25.2.2018
της Φανούλας Αργυρού
Η ΡΩΣΙΑ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ΤΙΟΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΤΙΣ ΔΥΟ ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΕΙΣΒΟΛΕΣ, ΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΒΡΕΤΑΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ όπως ΤΟΤΕ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ Της ΚΥΠΡΟΥ, ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΡΙΑΣ
Στις 22 Ιανουαρίου 2018 ο Βρετανός Υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας Μπόρις Τζόνσον έγραψε στο twitter του Φόρειν Όφις: «Παρακολουθούμε στενά τις εξελίξεις στο Αφρίν. Η Τουρκία έχει δίκαιο να θέλει να διατηρήσει τα σύνορά της ασφαλή. Μοιραζόμαστε το στόχο να ελαττωθεί η βία και να μείνουμε προσηλωμένοι πάνω στη πιο σημαντική δουλειά, δηλαδή την πολιτική διαδικασία στη Συρία που θα οδηγήσει στο τερματισμό του καθεστώτος Ασσάντ».
Την ίδια μέρα ανταπόκριση του ΚΥΠΕ έλεγε πως « η βρετανική κυβέρνηση θεωρεί «θεμιτές» τις τουρκικές επιχειρήσεις κατά των Κούρδων, με σκοπό την ασφάλεια των τουρκικών συνόρων».
Την ίδια μέρα μετά από συνάντηση Μπόρις Τζόνσον και Αμερικανού ομολόγου του Ρέξ Τίλλερσον στο Λονδίνο, ανακοίνωση του Φόρειν ΄Οφις έλεγε: «Αμφότεροι υπουργοί συζήτησαν πώς να κινηθούν για μια πολιτική διαδικασία που θα οδηγήσει στο τέλος του καθεστώτος Ασσάντ».
Δηλαδή η βρετανική κυβέρνηση υποστηρίζει την τουρκική εισβολή στη Συρία με στόχο την ανατροπή του Ασσάντ. Αυτό είναι το κρατούμενο 2017 σε σχέση με το Αφρίν.
Στο ίδιο έργο θεατές
Είναι όμως μια συνεργασία, που θυμίζει τη συνεργασία τους το 1974 που άφησαν τις τουρκικές εισβολές να εκτελεσθούν, όπως είχε αποφασίσει το Λονδίνο και είχε δώσει το πράσινο φως στον Ετσεβίτ από τις 17 Ιουλίου 1974. Το Λονδίνο απέρριψε ασυζητητί τις προτροπές του Αμερικανού Υπ. Εξωτερικών Δρ. Χ. Κίσσιγκερ που τους προειδοποιούσε ότι δεσμευόντουσαν πέραν του δέοντος, χωρίς να μπορούσαν να υπολογίσουν τις πιο μακροπρόθεσμες συνέπειες και τους σύστηνε να βρουν κάποια λύση βάση των Συμφωνιών του 1960 που οι ίδιοι είχαν σχεδιάσει, αντικαθιστώντας τον Αρχ. Μακάριο με κάποιον όπως τον Γλ. Κληρίδη και θα τους υποστήριζε. Με αποτέλεσμα ο Κίσσιγκερ να ακολουθήσει τη βρετανική γραμμή, εφόσον το Κυπριακό ήταν και παραμένει βρετανικό θέμα. Έτσι άφησαν τον Ετσεβίτ να προχωρήσει με στόχο την αντικατάσταση του στάτους κβο με άλλη συνταγματική διευθέτηση όπως ήθελε η Τουρκία. Την αποκάλυψη έκανε ο ίδιος ο τότε βρετανός υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας Τζέιμς Κάλλαχαν στην κατάθεση του στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της βρετανικής Βουλής αρχές του 1976…Αυτό ήταν το κρατούμενο σε σχέση με το Κυπριακό 1974.
Βλέπε «Οι πραγματικές προθέσεις του Λονδίνου» Φ.Α. Σημερινή 20.9.2015
http://www.sigmalive.com/simerini/politics/265312/oi-pragmatikes-protheseis-tou-londinou
Η Ρωσία
Και η Ρωσία; Η Ρωσία δεν έκανε τίποτα να σταματήσει τις δύο τουρκικές εισβολές ακολουθώντας και εκείνη την βρετανική πολιτική. ΄Όπως τότε στην περίπτωση της Κύπρου έτσι και τώρα στην περίπτωση της Συρίας. Απίστευτα ακολουθήθηκε η ίδια τουρκική τακτική. Την Πέμπτη πριν την εισβολή στo Αφρίν η Άγκυρα έστειλε στη Μόσχα τον αρχηγό των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων για να πάρει την έγκριση της Μόσχας, όπως μετέδωσε το πρακτορείο Ρόιτερ. Δύο μέρες μετά, η Ρωσία δήλωσε ότι αποσύρει τα στρατεύματά της από το Αφρίν καθώς η Τουρκία ξεκινούσε την εισβολή. Και η δικαιολογία της Μόσχας; Απέσυρε τα στρατεύματά της για να αποφύγει τάχα, πιθανή πρόκληση και απειλή στη ζωή των στρατιωτών της!!!
Και η Βρετανία (όπως και η Ρωσία τώρα) το 1974 έδωσε οδηγίες στα βρετανικά της στρατεύματα στην Κύπρο (βάσεις) να κρατηθούν πίσω και να μην αναμειχθούν, φθάνει οι Τούρκοι να μην ενοχλούσαν τις βρετανικές βάσεις…
Η ίδια, λοιπόν, τακτική που ακολουθήθηκε το 1974 ακολουθήθηκε και στην περίπτωση του Αφριν. Στις 17 Ιουλίου 1974 τρεις μέρες πριν την πρώτη εισβολή, ο Ετσεβίτ με την μισή του κυβέρνηση και στρατιωτική ηγεσία έφθασε στο Λονδίνο και πήρε την έγκριση της βρετανικής κυβέρνησης να εισβάλει στο νησί. Την επομένη 18.7.1974 έφθασε στο Λονδίνο ο απεσταλμένος του Δρ. Χένρι Κϊσσιγκερ, Τζόζεφ Σίσκο, τον οποίο ενημέρωσε ο Ετσεβίτ για όσα είχε ήδη συμφωνήσει με την βρετανική κυβέρνηση.
Και η ίδια τακτική για το Κυπριακό ακολουθείτε μέχρι σήμερα. Με το Λονδίνο να δίνει την κατευθυντήρια γραμμή και όλοι οι υπόλοιποι να ακολουθούν ή να σιωπούν. Όπως οι πρόσφατες (των ημερών) νερόβραστες ανακοινώσεις όλων για τις τουρκικές παραβιάσεις. Εφόσον το Λονδίνο πρώτο έδωσε διπλωματικά, την γραμμή πίεσης προς την δική μας πλευρά, με την δήλωση του Φόρειν ΄Οφις για μοιρασιά της Κύπρου και του φυσικού αερίου με τους Τούρκους (δύο κοινότητες!) για να κλείσει το Κυπριακό! Για να ακολουθήσουν την επομένη οι ΗΠΑ, ο ΓΓ Γκουτέρες, η ΕΕ, η Ιταλία μέχρι και για πρώτη φορά και ο οίκος Fitch με την Ρωσία μουγγή…
Έδωσαν συγκατάθεση και στην Κύπρο
Αυτό αποκάλυψε με δηλώσεις του που βρίσκονται στο διαδίκτυο, ο Arif Hasan Tahsin (Arif Hodja) πρώην διοικητής της ΤΜΤ, δάσκαλος, συγγραφέας και αρθρογράφος στην «Αφρίκα»
«Όταν η Τουρκία αποφάσισε να επέμβει επικοινώνησε με τους Σοβιετικούς και ο πρέσβης της Σ. Ένωσης ρώτησε τον Πρόεδρο της Τουρκικής Δημοκρατίας κατά πόσο μετά την εισβολή η Κύπρος θα παρέμενε μέλος του κινήματος των Αδεσμεύτων. ΄Όταν πήρε θετική απάντηση έδωσε την συγκατάθεσή του για την επέμβαση.. Η Τουρκία δεν είχε αρκετό πετρέλαιο και ζήτησε βοήθεια από την Βουλγαρία. Ένας που δούλευε στην τουρκική πρεσβεία στη Βουλγαρία έγραψε βιβλίο στο οποίο περιγράφει όλα αυτά… Αυτά για την πρώτη εισβολή. Η Αμερική μετά αναμείχθηκε…» είπε μεταξύ άλλων το πρώην στέλεχος της ΤΜΤ. Μεταδόθηκε στις 22.3.2011 από το δίγλωσσο πρόγραμμα του ΡΙΚ Biz.
Με αγγλικούς υποτίτλους https://www.youtube.com/watch?v=YJTaJPF8o6M
Με ελληνικούς υποτίτλους https://www.youtube.com/watch?v=CsTmIa6cSRw
Το 1974 η Ρωσία είχε σχεδόν 56 πλοία στην Μεσόγειο αλλά δεν κούνησε το μικρό της δακτυλάκι να σταματήσει αμφότερες τις τουρκικές εισβολές…
1967 αποχώρηση Ελληνικής Μεραρχίας
Ο ρόλος της ‘συμμάχου’ Ρωσίας συνέτεινε και στην συμμαχία της με την Τουρκία στην εκδίωξη της Ελληνικής Μεραρχίας το Νοέμβριο του 1967. ΄Όπως και στην υποστήριξή της στην λύση Ομοσπονδίας, από το 1964. Παράλληλα δηλαδή με την μελέτη στο Φόρειν ΄Οφις 3.1.1964 για σχέδιο διάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας και αντικατάστασής της με ΔΥΟ ΣΥΝΙΣΤΩΝΤΑ ΚΡΑΤΗ (TWO CONSTITUENT STATES) όπως ζητούσε η Τουρκία. Μια ορολογία που στην Κύπρο διάβασαν στο βρετανικό ‘Σχέδιο Ανάν’ το 2004. Και όμως στο Φόρειν ΄Οφις την επεξεργάζονταν από τις 3 Ιανουαρίου 1964…
Η αποχώρηση της Μεραρχίας ήταν ένα έντονο τουρκικό αίτημα, που υποστήριζε και το Φόρειν ΄Οφις, που δέχθηκε η Αθήνα, αλλά με το οποίο συμφωνούσε και ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος (πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας). Ο οποίος όπως φανέρωσαν τα βρετανικά έγγραφα, είχε δώσει την συγκατάθεσή του στον Αμερικανό Πρέσβη στην Λευκωσία όταν ο τελευταίος τον ρώτησε για τη θέση του προτού οι Αμερικανοί συμφωνήσουν στην αποχώρησή της. Ο Μακάριος του είπε ότι συμφωνούσε στην αποχώρησή της, αλλά δεν μπορούσε ο ίδιος να το πει φοβούμενος να μην αποκαλεστεί προδότης, γι΄αυτό ήταν καλύτερα η αποχώρησή της να γινόταν με απόφαση της Αθήνας…
Δι-κοινοτική, δι-ζωνική ομόσπονδη ομοφωνία
Το 1992 βρίσκουμε την Μόσχα, Βρετανία, μαζί με τις ΗΠΑ και υπόλοιπες χώρες μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας να υποστηρίζουν σύσσωμες το διαιρετικό και ρατσιστικό ψήφισμα 750/1992 το οποίο υιοθετήθηκε ομόφωνα και καθορίζει ξεκάθαρα τι εννοεί με την δι-κοινοτική, δι-ζωνική ομοσπονδία και το οποίο ετοιμάστηκε από την κηδεμόνα και εμπνεύστρια της ΔΔΟ με την Τουρκία από το 1956, Βρετανία. Ονομαστικώς την μοιρασιά της Κύπρου με την Τουρκία μέσω δι-κοινοτικής, δι-ζωνικής ομοσπονδίας. Εδώ αυτούσια η μαρτυρία, από την παράγραφο 20 της έκθεσης του ΓΓ του ΟΗΕ S/23780 3 Απριλίου 1992 την οποία επικαλείται το ψήφισμα 750/92 της 10ης Απριλίου 1992 για να εξηγήσει τι ακριβώς εννοεί με την δι-ζωνικότητα: Τη νομιμοποίηση του ξεριζωμού και των τουρκικών αξιώσεων.
“ S/23780
English
Page 6
20. The bi-zonality of the federation is reflected in the fact that each federated state would be administered by one community which would be guaranteed a clear majority of the population and of land ownership in its area. It is also reflected in the fact that the federal Government would not be permitted to encroach upon the powers and functions of the federated states, nor could one federated state encroach on the powers and functions of the other”.
*Ερευνήτρια/δημοσιογράφος
