16 Ιουλίου 2017, 12:01 μμ
του Άριστου Μιχαηλίδη
Είναι πλέον σαν ενδοσκόπηση, μετά από το ναυάγιο, μέσα από την οποία αποκαλύπτονται σιγά – σιγά οι διαθέσεις του καθενός και το όνειρό του για τη νέα Κύπρο. Και μας πείθουν ότι τελικά, το σοκ το έπαθαν εκείνοι που πίστευαν ότι ο Νίκος Αναστασιάδης θα τολμούσε για μια ακόμα φορά να παρουσιάσει ενώπιον του λαού, και να το στηρίξει με τον ίδιο φανατισμό που το στήριξε το 2004, ένα σχέδιο ανάλογης χυδαιότητας με το σχέδιο Ανάν. Ακριβώς στις προδιαγραφές, που ακόμα και ο αρχιτέκτονας εκείνης της συνωμοσίας, ο λόρδος Νταίηβιντ Χάνεϊ, δέκα χρόνια μετά παραδέχθηκε ότι το τελικό σχέδιο, που πήγε στο δημοψήφισμα «ήταν απερίσκεπτα γενναιόδωρο προς τους Τούρκους» (Cyprus mail, 14/9/2014). Οι δικοί μας ακόμα να το παραδεχτούν, παραμένουν απερίσκεπτα γενναιόδωροι προς τους Τούρκους κι επιμένουν κουρδισμένοι από τότε. Όπως ο γνωστός ΟΠΕΚ (Όμιλος Προβληματισμού για τον Εκσυγχρονισμό της Κοινωνίας, μίσιημου), γνωστός από την προβληματική (ευγενικά, το λέω) δράση του στο δημοψήφισμα και τη σχέση του με όλους τους εθνομηδενιστές πολιτικούς Κύπρου και Ελλάδας, ο οποίος προχτές εξέδωσε πόρισμα για το Κραν Μοντάνα. Οι σοφοί του ΟΠΕΚ ανακοίνωσαν ότι «μηδέν εγγυήσεις και μηδέν στρατός οδηγεί σε μηδέν λύση» και διάφορα άλλα φληναφήματα, που ουσιαστικά λένε ότι για το ναυάγιο φταίνε οι προτάσεις που έβαλε στο τραπέζι ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και ο Νίκος Κοτζιάς, χωρίς να λένε ονόματα. Χρησιμοποίησε μάλιστα και τη φράση (μηδέν εγγυήσεις και μηδέν στρατός οδηγεί σε μηδέν λύση) έτσι ακριβώς όπως την χρησιμοποίησαν πολλές φορές ο Τσαβούσογλου και ο Ακιντζί, για να είναι απολύτως σαφές τι εννοούν. Διότι, οι υπόλοιποι, το ΑΚΕΛ, δημοσιογράφοι, άστεγοι πολιτικάντηδες, το λένε με διαφορετικά λόγια. Ο τίτλος της στήλης τους αφορά όλους, κι αυτούς που τα λένε με μισόλογα. Δεν μας λένε, όμως, τι θα ήθελαν να κάνει ο Αναστασιάδης, ο οποίος μέχρι τις προάλλες τους εκπροσωπούσε επάξια, όταν βρέθηκε μπροστά στην απόλυτη άρνηση της Τουρκίας, με τον Ακιντζί ως μαριονέτα, να συζητήσει ημερομηνία λήξεως της ομηρίας μας. Ούτε καν σε 15 χρόνια. Διότι, η πρότασή της ήταν: σε 15 χρόνια να επανεξεταστεί, όχι να λήξει. Και στην επανεξέταση θα μπορούσε να παραταθεί για άλλα 15 χρόνια.
Γιατί έχουν αυτή τη θέση όλοι αυτοί; Διότι, όλα τα άλλα τα θεωρούν δεδομένα. Πιστεύουν ότι έχουν κλείσει τα υπόλοιπα ζητήματα και μένει μόνο να δεχτούμε παράταση τουρκικών εγγυήσεων και κατοχικού στρατού για να το κλείσουμε το Κυπριακό και να ευτυχήσουμε. Λογαριάζουν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που λογάριαζαν και το 2004. Οι ίδιοι άνθρωποι, με τις ίδιες ψευδαισθήσεις. Εξάλλου, σου λένε στο σκοτάδι τους, ο Αναστασιάδης στο Κραν Μοντάνα δέχτηκε την εκ περιτροπής προεδρία, δέχτηκε την ισότιμη μεταχείριση Ελλήνων και Τούρκων υπηκόων, δέχτηκε ότι όσοι πρόσφυγες ήταν το 74 κάτω των δέκα χρόνων δεν έχουν «συναισθηματικό δεσμό» άρα δεν δικαιούνται τίποτα, δέχτηκε ότι θα εγκατασταθούν στην Κύπρο Τούρκοι αστυνομικοί, δέχτηκε ότι οι σφετεριστές, που ονομάζονται χρήστες, θα έχουν τον πρώτο λόγο σε περιουσίες Ελληνοκυπρίων, δέχτηκε νομιμοποίηση του εποικισμού, τα βέτο στις αποφάσεις των δήθεν ομοσπονδιακών οργάνων, δέχτηκε όλα όσα απαιτούσαν οι Τούρκοι και τα οποία συνθέτουν ένα κρατικό μόρφωμα, που με μαθηματική ακρίβεια θα παραλύσει μέσα σε ελάχιστο χρόνο. Κι έμεινε να δεχτεί τουρκικές εγγυήσεις και κατοχικό στρατό για πάντα. Και υπάρχουν Ελληνοκύπριοι που του λένε ότι είναι «απορριπτικός» γιατί έπρεπε να το δεχτεί κι αυτό. Είναι αδύνατο να αντιληφθούν ότι και μόνο όλα τα άλλα θα είναι αρκετά για να απορριφθεί η λύση από τον λαό. Εκτός κι αν «σκοπός μας είναι να πάμε στο δημοψήφισμα για πλάκα», όπως δήλωνε ο Χρήστος Πουργουρίδης όταν εκ μέρους του ΔΗΣΥ κατακεραύνωνε τον Χριστόφια που δέχτηκε την εκ περιτροπής προεδρία το 2010. Μάλλον σκοπός μας είναι να κάνουμε κράτος της πλάκας, όχι μόνο δημοψήφισμα.
