08 Αυγούστου 2017, 12:27 μμ
του Γιώργου Καλλινίκου
Είναι κατακαλόκαιρο. Είναι και οι μαύρες μνήμες που μας πλακώνουν. Είναι και το πολιτικό θερμόμετρο στα ύψη μετά το ναυάγιο στο Κραν Μοντάνα. Δεν είναι εύκολο να αντέξει κανείς τις πολιτικές προκλήσεις. Είπαμε να μην ασχολούμαστε με τον Χριστόφια. Τα κατάφερε, όμως, πάλι να μας εξοργίσει. Ανέλαβε –απροσκάλεστος ως συνήθως- να μας δώσει τα φώτα του σαν πολιτική διάνοια, που θεωρεί πως είναι, για το τι πήγε λάθος στην Ελβετία.
Σε μια τετρασέλιδη επιστολή προς Αναστασιάδη, γεμάτη ασυναρτησίες, ανακρίβειες, «αυθαίρετες ερμηνείες» (το ομολογεί κιόλας) και ψευδαισθησιακές εκτιμήσεις, οπλίζει την τουρκική πολιτική με μοναδικά όπλα. Εξόφθαλμα το μόνο που τον απασχολεί είναι η πολιτική υστεροφημία του. Η επιβεβαίωση της δικής του πολιτικής. Μιλάει για «τάχατες» προσπάθεια επίλυσης του Κυπριακού. Για ακροβασίες από την δική μας πλευρά. Κατηγορεί την ε/κ πλευρά ότι πήγε στις συνομιλίες απροετοίμαστη και με αλλοπρόσαλλους στόχους. Και κορυφώνει την πισώπλατη μαχαιριά λέγοντας ότι «δεν έγινε ειλικρινής προσπάθεια επίλυσης του Κυπριακού από την δική μας πλευρά». Ο Ερντογάν κάλεσε ήδη τον Ακιντζί για να ανοίξουν σαμπάνιες! Δεν πρόκειται για ισχυρισμό του όποιου δημοσιογράφου. Ούτε καν του όποιου πολιτικού δεύτερης σειράς. Πρόκειται για την πολιτική εκτίμηση του τέως προέδρου της Δημοκρατίας και νυν μέλους του Εθνικού Συμβουλίου. Σε μια στιγμή, μάλιστα, που ακόμη δεν έχει ανακοινωθεί η έκθεση του Γκουτέρες. Και να ήθελε ο ΓΓ να επιρρίψει την ευθύνη στην τουρκική πλευρά (δεν θα το κάνει βεβαίως) θα έμενε εκτεθειμένος διαβάζοντας τις εκτιμήσεις Χριστόφια.
Η ανοικτή επιστολή Χριστόφια ενώ προσφέρει πλουσιοπάροχα δώρα στην τουρκική προπαγάνδα (δεν περιορίστηκε να τα πει στο Ε.Σ. αλλά τα δημοσιοποιεί) αποτελεί ταυτόχρονα και μνημείο αντιφατικότητας. Διότι σε άλλο σημείο επικρίνει σφόδρα τον Αναστασιάδη ότι προέβη σε υποχωρήσεις προσφέροντας την εκ περιτροπής προεδρία (την οποία ο ίδιος είχε προσφέρει απλόχερα και χωρίς λαϊκή έγκριση στον Ταλάτ)! Στο θέμα της εκ περιτροπής προεδρίας, μάλιστα, προβαίνει σε μια εκτίμηση, με εμφανή στόχο να δικαιωθεί για την τραγική του παραχώρηση. Ισχυρίζεται ότι χωρίς αυτήν δεν θα υπάρξει ποτέ λύση του Κυπριακού. Ακόμη και σήμερα, αδυνατεί να αντιληφθεί το μέγεθος της γκάφας του. Αδυνατεί να αντιληφθεί ότι σε μια λύση που θα διατηρεί την Τουρκία στο τ/κ συνιστών κρατίδιο, ουσιαστικά η εξουσία του ομόσπονδου κράτους θα βρίσκεται στα δικά της χέρια. Η παρουσία Ακιντζί σε ρόλο γλάστρας στην Ελβετία δεν στάθηκε ικανή να αφυπνίσει τον πρόεδρο, που επί διακυβερνήσεως του, η Κύπρος βρέθηκε επί ερειπίων. Περισσότερο πολιτική διορατικότητα πεθαίνεις…
Ο αξεπέραστος, φροντίζει σε άλλο σημείο της επιστολής του, να μας κάνει να μειδιάσουμε. Επικαλείται «δικές του αξιόπιστες πηγές» στον ΟΗΕ και στην ΕΕ για να δικαιολογήσει τους προκλητικούς ισχυρισμούς του. Θυμίζει, τοιουτρόπως, τις περιβόητες σύντομες συναντήσεις του με ξένους ηγέτες (Σαρκοζί, Μπερλουσκόνι, Μπράουν, Μπαρόζο). Μας έλεγε ότι ήσαν «φίλοι» του. Προφανώς, συγχύζει την διεθνή διπλωματία με τις καφενόβιες συνευρέσεις στο Κελλάκι.
Εκεί που προκαλεί ασύστολα, όμως, είναι όταν επιχειρεί να δώσει μαθήματα για την μεθοδολογία που έπρεπε να ακολουθηθεί για να φτάσουμε σε λύση. Αρχίζοντας από τις Ιδέες Γκάλι και φτάνοντας μέχρι το Κραν Μοντάνα. Εδώ η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά. Ο άνθρωπος που με την «ευφάνταστη» και «πολυεπίπεδη» -όπως διατεινόταν- πολιτική του δεν κατάφερε να φτάσει σε λύση, παραμένει πιστός στις ίδιες ψευδαισθήσεις. Θεωρεί πως και με άλλες παραχωρήσεις η Τουρκία θα προχωρήσει σε συμβιβασμούς. Ακόμη δεν αντιλήφθηκε ότι επί 43 χρόνια η Άγκυρα, απλώς, ζητάει για να κάνει συμβιβασμούς. Ότι, απλώς, παίρνει αλλά μετά δεν παραχωρεί το παραμικρό. Με τέτοια τακτική εξασφάλισε δικαίωμα στους χρήστες, παραμονή όλων των εποίκων, εκ περιτροπής προεδρία, πλειοψηφία γης και κατοίκων στα κατεχόμενα και ένα σωρό άλλα. Και ζητάει κι άλλα για να κάνει… συμβιβασμούς.
Θα στο πω απλά, αξεπέραστε. Η αξιοπιστία της πολιτικής σου κρίσης επλήγη καίρια όταν διαβεβαίωνες τους οπαδούς σου ότι «άλλαξε ο άδρωπος σιορ» ενώ ο άνθρωπος ήταν σταθερότατος στις πολιτικές του πεποιθήσεις. Η πολιτική σου κρίση κατεκρημνίσθη όταν εξασφάλιζες παγκόσμια πατέντα για την πρωτότυπη πολιτική του «λέμε όχι για να τσιμεντώσουμε το ναι». Κατρακύλισε στα τάρταρα όταν διαβεβαίωνες ότι «η οικονομική κρίση δεν θα αγγίξει την Κύπρο». Ως εκ τούτου, μην μας ανεβάζεις την πίεση καλοκαιριάτικα. Είναι ήδη στα ύψη…
ΠΗΓΗ:http://www.philenews.com/f-me-apopsi/arthra-apo-f/article/421425/i-proklisi-mias-dianoias-me-politiki-axiopistia-sto-nadir
