29.08.2017
του Λάζαρου Μαύρου
Τ Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟ «Ειρήσθω» γράφεται ως συνέχεια του προηγούμενου που δημοσιεύτηκε την Κυριακή στη «Σημερινή» με τον τίτλο «Εμπρός στον δρόμο που χάραξε ο Νέλσον Μαντέλα». Δρόμος ανυποχώρητων αγωνιστικών προσπαθειών, ο οποίος πέτυχε την έμπρακτη διεθνή απομόνωση του απεχθούς Ρατσιστικού Καθεστώτος της Νοτίου Αφρικής. Και οδήγησε στην κατάρρευσή του.
Υπενθυμίζεται πως ο επί 27 χρόνια φυλακισμένος, αλλ’ αγονάτιστος Μαντέλα, όταν αποφυλακίστηκε και κατέστη ο κατεδαφιστής του κράτους του Απαρτχάιντ και πρώτος μαύρος πρόεδρος της Ν. Αφρικής, αρνήθηκε και απέρριψε το παράσημο «Κεμάλ Ατατούρκ» που αποφάσισε να του απονείμει η τότε τουρκική κυβέρνηση, στηλιτεύοντας την Τουρκία ως αντιδημοκρατική χώρα κατακτητή. Στα καθ’ ημάς, λοιπόν:
Μ Ι Α ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ αποτίμηση ελληνικών πεπραγμένων και παραλείψεων, εν είδει συλλογικής αυτοκριτικής απόπειρας, δύναται ίσως να αποφανθεί ότι:
– Στην αντιμετώπιση του Τουρκικού Προβλήματος, τα ελληνικά σφάλματα πολιτικής είναι παμπάλαια. Και διαχρονικώς συνεχιζόμενα. Κι επιπλέον πολλαπλασιαζόμενα. Υπό της εξής δειγματοληπτική έννοια:
Μ Ε Τ Α ΤΗΝ παράνομη, βάσει του ισχύοντος Διεθνούς Δικαίου, και βάρβαρη εκ των πεπραγμένων της, τουρκική εισβολή του Αττίλα 1&2 στην Κύπρο από 20η Ιουλίου έως και 16η Αυγούστου 1974 και την πολεμική κατάκτηση κι εθνοκάθαρση των βορείων 37% εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας από τα στρατεύματα του τουρκικού κράτους, η Ελλάς του παραλαβόντος απ’ την αυτοκαταρρεύσασα Χούντα την εξουσία 23η Ιουλίου 1974 Κων. Καραμανλή, αντί να απαιτήσει από το ΝΑΤΟ την εκδίωξη της Τουρκίας απ’ τη Συμμαχία, ή τις αρμόζουσες κυρώσεις επί της Τουρκίας, αποφάσισε την… έξοδο της Ελλάδος απ’ το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ!
Ω Σ Τ Ο Σ Ο : ΠΡΩΤΗ έμπρακτη κίνηση – επίτευγμα, στην κατεύθυνση της διεθνούς απομόνωσης (και των κυρώσεων επί) της Τουρκίας – Κατακτητή, υπήρξε τον Οκτώβριο 1974 η απόφαση του Κογκρέσου των ΗΠΑ η οποία επέβαλε στην απρόθυμη κυβέρνηση της υπερδύναμης την απαγόρευση περαιτέρω πώλησης αμερικανικών όπλων στην Τουρκία.
– ΑΝΤΙ να αξιοποιήσουν αυτό το επίτευγμα της ελληνο-αμερικανικής Διασποράς οι κυβερνήσεις Αθηνών και Λευκωσίας, ώστε κι άλλες χώρες να προσχωρήσουν σε ανάλογες πράξεις κυρώσεων και διεθνούς απομόνωσης της Τουρκίας – Κατακτητή, σύρθηκαν προθύμως κι εσφαλμένως στην παγίδα της κυβέρνησης των ΗΠΑ (με προσωπικό απεσταλμένο του προέδρου Κάρτερ, επί τόπου, τον Κλαρκ Κλίφορντ), και προσήλθαν από 12 Φεβρ. 1977 στη διαδικασία των λεγόμενων «διακοινοτικών συνομιλιών υπό την αιγίδα του Γ.Γρ. του ΟΗΕ».
– ΕΤΣΙ «εξαπατηθέντες», ενδίδοντας και υποχωρώντας, προσέφεραν στην Τουρκία – Κατακτητή και στην κυβέρνηση των ΗΠΑ, την μεθοδευθείσα διέξοδο να ανατρέψουν, 25η Ιουλίου 1978, το σε βάρος της Τουρκίας αμερικανικό εμπάργκο και ν’ αποτρέψουν την όποια περαιτέρω έμπρακτη διεθνή απομόνωση της εξοπλισμένης από τις ΗΠΑ κι ευνοούμενης από το ΝΑΤΟ Τουρκίας – Κατακτητή.
Δ Υ Ο ΧΡΟΝΙΑ αργότερα, 12η Σεπτ. 1980, αιματηρό στρατιωτικό πραξικόπημα στην Τουρκία, μ’ επικεφαλής τον αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων στρατηγό Κενάν Εβρέν, επέβαλε αιμοσταγή, στυγνή δικτατορία, εξοντώνοντας πάσης φύσεως αντιφρονούντες, δημοκρατικούς, αντιφασίστες κι αριστερούς.
– ΕΛΛΑΣ και Κύπρος, αντί να πρωτοστατήσουν στη διεθνή αλληλεγγύη προς τους υποφέροντες λαούς της Τουρκίας, για τη διεθνή απομόνωση (και κυρώσεις επί) του αιμοσταγούς δικτατορικού στρατιωτικού καθεστώτος, ενδίδοντας και υποχωρώντας, γονάτισαν στην αμερικανο-ΝΑΤΟϊκή ανοχή, εύνοια και θωπεία της δικτατορίας της Χούντας Εβρέν…
Τ Ε Σ Σ Ε Ρ Α ΧΡΟΝΙΑ αργότερα, από 15η Αυγ. 1984, ξεκίνησε ο ηρωικός ένοπλος εθνικο-απελευθερωτικός αγώνας των Κούρδων, υπό την ηγεσία του Εργατικού Κουρδικού Κόμματος (ΡΚΚ) μ’ επικεφαλής τον Αμπτουλάχ Οτζαλάν, στις ευρισκόμενες υπό τουρκική επικράτεια περιοχές του Βόρειου Κουρδιστάν.
– ΕΝΑΝΤΙΟΝ των εξεγερμένων Κούρδων, των νοτιο-ανατολικών περιοχών της Τουρκίας (δηλαδή στο τουρκοκρατούμενο βόρειο Κουρδιστάν), το τουρκικό κράτος εξαπέλυσε αδίστακτες γενοκτονικές επιχειρήσεις συστηματικής εθνοκάθαρσης που έφτασαν ως την βίαιη καταστροφή χιλιάδων κουρδικών χωριών και τον βίαιο εκτοπισμό όσων αμάχων δεν εξοντώθηκαν απ’ τον τουρκικό στρατό.
Ε Λ Λ Α Σ ΚΑΙ Κύπρος, αντί ν’ αναλάβουν πρωτοστάτες για τη διεθνή αλληλεγγύη προς τον κουρδικό λαό και τη διεθνή απομόνωση του αιμοσταγούς και τρομοκρατικού τουρκικού κράτους, υποτάχθηκαν, ενδίδοντας και υποχωρώντας, στην εύνοια κι υποστήριξη που με πρώτες τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ παρέσχε η διεθνής κοινότητα στο γενοκτονικό τουρκικό κράτος.
– ΤΟ ΟΝΤΩΣ τρομοκρατικό τουρκικό κράτος, συνεχιζόμενος Κατακτητής συνάμα της Κύπρου, πέτυχε, επιπλέον, ώστε η διεθνής κοινότητα να χαρακτηρίσει ως τρομοκρατία τον απελευθερωτικό αγώνα των Κούρδων του ΡΚΚ, παρ’ ότι ουδεμία κι ουδέποτε υπήρξε οπουδήποτε στον κόσμο, πλην εντός Τουρκίας, οιαδήποτε πράξη βίας των αγωνιζομένων Κούρδων.
Σ Τ Η Ν ΑΙΣΧΙΣΤΗ κατάπτωση ανεπούλωτου άλγους κι ανεξίτηλου ελληνικού άγους, οδηγήθηκε μετά από 15 χρόνια ανυπότακτου κουρδικού αγώνα, η Ελλάς, επί Σημίτη – Πάγκαλου, το 1999, εναντίον των αγωνιζομένων για ελευθερία Κούρδων και υπέρ του τρομοκρατικού, αιμοσταγούς, τουρκικού Κράτους – Κατακτητή:
– ΠΑΡΕΔΩΣΕ, μέσω Ναϊρόμπι Κένυας, στον και διατελέσαντα πρωθυπουργό του Αττίλα 1974 Μπουλέντ Ετζεβίτ , τον αρχηγό του κουρδικού απελευθερωτικού αγώνα Αμπτουλάχ Οτζαλάν, όταν ο τελευταίος διέπραξε το μοιραίο σφάλμα ως «ικέτης στα ιερά του πανάρχαιου Ελληνισμού» να ζητήσει πολιτικό άσυλο απ’ το τρισαθλίως κυβερνώμενο, υποταγμένο και υποτελές στις ΗΠΑ, ελλα-δικό μας κράτος…
Τ Α Υ Τ Α ΠΟΙΩΝΤΑΣ και παρομοίως πολιτεύοντας, οι κυβερνήσεις Αθηνών και Λευκωσίας, αντί για αγώνες διεθνούς απομόνωσης (και κυρώσεων επί) της Τουρκίας, προέκριναν εν τη σοφία υπόδουλου «καλού ραγιά», με τα ανέκαθεν Ηττημένα τους Μυαλά, να καταστούν και… σημαιοφόροι υπέρ της Ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ:
– ΜΕ ΤΗΝ ασύγγνωστη αφέλεια και την άνευ ελαφρυντικών ανεπίτρεπτη ψευδαίσθηση της εθνοβλαβώς μορφωτικής ανεπάρκειας, φαντασιώνονταν, «εκσυγχρονιστικώς» αυτο-εξαπατώμενες και παραμυθιάζοντας τον λαό ως αυτεπίστροφον της δημαγωγίας και των ευσεβοποθισμών τους, ότι θα επιτύγχαναν δήθεν τον… εξευρωπαϊσμό τής επιμόνως σχεδιάζουσας να… εξοθωμανίσει την Ευρώπη, Τουρκίας – Κατακτητή!
Σ Ε ΟΛ’ ΑΥΤΑ και σε χίλια-μύρια άλλα παρόμοια του παρελθόντος, προστίθενται, ως διαχρονικώς αθεράπευτη αγκύλωση και τα τωρινά. Η στάση σιωπής, αδιαφορίας, μη εναντίωσης, αποφυγής «αντι-τουρκικών» πρωτοβουλιών των κυβερνήσεων Ελλάδος και Κύπρου στην ΕΕ, στον ΟΗΕ, στο ΝΑΤΟ κ.ο.κ. απέναντι στο απεχθές τουρκο-ισλαμικό καθεστώς Ερντογάν με φυλακισμένη και διωκόμενη την… μισή περίπου Τουρκία! Και οι συνέπειες, βεβαίως, ορατές….
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ
ΠΗΓΗ:https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=145502569380626&id=100017626504575
