26/2/2024
γράφει ο Ταξχος (Π.Α.) ε.α. Χρήστος Δημοσθένους
Ως μέλος της επιτροπής για την εφαρμογή του Δόγματος Ενιαίου Αμυντικού Χώρου (Δ.Ε.Α.Χ.) την περίοδο 1993-2000, επιθυμώ να παραθέσω δεδομένα για ιστορικούς λόγους και στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η επαναφορά του θεωρείται επιτακτική όσο ποτέ, λόγω της συνεχούς έξαρσης του αναθεωρητισμού και της επεκτατικής πολιτικής της Τουρκίας.
Θα γυρίσουμε τον χρόνο πίσω 41 χρόνια, το 1982, όταν ζητήθηκε από το ΓΕΕΦ προς το ΥΠΑΜ η επιτακτική ανάγκη για την ανάπτυξη αεροναυτικών υποδομών και μέσων, καθώς και άλλων εξοπλισμών, για την δημιουργία μιας ισχυρής δύναμης της Ε.Φ., ώστε να δημιουργούνται συνθήκες αποτροπής με κόστος σε τυχόν περαιτέρω επιθετικές ενέργειες της κατοχικής δύναμης έναντι της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Όλες οι κυβερνήσεις από το 1982 και μετά προσπαθούσαν για ένα ενιαίο σύστημα άμυνας με την Ελλάδα, το οποίο έγινε κατορθωτό το 1993 με τον αείμνηστο Ανδρέα Παπανδρέου και Γλαύκο Κληρίδη. Πιστεύω ακράδαντα ότι η εφαρμογή του Δ.Ε.Α.Χ. αποτέλεσε ένα ιστορικό σημείο αναφοράς για τις αμυντικές δυνατότητες του Ενιαίου Αμυντικού χώρου από τον ́Εβρο μέχρι την Κύπρο και δεν έπρεπε σε καμία περίπτωση να εγκαταλειφθεί, γιατί τα ίδια τα γεγονότα το αποδεικνύουν.
Με την εφαρμογή του Δ.Ε.Α.Χ., οι διακλαδικές ασκήσεις μεταξύ Ελλάδος και Κύπρου, συνέβαλαν τα μέγιστα, αφενός στην συνεκπαίδευση, εναρμόνιση, συντονισμό, διαλειτουργικότητα, δοκιμάστηκαν οι δυνατότητες αντιμετώπισης χειρισμού κρίσεων και αποτελεσματικότητα των Ενόπλων Δυνάμεων των δύο χωρών από τον καιρό της ειρήνης και αφετέρου δημιουργήθηκαν όλες οι αεροναυτικές υποδομές, Αεροπορική Βάση-Ναυτική Βάση, οι οποίες αποτελούσαν για την Ελλάδα ζητούμενα για την ενιαία στρατηγική αντιμετώπισης ειδικά των αεροναυτικών απειλών από την Τουρκία. Το Δ.Ε.Α.Χ. ενίσχυσε το ηθικό του Κυπριακού Ελληνισμού, διότι με την συμπερίληψη του casus belli δημιούργησε υψηλό αίσθημα ασφάλειας.
Ας εξετάσουμε σήμερα εάν το Ενιαίο Αμυντικό Δόγμα είναι εφικτό ή όχι. Η απάντηση μου είναι καταφατική και επιβάλλεται για τους παρακάτω λόγους:
α) Με την σύνδεση της άμυνας της η Ελλάδα με την Κύπρο, συγκροτεί ένα ενιαίο μέτωπο του Ελληνισμού, το οποίο ταυτόχρονα θα αναπτερώσει ειδικά το ηθικό του Κυπριακού Ελληνισμού και αυτή η σύζευξη μπορεί να είναι σε όλα τα επίπεδα και γιατί όχι η Κύπρος να συνδράμει και οικονομικά στην όλη προσπάθεια, σύμφωνα με τις δυνατότητες της. Απαιτείται κατά προτεραιότητα η ενίσχυση σε μέσα εξοπλισμού του Πολεμικού Ναυτικού και της Πολεμικής Αεροπορίας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ήδη η Ελλάδα, με τα εξοπλιστικά της προγράμματα, έχει αφανίσει τον όρο «η Κύπρος κείται μακριά», λόγω της εξέλιξης της αεροναυτικής τεχνολογίας.
(β) Οι τριμερείς συνεργασίες που έχουν αναπτυχθεί μεταξύ Ισραήλ-Αιγύπτου-Κύπρου, Αιγύπτου- Κύπρου-Ελλάδας και Ισραήλ-Κύπρου-Ελλάδας+1, με την κατά τακτά χρονικά διαστήματα ενεργοποίηση τους, είτε σε επίπεδο ασκήσεων, είτε συνομιλιών, είναι επιθυμητές. Η συνεργασία τους μαζί μας εξυπηρετεί τα οικονομικά τους συμφέροντα, λόγω φυσικού αερίου και γιατί μας θεωρούν (Ελλάδα-Κύπρος) ως την πύλη εισόδου τους προς την Ευρωπαϊκή ́Ενωση, για την εξυπηρέτηση των δικών τους στρατηγικών συμφερόντων.
(γ) Από τις πιο πάνω αναφερόμενες τριμερείς όμως, η ισχυρότερη σε γεωπολιτική αξία είναι αυτή του Ισραήλ-Κύπρου-Ελλάδας+1 (Η.Π.Α.), διότι η Κύπρος για το Ισραήλ αποτελεί το στρατηγικό του βάθος και σε καμία περίπτωση δεν επιθυμεί την κατάληψη της Κύπρου από την Τουρκία. Το δόγμα του Ισραήλ είναι «χάθηκε η Κύπρος, χάθηκε το Ισραήλ». Η παραπάνω τριμερής είναι η μόνη που μπορεί να εξελιχθεί σε συμμαχία Ισραήλ-Κύπρου Ελλάδας-Η.Π.Α. (οι οποίες είναι όλες δημοκρατικές και όχι μουσουλμανικές), η οποία θα αποτελέσει επέκταση-συνέχεια της ήδη συναφθείσας συμμαχίας Γαλλίας-Ελλάδας με κόμβο την Ελλάδα. Οι Η.Π.Α. έχουν εμπλακεί στην τριμερή Ισραήλ- Κύπρου-Ελλάδας, για να ελέγξουν και να διαχειριστούν τον τεράστιο πλούτο της Ν.Α. Μεσογείου σε φυσικό αέριο-πετρέλαιο (διότι κάτω από τις πηγές φυσικού αερίου υπάρχει και πετρέλαιο) και να εκμεταλλευτούν, την στιγμή που οι ίδιες θα αποφασίσουν, με την δημιουργία του αγωγού East Med. Μεγάλης σημασίας για τις Η.Π.Α., μετά τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας, είναι ο έλεγχος των πηγών ενέργειας της Ευρώπης, διότι η Ν.Α. Μεσόγειος αποτελεί για αυτές «την πηγή ενέργειας για την Ευρώπη». Τούτο δε καθίσταται και στρατηγικά με οικονομική επέκταση, διότι θα διοχετεύει τις ποσότητες σε φυσικό αέριο που θέλει προς την Ευρώπη, η οποία έχει νόμισμα το ευρώ και με αυτό τον τρόπο θα μπορεί να διατηρεί και να ελέγχει την ισοτιμία του ευρώ έναντι του δολαρίου.
(ε) Η Κύπρος και η Ελλάδα έχουν ένα κοινό εχθρό, την Τουρκία, γι’ αυτό επιβάλλεται η άμεση επαναφορά του Δ.Ε.Α.Χ. Στην απίθανη περίπτωση μη ενεργοποίησης του, προτείνεται ως εναλλακτική στρατηγική κίνηση, να επεκταθεί η συμμαχία Γαλλίας-Ελλάδας με πρωτοβουλία της
Κύπρου ή της Ελλάδας για την συμπερίληψη και της χώρας μας, ώστε να εξασφαλιστεί ότι σε περίπτωση οποιασδήποτε επίθεσης εχθρικής χώρας εναντίον μας, να προβλέπεται η συνδρομή των άλλων δύο χωρών με οποιαδήποτε μέσα, όπως προνοεί το άρθρο 21 της ήδη συναφθείσας συμμαχίας Γαλλίας-Ελλάδας. Η πρόταση εστιάζεται και στο γεγονός ότι μετά την αποχώρηση της Αγγλίας από την Ε.Ε., η Γαλλία προσπαθεί να αναδειχθεί ηγέτιδα δύναμη και παράλληλα με το ότι έχει ιστορικά στρατηγικά συμφέροντα στην Ν.Α. Μεσόγειο, επιθυμεί να επανέλθει στην περιοχή δημιουργώντας μεγάλη ναυτική βάση, που μαζί με την Κύπρο, θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα νοητό τόξο από Γαλλία-Ελλάδα μέχρι Κύπρο.
Ως άλλη εναλλακτική πρόταση προτείνεται να γίνει η συμμαχία Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ με κόμβο την Ελλάδα και ηγέτιδα-προστάτιδα τις Η.Π.Α., η οποία νοητά θα αποτελέσει ένα άλλο τόξο από Ελλάδα-Κύπρο μέχρι Ισραήλ στο οποίο περιλαμβάνονται μαζί και με τα κοιτάσματα της Αιγύπτου, όλες οι πηγές ενέργειας που οι Η.Π.Α. θέλουν να διαχειριστούν και να ελέγξουν και να διοχετεύσουν στον κατάλληλο χρόνο στην Ευρώπη για τους λόγους που αναφέραμε πιο πάνω.
Τα τόξα αυτά ουσιαστικά νοητά αρχίζουν το ένα από την Γαλλία-Ελλάδα-Κύπρο και το άλλο αρχίζει και επικαλύπτει την Ελλάδα-Κύπρο-Ισραήλ με ηγέτιδα τις Η.Π.Α. και περιλαμβάνει όλη την λεκάνη της Ν.Α. Μεσογείου και τις χώρες οι οποίες εμπλέκονται στις τριμερείς, Ισραήλ-Αίγυπτο-Κύπρο- Ελλάδα, στο οποίο ενσωματώνονται και όλα τα κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου που ανήκουν στις υπό αναφορά χώρες. Τα αναφερόμενα νοητά τόξα είναι συμπληρωματικά και θα είναι σε αντιδιαστολή με αυτά που αντιπαραβάλλει η Τουρκία, εκ των οποίων το ένα αρχίζει από την δυτική Θράκη, παράλια Μικράς Ασίας, κατεχόμενη Κύπρο και το άλλο νοητό τόξο που συνεχίζει κατεχόμενη Κύπρο, Συρία και Βόρειο Ιράκ.