Φαίνονται καθαρά από τα ρήγματα στο τείχος

Ο Ερχάν Αρικλί, αρχηγός των εποίκων στα κατεχόμενα , «υπουργός μεταφορών» και καταζητούμενος για τη δολοφονία του Ισαάκ, πήγε την Τετάρτη στην Άγκυρα και συναντήθηκε με τον Χακάν Φιντάν.

Πήγε να κάνει τα παράπονά του. Διότι, τελευταία απειλεί να αποχωρήσει από την «κυβέρνηση» επειδή ενώ το κόμμα του έχει πλέον τον ίδιο αριθμό «βουλευτών» με το Δημοκρατικό Κόμμα, εξακολουθεί να διαθέτει πολύ λιγότερα «υπουργεία» και «οργανισμούς».

Αυτό συμβαίνει στα κατεχόμενα. Οι έποικοι διεκδικούν περισσότερες διοικητικές θέσεις και αξιώματα. Το σημειώνουμε διότι ακούγαμε προχτές πολιτικούς αναλυτές στο ΡΙΚ που κατηγορούσαν όσους Ελληνοκύπριους δεν πάνε επισκέπτες στα κατεχόμενα. Διότι, αν δεν πάνε να δουν με τα μάτια τους τι συμβαίνει δεν έχουν εικόνα, έλεγαν. Και άρα δεν έχουν σωστή άποψη. Εννοούσαν προφανώς ότι πρέπει να πηγαίνουν για να βλέπουν τα κτήρια, τον οικοδομικό οργασμό, τους δρόμους, ίσως και τα βενζινάδικα.

Όμως, δεν χρειάζεται να πηγαίνεις κάθε μέρα στα κατεχόμενα για να αντιλαμβάνεσαι, για παράδειγμα, ότι είναι πιο σημαντικός και πιο καταλυτικός ο ρόλος και η δύναμη των εποίκων από τα ξενοδοχεία που κτίστηκαν στο Καζάφανι. Πιο καταλυτικός για την όποια πιθανότητα να δημιουργήσουμε κοινό κράτος με το «σύνοικο στοιχείο», όπως συνεχίζουν να το λένε ορισμένοι. Αφού αποδεχθήκαμε σε διάφορες φάσεις συνομιλιών ότι θα νομιμοποιηθούν οι έποικοι και θα βαφτιστούν Κύπριοι, πρέπει να μας προβληματίσει και αυτή η παράμετρος. Ότι τελικά θα κτίσουμε κοινό κράτος με τους έποικους αντί με τους Τουρκοκύπριους. Με τον Ερχάν Αρικλί. Ο οποίος πριν λίγες μέρες είχε ανακοινώσει ότι θα είναι και υποψήφιος για «πρόεδρος» στην επόμενη ψηφοφορία.

Δεν τους απασχολούν αυτά, όμως. Παρά μόνο για σκοπούς εκβιασμού και κινδυνολογίας. Για να λένε πως πρέπει να βιαστούμε για τη λύση διότι αυξάνονται οι έποικοι και αφανίζονται οι Τουρκοκύπριοι. Πώς να βιαστούμε, όμως, τι πρέπει να κάνουμε; Υπάρχει καμιά πρόταση; Το μόνο συγκεκριμένο που υπάρχει μπροστά μας είναι το ενδεχόμενο άνοιγμα νέων οδοφραγμάτων. Αλλά ακόμα κι αυτό θέλουν να το προχωρήσουμε με τους όρους του Τατάρ και του Αρικλί.

Για να ενισχυθεί αυτό που προχτές ακόμα έλεγε ο Τατάρ. Για 4 χρόνια προσπαθούν να ανοίξουν «συνοριακή πύλη» στη Μια Μηλιά, έλεγε. Και θεωρεί επιτυχία το ότι κατάφεραν να φέρουν το θέμα στην ατζέντα των Ηνωμένων Εθνών. Το έβαλε στην ατζέντα. Αυτό του αρκεί σε πρώτη φάση. Διότι, με αυτό τον τρόπο η «τδβκ», μπορεί να μην είναι ακόμα αναγνωρισμένη, αλλά είναι αποδεκτή σε όλο τον κόσμο» και πλέον «καθιερώνεται ότι στην Κύπρο υπάρχουν δύο κράτη και δύο λαοί». Το είπε χτες και ο έμπειρος πρώην διαπραγματευτής Οσμάν Ερτούγ: «Κερδίζει έδαφος ο συμβιβασμός των δυο κρατών». Αλλά, θέλει υπομονή. «Η αποδοχή της αντίληψης των δύο κρατών δεν είναι κάτι που θα συμβεί σε ένα ή δύο μήνες ή ένα ή δύο χρόνια. Απ’ εδώ και πέρα, απαιτείται υπομονή και προσπάθεια».

Για τον Τατάρ, όπως και για τον Ντενκτάς τον Απρίλη του 2003, αυτό το νόημα και αυτό το σκοπό έχουν τα οδοφράγματα, οι «συνοριακές πύλες». Για τους Ελληνοκύπριους που ασπάζονται την πολιτική των οδοφραγμάτων πώς γίνεται να έχουν άλλο νόημα όταν βλέπουν τα αποτελέσματα; Ότι είναι, λένε, ρήγματα στο τείχος της διαίρεσης. Ότι φέρνουν πιο κοντά τις δύο κοινότητες. «Και οι δύο ηγέτες πιστεύουν ότι το άνοιγμα νέων σημείων διέλευσης είναι κρίσιμο για την προώθηση της επαφής μεταξύ των ανθρώπων, την ενίσχυση των οικονομικών δεσμών και την οικοδόμηση εμπιστοσύνης», έλεγε η κοινή ανακοίνωση, που εκδόθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη μετά τη συνάντηση της Δευτέρας.

Τόσο επιπόλαια συνεχίζουμε να τα κρίνουμε όλα; Μετά από δυο και πλέον δεκαετίες ακόμα και η επαφή μεταξύ των ανθρώπων γίνεται με όρους διαχωρισμού. Πολύ περισσότερο η ενίσχυση των «οικονομικών δεσμών». Δηλαδή, το εμπόριο. Αυτό πώς βοήθησε, δηλαδή, την επανένωση; Πάντως, όχι περισσότερο από όσο βοήθησε το λαθρεμπόριο της νεκρής ζώνης, το οποίο γινόταν πριν και συνεχίζεται μετά τον Κανονισμό της πράσινης γραμμής.

Είναι η πολιτική του Τατάρ που ενισχύεται. Η πολιτική που καθιερώνει ότι «στην Κύπρο υπάρχουν δύο κράτη και δύο λαοί». Η δική μας πολιτική βλέπει μόνο ρήγματα στο τείχος. Μέσα από τα οποία ούτε ο κατοχικός στρατός, ούτε οι έποικοι διακρίνονται.

ΠΗΓΗ:https://www.philenews.com/apopsis/arthra-apo-f/article/1550130/fenonte-kathara-apo-ta-rigmata-sto-tichos/