Του δρα Χρήστου Ψιλογένη
Ενώ η ηγεσία του ΑΚΕΛ, επιδιώκοντας την κομματική αυτοδικαίωση για τις υποχωρήσεις που έκαμε κυβερνώντας, πίεζε την κυβέρνηση για περαιτέρω δωρεές, ο εισβολέας δήλωνε ότι ακόμα και ο τόσο προσοδοφόρος δρόμος προς τη διζωνική ομοσπονδία δεν τον ικανοποιεί πλέον.
Πρόκειται για στόχο στο όνομα του οποίου τα δύο μεγάλα κόμματα πρόσφεραν κυριολεκτικά «γη (ν) και ύδωρ», χωρίς το παραμικρό αντάλλαγμα! Δεν αρκεί δηλαδή για το 18% του πληθυσμού ούτε το 29% του εδάφους και μάλιστα του πιο εύφορου ούτε η εξίσωση της μειοψηφίας με την πλειοψηφία ούτε τα παράλογα βέτο των Τ/κ που θα παραλύουν το κράτος, για λογαριασμό του κατακτητή, ούτε η προτεραιότητα που δόθηκε στους σφετεριστές, έναντι των νομίμων ιδιοκτητών.
Ακόμα και η ταλαιπωρημένη ενιαία και αδιαίρετη κρατική κυριαρχίαμτελικά άδικα διαιρέθηκε, αφού ο κατακτητής αξιώνει και τη μισή ΑΟΖ ενός κράτους, που ενώ θεωρεί ότι εξέλιπε, ωστόσο θέλει να διατηρήσει επ’ αυτού επεμβατικά δικαιώματα! Και όσοι ονειρεύονται κατάργηση των πασιφανώς παράνομων επεμβατικών δικαιωμάτων, είναι καιρός να ξυπνήσουν, είχε πει ο Τσαβούσογλου στο Κραν Μοντάνα!
Συμπέρασμα, όσοι Ε/κ ηγέτες πιέζουν για νέο γύρο συνομιλιών, πρέπει πρώτα να μελετήσουν τι μας απέφεραν οι προηγούμενοι, σε μια διαδικασία όπου ο κατακτητής είναι, ουσιαστικά, ο μοναδικός παίκτης. Γιατί αν οι διαπραγματεύσεις από μόνες τους ήταν πανάκεια, θα είχαν προ πολλού επιλύσει το πρόβλημα.
Δυστυχώς όμως το πολιτικό οικοδόμημα, που με ζήλο οικοδόμησαν τα δύο μεγάλα κόμματα, δεν είναι ούτε βιώσιμο ούτε ασφαλές. Γιατί δεν είναι στοιχειωδώς δίκαιο. Έτσι, θα καταρρεύσει με την πρώτη δοκιμασία, ενώ οι Ε/κ θα αναζητούμε απεγνωσμένα την κρατική μας υπόσταση, που η ηγεσία μας απέτυχε να προστατεύσει. Γιατί αν οδηγηθήκαμε σ’ αυτό το χάλι, είναι γιατί τα δύο μεγάλα κόμματα πίστεψαν ότι θα εξαφάνιζαν την κατοχή, κάτω από το χαλί των δήθεν διαπραγματεύσεων. Και τώρα, αφού ο κατακτητής πήρε όσα ήθελε χωρίς να δώσει τίποτε, ζητά νέους δρόμους λύσης, προβάλλοντας νέες αξιώσεις.
Επομένως, η λογική και η πικρή πείρα επιτάσσουν όχι νέες διαπραγματεύσεις πριν ο ΓΓ του ΟΗΕ ξεκαθαρίσει πλήρως τις βασικές προϋποθέσεις μιας εποικοδομητικής διαπραγμάτευσης και μιας βιώσιμης λύσης, που είναι:
α) Τα ενδιαφερόμενα μέρη να αναλάβουν την υποχρέωση για μη χρήση βίας, μέχρι την πλήρη διευθέτηση του προβλήματος.
β) Αντικατάσταση των κατοχικών στρατευμάτων, με ενισχυμένη δύναμη του ΟΗΕ.
γ) Οι διεθνείς πτυχές του Κυπριακού (εισβολή, κατοχή, προσφυγικό, εποικισμός, επεμβατικά δικαιώματα και τουρκικές διεκδικήσεις επί της κυπριακής ΑΟΖ) να παραπεμφθούν στο Διεθνές Δικαστήριο για γνωμάτευση.
δ) Επιτροπή εμπειρογνωμόνων να δώσει κατευθυντήριες γραμμές για τη συνταγματική πτυχή του Κυπριακού, τη λειτουργικότητα της λύσης και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
ε) Συγκρότηση διεθνούς διάσκεψης με συμμετοχή όλων των μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας, των εγγυητριών δυνάμεων, της ΕΕ, της Κυπριακής Δημοκρατίας και των δύο κοινοτήτων, για να καθορίσει το πλαίσιο τελικής διευθέτησης, με βάση τις αποφάσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου και της επιτροπής εμπειρογνωμόνων. Τελική έγκριση από τον κυπριακό λαό ως σύνολο.
Στ) Μετατροπή μιας των βρετανικών βάσεων σε βάση του ΟΗΕ, για τη διατήρηση της ειρήνης τόσο στην Κύπρο όσο και στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Η προσπάθεια δεν θα είναι εύκολη. Αλλά είναι ανάγκη οι μεγάλες δυνάμεις και ειδικά οι Αγγλοαμερικανοί να πεισθούν ότι η λύση που εκκολάπτεται δεν θα αδικήσει απλώς τους Ε/κ, θα βλάψει και τα δικά τους συμφέροντα, δωρίζοντας την ευρωπαϊκή Κύπρο στον ισλαμοφασισμό, που ακόμα αγωνίζονται να εξουδετερώσουν.
*Πρέσβης ε.τ.
ΠΗΓΗ:https://www.apopseis.com/plesio-gkouteres-ke-proypothesis-viosimis-lysis-tou-kypriakou/
