19/6/2022
ΘΕΣΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ
Ο Έλληνας Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης φλερτάρει με το βάθρο της Ιστορίας. Τον βοηθά, βεβαίως, με την πολιτική του ο Ερντογάν. Μετά την αποτυχημένη επαναπροσέγγιση του περασμένου Μαρτίου, την οποία ο Τούρκος Πρόεδρος εξέλαβε ως δείγμα αδυναμίας και υποταγής, ήρθε η κλιμάκωση της έντασης, που ανάγκασε τον Έλληνα Πρωθυπουργό να υιοθετήσει έναν ορθό αποτρεπτικό λόγο, ο οποίος, όμως, του δημιουργεί τεράστιες ευθύνες. Διότι, ό,τι λέει, θα πρέπει να είναι σε θέση να το πράξει. Αλλιώς, ο Ελληνισμός θα οδηγηθεί σε νέας τραγωδίες.
Κανείς δεν θέλει ούτε πόλεμο ούτε τραγωδίες. Όμως, η πρωτοβουλία κινήσεων ανήκει στον Ερντογάν. Όσο στριμώχνεται εσωτερικά και όσο αισθάνεται ότι μπορεί να χάσει την εξουσία, όλο και περισσότερο θα αυξάνονται οι πιθανότητες ενός «ατυχήματος». Εάν επισυμβεί, δεν θα είναι τοπικού χαρακτήρα. Αυτό τονίζει εδώ και δύο χρόνια ο Αρχηγός των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Θα πάμε, λέει, σε γενικευμένη σύρραξη από τη Θράκη ώς το Καστελόριζο. Και η Κύπρος; Τι θα γίνει μαζί μας; Η Ελλάδα έχει συμβατικές, δηλαδή νομικές, πολιτικές και στρατιωτικές δεσμεύσεις, τις οποίες ώς τώρα δεν ανέλαβε όπως όφειλε.
Αληθές είναι ότι η ευθύνη δεν είναι μόνο δική της, αλλά και των ημετέρων, οι οποίοι επί σειράν ετών υιοθετούν μια εξευμενιστική πολιτική στη λογική της ανοχύρωτης πολιτείας, τροφοδοτώντας έτσι την κρίση και το αδιέξοδο στο Κυπριακό. Ενώ μάλιστα ο Ερντογάν μάς απειλεί με πόλεμο και εξαφάνιση ποιες είναι οι προτάσεις που ακούγονται από τη συμπολίτευση και την αντιπολίτευση; Ένα νέο παζάρεμα της κυριαρχίας μας στο πλαίσιο των ΜΟΕ και της κατασκευής αγωγού προς την Τουρκία. Και έτσι, έχουν την ψευδαίσθηση ότι θα κατευνάσουν το θηρίο!
Έχουμε μιαν αποτρεπτική ρητορική από τον Έλληνα Πρωθυπουργό που φτάνει ώς το Καστελόριζο και έχουμε μια εξευμενιστική πολιτική από το Καστελόριζο ώς τη Λευκωσία, ενώ η Τουρκία μάς απειλεί ενιαία. Από τη Θράκη ώς την Κύπρο. Η Ελλάδα καταγγέλλει την Τουρκία και η Κύπρος την χαϊδεύει με τα δώρα των ΜΟΕ, τα οποία η Άγκυρα απορρίπτει και ετοιμάζει δικά της, στη λογική των δύο κρατών. Άλλα πράττει ο ένας, άλλα ο άλλος. Για ποια, λοιπόν, κοινή πολιτική και στρατηγική γίνεται λόγος; Όσοι, μάλιστα, βολεύονται να πιστεύουν ότι το Αιγαίο είναι μακριά και άρα δεν θα μας «πάρουν τα σκάγια», πλανώνται πλάνην οικτράν. Για την Αθήνα ήταν μακριά η Κύπρος το 1974. Για την Τουρκία, όχι. Αισθανόμαστε καθημερινώς την ανάσα του Αττίλα. Του βιαστή μας. Και, δυστυχώς, με όσα ακούμε και βλέπουμε, δικαίως οδηγείται ο πολίτης στο συμπέρασμα ότι η ηγεσία μας πάσχει από το σύνδρομο της Στοκχόλμης. Δηλαδή, ερωτεύτηκε τον βιαστή μας! Αυτό, όμως, δεν τον εμποδίζει να μας βιάσει εκ νέου. Είναι σαφείς οι προθέσεις του…
ΠΗΓΗ:https://simerini.sigmalive.com/article/2022/6/19/e-anasa-tou-biaste-mas/
