04.10.2017 14:35
του Κωστάκη Αντωνίου
Εδώ και χρόνια, το νόμιμο κράτος υποβάλλεται στον έσχατο εξευτελισμό από το παράνομο μόρφωμα. Το Υπουργείο Παιδείας της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν έχει τον τελευταίο λόγο στην επιλογή των εκπαιδευτικών που θα μετέβαιναν στην Καρπασία για να διδάξουν τα εγκλωβισμένα Ελληνόπουλα. Τους εκπαιδευτικούς, απέρριπτε και επέλεγε το αντίστοιχο ψευδοϋπουργείο του κατοχικού καθεστώτος. Πέραν τούτου, οι κατοχικές «αρχές» αφαιρούσαν κατά το δοκούν σελίδες από τα βιβλία που αποστέλλονταν στους μαθητές μας, κάτω από διάφορες προφάσεις και στη βάση “καλλιέργειας εθνικιστικών και σοβινιστικών τάσεων”.
Παρά τον συνεχή και διαχρονικό εξευτελισμό και την προσφορά δικαιωμάτων σε ένα έκτρωμα, να έχει λόγο στο ποιοι εκπαιδευτικοί θα εδίδασκαν στα εγκλωβισμένα σχολεία καθώς και στην αφαίρεση σελίδων από τα βιβλία, καμία Κυβέρνηση δεν αισθάνθηκε τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να ζητήσει ακύρωση του “κανονισμού”. Ούτε αυτός ο Νίκος Αναστασιάδης, που είχε κοινά οράματα με τον Ακιντζί και τον θεωρούσε ελπίδα λύσης, δεν έθεσε με αποφασιστικότητα το θέμα στον “κοινό οραματιστή”. Ούτε επίσης ο Δημήτρης Χριστόφιας με την τόση λατρεία προς τους Τουρκοκυπρίους, δεν έθεσε θέμα στον σύντροφο Ταλάτ, ώστε να μεριμνήσει και να τερματισθεί αυτός ο εξευτελισμός για το κυπριακό κράτος. Ούτε ακόμη ο Άντρος Κυπριανού, ο οποίος τόσες διασυνδέσεις έχει με τους “προοδευτικούς” Τουρκοκυπρίους, σε βαθμό που από την ιστορία του ενωτικού δημοψηφίσματος, μέχρι σήμερα, διατηρεί συνεχείς επαφές με τα κατεχόμενα και τον Ακιντζί, δεν κατάφερε να αλλάξει την κατάσταση.
Σήμερα το κατοχικό καθεστώς και η εκλεγείσα από τους Τουρκοκυπρίους, ντενκτασική κυβέρνηση (πού είναι η δύναμη των “προοδευτικών” Τουρκοκυπρίων, κύριε Κυπριανού, να ανακόψει τη νεο-ντενκτασική λαίλαπα; Πού είναι ο φίλος Ακιντζί; Χάθηκε από τον ορίζοντα) επιτείνουν τις προκλήσεις και καταπιέσεις κατά των εγκλωβισμένων, και επιβάλλουν δασμούς επί των αγαθών που τους αποστέλλει η Κυβέρνηση.
Όπως επεσήμανε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, δεν είναι μόνο αυτό το τετελεσμένο που επιβάλλει το κατοχικό καθεστώς. Προηγήθηκε και η απαγόρευση τέλεσης θρησκευτικών λειτουργιών σε κατεχόμενες εκκλησίες, και άλλα. Για να διαγνώσει σωστά πως τα νέα τετελεσμένα “δείχνουν μία προδιαγεγραμμένη και προαποφασισμένη πορεία και συνεπώς δεν είναι τυχαία, ούτε η στάση της Τουρκίας, ούτε και του κ. Ακιντζί, ο οποίος ουδεμία θέση λαμβάνει για τα όσα αδιανόητα συμβαίνουν”.
Αλλά, Πρόεδρε, γιατί δεν αρθρώνεις και ένα mea culpa για όσα επαινετικά έλεγες για τον Ακιντζί και για τον Ερντογάν; Για τον τελευταίο προδίκαζες πως ήταν σύγχρονος προοδευτικός ηγέτης που θέλει λύση. Για τον Ακιντζί καθημερινά διαλαλούσες ότι έχετε κοινά οράματα. Συχνά- πυκνά χαΐδευες την Τουρκία, λέγοντας πως έχει “θετική ρητορική”. Ιδού πώς μεταφράζεται η “θετική ρητορική” της. Επί τεσσεράμισι και πλέον χρόνια εσείς και το ΑΚΕΛ ευλογούσατε τον διακοινοτικό διάλογο και την ανάγκη “να πείσουμε την Τουρκία”. Τελικά γιατί διαμαρτύρεστε σήμερα; Όλο τον καιρό που συνομιλούσατε με τον Ακιντζί, η Τουρκία και ο Ακιντζί πίσω από την πλάτη σας προωθούσαν τετελεσμένα. Πρόσφεραν μαζικές “υπηκοότητες” σε εποίκους, μετέφεραν νερό και ηλεκτρισμό από την Τουρκία, εξισλάμιζαν τα κατεχόμενα, επεξέτειναν τον στρατιωτικό, οικονομικό, πολιτικό και διοικητικό έλεγχο της Τουρκίας και εσείς εκάμνετε μεσάνυχτα! Επενδύατε στο “καλό κλίμα” και στις φανταστικές συγκλίσεις, παραπλανούσατε τον λαό ότι η Τουρκία θα λύσει το Κυπριακό επειδή θέλει να γίνει ενεργειακός παίκτης στην περιοχή και γενικά με την όλη πολιτική σας προσφέρατε ευκαιρίες, χρόνο και κάλυψη στην Τουρκία, να κάμει όσα καταγγέλλετε σήμερα.
Τελικά, Αναστασιάδης-ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ με τις επιλογές και τη φιλοσοφία τους συνέβαλαν αποφασιστικά στην ολοκλήρωση της ενσωμάτωσης των κατεχομένων στην Τουρκία. Αλλά ζητούν και ρέστα και εμπαίζουν τον λαό ότι θα αντιδράσουν. Πώς; Με το “χαρτολόι” που κάνει πολιτική ο Πρόεδρος, ο οποίος γέμισε τα γραφεία του Γκουτέρες, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας, με επιστολές και διαμαρτυρίες;
Εφθάσαμε μιαν ανάσα πριν από την τουρκοποίηση και ο Πρόεδρος πανηγυρίζει πως επέτυχε να πάει στη Ρώμη αλλά να μη δει τον Πάπα. Πως έφθασε κοντά σε λύση. Αλλά το ζητούμενο είναι να φέρει λύση. Δίκαιη και βιώσιμη. Ούτε λύση έφερε, ούτε την Τουρκία εξέθεσε, ούτε τα τετελεσμένα απέτρεψε. Ώθησε μόνο την Τουρκία, βήματα μπροστά στην ολοκλήρωση των σχεδίων της…