7/9/2019
του
Μια ιστοσελίδα, που κάνει πολύ θόρυβο πουλώντας φτηνό κυπριωτισμό και ειδικεύεται στη δολοφονία χαρακτήρων, μου είχε αφιέρωμα προχτές και ανάμεσα σε πολλά έγραφε ότι έχω αΐπιν «από την εποχή που νόμιζε ότι η χούντα ήταν το εθνικά ορθό καθεστώς». Εγώ το νόμιζα αυτό. Πάλι καλά, δηλαδή, που δεν μας είπαν ότι τον Απρίλη του 1967, όταν έκλεινα τα εφτά μου, πήρα και μέρος στο πραξικόπημα της χούντας. Ανόητοι προφανώς, αλλά άμα σήμερα που οι ψευδαισθήσεις τους έγιναν σκουπίδια είναι τόσο αδίστακτοι να ρίχνουν τέτοια ρετσινιά σε έναν άνθρωπο, που επί χούντας ήταν μαθητής του δημοτικού, μόνο και μόνο επειδή διατυπώνει απόψεις που δεν είναι της αρεσκείας τους, είναι αδύνατο να φανταστώ τι μπορούν να κάνουν όταν έρθει η ώρα της κρίσεως. Σε ένα νέο δημοψήφισμα, ας πούμε, ή και μετά από μια πιθανή λύση. Και μάλλον δεν είναι καθόλου τυχαίο που, άλλοι κρυφά κι άλλοι φανερά, υποστηρίζουν να γίνει η Κύπρος συνεταιρικό κράτος με τον μεγαλύτερο δικτάτορα της εποχής μας, τον Ταγίπ Ερντογάν, και να απαλλαγεί από τους ενοχλητικούς, που θέλουν μίσιημου να παραμείνουν ελεύθεροι στη δημοκρατική πατρίδα τους.
Λοιπόν, επειδή τους σιχάθηκα (και απολογούμαι για το προσωπικό ύφος), θέλω να ξεκαθαρίσω τη θέση μου μπας και ηρεμήσουν: Πιστεύω ότι «τώρα είναι η ώρα της λύσης». Διότι «μόνο η λύση του Κυπριακού θα απελευθερώσει όλες τις παραγωγικές δυνάμεις των Κυπρίων και θα δώσει πραγματική ασφάλεια και ανάπτυξη στον τόπο μας. Μόνο η λύση του Κυπριακού θα τερματίσει την τουρκική κατοχή, θα επανενώσει και θα απελευθερώσει τον τόπο μας. Γι΄ αυτό και δεν υπάρχει για εμάς άλλη επιλογή. Η Κύπρος του 2030 πρέπει να είναι μια επανενωμένη και ειρηνική Κύπρος. Η λύση του Κυπριακού δεν μπορεί να επέλθει μέσα από κούφια συνθήματα, αφορισμούς, άκαμπτες ιδεολογίες και αόριστους μαξιμαλισμούς. Χρειάζεται πολιτικός ρεαλισμός. Ναι, η λύση περιέχει ρίσκα και όποιος λέει το αντίθετο είναι αφελής. Αλλά η διαιώνιση του διχοτομικού στάτους κβο εμπερικλείει ακόμη μεγαλύτερα ρίσκα».
Πιστεύω ότι «η αποκλιμάκωση της έντασης που προκαλεί η Τουρκία με την πειρατική συμπεριφορά της πρέπει να είναι η πρώτη προτεραιότητα, καθώς και η επανέναρξη των διαπραγματεύσεων στο Κυπριακό, όπως τη ζητά ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών. Η λύση του Κυπριακού είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε τον φυσικό πλούτο της χώρας μας προς όφελος του λαού μας». Να μην έχετε καμιά αμφιβολία, «επιδιώκουμε λύση που να επανενώνει το κράτος και τον λαό μας και όχι να θεσμοθετεί τη χωριστή διαβίωση Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων».
Πιστεύω ειλικρινά «στη θετική προοπτική της ασφάλειας και της σταθερότητας σε μια επανενωμένη Κύπρο, σε αντιδιαστολή με την ανασφάλεια και τη ρευστότητα που προοιωνίζει η διχοτόμηση της Κύπρου». Λοιπόν, «ας εκμεταλλευτούμε τις ευνοϊκές συνθήκες για επίλυση του Κυπριακού και ας δημιουργήσουμε μια ειρηνική Κύπρο για τα παιδιά μας. Ας μην παρασυρθούμε από τον συναισθηματισμό και τις φοβίες του παρελθόντος. Ας ατενίσουμε το μέλλον με τόλμη και αυτοπεποίθηση».
Όσα έχω σε εισαγωγικά είναι λόγια του Νίκου Τορναρίτη, του Άντρου Κυπριανού και της νεοεμφανιζόμενης πλατφόρμας του ναι, Απόφαση Ειρήνης. Θα μπορούσαν να είναι δικά μου λόγια. Τα υιοθετώ, πάντως. Και τα δημοσιεύω εδώ και ως απάντηση σε όσους υποκριτικά ρωτούν: «Εσύ τι προτείνεις;». Αυτό που προτείνουν και οι υπόλοιποι. Που θέλουν να τους πούμε εμείς τι να κάνουν όταν όσα λέγαμε προειδοποιητικά τα αγνοούσαν και τα απαξίωναν. Αυτοί τι προτείνουν, αλήθεια; Εκτός από τα κούφια συνθήματα, προτείνουν κάτι συγκεκριμένο; Μήπως, τόσα χρόνια που διαχειρίζονται το Κυπριακό και τη διαπραγμάτευση, πλησίασαν έστω σε αυτά που πλασάρουν. Αντίθετα, μας απομάκρυναν όσο δεν πάει άλλο. Εμείς, αλήθεια, επιδιώκουμε λύση που να επανενώνει το κράτος και τον λαό μας και όχι να θεσμοθετεί τη χωριστή διαβίωση Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Αυτό, τίποτε άλλο. Κι όποιος θέλει ας καταλάβει.
ΠΗΓΗ:http://www.philenews.com/f-me-apopsi/arthra-apo-f/article/775537/as-atenisoyme-to-mellon-me-tolmi-kai-aftopepoithisi-poy-leei-o-logs
