29 Αυγούστου 2017, 12:01 μμ
του Άριστου Μιχαηλίδη
Αγαπητέ μου κύριε Πρόεδρε, αγαπητέ μου φίλε Πρόεδρε, που σου γράφουν κι οι άλλοι, καρτάσιη μου, λεβέντη μου και καραπουσιουκλή μου. Και συγνώμη, δηλαδή, για τα επίθετα, αλλά ξεφτιλίστηκε που ξεφτιλίστηκε η υπόθεση με τα απόρρητα έγγραφα, που έστειλες σε καμιά εξηνταριά φίλους, που φοβήθηκες ότι έγιναν εχθροί και προσπαθείς να τους επαναφέρεις στη ζεστή αγκαλιά του προεδρικού, επέτρεψέ μας να το χαρούμε και λίγο. Διότι, είναι εντελώς της πλάκας η υπόθεση και δεν το σώζει ούτε η σοβαροφάνεια, με την οποία προσπαθεί να το περιβάλει ο ταλαίπωρος Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, που μόλις επέστρεψε από τις διακοπές του θέλει να ξαναφύγει. Αγαπητέ μου, κύριε Πρόεδρε, λοιπόν, και καραπουσιουκλή μου αν δεν σε πειράζει (διότι και οι δικοί σου έτσι σου μιλούν δημοσίως, άνευ θεσμικών κανόνων, αν κατάλαβα καλά) ήθελα νά ‘ξερα με ποια λογική αποφάσισες να μοιράσεις σε καμιά εξηνταριά πρόσωπα, δημοσιογράφους και άλλους, τα απόρρητα έγγραφα των διαπραγματεύσεων, που αρνήθηκες να δώσεις στο εθνικό συμβούλιο και στους πολιτικούς αρχηγούς. Δηλαδή, με ποια λογική έχεις τόση αγωνία να πείσεις μερικές δεκάδες ανθρώπους ότι παραμένεις ο Νίκος που ήξεραν, ο ενδοτικός, ο νενέκος (μετά συγχωρήσεως), όπως έλεγαν παλιά τους οπαδούς της όποιας λύσης; Σε έπεισαν ότι αυτές οι δεκάδες θα σε ξαναβγάλουν Πρόεδρο; Δεν κατάλαβες ότι αυτοί δεν μπορούν να πείσουν πια για τίποτα ούτε τους συγγενείς τους; Κι ότι τη διαδικασία λύσης την έχουν για πρόσκομμα, στην πραγματικότητα δεν τους αφορά, θεωρούν ότι είναι χάσιμο χρόνου, και για να είναι ευχαριστημένοι μαζί σου, θέλουν να φωνάξεις τον Τσαβούσογλου και να του πεις κουκιά καθαρισμένα: Πές μου αγά μου πού να υπογράψω ότι δέχομαι τις επιθυμίες σου να τελειώνουμε; Προσπαθείς να τους πείσεις ότι ήταν αδύνατο να δεχτείς τους όρους που σου έβαλε στο τραπέζι, για παραμονή εσαεί κατοχικών στρατευμάτων και τουρκικών εγγυήσεων. Κι αυτό δείχνει, αγαπητέ μου κύριε Πρόεδρε με όλο το σέβας, ότι κι εσύ και οι σύμβουλοί σου, είσαστε αλλού ξημερωμένοι. Δεν καταλάβατε ότι δεν τους ενδιαφέρει αυτό τους δικούς σου, αυτούς που ανάγιωσες στον κόρφο σου (ε, όχι δεν είπα κούφους στον κόρφο σου!) από το 2004 μέχρι και πριν από το Κραν Μοντάνα.
Αλλά, αγαπητέ μου κύριε Πρόεδρε, και συγνώμη που το επαναλαμβάνω μην νομίζεις ότι δεν το εννοώ, ξέχασες κιόλας αυτά που έλεγες εσύ ο ίδιος. Μόλις σου επιτέθηκαν οι λίγοι φανατικοί δικοί σου της όποιας λύσης και σε κατηγόρησαν ότι έχασες την ευκαιρία να φέρεις τη λύση κι ότι οι τουρκικοί όροι δεν ήταν τόσο επώδυνοι για να τους απορρίψεις, τρέχεις να τους μοιράζεις απόρρητα έγγραφα και να εξευτελίζεις και το προεδριλίκι και τη διαδικασία των διαπραγματεύσεων και τον ΟΗΕ και τους κομματικούς αρχηγούς. Και ξέχασες ότι σε ανύποπτο χρόνο κι όταν ήθελες να πείσεις εκείνους που δεν σε εμπιστεύονται λόγω σχεδίου Ανάν, τους έλεγες ότι έγνοια σου είναι «να απαντηθούν οι ανησυχίες και εκείνων που απέρριψαν το Σχέδιο Ανάν, το 76% δηλαδή του κυπριακού Ελληνισμού» (31/1/2016). «Δεν είναι να ικανοποιήσω όσους τότε στηρίξαμε το Σχέδιο. Δεν αρνούμαι και δεν αγνοώ τις ανησυχίες των υπολοίπων, όπως και δεν θα αγνοήσω τις ανησυχίες των Τουρκοκυπρίων», έλεγες.
Τους αγνόησες όλους τελικά και σπεύδεις καταϊδρωμένος να πείσεις μερικές δεκάδες γιουνάιτεντ νάου, της όποιας λύσης, μοιράζοντας απόρρητα έγγραφα, πίσω από τις πλάτες των υπολοίπων (διότι δεν θα το μάθαινε κανείς αν δεν τον έπιανε τον Δ. Διονυσίου το δημοσιογραφικό σκουλήκι να αποκαλύψει ότι έλαβε κι αυτός «δια χειρός από το Προεδρικό Μέγαρο έναν φάκελο με έγγραφα και πρακτικά με τη σήμανση απόρρητο») και επιστολές μεταμέλειας. Μεταμέλειας, που τους πλήγωσες, δηλαδή. Σαν να και δεν είσαι σίγουρος ότι έπραξες το σωστό αν δεν σου το πουν κι αυτοί οι πεντέξι της όποιας λύσης. Τέλοσπαντων, ευσεβάστως υποβάλλω, αγαπητέ μου (ξαναλέω) κύριε Πρόεδρε, ότι δεν είναι μόνο επί της ουσίας, είναι επί παντός που τα έκανες άρες μάρες κουκουνάρες. Κι ο θεός να βάλει το χέρι του μέχρι τον Φεβράρη.
