Τo «Cyprus Dream», οι υπερβολές του Προέδρου και ο θυμός των μικρομεσαίων

Θα μπορούσε κάποιος να το χαρακτηρίσει και σαν «Cyprus dream». Οι 80 εξαγγελίες του Προέδρου της Δημοκρατίας θα μπορούσαν να συνθέτουν μια ονειρική πραγματικότητα. Δυστυχώς, όμως, η πραγματικότητα την οποία βιώνουν οι οικογένειες οι οποίες ανήκουν στη μεσαία τάξη και στην κατηγορία της φτώχειας, πόρρω απέχει. Βεβαίως, στο πρόγραμμα δράσεων για το 2025, το οποίο παρουσίασε χθες ο Νίκος Χριστοδουλίδης, περιλαμβάνονται αρκετές εξαιρετικά σημαντικές πολιτικές. Οι οποίες αν υλοποιηθούν, σαφώς, θα είναι θετικές. Όμως, δεν χρειαζόταν να χρησιμοποιήσει υπερβολές, αποφάσεις οι οποίες είναι ήδη δρομολογημένες (άρα δεν είναι νέες για το φετινό χρόνο), έργα τα οποία διέκοψε η κυβέρνησή του και επομένως δεν μπορεί να καυχιέται γι’ αυτά. Μέχρι και έργο το οποίο θα γίνει από ιδιωτική πρωτοβουλία επικαλέστηκε.

Όταν για παράδειγμα, οι ασθενείς οικονομικά τάξεις άκουσαν χθες, να μιλά για υψηλό βιοτικό επίπεδο, για εργασιακή ασφάλεια, για αύξηση μισθών, αξιοπρεπείς συντάξεις κλπ, πιθανότατα θα αναρωτιούνταν αν είναι για τον τόπο μας στον οποίο αναφερόταν. Προφανώς, αν ο Πρόεδρος δεν προέβη στις αναφορές αυτές χάριν της δημιουργίας εντυπώσεων, τότε απλώς, δεν έχει την παραμικρή αίσθηση της πραγματικότητας.

Προφανώς, δεν αντιλαμβάνεται ποιο πραγματικά είναι το βιοτικό επίπεδο των μισών πολιτών αυτού του τόπου. Οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, στην πλειονότητά τους, πρέπει να έσκασαν από τα γέλια (διότι αν τα πήραν στο κρανίο δύσκολα θα απέφυγαν το εγκεφαλικό). Διότι εργασιακή ασφάλεια και αύξηση μισθών είναι έννοιες άγνωστες γι’ αυτούς. Όσο για τους συνταξιούχους, δύσκολα θα κοιμήθηκαν ψες. Θα στριφογυρίζει στον μυαλό τους η αναφορά του Προέδρου, με πολύ επικίνδυνο τρόπο. Όταν, μάλιστα, δεν άγγιξε ποσώς το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν αυτές οι τάξεις, την ακρίβεια, τότε ο εκνευρισμός μετατρέπεται σε θυμό.

Εκνευριστική ήταν και η αναφορά του Προέδρου σε έργα τα οποία σταμάτησαν στη διάρκεια της μέχρι τώρα θητείας του (Λιμάνι και Μαρίνα Λάρνακας, δρόμος Πάφου-Πόλεως Χρυσοχούς, Ποταμός Λιοπετρίου, τερματικό στο Βασιλικό). Αποδείχτηκαν φιάσκο. Αν όντως, ξεκινήσουν ξανά φέτος, σαφώς και είναι θετική εξέλιξη. Πλην, όμως, όπως και να το κάνουμε, το κάθε φιάσκο δεν το προβάλλεις και ως επιτυχία επειδή μπορεί να ξεκινήσει ξανά. Διότι απλούστατα, τα ακούνε οι πολίτες και εκνευρίζονται.

Παράλληλα, όταν στις εξαγγελίες σου περιλαμβάνονται σημαντικά έργα και θετικές πολιτικές αποφάσεις, δεν υπάρχει κανένας λόγος να επαναλαμβάνεις αποφάσεις, που ήδη έχουν εξαγγελθεί (π.χ. στεγαστικά σχέδια, μεταρρύθμιση Νομικής και Ελεγκτικής Υπηρεσίας κ.α.). Πολλοί πολίτες θυμούνται και θα θεωρήσουν εμπαιγμό την επανάληψή τους. Δεν υπήρχε κανένας λόγος να περιληφθούν, απλώς και μόνο για να φτάσουν οι εξαγγελίες τις 80. Και 60 να ήσαν, δεν θα του έκοβε κανένας εξώδικο του Προέδρου!

Πρέπει ακόμη να επισημανθεί ότι ανάμεσα στις εξαγγελίες, περιλαμβάνονται και μερικές, οι οποίες, ενδεχομένως, να εξελιχτούν σε μεγάλες πληγές για την κυβέρνηση. Όπως για παράδειγμα η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. Αναμφίβολα απαραίτητη. Πιθανώς, όμως, να προκαλέσει τέτοια σύγκρουση με τους εκπαιδευτικούς ώστε να τραυματίσει σοβαρά την κυβέρνηση. Το ίδιο ισχύει και για την περιβόητη στράτευση των γυναικών. Εκείνην που είχε εξαγγείλει ο Πρόεδρος χωρίς καν να το γνωρίζει ο υπουργός Άμυνας. Πρόκειται για μια εξαγγελία η οποία συνοδεύεται από σωρεία αμφιβολιών ως προς το αποτέλεσμά της.

Ακόμη χειρότερα, δεν χρειαζόταν να αναφερθεί στην Παιδογκολογική Κλινική, η οποία θα κτισθεί πλήρως από ιδιωτική πρωτοβουλία (χορηγία του Ιδρύματος Κλεάνθους με 8,5 εκατ. ευρώ και θα τη διαχειρίζεται ο ΟΚΥπΥ).

Με τις πιο πάνω αναφορές μας, ουδόλως, επιχειρούμε να μηδενίσουμε τις εξαγγελίες του Προέδρου. Ανάμεσα τους περιλαμβάνονται κάποιες εξαιρετικά σημαντικές, οι οποίες θα επιλύσουν χρόνια προβλήματα (αν γίνουν τελικά πράξη). Όπως εξαιρετικά σημαντικός είναι ο φορολογικός μετασχηματισμός (αν γίνει ορθά και δίκαια). Όπως δίκαιη είναι και η αποπληρωμή των κουρεμένων καταθετών (αν γίνει ορθά).

Εκείνο το οποίο θέλουμε να επισημάνουμε είναι την ανάγκη αυτοσυγκράτησης του Προέδρου στον τομέα του εντυπωσιοθηρισμού. Στον οποίο εμφανίζεται πρωταθλητής από την ημέρα της εκλογής του. Κάθε υπερβολή μόνο ζημιά προκαλεί.

Αφήσαμε για το τέλος την αναφορά του Νίκου Χριστοδουλίδη για την καταπολέμηση της διαφθοράς και το rebranding της πατρίδας μας το οποίο εξήγγειλε προ καιρού. Ποτέ δεν θα γίνει πιστευτός στα προκείμενα. Απλούστατα, διότι ποτέ δεν τόλμησε να αγγίξει την κυβέρνηση της οποίας ήταν μέλος και η οποία ευθύνεται για τη γιγάντωση της διαφθοράς επί διακυβερνήσεως της. Εκείνην που φέρει την ευθύνη για το μέγιστο διασυρμό της Κύπρου.

Ο λαός ανέμενε τιμωρία του Αναστασιάδη, που επί προεδρίας του γεννήθηκε το σκάνδαλο των χρυσών διαβατηρίων. Αντ’ αυτού, είδε τιμωρία του Οδυσσέα Μιχαηλίδη, που πολέμησε όσο κανείς τη διαφθορά. Ως εκ τούτου, καλύτερα να αποφεύγει αναφορές σε θέματα που γυρίζουν μπούμερανγκ για τον ίδιο!

ΠΗΓΗ:https://www.philenews.com/apopsis/arthra-apo-f/article/1551626/to-cyprus-dream-i-ipervoles-tou-proedrou-ke-o-thimos-ton-mikromeseon/