06.07.2017 18:45
του Σάββα Ιακωβίδη
«Στρατηγική με τακτικούς ελιγμούς είναι ο πιο σίγουρος δρόμος για τη νίκη. Τακτικοί ελιγμοί χωρίς στρατηγική, είναι ο θόρυβος πριν από την ήττα». – Σουν Τζου, Κινέζος στρατηγός και θεωρητικός της στρατηγικής, συγγραφέας του πασίγνωστου βιβλίου: «Η τέχνη του πολέμου».
Ο πρόεδρος Αναστασιάδης χωρίς εμφανώς να διαβουλευθεί με την Ελλάδα και τους πολιτικούς αρχηγούς, αποδέχτηκε τουρκικές αξιώσεις για να ξεπεραστεί, τάχα, το αδιέξοδο, θέτοντας κάποιες προϋποθέσεις. Ποιος προκάλεσε το αδιέξοδο; Η τουρκική αλαζονεία και απληστία. Συνεπώς, ο Ν. Αναστασιάδης όφειλε από την τουρκική πλευρά να απαιτήσει νέες προτάσεις ώστε να διαρραγεί το αδιέξοδο και να διαφανούν, ίσως, κάποιες ελπίδες για προοπτική λύσης και όχι να καταθέσει ο ίδιος. Πώς δικαιολόγησε την πρωτοφανή νέα προσχώρησή του στις τουρκικές αξιώσεις;
«Η δική μας πρόταση στόχο είχε να ξεπεραστούν προβλήματα, τα οποία θεωρούνται ανυπέρβλητα, αλλά είναι εκ των ων ουκ άνευ για την ελληνοκυπριακή κοινότητα. Την ίδια ώρα η πρόταση αποσκοπούσε στο να συναντήσει και ανησυχίες των Τουρκοκυπρίων. Είναι μια γνήσια πρόταση του καθαρού ενδιαφέροντος και της αποφασιστικότητας να εξευρεθεί επιτέλους λύση στο κυπριακό πρόβλημα. Τα άλλα που ακούω θεωρώ ότι δεν συνάδουν με κοινούς στόχους. Ο δικός μας στόχος είναι η οριστική επίλυση του Κυπριακού κατά τρόπο που να είναι για όλους δίκαιος, κάποιων άλλων με βάση το δίκαιο το δικό τους».
Ο Αττίλας θα μείνει
Πώς αντέδρασαν οι Τούρκοι; Με ασύλληπτη χλεύη. Ο Τσαβούσογλου ισχυρίστηκε ότι η ενέργεια Αναστασιάδη είναι «ανέντιμη» και μη σοβαρή και ότι οι προτάσεις του έγιναν «για τα μάτια του κόσμου», δηλ. για το θεαθήναι τοις αφελέσι. Οι Τούρκοι δεν είναι αφελείς αλλά αδίστακτοι στη διεκδίκηση όσων θεωρούν ότι εξυπηρετούν τα εθνικά τους συμφέροντα. Προφανώς, ο πρόεδρος Αναστασιάδης υποφέρει από ανίατη πολιτική κώφωση. Ούτε προχθές άκουσε τον υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας, Τσαβούσογλου, ο οποίος βροντοφώναξε για πολλοστή φορά όσα οι Τούρκοι μονότονα επαναλαμβάνουν εδώ και τέσσερις δεκαετίες:
«Είπαμε από την αρχή ότι για μας δεν θα είναι καν σημείο έναρξης ζητήματα όπως το μηδέν στρατός, μηδέν εγγυήσεις τα οποία δεν είναι καν όνειρο. Το είπαμε και το πρώτο βράδυ, το είπαμε και το πρώτο πρωί, το λέμε πάλι και τώρα για να περάσει και στα πρακτικά (…). Ο τ/κ ‘λαός’ λέει ότι έχει ανησυχίες και πρέπει να διασκεδαστούν, αντί να το καταλάβουν αυτό προσφεύγουν σε κατηγορίες και λένε γιατί ανησυχείς. Πρώτα κατάλαβε, γιατί, παραδέξου αυτά που έγιναν στο παρελθόν. Εδώ δεν ήρθαμε για να κάνουμε χαρούμενους όλους. Για μας εδώ τα συμφέροντα του τ/κ ‘λαού’ και της Τουρκίας είναι βασικά. Αυτά που αποδεχόμαστε τα αποδεχόμαστε, αυτά που δεν αποδεχόμαστε ανακοινώνουμε γιατί δεν τα αποδεχόμαστε (…). Τα τουρκικά στρατεύματα θα μείνουν στο νησί επειδή αυτή είναι η απαίτηση των Τ/κυπρίων».
Ο πρόεδρος Αναστασιάδη τι δεν κατάλαβε από τα πιο πάνω; Μάλλον ούτε κατάλαβε ούτε άκουσε επειδή, ως γνήσιος μαθητής του μ. Κληρίδη και μοναδικός τακτικιστής, πίστεψε ευσεβοποθικά ότι θα μπορούσε να… ξεγελάσει τους Τούρκους. Τακτικισμός είναι κοντόφθαλμη πολιτική χωρίς μακροπρόθεσμη στόχευση και χωρίς στρατηγική.
Αυτός είναι ο πρόεδρος Αναστασιάδης: Με ενστικτώδεις, αμελέτητες αλλά καταστροφικές αποφάσεις, χωρίς να διαβουλευθεί με κανέναν και κατά παραβίαση των θέσεων της ελληνικής πλευράς, αποφάσισε να προσχωρήσει στις τουρκικές θέσεις. Όπως σημειώνει ο Γιώργος Κέντας, εκλεκτός φίλος και καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής και Διακυβέρνησης στο Παν/μιο Λευκωσίας, ο Πρόεδρος έπεσε στη γνωστή εγγλέζικη παγίδα, να καταθέσει εξευμενιστικές προτάσεις ώστε να πιεστεί, δήθεν, η Τουρκία.
Δεδομένος και προβλέψιμος
Γιατί οι Τούρκοι όχι μόνο χλεύασαν αλλά και γελοιοποίησαν και απέρριψαν τη νέα προσχώρηση Αναστασιάδη στις τουρκικές αξιώσεις;
- Πρώτον, διότι τον θεωρούν δεδομένο και προβλέψιμο. Γατί να προβούν σε παραχωρήσεις αφού ο Πρόεδρος, αντί να αξιώνει αταλάντευτα τα αυτονόητα αλλά θεμελιώδη για την ελληνική πλευρά, προσχωρεί στις τουρκικές αξιώσεις με την αφελή προσδοκία να… δελεάσει και να εξημερώσει το τουρκικό θηρίο;
- Δεύτερον, δεν τον σέβονται καθόλου, επειδή ουδέποτε αντιστάθηκε έστω και κατ’ ελάχιστον στην τουρκική επιθετικότητα. Παράδειγμα: Αυτός ο Τσαβούσογλου που τον χλεύασε προχθές, είναι ο ίδιος που με τον Νταβούτογλου, στις 23/6/2014, στην Ευρωπαϊκή Ένωση κατέθεσαν 105σέλιδο επίσημο έγγραφο, διά του οποίου αποδόμησαν την Κυπριακή Δημοκρατία ως defunct (ως εκλιπούσα). Ο Ν. Αναστασιάδης δεν αντέδρασε ούτε και απαίτησε να αποσυρθεί το τουρκικό έγγραφο.
- Τρίτον, ο Πρόεδρος σε δύο δείπνα (1/12/2016 και 4/6/2017) συνήργησε απερίσκεπτα, παραβιάζοντας ξανά δικές του δεσμεύσεις, για την εξαφάνιση της Κυπριακής Δημοκρατίας αποδεχόμενος την πενταμερή, την οποία όλοι οι προκάτοχοί του απέρριπταν.
- Τέταρτον, η ευκολία και η άνεση με την οποία προσχώρησε και αποδέχτηκε τις τουρκικές αξιώσεις τον καθιστούν, για τους εχθρούς μας, μη σοβαρό διαπραγματευτή, ο οποίος αποτελεί και σοβαρό κίνδυνο για τα συμφέροντα της ελληνικής πλευράς.
Σπασμωδικά και ανεύθυνα
Η αιτιολογία την οποία ο Πρόεδρος προτάσσει και ο ΔΗΣΥ και το ΑΚΕΛ επαναλαμβάνουν είναι ότι, θέλει λύση και γώνιασε, τάχα, την Τουρκία, η οποία «για πρώτη φορά», είναι υποχρεωμένη να συζητήσει για θέματα ασφάλειας και εγγυήσεων. Μέγα ψεύδος! Όπως ο καθηγητής Κέντας γράφει στο βιβλίο του: «Η ασφάλεια στο πλαίσιο λύσης του Κυπριακού» (εκδόσεις Λιβάνη, Αθήνα, 2013), οι Τούρκοι, όπως και οι Έλληνες, τον Ιούλιο του 2009 κατέθεσαν έγγραφα για τα θέματα της ασφάλειας. Το τουρκικό έγγραφο υποστήριζε:
«Οι Τουρκοκύπριοι δεν μπορούν να εμπιστεύονται οποιονδήποτε άλλο εγγυητή εκτός από την Τουρκία. Η εμπειρία του παρελθόντος οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η συνέχιση των Συνθηκών Εγγυήσεως και Συμμαχίας έχουν ζωτική σημασία για τους Τουρκοκύπριους». Ο πρόεδρος Αναστασιάδης, τι δεν θυμάται και τι δεν καταλαβαίνει; Και ποιους νομίζει ότι μπορεί να παραπλανά; Είναι εμφανές ότι υποτιμά βάναυσα τον Τούρκο κατακτητή και, το χειρότερο, δεν έχει ιδέα πώς να τον αντιμετωπίσει. Γι’ αυτό και ενεργεί σπασμωδικά, ανεύθυνα και προπάντων, σε βάρος της επιβίωσης και της ύπαρξης του κυπριακού Ελληνισμού.
Τουρκοποίηση
Ανεξάρτητα από τις όποιες πιθανές εξελίξεις, η ουσία είναι αλλού: Μετά από 40 χρόνια άκαρπων συνομιλιών και ελληνικών παραχωρήσεων, το φάσμα της τουρκοποίησης της Κύπρου είναι περισσότερο ευδιάκριτο παρά ποτέ. Αφού, λοιπόν, η Τουρκία είναι αυτή που είναι και δεν είναι διατεθειμένη να τερματίσει τη θανατηφόρα λαβή της στο λαιμό του κυπριακού λαού, ο πρόεδρος Αναστασιάδης και η πολιτική ηγεσία δεν νομίζουν ότι ήρθε ο καιρός να υιοθετηθεί μία άλλη πολιτική και στρατηγική αντιμετώπισης του τουρκικού συσφιγκτήρα βόα που επιδιώκει ασυγκάλυπτα να μας καταπιεί αύτανδρους;
Ας ανοίξουμε ξανά την «Τέχνη του πολέμου» του Σουν Τζου: «Οι αρχές της στρατηγικής είναι να ξέρεις το πεδίο της μάχης, να ξέρεις τις δυνάμεις του αντιπάλου σου και να κάνεις κάτι που ο αντίπαλος σου δεν περιμένει». Και, «αυτός που παίρνει αψήφιστα τους αντιπάλους του, είναι βέβαιο ότι θα γίνει λεία τους».
ΠΗΓΗ:http://www.sigmalive.com/opinions/savvas-iakovidis/2125/oi-taktikismoi-anastasiadi-kai-o-tourkikos-sysfigktiras-voas
