25 Ιουνίου 2017
του Άριστου Μιχαηλίδη
Η κυβέρνηση καταθέτει μια ντουζίνα διαφωνίες και παρατηρήσεις για το έγγραφο Άιντε και η κυβέρνηση της Ελλάδας, επίσης. Η οποία, μάλιστα, με επιστολές προς τον ΓΓ, τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας και την ΕΕ, εκφράζει έντονη δυσαρέσκεια γιατί στο έγγραφο αγνοήθηκαν οι θέσεις της ενώ οι τουρκικές περιλαμβάνονται. Τόσο η Λευκωσία, όσο και η Αθήνα διατυπώνουν έντονες διαφωνίες για την εξυπνάδα περί Συνθήκης Εφαρμογής, που βάζει την Τουρκία να εγγυάται την εφαρμογή της λύσης. Όταν ενώ η ελληνοκυπριακή πλευρά εκφράζει την ανησυχία ότι η Τουρκία δεν θα εφαρμόσει τα συμφωνηθέντα ο εκπρόσωπος του ΟΗΕ θεωρεί ότι καλύπτει την ανησυχία αν βάλει την Τουρκία εγγυήτρια της λύσης!
Με αυτά τα δεδομένα, πρέπει να ρωτήσουμε το κυβερνών κόμμα, με ποια λογική δηλώνει ότι το έγγραφο «κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση»; Διότι, άραγε, «μέσω και του εγγράφου αυτού τίθεται επί τάπητος το κεντρικό ζήτημα των εγγυήσεων και της ασφάλειας», όπως ανακοίνωσε το κόμμα, και διότι «βρήκαμε ανταπόκριση στο γεγονός ότι το απαρχαιωμένο σύστημα των εγγυήσεων του 1960 δεν πρέπει να συνεχίσει να υπάρχει», όπως δηλώνει ο αντιπρόεδρος του; Δηλαδή, είναι προς τη σωστή κατεύθυνση όταν ο εκπρόσωπος των Ηνωμένων Εθνών, προσπαθεί να διαφοροποιήσει τη διατύπωση (και όχι την ουσία) των εγγυήσεων, διαχωρίζοντας την ασφάλεια του νέου κράτους σε εσωτερική και εξωτερική. Την εσωτερική θα την διασφαλίζει, λέει, η ομοσπονδιακή αστυνομία και την εξωτερική ο Αττίλας. Όπως ακριβώς το είπε πολλές φορές ο Τσαβούσογλου. Και πρέπει να ομολογήσουμε την έκπληξη μας, που ο ίδιος ο Αβέρωφ Νεοφύτου, μιλώντας στο ΡΙΚ, όταν ρωτήθηκε για ποια «εξωτερική ασφάλεια» μιλάμε, ψέλλισε ως παράδειγμα το ότι έχουμε και τα θέματα με την ενέργεια και μπορεί η ασφάλεια τους να διαφυλαχθεί με αυτό το σύστημα. Ήταν κάπως μασημένα τα λόγια του, αλήθεια, αλλά με απλά λόγια, εννοούσε ότι θα προσέχει τα κοιτάσματα μας και τους αγωγούς η Τουρκία. Η μόνη χώρα, που αποτελεί απειλή. Μνήσθητι μου, Κύριε.
Μάλλον, έχουμε χάσει επεισόδια από την μετεξέλιξη του κυβερνώντος κόμματος και του κυβερνώντος Αβέρωφ. Οι διαπραγματευτές προσπαθούν να βρουν άκρη με τα τόσα πολλά αρνητικά του εγγράφου και το κυβερνών κόμμα, κάνει πλάτες στον Άιντε που θεωρεί ότι βρίσκεται προς τη σωστή κατεύθυνση. Ή, όπως λέει κι ο Μουσταφά Ακιντζί, δεν είναι ένα έγγραφο «εκτός προσδοκιών». Είναι εντός προσδοκιών του Ακιντζί, του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ (που λέει ότι «υπάρχουν αρκετά θετικά στοιχεία. Υπάρχουν και κάποια στοιχεία που είναι αρνητικά»), αλλά όχι των κυβερνήσεων Κύπρου και Ελλάδας. Διότι άμα σε έγγραφο εννέα σελίδων έχεις μια ντουζίνα διαφωνίες, δεν είναι απλά… κάποια αρνητική στοιχεία.
Επιμένουν, επίσης, να μας λένε ότι πρόκειται απλώς για ένα έγγραφο οδηγό, που κωδικοποιεί τις θέσεις των πλευρών για να βοηθήσει τη διαπραγμάτευση. Όμως, ο κ. Ακιντζί, που συνήθως μας ενημερώνει για πολλά από αυτά που μας κρύβουν οι ταγοί μας, λέει καθαρά ότι στο έγγραφο Άιντε «υπάρχουν και δικές του σκέψεις» και «αυτές τις σκέψεις τις είχε μοιραστεί και προηγουμένως με τις πλευρές». Δεν μας λέει αν πήρε και την έγκριση των πλευρών, πάντως, τις γνώριζαν.
Η πραγματικότητα είναι πως ο Άιντε δεν κατέθεσε μόνο την καταγραφή των θέσεων όλων των πλευρών, αλλά έστησε ένα πλαίσιο διαπραγμάτευσης μέσα στο οποίο θα κινηθούν οι συνομιλίες της Ελβετίας. Η Συνθήκη Εφαρμογής (αντί Συνθήκη Εγγυήσεων), η αναπροσαρμογή στρατευμάτων (αντί αποχώρηση), η υπογραφή της συνθήκης από τις τρεις εγγυήτριες και το νέο κράτος (χωρίς την Κυπριακή Δημοκρατία) είναι η βάση των συνομιλιών. Κι όταν η βάση είναι τόσο σάπια τι είδους οικοδόμηση μπορεί να γίνει; Πόσο μπορεί να ξεφύγει η διαπραγμάτευση από το πλαίσιο του εκπροσώπου των Ηνωμένων Εθνών, που ως γνωστό έχει και την έγκριση της Τουρκίας και της Βρετανίας;
Ασφαλώς και δεν μπορεί να εγκαταλείψει ο Πρόεδρος τη διαδικασία, και θα πάει στο Κραν Μοντάνα, όπως έχει δεσμευτεί ή, ακριβέστερα, όπως έχει παγιδευτεί. Αλλά, το έγγραφο Άιντε, πρέπει ν απορριφθεί στο σύνολο του. Αν θα είναι αυτό το πλαίσιο διαπραγμάτευσης καλύτερα να θεωρήσουμε από τώρα δεδομένη την αποτυχία.
ΠΗΓΗ:http://www.philenews.com/f-me-apopsi/arthra-apo-f/article/410002/plaisio-ainte-mia-ntoyzina-diafonies-kai-ga-poioys-einai-entos-prosdokion
