίες του τότε πρωθυπουργού της Τουρκίας Αντνάν Μεντερές, συνέταξε το στρατηγικό σχέδιο της Τουρκίας στο Κυπριακό, το οποίο απετέλεσε την τουρκική κρατική και πανεθνική πολιτική της Τουρκίας και ακολουθείται μέχρι σήμερα, με απόλυτη προσήλωση στους στόχους του, από όλες τις κυβερνήσεις της χώρας, χωρίς καμία διαφοροποίηση.
Περιεκτικά, ο Νιχάτ Ερίμ επέλεξε ως διαχρονική πολιτική τη διχοτόμηση της Κύπρου, πρώτος μίλησε για δύο διαφορετικές κοινότητες (δύο λαούς), με δικαίωμα αυτοδιάθεσης, και επιλογής ανεξαρτησίας ή ένωσης με τη μητέρα πατρίδα στη βάση δύο ξεχωριστών δημοψηφισμάτων. Πρώτος μίλησε για ανταλλαγή πληθυσμών (διζωνική ομοσπονδία), και ζητούσε τη μετακίνηση του ελληνικού πληθυσμού «έτσι ώστε να υπάγεται στη διοίκηση της αρεσκείας του… και θα βοηθήσει να μην καταπατηθούν τα δικαιώματα της τουρκικής κοινότητας και επιπλέον θα ικανοποιηθεί η ασφάλεια της Τουρκίας».
Με διορατικότητα πολιτικού προφήτη, ο Ερίμ, καθόριζε από το 1956 ότι το Κυπριακό σχετίζεται με την ασφάλεια της Τουρκίας και με την πολιτική της στη Μέση Ανατολή, εισηγείτο την ελεύθερη μετάβαση των Τούρκων στην Κύπρο και την αύξηση του τουρκικού πληθυσμού στον αριθμό που ανερχόταν επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Εν ολίγοις, το στρατηγικό σχέδιο του Ερίμ εφαρμόστηκε επί εδάφους: Από το 1963 άρχισε ο διαχωρισμός των δύο κοινοτήτων, έγινε πράξη με την εισβολή και την κατάληψη της βόρειας Κύπρου, και η μετακίνηση πληθυσμών ολοκληρώθηκε και επισημοποιήθηκε με ελληνική υπογραφή (Συμφωνία Γ’ Βιέννης) και με την αποδοχή της διζωνικής ομοσπονδίας από τους ηγέτες μας. Η αύξηση του τουρκικού πληθυσμού επετεύχθη μέσω του εποικισμού.
Με πρωτοφανή πολιτική μαεστρία και διορατικότητα, ο Νιχάτ Ερίμ, προδιέγραψε την αρχή, τη συνέχεια και το τέλος του Κυπριακού, τη διχοτόμηση της Κύπρου και την τουρκοποίησή της. Σήμερα βρισκόμαστε προ της ολοκλήρωσης της τουρκοποίησης, αλλά ο Ν. Ρολάνδης και οι σημερινοί ηγέτες μας ασχολούνται με φαντάσματα και «χαμένες ευκαιρίες».
Νίκος Αναστασιάδης, Αβέρωφ Νεοφύτου, Άντρος Κυπριανού, Ιωάννης Κασουλίδης, Νίκος Χριστοδουλίδης, ΔΗΣΥ, ΑΚΕΛ, ανανικοί, είτε αγνοούν το στρατηγικό σχέδιο Ερίμ, είτε δεν το επικαλέστηκαν ποτέ για να μην ενημερωθεί ο λαός, και να μπορούν να προωθούν ανενόχλητοι τις καταστροφικές πολιτικές και θεωρίες τους.
ΠΗΓΗ: http://www.sigmalive.com/simerini/columns/stigma/432530/nikos-rolandis-kai-nixat-erim#sthash.wEzmrylz.dpuf
