Τα βρίσκει σκούρα ο Γ.Γ. του ΟΗΕ με την τρικλοποδιά του Ερντογάν

Print Friendly, PDF & Email

25/10/2020

γράφει ο Γιάννος Χαραλαμπίδης*

Οι σκέψεις για ΜΟΕ και μορατόριουμ για φυσικό αέριο

Ο Γκουτέρες προσδοκά σε συγκαλυμμένες συνομοσπονδιακές θέσεις για να μη βρεθεί ο ίδιος, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και η πρωτοβουλία ΟΗΕ σε δύσκολη θέση

Βασικές θέσεις για ν’ αποτραπούν περιπέτειες

Μια συγκαλυμμένη συνομοσπονδία της Τουρκίας και η χαλαρή ομοσπονδία του Προέδρου

Πώς η ε/κ πλευρά αυτοεγκλωβίστηκε στην πολιτική της διχοτόμησης

Σκούρα τα βρίσκει ο Γ.Γ. του ΟΗΕ σε ό,τι αφορά την πρωτοβουλία του στο Κυπριακό και ειδικότερα επί της άτυπης Πενταμερούς, αφού δεν γνωρίζει πώς να συμπεριφερθεί προς την τουρκική πλευρά, εάν θέσει επί τάπητος νέες φόρμουλες, που θα ενοχλήσουν την κυπριακή Κυβέρνηση και θα καταγράψει άλλη μια αποτυχία. Ο κ. Γκουτέρες αλλά και όλοι οι εμπλεκόμενοι δεν επιθυμούν όπως ο κ. Τατάρ μιλά καθαρά και ωμά για δυο κράτη και συνομοσπονδία δημόσια και δη στην άτυπη Πενταμερή.

Επιδίωξη ΟΗΕ και τουρκικό άλλοθι

Στόχος του Γ.Γ. του ΟΗΕ είναι ο εξής:

Ακόμη και αν η τουρκική πλευρά θέσει συνομοσπονδιακές θέσεις, πιο ακραίες από εκείνες του παρελθόντος, να είναι όσο το δυνατόν συγκαλυμμένες για να διευκολύνουν και τον ίδιο και τον Πρόεδρο Αναστασιάδη στη συνέχιση της διαδικασίας. Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης δήλωσε ότι δεν θα δεχθεί τις ακραίες θέσεις στην Πενταμερή, και αυτό, παρότι κατηγορείται από κόμματα της αντιπολίτευσης ότι στο πίσω μέρος του μυαλού του έχει μια λύση χαλαρής ομοσπονδίας, με συνομοσπονδιακό χαρακτήρα. Επί του παρόντος η τουρκική πλευρά μιλά καθαρά, χωρίς να δίνει άλλοθι σε κάποιον.

Η διχοτόμηση του Τατάρ, ο Πρόεδρος και ο ΟΗΕ

Πάντως, ο κ. Γκουτέρες, εκτός από τις διευκρινίσεις στους όρους αναφοράς, επί των οποίων προσδοκά να συζητήσει με τους εμπλεκομένους, επιδίωκε την υιοθέτηση από τις δυο πλευρές ΜΟΕ για τη δημιουργία νέου θετικού κλίματος με την ταυτόχρονη εφαρμογή μορατόριουμ στα θέματα του φυσικού αερίου ενόσω οι εμπλεκόμενοι θα συζητήσουν. Ο σχεδιασμός αυτός αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα λόγω της τρικλοποδιάς του Ερντογάν, ο οποίος κατάφερε να εκλέξει ως κατοχικό ηγέτη τον κ. Τατάρ. Όπως διπλωματικές πηγές αναφέρουν, «ο Γ.Γ. και οι συνεργάτες του δεν ανέμεναν αυτό το αποτέλεσμα που προέκυψε στις λεγόμενες εκλογές των κατεχόμενων». Η κ. Σπέχαρ, όπως και άλλοι, πολιτικοί και ομάδες, εκτιμούσαν και έδιδαν πληροφορίες που ήθελαν τον κ. Ακιντζί να έχει τις περισσότερες πιθανότητες νίκης. Εξ ου και το κλίμα που είχε καλλιεργηθεί και στην ελληνοκυπριακή πλευρά και δη στην κοινή γνώμη. Προχώρησαν, μάλιστα, σε μια τέτοια στρατηγική, που εμφάνιζε την παράνομη διαδικασία των εκλογών στο ψευδοκράτος ως δημοψήφισμα. Και απάντηση στο δίλημμα:

Ομοσπονδία με τον Ακιντζί ή συνομοσπονδία και δυο κράτη με τον Τατάρ; Το γεγονός αυτό δίνει την ευκαιρία πλέον στον κατοχικό ηγέτη να χρησιμοποιεί τη θέση ότι: Εκπροσωπεί την ετυμηγορία της άλλης πλευράς, εποίκων και Τουρκοκυπρίων, την οποία χαιρέτισαν και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και τα Ην. ΄Εθνη που τον συνεχάρησαν για την παράνομη εκλογή του.

Το καθεστώς των «εκλογών» και η νομιμότητα του Τ/κ ηγέτη

Επειδή γίνεται λόγος περί εκλογής Τουρκοκύπριου ηγέτη και ότι οι Τουρκοκύπριοι ως Κοινότητα έχουν αυτό το δικαίωμα, οφείλουμε να επισημάνουμε τα εξής, όπως το διεθνές δίκαιο και το σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας καθορίζουν: Όντως οι Τουρκοκύπριοι μπορούν να εκλέγουν τον ηγέτη τους, αλλά μόνο μέσω των συνταγματικών διατάξεων της Κυπριακής Δημοκρατίας, αφού, όπως αναφέρει η αντιδήλωση της ΕΕ της 21ης Σεπτεμβρίου του 2005, το μοναδικό κράτος που αναγνωρίζεται στο νησί είναι αυτό της Κυπριακής Δημοκρατίας. Τα ίδια αναφέρουν και το Πρωτόκολλο 10 για την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΕΕ και το ψήφισμα 186 του Συμβουλίου Ασφαλείας, καθώς και τα ψηφίσματα 541 και 550 του Συμβουλίου Ασφαλείας. Η λεγόμενη εκλογή του Τουρκοκύπριου ηγέτη διεξήχθη στο πλαίσιο του παράνομου νομικού πλαισίου του ψευδοκράτους, που είναι ως τέτοιο, διότι ακόμη δεν έχει διαλυθεί η Κυπριακή Δημοκρατία και διότι τα ψηφίσματα 541 και 550 καθιστούν σαφές ότι στον βορρά δεν υπάρχει χωριστή οντότητα και ότι οι θεσμοί του ψευδοκράτους είναι κατοχικοί, υποτελείς στην Τουρκία, και δεν μπορούν να παράγουν δίκαιο. Πρόκειται για αποσχιστική ενέργεια, που τιμωρείται με βάση το κεφάλαιο 154, άρθρο 36, παράγραφοι 2 και 3, ως εσχάτη προδοσία. Αυτά λέει το δίκαιο…

Το φύλο συκής…

Συνεπώς, έχουμε την «εκλογή» ενός κατοχικού ηγέτη, που είναι πλήρως εναρμονισμένος με την πολιτική Ερντογάν, που αφαιρεί και από την κυπριακή Κυβέρνηση, τον ΔΗΣΥ και το ΑΚΕΛ, καθώς και από τον Γ.Γ. του ΟΗΕ το φύλο συκής ότι η τουρκοκυπριακή πλευρά συνομιλεί για ομοσπονδία, ασχέτως εάν ήταν συνταγή συνομοσπονδίας. Ο Τατάρ αναφέρεται σε συνομοσπονδία και δύο κράτη. Και θα εκβιάζει με τη λογική των δύο κρατών και τον εποικισμό της Αμμοχώστου, για να επιτύχει μια συνομοσπονδιακή θέση προβάλλοντας και αυτός τη ρητορική της καλής θελήσεως για λύση.

ΜΟΕ για διχοτόμηση…

Όπως αναφέρουν διπλωματικές πηγές, «με την εκλογή Τατάρ τα ΜΟΕ που είχε στο μυαλό του ο Γ.Γ. θα εμφανίζονται ως διαδικασία διχοτομική και όχι επανένωσης…». Ταυτοχρόνως, υπάρχει πρόβλημα στην ιδέα του μορατόριουμ στις έρευνες για φυσικό αέριο εντός της κυπριακής ΑΟΖ, διότι θα φέρει, υπό τις υφιστάμενες θέσεις, σε δύσκολη θέση την κυπριακή Κυβέρνηση, η οποία πολλές φορές έχει ισχυριστεί ότι το ενεργειακό πρόγραμμα προχωρεί απερίσπαστα, παρότι σήμερα, λόγω κορωνοϊού, υπάρχει για άλλους 5 μήνες αναστολή εργασιών προς την κατεύθυνση αυτή. Οι ίδιες διπλωματικές πηγές αναφέρουν ότι «η απομάκρυνση των τουρκικών ερευνητικών σκαφών της Τουρκίας από την κυπριακή ΑΟΖ θα δημιουργήσει θετικό κλίμα και θα βοηθήσει την εικόνα του κ. Τατάρ και της Τουρκίας…Το ίδιο και τον Γ.Γ. του ΟΗΕ».

Όροι, αυτοεγκλωβισμοί και πιέσεις

Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης δεν θέτει ως προϋπόθεση για την παρουσία του στην άτυπη Πενταμερή την ακύρωση της απόφασης από την τουρκική πλευρά τής απόφασης για την Αμμόχωστο. Και αυτό συμβαίνει παρότι υπάρχει προεδρική δήλωση επί τούτου από το Συμβούλιο Ασφαλείας. Στην ουσία, το Σ.Α. του ΟΗΕ δίνει εντολή στον Γ.Γ. του ΟΗΕ και την απεσταλμένη του, την κ. Λουτ, να ενεργήσουν προς αυτήν την κατεύθυνση. Υπό αυτές λοιπόν τις συνθήκες, πώς να ισχυριστεί κάποιος ότι ο κ. Τατάρ και η Τουρκία θα παρευρεθούν σε μιαν άτυπη Πενταμερή, με πρόθεση λύσης, χωρίς την ανάκληση της απόφασής τους για την Αμμόχωστο και με τα τουρκικά πλοία να ερευνούν στην Κυπριακή ΑΟΖ; Το αντίθετο θα συμβεί. Δηλαδή ο Πρόεδρος θα βρίσκεται κάτω από τη μόνιμη απειλή ότι, εάν δεν υποχωρήσει, θα είναι υπεύθυνος για τη δημιουργία νέων τετελεσμένων στην Αμμόχωστο και διχαστικού κλίματος. Ήδη, ο Πρόεδρος ήταν κάτω από αυτήν την πίεση που τον έσπρωξε στην άνευ όρων συμμετοχή του στην άτυπη Πενταμερή. Και εξηγούμε:

1. Ο ίδιος ζητούσε επανέναρξη συνομιλιών με νέα αφετηρία εκεί όπου η διαδικασία σταμάτησε, δηλαδή στο Κραν Μοντανά. Και η τουρκική πλευρά αποδέχθηκε την Πενταμερή, αλλά χωρίς να δεχθεί όρους. Να θέτει δηλαδή ό,τι θέλει στο τραπέζι.

2. Η Λευκωσία και η Αθήνα ζήτησαν τη διαμεσολάβηση έχοντας την ψευδαίσθηση ότι, εάν δεν επιβάλλονταν κυρώσεις από την ΕΕ, η Τουρκία θα απέσυρε τα πλοία της από την ελληνική υφαλοκρηπίδα και την Κυπριακή ΑΟΖ.

3. Η Τουρκία όχι μόνο δεν υποχώρησε, αλλά προχώρησε και σε νέα τετελεσμένα στην Αμμόχωστο.

4. Εφόσον η Λευκωσία ζήτησε τη διαμεσολάβηση και τις συνομιλίες, τι της λένε τώρα οι εταίροι και ο ΟΗΕ; Εάν δεν πας χωρίς όρους, θα έχεις την ευθύνη. Έχουμε, δηλαδή, αυτοεγκλωβισμό.

5. Τι έλεγαν σιωπηρώς ή φωναχτά οι ηγεσίες του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ στον Πρόεδρο όπως και άλλοι:

Εάν δεν πας συνομιλίες χωρίς όρους, θα επέλθουν νέα τετελεσμένα στην Αμμόχωστο. Υπό αυτές τις συνθήκες, το ΑΚΕΛ θα κατηγορούσε, ενόψει μάλιστα εκλογών, και τον Πρόεδρο και το ΔΗΣΥ ότι έχουν την ευθύνη και ως εκ τούτου θα πληρώσουν κόστος στις εκλογές του Μαΐου. Έτσι, λοιπόν, όχι μόνο το ΑΚΕΛ αλλά και ο ΔΗΣΥ πίεζαν τον Πρόεδρο να εμπλακεί σε συνομιλίες, αφενός διότι δεν έχει σχέδιο Β και, αφετέρου, δεν ήθελαν να πληρώσει κόστος. Η συμμετοχή του στην άτυπη Πενταμερή βολεύει και τον ίδιο.

Θέσεις αποσυμπίεσης

Όμως, η «εκλογή» Τατάρ δυσκολεύει τους πάντες και κυρίως τον Πρόεδρο, ο οποίος για να αποφύγει τους εκβιασμούς θα πρέπει, έστω και παρασκηνιακά, να επιμείνει στις εξής θέσεις:

Α) Δεν μπορεί να αποδειχθεί η καλή πρόθεση της τουρκική πλευράς, αν δεν ακυρώσει την απόφασή της για την Αμμόχωστο.

Β) Η Αμμόχωστος είναι θέμα πρόταξης και θα πρέπει στη λογική των ΜΟΕ να επιστραφεί χωρίς όρους στους κατοίκους της υπό την αιγίδα των Ην. Εθνών.

Γ) Δέσμευση της τουρκικής πλευράς ότι δεν θα προχωρήσει σε νέα τετελεσμένα στην Αμμόχωστο.

Δ) Σεβασμό από την Άγκυρα της Κυπριακής ΑΟΖ.

Το άλλοθι της συνομοσπονδίας και το καλό κλίμα…

Πέραν των ανωτέρω, εγείρεται άλλο ένα ερώτημα:

Θα γίνεται άτυπη Πενταμερής για την Κύπρο, και το Αιγαίο θα βρίσκεται σε κατάσταση κρίσης και έντασης; Η Γερμανία και άλλοι, όπως και ο Γ.Γ. του ΟΗΕ, σχημάτισαν την αντίληψη ότι η πρόοδος στο Κυπριακό θα ήταν δυνατό να μειώσει την ένταση στο Αιγαίο και γενικότερα στην περιοχή, ειδικώς εάν «εκλεγόταν» ο κ. Ακιντζί. Πώς, όμως, να συμβεί κάτι τέτοιο, όταν έχασε ο Ακιντζί, που ήταν το άλλοθι της τουρκικής πολιτικής συνομοσπονδιακού χαρακτήρα, και πώς να υπάρχει εμπιστοσύνη στην Άγκυρα, όταν, μόλις την είχε γλιτώσει από τις κυρώσεις από την ΕΕ, έστειλε πίσω το «Ορούτς Ρέις» και εξέθεσε όσους έσπευδαν στις καλές προθέσεις του Ερντογάν, ισχυριζόμενοι ότι άλλαζε το κλίμα;

Η διχοτόμηση και η αποτυχία της ηγεσίας

Υπάρχει ακόμη μια διάσταση, που αφήνει εκτεθειμένο πλέον το κομματικό σύστημα της Κύπρου και τον Γ.Γ. του ΟΗΕ, καθώς και τους συνεργάτες του στην Κύπρο, όπως η κ. Σπέχαρ. Στήριζαν τη νέα προσπάθειά τους στο δεδομένο ότι θα εκλεγόταν ο κ. Ακιντζί και ότι οι Τουρκοκύπριοι ήθελαν λύση και, ως εκ τούτου, οι πιέσεις θα στρέφονταν ακόμη πιο βαριές επί του Προέδρου, για να υποκύψει σε νέες υποχωρήσεις.

Ξένοι και Ελληνοκύπριοι, στην προσπάθειά τους να στηρίξουν τον Ακιντζί, τον έστειλαν σπίτι του, διότι του δημιούργησαν την εικόνα, ασχέτως εάν δεν ήταν έτσι τα πράγματα, ότι ήταν υπέρ των Ελληνοκυπρίων και συσπείρωσαν μεγάλο αριθμό Τουρκοκυπρίων και εποίκων εναντίον του. Η νίκη του Τατάρ και η θέση των Ελληνοκυπρίων και του ΟΗΕ ότι οι Τουρκοκύπριοι δεν θέλουν διχοτόμηση ηττήθηκε με δική τους ευθύνη. Διότι, ακολούθησαν τη λογική Τατάρ: Συνομοσπονδία ή ομοσπονδία; Τόσο οι ξένοι όσο και οι Ελληνοκύπριοι που στήριζαν Ακιντζί εκτιμούσαν, αν δεν ήταν σίγουροι, ότι το αποτέλεσμα θα ήταν διαφορετικό. Η πολιτική των ηγεσιών του ΑΚΕΛ και του ΔΗΣΥ μάς λέει, με βάση τη θέση που πήραν στις εκλογές των κατεχομένων, ότι έχασε η λύση της επανένωσης και κάτι άλλο συναφές:

Οι Τουρκοκύπριοι και οι έποικοι θέλουν διχοτόμηση, εφόσον έχασαν οι δυνάμεις που οι ίδιοι ισχυρίζονταν ότι μέσω της ομοσπονδίας υποστήριζαν κάτι διαφορετικό και ότι ήθελαν λύση. Υπό αυτές λοιπόν τις συνθήκες, θα ανέμενε κάποιος να προχωρήσουν στην υποβολή νέων προτάσεων για αντιμετώπιση της κατάστασης. Η ολιγωρία τους και η αδυναμία να δουν την αλήθεια, οδήγησαν το Κυπριακό σε διχοτομικές ατραπούς. Δεν μπορούν! Το πρόβλημα, βεβαίως, δεν είναι μόνον ότι δεν μπορούν, αλλά ότι δεν αποδέχονται ότι δεν μπορούν και ότι απέτυχαν…

*Δρ των Διεθνών Σχέσεων

ΠΗΓΗ:https://simerini.sigmalive.com/article/2020/10/25/ta-briskei-skoura-o-gg-tou-oee-me-ten-triklopodia-tou-erntogan/