26/9/2021
γράφει ο Άριστος Μιχαηλίδης
Να λες, ας πούμε, ότι η Τουρκία παραβίασε τους όρους του ρόλου της ως εγγυήτρια, διότι αντί να διασφαλίσει την ανεξαρτησία της Κυπριακής Δημοκρατίας κατέχει παράνομα έδαφός της, τη θεωρεί «εκλιπούσα» και προσπαθεί να την τουρκέψει, και να σου απαντά αρθρογράφος, Ελληνοκύπριος αρθρογράφος, ότι είναι η Ελλάδα που παραβίασε τη Συνθήκη Εγγυήσεως. Με ολόκληρη επιχειρηματολογία, μάλιστα, για να συντρίψει με ενθουσιασμό τον ισχυρισμό ότι η Τουρκία δεν δικαιούται να επικαλείται το άλλοθι των εγγυήσεων.
Επικαλέστηκε και έγγραφα του Φόρεϊν Όφις, στα οποία αποκαλύπτεται, λέει, ότι όταν ο Μακάριος πήγε στο Λονδίνο μετά από το πραξικόπημα έλεγε στον Βρετανό Πρωθυπουργό, Ουίλσον, στις 17/7/74, ότι «είναι ενάντια στα τουρκικά συμφέροντα να γίνει η Κύπρος μέρος της Ελλάδας» και διερωτάτο «ποια μέτρα μπορούν να ληφθούν από την Τουρκία». Υπενθύμιζε, επίσης, τη γνωστή ομιλία του Μακαρίου στα Ηνωμένα Έθνη, 19/7/74, που έλεγε ότι «το πραξικόπημα της ελληνικής χούντας είναι μια εισβολή»…
Είναι βεβαίως ιστορικά αυτά τα γεγονότα και δεν αμφισβητούνται πλέον, ούτε κι έχουμε καμιά αμφιβολία για τα λάθη που έκαναν διαχρονικά οι ηγέτες μας. Πάντα αυτούς είχαμε. Εκείνο για το οποίο έχουμε αμφιβολίες είναι το μυαλό των επιγόνων τους. Που δεν αντιλαμβάνονται ότι στον πολιτικό και διπλωματικό αγώνα μας για επιβίωση εγκληματούν όταν για όλα τα ζητήματα που εγείρονται σπεύδουν να καταρρίψουν κάθε επιχείρημα της πλευράς μας ενισχύοντας την τουρκική προπαγάνδα. Και δεν το κάνουν μόνο δημοσιογράφοι, οι οποίοι μπορεί να έχουν και το ακαταλόγιστο της ανεύθυνης δημοσιογραφίας, το κάνουν και πολιτικοί.
Τουλάχιστον, οι παλιοί πολιτικοί ηγέτες, Κυπριανού, Παπαϊωάννου, Κληρίδης, Λυσσαρίδης, Τάσσος, όπως και σχεδόν όλοι, αλλά όχι όλοι, οι παλιοί δημοσιογράφοι, ανεξάρτητα της «σχολής σκέψης» που ακολουθούσαν στο Κυπριακό, ήξεραν τι έλεγαν όταν μιλούσαν γι’ αυτά τα ζητήματα. Ήξεραν ότι δεν έπρεπε να λένε ανοησίες για θέματα που ξεπερνούσαν τις κομματικές ή τις προσωπικές τους ατζέντες και αφορούσαν στην εθνική και φυσική επιβίωση του κυπριακού ελληνισμού. Όμως τα παραπούλια τους, είτε από έλλειψη γνώσεων είτε από συνειδητή (ή ασυνείδητη;) διαστρέβλωση, λένε πράγματα που μόνο ζημιά προκαλούν.
Όπως ακούμε συχνά τις τελευταίες μέρες να λένε ότι επάνοδος στο Σύνταγμα του ‘60 σημαίνει αυτομάτως αποδοχή των εγγυήσεων και των επεμβατικών δικαιωμάτων. Γνωρίζουν, φυσικά, πως άλλο το Σύνταγμα και άλλο η Συνθήκη Εγγυήσεως, γνωρίζουν ότι δεκαετίες ολόκληρες για να επιβιώσουμε δίνουμε διπλωματικές μάχες για να καταρρίπτουμε τις τουρκικές ερμηνείες για τις εγγυήσεις και τα επεμβατικά δικαιώματα, αλλά δεν τους ενδιαφέρει, αρκεί να εξυπηρετούν τις κομματικές ρότες. Ούτε ότι τα ίδια τα κόμματα, τον Φεβρουάριο του 2010, στη Βουλή εξέδωσαν ομόφωνο ψήφισμα κι έλεγαν ότι «η αυθαίρετη ερμηνεία της Συνθήκης Εγγυήσεως από την Τουρκία για να δικαιολογήσει την παράνομη τουρκική εισβολή (…) συνιστά παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου», και η Βουλή «ομόφωνα καταγγέλλει την αυθαίρετη ερμηνεία της Συνθήκης Εγγυήσεως από την Τουρκία».
Σήμερα, με τη μεγαλύτερη ευκολία τους ακούμε να λένε και να γράφουν ότι το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας προβλέπει και το μονομερές δικαίωμα επέμβασης. Δεν έχουν καμιά αίσθηση της επίδρασης που έχουν τα λόγια τους στην υπόθεση της λύσης ή, έστω, στον αγώνα επιβίωσης του κυπριακού ελληνισμού. Το μόνο που τους αφορά είναι να κερδίζουν εντυπώσεις λέγοντας διάφορες εξυπνάδες. Γι΄ αυτό και δεν μετρούν τα λόγια τους.
Έτσι και ο αρθρογράφος, τον οποίο αύριο μπορεί να επικαλείται και ο Τατάρ (όπως επικαλέστηκε πριν λίγες μέρες όσα έλεγε ο Ρολάνδης) ή και ο Τσαβούσογλου, μεγάλη χάρη του, έκανε ολόκληρη ανάλυση για να πει ότι με βάση όσα είπε ο Μακάριος εν εξορία το 1974, είναι η Ελλάδα και όχι η Τουρκία που παραβίασε τους τρεις όρους των εγγυήσεων.
Τι εγγυήθηκαν Τουρκία, Βρετανία και Ελλάδα; 1. Την ανεξαρτησία, εδαφική ακεραιότητα και ασφάλεια της Κύπρου, 2. Την απαγόρευση της ένωσης εν όλω ή εν μέρει της Κύπρου με άλλο κράτος, 3. Την «κατάσταση πραγμάτων» όπως καθιερώθηκε με το Σύνταγμα του 1960. Χρειάζεται και επιχειρηματολογία για να ξέρουμε ποιος παραβίασε και τα τρία; Αλλά, ακόμα κι αν τα παραβίασε η Ελλάδα το 1974 με το πραξικόπημα, σήμερα χρειάζεται συζήτηση για να ξέρουμε ποιος παραβιάζει επί μισό αιώνα σχεδόν την ανεξαρτησία, εδαφική ακεραιότητα και ασφάλεια της Κύπρου, ποιος προχωρεί σε ένωση της μισής Κύπρου με άλλο κράτος και ποιος παραβιάζει την «κατάσταση πραγμάτων» όπως καθιερώθηκε με το Σύνταγμα του 1960; Ακόμα, δηλαδή, κι αν δεχτούμε την τουρκική προπαγάνδα ότι η Τουρκία επενέβη για να αποκαταστήσει το Σύνταγμα, που παραβίασε η Ελλάδα, το αποκατέστησε;
ΠΗΓΗ:https://www.philenews.com/f-me-apopsi/arthra-apo-f/article/1300269/san-na-kanoyn-diagnismo-oi-fostires-poios-tha-pei-ti-meglyteri-exypnada
