Αλήθεια, πώς θα Eπιβιώσει η Κύπρος; Αλήθεια, τίποτε δεν μας Δίδαξεν η Ιστορία σ’ όλα τούτα τα χρόνια των Tουρκικών Kατακτήσεων;

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης με τον Τούρκο ΥΠΕΞ Μελβούτ Τσαβούσογλου στο Κραν Μοντανά. ΚΥΠΕ/ Κάτια Χριστοδούλου

1.12.2017

Του Πέτρου Στυλιανού

Οι Τούρκοι, πασίγνωστο είναι τούτο, πέτυχαν με τις διαπραγματεύσεις στο Κυπριακό τους βασικούς τους στόχους, όταν, ατυχώς, τίποτε εμείς δεν κερδίσαμε.

Πέτυχαν, συγκεκριμένα, με τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία, την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, που συνιστά το απαξιότερο στοιχείο των τουρκικών στοχοθετήσεων, μιας κι εδώ και σαράντα τρία χρόνια τώρα, μοχθούν νυχθημερόν για την εξαφάνισή της, χωρίς ευτυχώς –άχρις ώρας, τουλάχιστον– να το επιτυγχάνουν τούτο. 

Όμως, αν εμείς επισφραγίσουμε με συμφωνία οριστική τα μέχρι τούδε συμπεφωνημένα στις διαπραγματεύσεις, εμείς, από μόνοι μας, θα οδηγήσουμε στην οριστική κι ανέκκλητη εξάλειψή της με τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία.

ι. Πρώτιστο τουρκικό επίτευγμα είναι η από μέρους μας αποδοχή της εκ περιτροπής Προεδρίας. Έτσι το δεκαοκτώ (κι ούτε) τοις εκατόν του δημογραφικού του τόπου εκτοπίσματος, θα έχει τη δυνατότητα για καθορισμένα χρόνια της επικηδεμόνευσης κάθε πτυχής και κάθε φάσματος της ζωής της ταλαίπωρης πατρίδας.

ιι. Το αναντίρρητο γεγονός για το οποίο ο Μουσταφά Ακιντζί επανειλημμένα εγκαυχήθηκε, παραμένει το θέμα πως οι νόμοι των «συνιστώντων» κρατιδίων δεν θα μπορούν να αλλάξουν με οποιαδήποτε της συσταθησόμενης Ομοσπονδίας νομοθεσία, μιας και η του κρατιδίου νομοθεσία θα είναι ισχυρότερη των οποιωνδήποτε ομοσπονδιακών νομοθεσιών «το Ομόσπονδο κράτος».

ιιι. Αλλά και στην περίπτωση που θα αποπειραθεί έστω και κατ’ επίφαση – έστω και έστω και θεωρητικολόγω και πάλιν τρόπω, να διαμφισβητήσει την εν προκειμένω νομοθεσίαν του Κρατιδίου, η εφεύρεση κι η εφαρμογή του βέτο, θα καθιστά παντελώς άκυρη κι απορριπτέα την οποιανδήποτε προσπάθεια της Κεντρικής Κυβέρνησης να παρέμβει εις τις αποφάσεις του Ομόσπονδου τουρκικού κρατιδίου!

ιν. Το συσταθησόμενο τουρκοκυπριακό «συνιστών κράτος» θα πολιτογραφεί σταδιακά μια σταθερά –όπως ήδη συστηματικά πράττει– τις χιλιάδες των εκ Τουρκίας εποίκους παραχωρώντας τους την κυπριακήν ιθαγένεια, με προφανέστατους και εξόχως ορατούς στόχους την αλλοτρίωση του δημογραφικού status της καταταλαίπωρης χιλιάκριβης πατρίδας.

Αλήθεια, δεν μας έχουν διδάξει οι τουρκικοί στόχοι, όταν μια δράκα τουρκικών οικογενειών –ούτε τρακόσιες όλες τις όλες– διωγμένη, στο β’ μισό του 13ου μ.Χ. αιώνα απ’ την αρχική κοιτίδα τους, το περσικό Χορασάν, απ’ τους Μογγόλους, εγκαθίστατο στα νοτιοανατολικά μικρασιατικά παράλια, μπόρεσαν (με τον εποικισμό, το παιδομάζωμα, τον βίαιο εξισλαμισμό, την πειρατεία και τη ναυτολόγηση), να κατακτήσουν ολόκληρο τον μικρασιατικό χώρο και στη συνέχεια να εκχυθούν στον αφρικανοασιατικό και σ’ ολόκληρο σχεδόν τον ευρωπαϊκό χώρο;

Αλήθεια, τίποτες δεν μας δίδαξεν η Ιστορία σ’ όλα τούτα τα υπερεφτακόσια τόσα χρόνια των τουρκικών κατακτήσεων;

Κι αν ολόκληρη σχεδόν η Ευρώπη κατακτήθηκε, πόσον άραγες θ’ αντέξει η μικροσκοπική  Κύπρος στις τουρκικές αρπακτικές / κατακτητικές στοχεύσεις;

Αλήθεια, ξαναρωτάμε, τίποτες δεν μας δίδαξεν το παράδειγμα της συριακής Αλεξανδρέττας, όταν μια δράκα Οθωμανών κατάφερε με τη μέθοδο του εποικισμού, την αλλοτρίωση του δημογραφικού status της περιοχής, για να επιτύχει την ενσωμάτωσή της με τον τουρκικό συσφιγκτήρα βία;

Και δεν μας λένε τίποτε οι πρόσφατες τουρκικές ανήκουστες μεθοδεύσεις στις περιπτώσεις των ελληνικότατων ελληνικών νησιών της Τενέδου και της Ίμβρου που, παρά τις αρχικές τουρκικές διαβεβαιώσεις, πλημμύρισαν τα νησιά τούτα μ’ εποίκους –μέχρι και τους εγκληματίες ισοβίτες κατάδικους των ανοιχτών τουρκικών φυλακών στ’ άμοιρα δύο τούτα νησιά κουβάλησαν– μ’ αποτέλεσμα την εκούσια αποψίλωσή τους από το άλλοτες ακμάζον και ουσιαστικά μοναδικόν (και συντριπτικά δημογραφικά πλειοψηφούντα) ελληνικό δημογραφικό εκτόπισμα;

ν) Οι Τούρκοι πέτυχαν την οικειοποίηση των κατεχόμενων περιουσιών μας με το δικαιολογητικό του «χρήστη», μ’ αποτέλεσμα οι άρπαγες, οι παράνομοι, αδίστακτοι κι ανήθικοι, σφετεριστές των πατρογονικών εστιών και της πατρογονικής μας ακίνητης περιουσίας, να παρουσιάζονται νομικοί δικαιούχοι διακατοχής της! Αν υπάρχει στην Υφήλιο παρεμφερές παράδειγμα της τουρκικής ανηθικότητας, να βολευτούμε κι εμείς με τα συμβεβηκότα!

νι) Η αποδοχή της εγκατάστασης των ογδόντα εκατομμυρίων Τούρκων της Ηπειρωτικής Τουρκίας δηλωθησομένων ως «εργατών», στην ατυχέστατη μικρή πατρίδα, στην τ/κ περιοχή που θα υδροδοτείται και θα αρδεύεται από το τουρκικό νερό και που θα καταπρασινίσει όχι μονάχα τον εκτεταμένο κάμπο της Μεσαριάς αλλά και χιλιάδες στρέμματα παρακείμενων άνυδρων ώς τώρα εκτάσεων, θα εργοδοτεί, δεκάδες χιλιάδες «εργάτες» Τούρκους έποικους! Το γεγονός αυτό δεν θα οδηγήσει στον καθολικό δημογραφικό της πατρίδας εκτουρκισμό;

Πώς θ’ αποκλείσουμε, άραγες, τη σίγουρα προσβληθησομένη άποψη των διαφόρων Ακιντζί, πως συνιστά ανθρωπιστικό καθήκον η εκχώρηση της κυπριακής ιθαγένειας σ’ όλα αυτά τα εκατομμύρια που θα εγκατασταθούν και ασυζητητί θα δημιουργήσουν οικογένειες;

Πώς θ’ αντιστούμε στην απαίτηση για την εκχώρηση της κυπριακής ιθαγένειας όχι μόνον σ’ αυτούς μα και στα παιδιά τους και στα παιδιά των παιδιών τους;

Κι όλα αυτά συμβαίνουν –για να μην αναφερθούμε σε πλημμυρίδα παντοίων άλλων– με τη δική μας συναινέσει, χωρίς ν’ αποτολμούμε με σταθερότητα και συνέπεια ν’ απαιτούμε τον καθορισμό του Κυπριακού ως προβλήματος εισβολής και κατοχής και μόνον!

Όμως το τραγικό στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι απλώς η διζωνική που με τη δημογραφική αλλοίωση θα μας οδηγήσει άφευκτα στην τουρκοποίηση. Το τραγικότερο πάντων είναι πως μερικοί δικοί μας τούτο δεν το αντιλαμβάνονται!

ΠΗΓΗ:https://www.apopseis.com/alithia-pos-tha-epiviosi-i-kypros-alithia-tipote-den-mas-didaxen-i-istoria-s-ola-touta-ta-chronia-ton-tourkikon-kataktiseon/