Η απόφαση του Ποινικού Δικαστηρίου για την πρώην Γιουγκοσλαβία και τα τουρκικά εγκλήματα. Η Τουρκία γιατί δεν βρίσκεται στο εδώλιο;

17.12.2017

της Φανούλας Αργυρού*

Η απόφαση του Ποινικού Δικαστηρίου για την πρώην Γιουγκοσλαβία και τα τουρκικά εγκλήματα 

Η Τουρκία γιατί δεν βρίσκεται στο εδώλιο; 

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΔΙΕΠΡΑΞΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΤΟ 1974 ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ. ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΟΜΩΣ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΑΤΙΜΩΡΗΤΑ, ΔΙΧΩΣ ΝΑ ΛΟΔΟΤΗΣΕΙ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΝΩΠΙΟΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ 

Δόθηκε στη δημοσιότητα η πρόσφατη απόφαση  του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (των Ηνωμένων Εθνών) στην υπόθεση Prosecutor v Ratko Mladić η οποία ανακοινώθηκε αρχικά στις 22 Νοεμβρίου 2017.

http://www.icty.org/x/cases/mladic/tjug/en/171122-3of5_1.pdf

Το περιεχόμενο της μαζί με εκείνο της  απόφασης στην υπόθεση Karadjic είναι τεράστιας σημασίας για μας καθώς παρόμοια εγκλήματα διέπραξαν και οι Τούρκοι το 1974.  Απελάσεις, ξεριζωμός,  εθνικό ξεκαθάρισμα, δολοφονίες,  βιασμοί.  Τα  οποία όμως παραμένουν ατιμώρητα, δίχως να λογοδοτήσει η Τουρκία ενώπιον δικαστηρίου και να τιμωρηθεί.  Μάλιστα με την ανοχή και κυρίως συνενοχή του ιδίου του ΟΗΕ προεξάρχοντος καταρχήν του Γενικού του Γραμματέα και πρώην Ναζί Κούλτ Βάλτχαιμ και στη συνέχεια όλων των συναδέλφων του καταλήγοντας στον  Αντόνιο Γκουτέρες και την περιβόητη πρόσφατη έκθεσή του.

Για   43 χρόνια  η όλη προσπάθεια τόσων του ΟΗΕ όσο και  διαδοχικών κυβερνήσεων και ηγεσιών της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ελλάδας,  στοχεύουν, δυστυχώς, με την βρετανο-τουρκική ρατσιστική Δι-κοινοτική, Δι-ζωνική Ομοσπονδία που προωθούν καθ΄υπόδειξη και επιμονή του ΛΟΝΔΙΝΟΥ από τον Αύγουστο του 1974, στο να νομιμοποιήσουν τα τετελεσμένα και τα τουρκικά εγκλήματα. Αντί να στήσουν ένα Ποινικό Δικαστήριο και για την Τουρκία. Γι΄αυτό οι δικαστικές αυτές αποφάσεις, μάλιστα στην τρέχουσα περίοδο, και μετά το ναυάγιο του Κραν Μοντάνα, μας είναι ανεκτίμητες.  Εν συντομία το Δικαστήριο επαναβεβαίωσε ότι:

«Απελάσεις και βίαιες μετακινήσεις αμφότερες συνιστούν εξαναγκαστική μετακίνηση προσώπων από τη περιοχή που βρίσκονται νόμιμα, δίχως να το επιτρέπει αυτό το διεθνές δίκαιο… απελάσεις καθώς και εξαναγκαστικές μετακινήσεις προσώπων είναι εγκλήματα εναντίον της Ανθρωπότητας, είναι απάνθρωπες πράξεις… η γενοκτονία συνεπάγεται τα  πλέον στυγερά εγκλήματα.  Η γενοκτονία περιλαμβάνει εξοντώσεις, δολοφονίες ως εγκλήματα εναντίον της ανθρωπότητας, καταπιέσεις τρομοκρατία και άλλες παράνομες επιθέσεις.»

Βιασμοί 

Οι αναφορές σε βιασμούς στο θέμα της πρώην Γιουγκοσλαβίας έχουν άμεσες ομοιότητες με τις γραπτές καταγγελίες του πρέσβη της Κύπρου Ζήνωνα Ρωσσίδη στα Ηνωμένα ΄Εθνη.

Γράφει η απόφαση του Ποινικού Δικαστηρίου για την Γιουγκοσλαβία : «… ομάδες γυναικών, και κοριτσιών από ηλικίας 12 χρόνων, υπέστησαν βάρβαρους και συστηματικούς βιασμούς. Τα θύματα βιάστηκαν από στρατιώτες ή εξαναγκάστηκαν σε βιασμό με πολλούς άνδρες».

Λεπτομερέστατη έκθεση Ρωσσίδη  6.12.1974 κατατέθηκε στον ΟΗΕ με κωδικό S/11569  με τίτλο « ΜΑΖΙΚΕΣ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΕΝ ΨΥΧΡΩ, ΒΙΑΣΜΟΙ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΤΑΠΕΙΝΩΣΕΙΣ». (Περιελήφθη στο βιβλίο μου ‘Conspiracy or Blunder? Λευκωσία 2000).

Βρετανικές εφημερίδες, The Sun  5.8.1974 πρωτοσέλιδα «ΒΑΡΒΑΡΟΙ» παραθέτοντας μαρτυρίες βιασμών και δολοφονιών. Sunday Telegraph , 4.8.1974.   New York Times 6.8.1974, «Ελληνοκύπριοι από μικρό χωριό της Κερύνειας μίλησαν για δολοφονίες, βιασμούς και συλήσεις από τον τουρκικό στρατό κατά την εισβολή του στην Κύπρο… 20,000 πολίτες εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους από τους Τούρκους από τη βόρεια ακτή της νήσου… ένας με δάκρυα στα μάτια μας είπε πως οι Τούρκοι στρατιώτες δολοφόνησαν τη σύζυγο και τα παιδιά του μπροστά στα μάτια του. Μια γυναίκα που είδε να δολοφονούν το σύζυγό της είπε πως η ίδια και ένα άλλο κορίτσι βιάστηκαν υπό την απειλή του όπλου από τους Τούρκους στρατιώτες…»

Για τους  βιασμούς των Ελληνίδων γυναικών αναφέρεται και το δίγλωσσο βιβλίο  «Αιματηρή Αλήθεια – Bloody Truth» της «Κίνησης για Ελευθερία και Δικαιοσύνη στην Κύπρο» που εκδόθηκε το 2009 στη Λευκωσία. ΄Ένα απόσπασμα της εφημερίδας ‘Το Βήμα’  8.8.1974 που εκδιδόταν στο Λονδίνο:

«Στην ειδική έκδοσή μας της περασμένης Τρίτης δημοσιεύσαμε ανταποκρίσεις αναφορικά με τις κτηνώδεις επιθέσεις των εισβολέων Τούρκων εναντίον του ειρηνικού λαού της Κερύνειας… Ο σαδιστικός βιασμός γυναικών κάθε ηλικίας, οι κτηνώδεις ακρωτηριασμοί ανθρώπων των οποίων το μόνο ‘έγκλημα’ είναι η ελληνική τους καταβολή, ο δια της βίας εξαναγκασμός χιλιάδων χωρικών να εγκαταλείψουν κι να εκκενώσουν πλήρως τα χωριά των και τις πόλεις των για να σωθούν από τους βάρβαρους βομβαρδισμούς … έχουν προβληθεί από τον βρετανικό και ξένο τύπο…»

Πριν από τις κατευθυντήριες γραμμές 

Στο ευαίσθητο θέμα των βιασμών υπάρχει ως εξαίρετη πηγή και η Έκθεση/Απόφαση  της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης,  στην Διακρατική,  Κύπρος εναντίον Τουρκίας, Applications Nos. 6780/74 6950/75, που ολοκληρώθηκε υπό την προεδρία του Βρετανού J. E. Fawcett (Δικηγόρου/barrister  και πρώην νομικού σύμβουλου του Φόρειν ΄Οφις), που υιοθετήθηκε στις 10 Ιουλίου 1976 και αποδεσμεύθηκε στις 31 Αυγούστου 1979 και βρήκε ένοχη την Τουρκία για παραβίαση επτά άρθρων της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Παρόλη τη μυστικότητα η βρετανική Sunday Times εξασφάλισε και  δημοσίευσε μέρος της καταδικαστικής Έκθεσης στις 23 Ιανουαρίου 1977,  20 μέρες πριν να παρθούν οι 4 κατευθυντήριες γραμμές για επανέναρξη των δικοινοτικών συνομιλιών στις 12.2.1977 μεταξύ Μακαρίου/Ντενκτάς προεδρεύοντος του Κούλτ Βάλτχαιμ. Έξω φρενών Τουρκία και Φόρειν ΄Οφις για τη διαρροή με το τελευταίο να προσπαθεί απεγνωσμένα να βρεί τον ‘ένοχο’…

Παρόλα ταύτα και ΕΝΩ Η ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΓΝΩΡΙΖΕ ΤΟ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΠΟΡΙΣΜΑ και ας μην είχε ακόμα αποδεσμευθεί (ο Μιχαλάκης Τριανταφυλλίδης συμμετείχε στην Επιτροπή) όχι μόνο δεν χρησιμοποιήθηκε το πόρισμα της Επιτροπής για περαιτέρω δικαστικά διαβήματα εναντίον της Τουρκίας σε ΠΟΙΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ, αλλά αυτή προχώρησε στην συνεννόηση των 4 κατευθυντηρίων υποβιβάζοντας το κυπριακό σε δι-κοινοτική διαφορά και στην  προετοιμασία  διζωνικού χάρτη δίχως καμία εξουσιοδότηση από το λαό, Τον οποίο παρέδωσε στους Τούρκους στις 31.3.1977 στη Βιέννη ο Τ. Παπαδόπουλος…

Δεν θα επιστρέψουν ποτέ!

Ας θυμηθούμε και τι έγραψε παράλληλα σε τηλεγράφημά του ημερ. 5.8.1974 προς το Υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας ο τότε Βρετανός ΄Υπ. Αρμοστής στη Λευκωσία κ. ΄Ολβερ: « A transfer of the Greek Cypriot population out of the Kyrenia area is going on steadily. This is undoubtedly considered Turkish policy and people are being told that they will never come back. This is tragic, and we must obviously do what we can to contest these forced evictions.”  (Πηγή: ‘The Search for Security via Answers to Questions on Law, Criminal Justice and Impunity, a working paper by Dr. Klearchos A. Kyriakides,  17 Ιουνίου 2017 σελ. 2 link: http://agora-dialogue.com/wp-content/uploads/2017/06/K.-A.-Kyriakides-Working-Paper-for-Agora-Dialogue-as-at-17.06.17-as-amended-on-19.06.2017.pdf )

Μετάφραση: «Η μεταφορά του Ελληνοκυπριακού πληθυσμού έξω από την περιοχή Κερύνειας προχωρεί σταθερά. Αυτό αναμφίβολα θεωρείται τουρκική πολιτική και  λέγεται στον κόσμο ότι δεν θα επιστρέψουν ποτέ πίσω. Αυτό είναι τραγικό, και πρέπει σίγουρα να κάνουμε ότι μπορούμε να αντισταθούμε σ΄αυτές τις εξαναγκαστικές εξώσεις».

Ο κ. ΄Ολβερ ουσιαστικά συνόψισε αποτελεσματικά τα τουρκικά εγκλήματα και την τουρκική πολιτική : μετακίνηση/απέλαση των ιθαγενών νομίμων πολιτών με την πρόθεση για οριστικό ξερίζωμα, να μην επιστρέψουν ποτέ πίσω στην Κερύνεια. Ακριβώς ότι αποφάνθηκε το Ποινικό Δικαστήριο στην περίπτωση της πρώην Γιουγκοσλαβίας ότι αποτελεί έγκλημα εναντίον της ανθρωπότητας. Βέβαια, οι ανώτεροι του κ. ΄Ολβερ  στο Λονδίνο, προεξάρχοντος του τότε πρωθυπουργού Χάρολτ Γουίλσον και του υπουργού Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας Τζέιμς Κάλλαχαν,  γνώριζαν πολύ καλά τα τεκταινόμενα επί εδάφους στο νησί,  εφόσον είχαν συνηγορήσει στο έγκλημα από τις 17 Ιουλίου 1974 όταν έδωσαν  την έγκρισή τους στον σφαγέα Ετσεβίτ…

Με το αίμα των Ελλήνων

Η ούτω καλούμενη «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου» είναι αιματόβρεκτη από τα τουρκικά βάρβαρα εγκλήματα και την σκόπιμη αιμοσταγή πολιτική της Άγκυρας εις βάρος των Ελλήνων της Κύπρου στα πλαίσια του σχεδίου τουρκοποίησης της νήσου από το 1956 με τις δύο εκθέσεις του Δρ. Νιχάτ Ερίμ. Κακής αρχής γενομένης από την δήλωση του Βρετανού Υπ. Αποικιών 19.12.1956 από την Βουλή των Κοινοτήτων για ξεχωριστή αυτοδιάθεση της τουρκικής μειονότητας στο νησί του 18% όταν και έθεσε τα θεμέλια του ρατσιστικού απαρτχάιντ δι-κοινοτισμού…

Δίχως απονομή  δικαιοσύνης δεν νοείται  ‘νέα στρατηγική’ 

Εν κατακλείδι δεν μπορεί να υπάρξει δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού μας δράματος, δίχως απονομή της οφειλόμενης δικαιοσύνης. Δίχως την τιμωρία των ενόχων, των εισβολέων, των κατακτητών, των βιαστών, των δολοφόνων. Δίχως την τιμωρία της Τουρκίας που ευθύνεται για όλα αυτά τα εγκλήματα, μάλιστα, εκ προθέσεως. Ιστορικώς αποδεδειγμένα. Μόνο τυφλοί και τουρκο-προσκυνημένοι δεν τολμούν να τα παραδεχθούν.

Γι΄αυτό έστω και τώρα, η απόφαση του Ποινικού Δικαστηρίου στην υπόθεση της πρώην Γιουγκοσλαβίας πρέπει να αποτελέσει ορόσημο για όλους μας.  Από την ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, το ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΟ της Κύπρου, τους Συνδέσμους Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, στον ΓΕΝΙΚΟ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ, τον ΥΠΟΥΡΓΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, τους Προσφυγικούς Συνδέσμους, τη Βουλή των Αντιπροσώπων. Και όσους επαγγέλλονται ‘νέα στρατηγική’.  Η μόνη ‘νέα στρατηγική’ που έχουν υποχρέωση όλοι να βάλουν μπροστά είναι να εγκαταλείψουν την βρετανο-τουρκική δι-κοινοτική, δι-ζωνική ομοσπονδία και να απαιτήσουν να προσαχθεί σε ΠΟΙΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ Η ΤΟΥΡΚΙΑ.

Για να μην αποτελεί προεκλογική επικίνδυνη φλυαρία το σλόγκαν ‘ νέα στρατηγική΄ δίχως ‘σωστό περιεχόμενο’. Και μετά τις εκλογές, εφόσον δεν  αποκηρύξουν την βρετανο-τουρκική ΔΔΟ, να συνεχίσουν όλοι από εκεί που έμειναν στο Κράν Μοντάνα με κάποιες διαφοροποιήσεις με χίλιες νέες δικαιολογίες… 

Το Ενιαίο Κράτος είναι η μόνη δίκαιη και εφικτή διάσωση της Κυπριακής Δημοκρατίας για όσους σέβονται, υποστηρίζουν και υπερασπίζονται το κράτος δικαίου…

*Ερευνήτρια/δημοσιογράφος

ΠΗΓΗ:Σημερινή 17.12.2017