Ζαμάν φου… κι ο μήνας έχει εννιά!

28/3/2022

γράφει ο   Σταύρος Σιδεράς*   

Γράφω… γράφω, κι αφού ξεράσω το βιτριόλι που φαρμακώνει τα σωθικά μου, λέω φτάνει… Άδικα παιδεύεσαι Σιδερά. 

«Φωνή βοώντος εν τη ερήμω…»  

Του κλότσου και του μπάτσου μας έχουν όλους εμάς τους «επαναστάτες χωρίς αιτία» οι οποίοι διαφωνούμε με την πολιτική του τεμενά· την παθητική υποταγή και το χειροφίλημα. Που εναντιωνόμαστε στην δουλοφροσύνη. Που συνεχίζουμε να διαμαρτυρόμαστε για το «γλωσσάρι» καλής συμπεριφοράς που ετσιθελικά προσπαθούν να μας επιβάλουν κάποιοι είλωτες και τραπεζοφόροι των εισβολέων. Αμεταχώρητοι στην προσπάθεια που καταβάλλουν να αντικαταστήσουν την ΑΛΗΘΕΙΑ και το ΔΙΚΙΟ νοθεύοντας την ιστορία. Μπας και ενοχληθούν οι Ογούζοι και οι γκρίζοι λύκοι που κούρσεψαν την Σαλαμίνα, την Λήδρα, την Ταμασσό και τους Χύτρους… 

Τζάμπα κόπος η γκρίνια, το βρισίδι κι οι φωνές μου. Άλλα σκαμπάζει ο γάιδαρος κι άλλα ο γαϊδουρολάτης… Μόνος μου τα λέω, μόνος μου τ ακούω! 

Το βιολί και το νταούλι τους αυτοί…

Και μιας και το έφερε η κουβέντα και αναφερθήκαμε σε βιολιά και σε νταούλια, η τελευταία παραφωνία που ακούστηκε από κάποιο «βιολιστή» ο οποίος εργάζεται στις Πολιτιστικές Υπηρεσίες του Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού της «Νότιας Κύπρου», αναφέρει επί λέξη πως…

«Μέσα από μια στρατιωτική παρέμβαση (εισβολή, όπως αποκαλείται επίσημα από την ελληνοκυπριακή πλευρά, ειρηνευτική επιχείρηση, από την τουρκοκυπριακή πλευρά) και την βίαιη απομάκρυνση 180,000 Ελληνοκυπρίων, η Τουρκία «πέτυχε» τον πλήρη διαχωρισμό των δύο κοινοτήτων. Ο ίδιος ήλιος ανατέλλει και για τις δύο. Και δύει…»

Δεν ξέρω ποιος έχει γράψει το κείμενο αυτό, κι ούτε με ενδιαφέρει να μάθω το όνομα του. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι η αποκατάσταση της αλήθειας. Δεν μπορεί το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού της Κύπρου να ντελαλίζει σε διεθνή φόρουμ Τούρκικα μανιφέστο, «διαστρεβλώνοντας την ιστορία και απενοχοποιώντας την τουρκική εισβολή…» όπως πολύ σωστά ανέφερε σε επιστολή που έστειλε στο Υπουργό Παιδείας και Πολιτισμού ο πρόεδρος της επιτροπής παιδείας της βουλής, κύριος Μυλωνάς.  

Πως μπορεί ελληνικό χέρι να σπιλώνει την ιστορία, κι ανεντρόπιαστα να γράφει αυτά τα ανοσιουργήματα τα οποία μέσα από επίσημες μπροσούρες του κράτους προβάλλουν την Τουρκική προπαγάνδα!

Δεν ξέρω που ήταν ο συντάκτης του κειμένου αυτού στις 20 Ιουλίου του 1974. Εγώ πάντως μαζί μεάλλους 50 σκαπανείς του 70 ΤΜ ήμουν εκεί που αποβιβάστηκαν οι «ειρηνευτικές δυνάμεις» των Τούρκων. Στο «Πέντε Μίλι». Ήμουν εκεί, όταν οι Τούρκοι εισβολείς «ειρηνικά» κατέλαβαν την Κερύνεια. Ήμουν εκεί όταν χάθηκε η Λάπηθος κι ο Καραβάς. Κι ήμουν εκεί την ώρα που οι 32 από τους 50 στρατιώτες του Μηχανικού έδωσαν μάχη σώμα με σώμα και έχασαν την ζωή τους για την ελευθερία της πατρίδας τους…

Έχω κάθε δικαίωμα λοιπόν να διαφωνήσω με την ορθότητα της δημοσίευσης του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού. Ο «βιασμός της Αφροδίτης της Κυπρογενέας» δεν ήταν «στρατιωτική παρέμβαση» όπως απονήρευτα αποκάλεσε την εισβολή ο συντάκτης του προαναφερθέντος κειμένου. Ούτε «ειρηνευτική επιχείρηση» ήταν, όπως ανόσια αποκαλούν την επιδρομή οι Τούρκοι. 

Βάρβαρο γιουρούσι ήτανε!

Ξέρω πως αυτά που γράφω δεν συμβαδίζουν με το γλωσσάρι που μας σέρβιραν οι Γερμανό-Ολλανδοί ανακατώστρες οι οποίοι βέβαια… θέλουν «το καλό μας». Απλά αυτή είναι η αλήθεια. Οι Τούρκοι στρατιώτες όχι μόνο εισέβαλαν στην Κύπρο. Σφάγιασαν εν ψυχρώ γυναίκες και παιδιά. Δολοφόνησαν αιχμαλώτους πολέμου. Βίασαν γριές κι απείραχτα κορίτσια. Σύλησαν και λεηλάτησαν τους τάφους των προγόνων μας και νοσφίσθηκαν τις περιουσίες των εκτοπισμένων…

Και μην τολμήσει κανείς να μου πει πως… «εκάμαμε τζαι μεις πολλά» γιατί αυτό κι αν είναι προδοτική συμπεριφορά και παλαβόστομο ντελάλημα τουρκικής προπαγάνδας… 

Ναι, είναι αλήθεια πως ένας μικρός αριθμός ηλιθίων εθνικιστών δολοφόνων εγκλημάτησε σε βάρος Τουρκοκυπρίων συμπατριωτών μας. Με κανένα τρόπο όμως η μεμονωμένη αυτή εγκληματική ενέργεια ορισμένων μωρόπιστων ψευδοπατριωτών μπορεί να συγκριθεί με τα βάναυσα εγκλήματα πολέμου που διέπραξε ένα «πολιτισμένο» κράτος· επίσημο μέλος των Ηνωμένων Εθνών!   

Η λέξη δε που όφειλαν να χρησιμοποιήσουν οι συντάκτες των Πολιτιστικών μας Υπηρεσιών για να περιγράψουν την «βίαιη απομάκρυνση 180,000 Ελληνοκυπρίων» είναι… 

ΕΘΝΟΚΑΘΑΡΣΗ!

Θα ήθελα να πιστώσω τον «βιολιστή στη στέγη της τέχνης και των γραμμάτων της Κύπρου» ο οποίος φάλτσαρε με την αθεότρομη αναφορά του αυτή, πως δεν το έκανε γιατί είναι πράκτορας της ΜΙΤ. Ούτε γιατί είναι τουρκοτσολιάς η γιουσουφάκι του σουλτάνου. Θέλω να πιστεύω πως το έκανε από δονκιχωτική ακρισία. Γιατί πιστεύει πως πρέπει να κάνουμε τα αδύνατα δυνατά να ζήσουμε αγαπημένοι με τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας. Κάτω από τον ίδιο ουρανό. Μιας και όπως λυρικά γράφει… «Ο ίδιος ήλιος ανατέλλει και δύει… και για τους δύο.» Τοποθετώντας βέβαια, με τον ναΐφ αυτό τρόπο, θύτη και θύμα στο ίδιο καλάθι…  

«Μακάρι να γινότανε… μακάρι» όπως λέει κι ένα τραγούδι του Φίλιππου Νικολάου. Το πρόβλημα όμως είναι… πως, το πρόβλημα δεν το έχουμε με τους συμπατριώτες μας. Ουδέποτε υπήρξε τέτοιο θέμα! Ηλιθίως υποβαθμίσαμε την εισβολή της Τουρκίας σε κοινοτικό πρόβλημα, και νεφελοβατώντας προσπαθούμε να βρούμε λύση με τον εκάστοτε εγκάθετο γιέσμαν της χώρας αυτής. Το βάσανο μας το έχουμε με τα τουρκικά ασκέρια τα οποία κατέχουν το 37% της πατρίδας μας και τα οποία λιγουρεύονται να επανεντάξουν την Κύπρο στο Τούρκικο φέουδο τους.

Ούτε κι όλοι εμείς οι «επαναστάτες χωρίς αιτία» είμαστε υπερπατριώτες η εθνικιστές επειδή νιώθουμε περήφανοι που γεννηθήκαμε Έλληνες. Η γιατί διαφωνούμε με την λύση της ΔΔΟ την οποία τόσο ένθερμα υποστηρίζουν η κυβέρνηση και τα δύο μεγάλα κόμματα. Η γιατί συνεχίζουμε να πιστεύουμε πως η λύση αυτή είναι ρατσιστική. Πως έχει πρότυπο το απαρτχάιντ κι η οποία αναπόφευκτα θα διαχωρίσει τον γηγενή πληθυσμό της Κύπρου με βάση την εθνικότητα και τα θρησκευτικά του πιστεύω. 

«Τζιείνοι ποτζιεί τζιε μεις ποδά…» 

Ναι κύριοι του ΔΗΣΥ του ΑΚΕΛ και λοιποί ένθερμοι νέο-Κύπριοι «ρεαλιστές» που σηκώσατε τα χέρια ψηλά και μοιρολατρικά αποδεχτήκατε τις «νέες πραγματικότητες» που μας επέβαλαν οι θηριωδίες των Τούρκων. Πείτε μας δον Κιχώτες. Πως πολεμάμε ανεμόμυλους. Φευγάτους κι επιρρεπείς σε ονειροπολήσεις. Κάποιοι από εμάς όμως δεν δέχονται να κάνουν τεμενάδες, και συνεχίζουν να ελπίζουν πως αργά η γρήγορα ο τόπος μας θα ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΘΕΙ από τους Ογούζους κατακτητές… 

Προσωπικά, μέχρι να μου στεγνώσει το μελάνι, θα συνεχίσω να αντιπαλεύω τα αλεπουδίσια «κατασκεύασματα» του Φόρεϊν Όφις, που στόχο έχουν να διαφυλάξουν τα συμφέροντα του Μπάκιγχαμ Πάλας, ικανοποιώντας ταυτόχρονα βέβαια και τις μοβόρες ορέξεις των Οθωμανών κατακτητών!

Αυτά για την ώρα! Ξέρασα ότι ήταν να ξεράσω για σήμερα. Τώρα… τί έγινε θα μου πείτε. Τζάμπα κι άδικα παιδεύομαι. Το σάλιο μου χαλάω. Από το ένα αφτί μπαίνει κι από το άλλο βγαίνει…

Ζαμάν φου και ο μήνας έχει εννιά…

Honorary Professor,
Award winning Writer, Composer, 
Producer, Director,
President of “Charisma” Association,
Member of UNESCO Greece

ΠΗΓΗ:https://philenews.com/f-me-apopsi/paremvaseis-ston-f/article/1433376/zaman-foy-ki-o-minas-echei-ennia